-
1 chciwiec
сущ.• баклан• корыстолюбец* * *chciw|iec♂, Р. \chciwiecca жадный (алчный) человек* * *м, Р chciwcaжа́дный (а́лчный) челове́к -
2 chytrus
сущ.• проныра• хитрец* * *♂, мн. И. \chytrusy/\chytrusi разг. 1. хитрец;2. скряга, скопидом+1. spryciarz 2. skąpiec, chciwiec
* * *м, мн И chytrusy / chytrusi разг.1) хитре́ц2) скря́га, скопидо́мSyn:
См. также в других словарях:
chciwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. chciwiecwcze || chciwiecwcu; lm M. chciwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś chciwy na pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienażarty chciwiec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chciwiec — m II, DB. chciwiecwca, W. chciwiecwcze a. chciwiecwcu; lm M. chciwiecwcy, DB. chciwiecwców «człowiek chciwy» Nienasycony, bezwzględny chciwiec … Słownik języka polskiego
chciwy — chciwywi, chciwywszy «pragnący, pożądający czegoś (zwłaszcza: pieniędzy, zysków); świadczący o czyimś pragnieniu; łapczywy, żądny, zachłanny» Chciwy sknera. Człowiek chciwy na pieniądze. Artysta chciwy sławy. Turyści chciwi wrażeń. ◊ Patrzeć,… … Słownik języka polskiego
chytrus — m IV, DB. a, Ms. chytrussie; lm M. te y (ci i), DB. ów 1. pot. «człowiek chytry, przebiegły, podstępny» 2. pot. «chciwiec, skąpiec» … Słownik języka polskiego
harpagon — m IV, DB. a, Ms. harpagonnie; lm M. ci i, te y, DB. ów «skąpiec, sknera, chciwiec» ‹od imienia bohatera komedii Moliera „Skąpiec › … Słownik języka polskiego
chciwus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. chciwussie pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co chciwiec: Półtora tysiąca zdarł, chciwus. (Kam. R) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
