-
1 CENSOR
[N]CENSOR (-ORIS) (M)COENSOR (-ORIS) (M)MAGISTER MORUM (M)REPREHENSOR (-ORIS) (M)REPRENSOR (-ORIS) (M)CASTIGATOR (-ORIS) (M) -
2 DISGRACE: CENSOR'S MARK OF DISGRACE
[N]NOTA (-AE) (F)English-Latin dictionary > DISGRACE: CENSOR'S MARK OF DISGRACE
-
3 Цензор
- censor; цензорский - censorius; -
4 Sittenmaler
Sittenmaler, morum vitiorumque publico rum descriptor. – Sittenprediger, morum praeceptor oder castigator. – Sittenreinheit, morum probitas, integritas. – Sittenrichter, censor. – ein strenger S., patruus (ein Oheim, sprichw.): ein tadelnder S., censor castigatorque (z.B. der Jugend, minorum, von einem Greise); obiurgator et censor (z.B. alienae luxuriae). – Sittenspiegel, speculum morum. – Sittenspruch, sententia sapiens.
-
5 Splitterrichten
Splitterrichten, das, *censura severior (zu strenge Beurteilung). – calumnia (ränkevolles Benehmen bei der Beurteilung einer Person od. Sache). – Splitterrichter, censor. censor castigatorque (als Tadler). – corrector (als Hofmeisterer). – iudex iniquus (als ungerechter, parteiischer Richter, Beurteiler, z.B. sui). – calumniator (als Schikaneur, z.B. sui).
-
6 Bekrittler
Bekrittler, censor tetrĭcus (peinlich genauer, pedantischer Beurteiler). – iudex iniquus (unbilliger Richter).
-
7 beurteilen
beurteilen, iudicare alqd od. de alqa re. – diiudicare alqd (entscheidend über etwas urteilen). – aestimare alqd. existimare de alqo od. de alqa re (ersteres ist unser »schätzen, würdigen«, exist. dagegen »nach gehörig erwogenem Wert einer Sache demgemäß über die anderweitigen Verhältnisse derselben sich ein Urteil bilden u. es aussprechen«). – etwas nach etwas beurt., iudicare, aestimare alqd (ex) alqā re. aestimare ex alqa re de alqa re. – pendĕre, pensare alqd ex alqa re. ponderare alqd alqā re (ab wägen nach dem Wert einer andern Sache). – metiri alqd alqā re (gleichs. mit etwas als Maßstab einer Sache messen und danach den Wert bestimmen). – alqd exigere ad alqd (nach etw. abmessen). – alqd referre ad alqd (auf etw. wie auf einen Maßstab übertragen, nach etw. bemessen [w. vgl.], z. B. alienos mores ad suos). – etw. mit unparteiischer Strenge b., acrem se praebere alcis rei iudicem. – jmd. nach sich b., alqm ex suo ingenio iudicare; alqm ex sua natura fingere (d. i. nach sich ein Bild von jenem sich entwerfen): ich kann etwas nicht b., es kommt mir nicht zu, etw. zu b., est alqd non mei iudicii. – Beurteiler, iudex. – aestimator. existimator (Würdiger); verb. existimator et iudex (z. B. aequus). – censor (B. eines schriftlichen Werkes; s. auch »Kritiker«). – Beurteilerin, iudex. – Beurteilung, iudicatio. – diiudicatio (entscheidende B.). – aestimatio (Würdigung). – censura (B. einer Schrift). – iudicium (Urteil selbst). – Beurteilungskraft, s. Urteilskraft.
-
8 Hofmeister
Hofmeister, magister (als Lehrer u. Vorgesetzter). – formator morum et magister (als sittlicher Bildner u. Aufsicht führender Lehrer). – custos rectorque (als Aufseher u. Leiter od. Führer). – educator (als Erzieher); verb. educator [1354] praeceptorque (Erzieher u. Lehrer). – paedagogus (παιδαγωγός, der Führer eines kleinen Knaben). – censor (uneig., der Sittenrichter). – corrector (uneig., verbessernder Tadler). – H. der Prinzen sein, educationi liberorum principis praeesse.
-
9 Krittler
Krittler, iudex iniquus od. inimicus (als unbilliger Beurteiler). – censor tetrĭcus (als pedantischer Beurteiler). – homo difficilis. homo difficili od. difficillimā naturā (als krittliger Mensch). – krittlig, difficilis; difficili naturā. – sehr k., difficillimā naturā.
-
10 Richter
Richter, iudex (im allg., der nach Recht ein Urteil spricht, häufig umschr. durch qui iudicat od. [wenn er erst richten will] qui est iudicaturus). – arbiter (Schiedsrichter). – censor (der Beurteiler, z.B. dictorum factorumque). – R. im Gebiete der Kunst, Wissenschaft, s. Kritiker. – käufliche Richter, nummarii iudices. – Richter sein, iudicem esse (in, über etwas, alcis rei od. de alqa re); iudicem sedere: R. in eigener Sache sein, suae rei iudicem esse: jmd. zum Richter setzen, alqm iudicem constituere: jmd. zum R. haben. alqm iudicem habere: eine Sache vor den R. – bringen, ad iudicem alqd deferre.
-
11 Schätzer
Schätzer, aestimator. – Sch. der Staatsbürger u. des Vermögens derselben, censor.
-
12 streng
streng, I) herb, hart für Geschmack, Gefühl: austērus (eig., streng für den Geschmack; herb, z.B. vinum; dann bildl. = empfindlich für das Gefühl, z.B. frigus). – acer (eig., scharf von Geschmack, z.B. Essig: dann eine schneidende Empfindung verursachend, z.B. hiems). – asper (rauh, z.B. hiems, victus; vgl. asperitas frigorum abest, strenge Kälte gibt es dort nicht). – praegelidus (sehr kalt, z.B. Kälte, Winter). – sehr st. (für das Gefühl), intolerabilis (unerträglich, z.B. frigus); atrox (fürchterlich, z.B. hiems); saevus (grimmig, z.B. gelu). – II) hart, genau, a) mit Entsagung des Genusses und der Bequemlichkeit: durus. – eine st. Lebensart, duritia: ein Mann von st. Lebensweise, vir vitā durus: eine st. Lebensweise führen, parce ac duriter vitam agere. – b) pünktlich: severus (z.B. pater, iudex, matrimonium, imperium, iudicium). – rigidus (unbeugsam, z.B. censor, ius, innocentia). – acer (unser »scharf«, der auch da Strenge übt, wo Milde eintreten könnte, z.B. pater, existimator: und animadversor vitiorum: und iudicium). – acerbus (mit Bitterkeit, mit kränkender Strenge verfahrend, z.B. in exigendo [im Einkassieren]: u. inquisitio). – austērus [voll finstern Ernstes). – gravis (mit Ernst verfahrend, z.B. iudex, iudicium: u. schwer treffend, z.B. poena). – fastidiosus od. fastidiosior (wählerisch, heikel). – summus (der höchste, äußerste, z.B. oboedientia: u. ius). – diligens (mit Genauigkeit u. Sorgfalt verfahrend oder etw. beobachtend, z.B. rituspatrii custodia [Beobachtung]: alqm diligenti custodiā asservare). – saevus (grausam, tyrannisch streng). – sehr streng, acerbe severus, gegen jmd., in alqm. – ein sehr st. Befehlshaber, severissimi imperii vir: st. Sitte und Zucht, morum disciplinaeque severitas: eine st. Strafe, poena gravis (eine schwere); poena magna (eine große, z.B. magnā poenā afficere). – zu st. gegen sich sein, eine zu st. Kritik gegen sich üben, nimium in se inquirere: etw. auf das strengste ahnden, alqd omni supplicio vindicare. – Adv.severe (z.B. iudicare: u. ius dicere: u. alqd vindicare: pünktlich u. streng auf häusliche Zucht halten, disciplinam domesticam diligenter ac severe regere). – rigide (unbeugsam, z.B. dissolutam disciplinam rigidius astringere). – acriter (scharf, z.B. acerrime exigere disciplinam). – acerbe (mit großer Bitterkeit, z.B. acerbissime exigere pecunias). – austēre (mit finsterem Ernste, z.B agere cum alqo). – restricte (gleichs. mit straff angezogenem Zügel, genau, z.B. cetera non tam restricte praefinio: und observare restricte [streng darauf halten], ne etc). – diligenter (mit Sorgfalt, Genauigkeit, z.B. praeceptum observare). – allzu st. regieren, severiore oder acerbiore imperio uti: jmd. st. halten, es st. mit jmd. nehmen, s. haltenno. I, 4: etwas nicht st. auslegen, alqd benignius interpretari – es streng (genau) nehmen, s. genau.
-
13 unbeugsam
unbeugsam, inflexibilis (z.B. obstinatio). – invictus (unbewältigbar = standhaft, z.B. animus). – rigidus (unerschütterlich, z.B. mens: u. innocentia: u. censor). – obstinatus (hartnäckig).
-
14 Zensor
Zensor, a) als Sittenrichter in Rom, censor; magister morum (Kaiszt.). – b) als Richter über wissenschaftl. Werke; iudex litteratus.
-
15 Критик
- criticus; judex; censor; (мелочный,придирчивый) - auceps syllabarum; obtrectator; -
16 Строгий
- strictus; restrictus; severus; austerus; iniquus (judex; pater; condicio); superbus (oculi; jura); acer (judicium; accusator; existimator); acerbus; gravis; crudelis; vehemens (pater); tristis (judex); trux; durus; intentus;• строгий критик - censor; animadversor;
-
17 ASSESSOR
[A]CONSISTORIANUS (-A -UM)[N]ASSESSOR (-ORIS) (M)ADSESSOR (-ORIS) (M)CONSESSOR (-ORIS) (M)CENSOR (-ORIS) (M)COENSOR (-ORIS) (M)ADSEDO (-ONIS) (M)ADSESTRIX (-ICIS) (F)ADSISTRIX (-ICIS) (F)ASSEDO (-ONIS) (M)ASSESTRIX (-ICIS) (F)ASSISTRIX (-ICIS) (F)CONSISTORIANUS (-I) (M) -
18 CENSURER
[N]CENSOR (-ORIS) (M)COENSOR (-ORIS) (M)VITUPERATOR (-ORIS) (M)VITUPERO (-ONIS) (M)REPREHENSOR (-ORIS) (M)REPRENSOR (-ORIS) (M)CASTIGATOR (-ORIS) (M)EXAGITATOR (-ORIS) (M)CARPTOR (-ORIS) (M)INSECTATOR (-ORIS) (M)CONREPTOR (-ORIS) (M)CORREPTOR (-ORIS) (M) -
19 CRITIC
[N]CRITICUS (-I) (M)CENSOR (-ORIS) (M)COENSOR (-ORIS) (M)EXISTIMATOR (-ORIS) (M)JUDEX (-DICIS) (M)SPECTATOR (-ORIS) (M)IUDEX (-DICIS) (M)GRAMMATICUS (-I) (M)REPREHENSOR (-ORIS) (M)REPRENSOR (-ORIS) (M) -
20 DISGRACE
[N]DEDECUS (-ORIS) (N)DEHONESTAMENTUM (-I) (N)OPPROBRAMENTUM (-I) (N)OPPROBRIUM (-I) (N)STUPRUM (-I) (N)TURPE (-IS) (N)IGNOMINIA (-AE) (F)INDIGNITAS (-ATIS) (F)INFAMIA (-AE) (F)RUBOR (-ORIS) (M)STIGMA (-AE) (F)STIGMA (-ATIS) (F)LABES (-IS) (F)LABECULA (-AE) (F)FLAGITIUM (-I) (N)RELIGIO (-ONIS) (F)RELLIGIO (-ONIS) (F)PROBRUM (-I) (N)DEDECORAMENTUM (-I) (N)DEDECORATIO (-ONIS) (F)DEFORME (-IS) (N)DEHONESTATIO (-ONIS) (F)OBPROBRIUM (-I) (N)[V]DEDECORO (-ARE -AVI -ATUM)INDECORO (-ARE)DEHONESTO (-ARE -AVI -ATUM)INHONESTO (-ARE)INFAMO (-ARE -AVI -ATUM)IMPIO (-ARE -AVI -ATUM)INPIO (-ARE -AVI -ATUM)IGNOMINIO (-ARE -AVI -ATUM)TEMERO (-ARE -AVI -ATUM)FOEDO (-ARE -AVI -ATUM)PROSTITUO (-ERE -STITUI -STITUTUM)TRADUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)TRANSDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)- CENSOR'S MARK OF DISGRACE
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Censor — Saltar a navegación, búsqueda Censor puede referir a: Un censor romano era un magistrado de la antigua Roma a cuyo cargo estaba formar el censo de la ciudad y velar sobre las costumbres de los ciudadanos. En Derecho, un censor es una persona que… … Wikipedia Español
censor — censor, ra sustantivo masculino,f. 1. Persona que, por orden del gobierno, juzga si es conveniente difundir ciertas noticias o ciertas obras artísticas: censor de cine, censor de prensa, censor de teatro. 2. Persona que es muy crítica con las… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Censor — may refer to:*Censorship, the control of speech and other forms of human expression *Roman censor, a magistrate for maintaining the census, supervising public morality, etc. *Censor Librorum, a Church official who approves and, if necessary,… … Wikipedia
censor — cen·sor 1 vt: to examine (as a publication or film) in order to suppress or delete any contents considered objectionable censor 2 n: one that censors Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
censor — censor, ra (Del lat. censor, ōris). 1. adj. Que censura. U. t. c. s.) 2. m. y f. En algunos regímenes políticos, funcionario encargado de revisar todo tipo de publicaciones o películas, mensajes publicitarios, etc., y de proponer, en su caso, que … Diccionario de la lengua española
Censor — Cen sor, n. [L. censor, fr. censere to value, tax.] 1. (Antiq.) One of two magistrates of Rome who took a register of the number and property of citizens, and who also exercised the office of inspector of morals and conduct. [1913 Webster] 2. One … The Collaborative International Dictionary of English
CENSOR — Magistratris nomen, apud Romanos, qui morum praefecti, hona in censum redegerunt, Senatores deposuerunt, Principem Senatus creârunt, familiarum inspectores, luxus castigatores, et c. Bini primitus, quorum nnus l atricius, alter ex plebe,… … Hofmann J. Lexicon universale
censor — |ô| s. m. 1. Funcionário encarregado da censura de obras literárias, artísticas, etc. 2. [Antigo] [História] Magistrado romano que recenseava a população e zelava pelos bons costumes. • adj. s. m. 3. Que ou aquele que censura. = CENSURADOR,… … Dicionário da Língua Portuguesa
Censor — (lat.), 1) eigentlich Beurtheiler, Schätzer, Taxirer; 2) (röm. Ant.), in Rom waren die Censoren eine der höchsten Staatsbehörden (Magistratus majores), welche die Staatsfinanzen u. das Sittenrichteramt verwalteten; sie wurden früher nur aus… … Pierer's Universal-Lexikon
censor — Persona que comprueba o evalúa libros, publicaciones periódicas, representaciones, obras de arte, conferencias u otras formas de expresión para suprimir ciertos tipos de información. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud,… … Diccionario médico
censor — censor, ra adjetivo y sustantivo crítico, murmurador, opinante. * * * Sinónimos: ■ interventor, examinador, corrector, dictaminador ■ murmurador, criti … Diccionario de sinónimos y antónimos