-
1 appreciate
[ə'priːʃɪeɪt] 1. vt( like) doceniać, cenić sobie; ( be grateful for) być wdzięcznym za +acc, doceniać (docenić perf); ( be aware of) rozumieć2. vi ( COMM)zyskiwać (zyskać perf) na wartości* * *[ə'pri:ʃieit]1) (to be grateful for (something): I appreciate all your hard work.) doceniać2) (to value (someone or something) highly: Mothers are very often not appreciated.) doceniać3) (understand; to be aware of: I appreciate your difficulties but I cannot help.) zdawać sobie sprawę z, rozumieć4) (to increase in value: My house has appreciated (in value) considerably over the last ten years.) drożeć, zyskiwać (na wartości)•- appreciably
- appreciation
- appreciative
- appreciatively -
2 prize
[praɪz] 1. n(in competition, sports) nagroda f; ( at lottery) wygrana f2. adj( first-class) pierwszorzędny, przedni; example klasyczny; ( inf) idiot wyjątkowy3. vt* * *I 1. noun1) (a reward for good work etc: He was awarded a lot of prizes at school.) nagroda2) (something won in a competition etc: I've won first prize!; ( also adjective) a prize (= having won, or worthy of, a prize) bull.) nagroda, nagrodzony2. verb(to value highly: He prized my friendship above everything else.) (wysoko) sobie cenićII see prise -
3 cherish
['tʃɛrɪʃ]vtperson, freedom miłować ( literary); right, privilege wysoko (sobie) cenić, przywiązywać wielką wagę do +gen; hope żywić; memory zachowywać (zachować perf) w pamięci* * *[' eriʃ]1) (to protect and love (a person): She cherishes that child.) hołubić2) (to keep (a hope, idea etc) in the mind: She cherishes the hope that he will return.) żywić (nadzieję)
См. также в других словарях:
cenić sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uważać coś za ważne, wartościowe dla siebie; doceniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cenić sobie ciszę i spokój. Wysoko cenić sobie zaufanie kogoś. Cenię sobie samotne wyprawy na ryby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego
zaradność — ż V, DCMs. zaradnośćści, blm «umiejętność radzenia sobie, przedsiębiorczość, obrotność» Cenić sobie zaradność żony. Cechowała go zaradność … Słownik języka polskiego
mieć serce — {{/stl 13}}{{stl 8}}{dla kogoś, dla czegoś, do kogoś, do czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} lubić kogoś, coś, darzyć kogoś sympatią, uczuciem; lubić, cenić sobie jakąś czynność, robienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć serce dla małych dzieci. Mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naturalność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. naturalnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bycie naturalnym; prostota, szczerość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdego ujmowała swoją naturalnością. Cenić sobie naturalność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezależność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niezależnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niezależny: Niezależność polityczna, gospodarcza, finansowa. Niezależność opinii. Cenić sobie swoją niezależność. Niezależność od kogoś lub czegoś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wysoko — 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego