chorobliwie

См. также в других словарях:

• chorobliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. chorobliwy: Chorobliwie zmieniony głos. Ktoś chorobliwie zazdrosny, łagodny. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chorobliwie — przysłów. od chorobliwy Oczy błyszczące chorobliwie. Chorobliwie wybujała ambicja …   Słownik języka polskiego

• szklany — Szklane oczy, szklany wzrok a) «oczy lekko załzawione, błyszczące niezdrowo, wyglądające chorobliwie»: Nie wiem nawet, kiedy się obudziła. Z trudem łapie powietrze. (...) Z ciemności wyłania się jej stężała twarz i szklane oczy. M. Saramonowicz,… …   Słownik frazeologiczny

• erotoman — m IV, DB. a, Ms. erotomannie; lm M. i, DB. ów «człowiek o chorobliwie wzmożonej pobudliwości płciowej lub o nienormalnie spotęgowanym zainteresowaniu dziedziną stosunków płciowych; człowiek cierpiący na erotomanię» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• erotomania — ż I, DCMs. erotomanianii, blm psych. «chorobliwie wzmożona pobudliwość płciowa, występująca zwykle w chorobach psychicznych i psychopatiach; nadmierna zmysłowość» ‹gr. + mania› …   Słownik języka polskiego

• meteoropata — m odm. jak ż IV, CMs. meteoropataacie; lm M. meteoropataaci, DB. meteoropatatów «osoba chorobliwie odczuwająca zmiany warunków atmosferycznych» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• nadczynność — ż V, DCMs. nadczynnośćści, blm med. «chorobliwie zwiększone wydzielanie gruczołów dokrewnych» Nadczynność tarczycy, przysadki mózgowej …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• nieśmiały — nieśmiałyali 1. «nie mający pewności siebie, łatwo doznający uczucia zażenowania w obcowaniu z ludźmi; wstydliwy» Chorobliwie nieśmiały. Nieśmiały z natury. Nieśmiałe dziecko. Być nieśmiałym wobec kogoś. 2. «będący wyrazem zażenowania, braku… …   Słownik języka polskiego

• przewrażliwiony — przewrażliwionywieni «poddający się łatwo wrażeniom, emocjom, uczuciom; nadmiernie wrażliwy, przeczulony» Ktoś chorobliwie przewrażliwiony. Była przewrażliwiona na punkcie własnych dzieci …   Słownik języka polskiego

• snębica — ż II, DCMs. snębicacy; lm D. snębicaic zootechn. «chorobliwie często powtarzające się okresy rui u samic niektórych zwierząt (głównie u krów i klaczy)» …   Słownik języka polskiego