Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

chien

  • 1 chien,

    ne m., f. (lat. canis) 1. куче, пес, Canis; chien, d'arrêt ловджийско куче; chien, de berger овчарско куче; chien, courant хрътка, гонче; chien, bâtard куче помияр, мастия; siffler un chien, подсвирвам на куче (за да дойде); chien, de manchon много малко домашно кученце; 2. спусък (на огнестрелно оръжие); 3. прен. скъперник; 4. при игра на таро - карти, които се отделят по време на раздаването; 5. лош, немилостив; il est trop chien, той е прекалено лош. Ќ chien, de mer наименование на някои малки акули; chien, hargneux a toujours l'oreille déchirée който нож вади, от нож умира; chien, qui aboie ne mord pas куче, което лае, не хапе; entre le chien, et le loup при залез слънце; être reçu comme un chien, dans un jeu de quille приет съм много лошо; il fait un temps de chien, времето е отвратително; кучешко време; ils s'accordent comme chien, et chat спогаждат се като куче и котка; jeter, donner sa langue aux chien,s отказвам се да отгатна или да разбера нещо; ne pas valoir les quatre fers d'un chien, нищо не струвам; n'être pas bon а jeter aux chien,s не съм добър за нещо; rompre les chien,s спирам кучетата; прекъсвам разговор; se regarder en chien,s de faïence гледаме се като кучета (много се мразим); vivre comme chien, et chat живеем като куче и котка (много лошо); garder а qqn. un chien, de sa chien,ne изпитвам ненавист към някого и подготвям отмъщение; les chien,s aboient, la caravane passe кучетата си лаят, керванът си върви; avoir un mal de chien, много ме боли; métier de chien, много труден занаят; coup de chien, кратка буря; caractère de chien, отвратителен характер; nom d'un chien,! по дяволите; chien,ne de vie кучешки живот; avoir du chien, модерна жена, която има чар, шик; les chien,s écrasés разг. рубрика за незначителни произшествия във вестник.

    Dictionnaire français-bulgare > chien,

  • 2 chien-assis

    m. (de chien et assis) (pl. chiens-assis) прозорче, стърчащо над ската на покрив, капандура, която служи за проветряване и осветяване на таванско помещение.

    Dictionnaire français-bulgare > chien-assis

  • 3 chien-loup

    m. (de chien et loup) (pl. chiens-loups) куче вълча порода.

    Dictionnaire français-bulgare > chien-loup

  • 4 maître-chien

    m. (de maître et chien) (pl. maîtres-chiens) дресьор на кучета за специални случаи (охрана, спасяване и др.).

    Dictionnaire français-bulgare > maître-chien

  • 5 tue-chien

    m.inv. (de tuer et chien) бот. есенен минзухар, Colchicum automnale.

    Dictionnaire français-bulgare > tue-chien

  • 6 couchant,

    e adj. et m. (de coucher) в съчет. 1. chien couchant, ловджийско куче, което заляга пред дивеча; 2. soleil couchant, залязващо слънце; 3. m. залез, заник. Ќ faire le chien couchant, сервилен съм, подмазвам се. Ќ Ant. levant.

    Dictionnaire français-bulgare > couchant,

  • 7 cynorhodon

    ou cynorrhodon m. (gr. kunorodon "rose de chien", c.-а-d. "plante contre les morsures de chien") плод на шипка или роза.

    Dictionnaire français-bulgare > cynorhodon

  • 8 dormir

    v.intr. (lat. dormire) 1. спя; dormir d'un profond sommeil спя дълбоко; 2. стоя неподвижен, застоял съм; 3. дремя, задремвам; 4. почивам (за умрели); 5. крия се, спотайвам се; 6. върша бавно, неохотно; dormir sur son travail върша бавно работата си. Ќ dormir comme un loir, comme une marmotte спя като ангел; dormir comme une souche, dormir comme un sabot спя като заклан; dormir comme une toupie хъркам, когато спя; dormir debout (tout debout) страшно ми се спи, умирам за сън; dormir (faire) la grasse matinée спя сутрин до късно, излежавам се; belle au bois dormant спящата красавица; dormir en chien спя, лягам си гладен; dormir en chien de fusil спя свит на кълбо; dormir а l'auberge (l'hôtel) du cul tourné скаран съм със сексуалния си партньор; dormir en gendarme спя леко; dormir sur ses deux oreilles спя дълбоко; soulier а dormir debout голяма обувка; il ne faut pas éveiller le chat qui dort погов. не трябва да се повдига наново неприятен, изчерпан въпрос; il n'est pire eau que l'eau qui dort погов. пази се от тихата вода; qui dort dîne погов. който спи, за храна не мисли; qui dort grasse matinée, trotte toute la journée погов. спиш ли късно сутринта, ще работиш до късно вечерта; qui dort jusqu'au soleil levant, vit en misère jusqu'au couchant погов. не забогатява, който спи сутрин до късно.

    Dictionnaire français-bulgare > dormir

  • 9 aboyer

    v.intr. (lat. pop. °abbaudiare, de baudari) 1. джафкам, лая; 2. прен., лит. викам срещу някого, обиждам го; aboyer contre qqn. викам по някого; 3. разг. разгласявам; aboyer la nouvelle разгласявам новината. Ќ des chiens aboient, la caravane passe кучетата си лаят, керванът си върви; chien qui aboie ne mord pas куче, което лае, не хапе.

    Dictionnaire français-bulgare > aboyer

  • 10 acagnarder

    v.tr. (de a- et cagnard "fainéant comme un chien couché") приучвам към леност, мързел, лентяйство; s'acagnarder ставам ленив.

    Dictionnaire français-bulgare > acagnarder

  • 11 arrêt

    m. (de arrêter) 1. спирка, спиране; arrêt d'un moteur, du cњur спиране на мотор, на сърцето; attendre а l'arrêt d'autobus чакам на автобусната спирка; 2. престой; 3. пружина на брава, на пушка (за запиране); 4. юр. решение, определение, постановление; recueil d'arrêts сборник от съдебни решения; 5. затвор, арест; maison d'arrêt затвор (зданието); être aux arrêts под арест съм; 6. запор, задържане; 7. присъда. Ќ chien d'arrêt ловджийско куче, научено да спира когато подуши дивеча. Ќ Ant. marche, mouvement; continuation. Ќ Hom. haret.

    Dictionnaire français-bulgare > arrêt

  • 12 bâtard,

    e adj. (p.-к. de bât "engendré sur le bât", ou germ. °bansti "grange") 1. незаконороден; извънбрачен; enfant bâtard, извънбрачно дете; 2. изроден; развален; 3. смесен, мелез; chien bâtard, мастия, мелез; 4. m. извънбрачно дете. Ќ porte bâtard,e врата от средна големина; lime bâtard,e пила с разстояние 1 mm между зъбите.

    Dictionnaire français-bulgare > bâtard,

  • 13 bébé

    m. (de l'angl. baby) 1. бебе; ост. малко дете; bébé-éprouvette бебе, заченато "ин витро"; attendre un bébé бременна съм; faire le bébé държа се като бебе; 2. разг. труден за разрешаване проблем; 3. целулоидна кукла, представяща бебе; 4. много младо животно; bébé chien малко кученце.

    Dictionnaire français-bulgare > bébé

  • 14 bouledogue

    m. (angl. bulldog "chien-taureau") зоол. булдог.

    Dictionnaire français-bulgare > bouledogue

  • 15 briard,

    e adj. et m. (de Brie, lat. Brigia (silva)) от района на Бри; chien briard, или briard, m. овчарско куче с дълъг косъм.

    Dictionnaire français-bulgare > briard,

  • 16 canaille

    f. et adj. (it. canaglia, de cane "chien") 1. ост. сган, сбирщина; 2. прен. простолюдие; 3. adj. долен, презрян; негоднически, хулигански; 4. негодник. Ќ Ant. aristocratie; honnête, loyal, probe; distingué, convenable.

    Dictionnaire français-bulgare > canaille

  • 17 caniche

    m. (fém. de canard anc. nom du barbet, ce chien aimant barboter dans l'eau) пудел. Ќ suivre qqn. comme un caniche следвам някого вярно и навсякъде.

    Dictionnaire français-bulgare > caniche

  • 18 canidés

    m. pl. (du lat. canis "chien") зоол. семейство на месоядни животни (куче, вълк, лисица, чакал и под.).

    Dictionnaire français-bulgare > canidés

  • 19 canin,

    e adj. (lat. caninus, de canis "chien") кучешки; race canin,e кучешка порода; dent canin,e кучешки зъб. Ќ faim canin,e вълчи глад.

    Dictionnaire français-bulgare > canin,

  • 20 cerbère

    m. (lat. Cerberus, gr. Kerberos nom du chien а trois têtes qui gardait l'entrée des enfers) цербер; строг, неумолим пазач.

    Dictionnaire français-bulgare > cerbère

См. также в других словарях:

  • chien — chien, chienne [ ʃjɛ̃, ʃjɛn ] n. • chen 1080; lat. canis I ♦ 1 ♦ Mammifère (carnivores; canidés) issu du loup, dont l homme a domestiqué et sélectionné par hybridation de nombreuses races. ⇒ cyn(o) . Un chien, une chienne. ⇒ toutou; fam. 1. cabot …   Encyclopédie Universelle

  • chien — chien, chienne (chiin, chièn ) s. m. (le mâle), s. f. (la femelle) 1°   Quadrupède domestique, le plus attaché à l homme, gardant sa maison et ses troupeaux, et l aidant à la chasse. Chien de garde. Chien de berger. Chien de Malte. Chien de Terre …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • chien — CHIEN, CHIENNE. subs. Animal domestique qui aboie. Gros chien. Petit chien. Chien à grandes oreilles. Cette chienne est chaude, est pleine. Chien traître, qui mord sans aboyer. Chien hargneux, chien enragé, ou autrement, chien fou. Chien d Artois …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • chien — Chien, mascul. ou une Chienne, Canis. Forte a Graeco {{t=g}}kuôn.{{/t}} Quand un chien flairant la trace, abbaye tant soit peu, Nictere, Festus. Chiens qui sentent incontinent la trace de la beste, comme font les chiens qu on appelle Espagnols,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Chien Nu — On trouve des chiens nus principalement sur trois continents, en Asie, en Afrique et en Amérique centrale : en Asie le chien chinois à crête ou chien nu chinois ou chinese crested dog en Amérique centrale et du Sud le Xoloitzquintle ou chien …   Wikipédia en Français

  • Chien — (Pinyin: Jian) bezeichnet: Jian, chinesisches Schwert Ch’ien (Pinyin: Qian, chin. für „Geld“) bezeichnet: chinesische Währung Chien (Pinyin: Jian oder Qian) ist der Familienname von: Chien Yu Chin (* 1982), taiwanische Badmintonspielerin Chien Yu …   Deutsch Wikipedia

  • chien — CHIEN: Spécialement créé pour sauver la vie à son maître. Le chien est l ami de l homme …   Dictionnaire des idées reçues

  • Chien — Pour les articles homonymes, voir Chien (homonymie). Canis l …   Wikipédia en Français

  • CHIEN — CHIENNE. s. Quadrupède, le plus familier et le plus intelligent des animaux domestiques. Gros chien. Petit chien. Chien à grandes oreilles. Cette chienne est chaude, est en chaleur, est pleine. Chien hargneux. Chien enragé. Chien fou. Chien de… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • chien — I. CHIEN, Chienne. s. Animal domestique qui abboye. Gros chien. petit chien. chien à grandes oreilles. cette chienne est chaude, est pleine. chien traistre, qui mord sans abboyer. Chien hargneux. chien enragé, ou autrement, chien fou. chien d… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • chien — nm. ; fig., teigneux, fourbe, faucheton : hhi n (Jarrier), SHIN (Aillon Vieux, Aix, Albanais 001, Annecy 003, Arvillard, Attignat Oncin, Balme Sillingy, Bellecombe Bauges, Chambéry 025, Châtillon Cluses, Chautagne, Combe Sillingy, Cordon 083,… …   Dictionnaire Français-Savoyard

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»