-
1 celebritas
celebritās, ātis, f. (celeber), a) der zahlreiche Besuch, das starke Besuchtsein, die Belebtheit, einer Örtl., loci, viae, Cic.: domestica, Cic. – u. einer Versammlung, Festlichkeit usw., die Belebtheit, das festliche Begehen, die Feierlichkeit, Feier, mercatus, Cic.: quinquennalis ludorum, Cic.: eiusdem diei, Liv.: supremi diei, feierliches Leichenbegängnis, Cic.: matrimonii, Sen. rhet., od. nuptiarum, Macr.: paschalis c., die Osterfeier, Ostern, Heges.: ludis celebritatem addere, die Sp. belebter, feierlicher machen, Liv.: Plur., mercatus, ludos omnesque conveniundi causas et celebritates invenit, Cic. de rep. 2, 27. – b) das zahlreiche Erscheinen, α) von Pers., der Zulauf, die große Volksmenge, die große Welt (Ggstz. solitudo), m. Genet., totius Graeciae, Cic.: virorum ac mulierum, Cic.: audientium (Ggstz. pauci praesentes), Quint.: notabilis celebritate et frequentiā occurrentium introitus, Tac. – absol., theatrum celebritate refertissimum, Cic.: in celebritate versari, Nep.: in maxima celebritate atque in oculis civium vivere, Cic. – β) v. Lebl., das häufige Vorkommen, das Sich-Wiederholen, multitudo et cel. iudiciorum, Cic.: cel. periculorum, Tac. – c) das häufige Erwähntwerden, das Gefeiert-, Verherrlichtwerden, die Verherrlichung, die Berühmtheit einer Pers. od. Sache, cel. famae, V. durch die S., Cic.: celebritatem sermonis hominum consequi, Cic.: causam celebritatis et nominis habere, eines gefeierten Namens, Cic.: grammaticus primae in docendo celebritatis, Gell.: Rhodus insula antiquissimae celebritatis, Gell.
-
2 celebro
celebro, āvī, ātum, āre (celeber), 1) zahlreich oder oft besuchen, -betreten, durch zahlreichen Besuch beleben,
a) eine Örtlichkeit oder Person u. dgl., domum alcis, Cic.: vestibulum, Cic.: templa, Plin. ep.: viam, Cic.: senectutem alcis celebrare et ornare, Cic.: similis et frequentia et plausus me usque ad Capitolium celebravit, begleitete mich aufs K., Cic.: in urbe clandestini coetus celebrabant (Agrippam), in Rom drängten sich heimlich Zirkel um ihn, Tac. – m. dopp. Acc., cel. alqm magistratum, Tibull. 1, 4, 75. – m. Ang. womit? wodurch? sepulcrum hominum conventu epulisque, Cic.: litora ludis, Verg.: cuius litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cotidie meae novis nominibus gentium, werden erfüllt mit usw., Cic.: cel. iuvenes multo sermone, sich mit jungen Leuten häufig in
Gespräche einlassen, Tibull. – m. Ang. von wem? quam multā madidae celebrantur arundine fossae, Ov. trist. 5, 6, 37: Tagus auriferis arenis celebratur, im T. findet sich häufig Goldsand, Plin. 4, 115. – b) eine Versammlung, Festlichkeit u. dgl. durch zahlreichen Besuch, durch Festlichkeit, Gesang usw. beleben, ihr zahlreich beiwohnen, sie fleißig-, festlich begehen, verherrlichen, übh. im weitern Kreise feiern, begehen, coetus, sich zahlreich versammeln, Cic. poët. u. Verg.: convivium, Liv.: festos dies ludorum, Cic.: orgia, Catull.: nuptias, Liv.: diem natalem, Tac.: natalem suum, natalem alcis, Plin. ep. u. Suet. – m. Ang. wie? durch Advv., comiter regis convivium, Liv.: festos et sollemnes dies profusissime, non numquam tantum ioculariter, Suet. – m. Ang. wem? Aesculapio et Minervae ludos, Curt. – m. Abl. (wodurch? womit?), frequentiā urbanā actiones, Liv.: contiones suas cantorum convicio, Cic.: funus omni apparatu atque honore, Curt.: epulas cantu, Liv.: epulas vino largius, Liv.: dapes festumque canendo, Ov.: natalem dei ludis, Ov.: celebratur omnium sermone laetitiāque convivium, Cic. (u. so tu quoque velim inquiras, quā laetitiā, quo lusu apud me celebratum hesternum convivium sit, Cic.): quatridui supplicatione publicum gaudium privatis studiis celebratum est, wurde unter lebhafter Teilnahme der Bürger durch ein viertägiges Dankfest gefeiert, Liv. – ganz absol., im Zshg., publice a Syracusanis in gymnasio totā celebrante Siciliā (unter feierlichem Geleite von ganz S.) sepultus est, Nep.: is funus imperatoris in castris celebrantibus cum exercitu Beneventanis fecit, Liv. – 2) in Rede u. Schrift im Publikum, in weitem Kreise verbreiten, allgemein bekannt machen, a) übh.: quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent, Cic. – m. Ang. wodurch? laudes alcis litteris, Cic.: quod omnium accusatorum non criminibus, sed vocibus maledictisque celebratum est, Cic. – b) insbes., rühmend bekannt machen, rühmen, preisen, verherrlichen (Ggstz. obscurare), egressum alcis ornare atque celebrare, Cic.: cel. alqd in maius, von etw. zu viel Aufhebens machen, Sall. u. Liv. – m. dopp. Acc., alqm socium laborum, Tac.: alqam servatricem, Ov. – m. Ang. wo? legem omnibus contionibus, Liv.: alqd totā Graeciā, Nep. – m. Ang. wodurch? alqm od. alqd laudibus, Sen., magnis laudibus, Plin., miris laudibus, Plin.: nomen alcis scriptis, Cic.: alqd carminibus, besingen, Civ.: virum aut heroa lyrā vel acri tibiā, Hor.: nullā illustri laude celebrari, Cic. famā celebrari, Ov.: totā Graeciā famā celebrari, Nep. – 3) mit reger Teilnahme vornehmen, mit reger Teilnahme-, mit regem Eifer-, fleißig treiben, -betreiben, -ausüben, in vollen Gang bringen, zu heben suchen, oft anwenden, artes, Cic.: hoc ornatus genus in orationibus suis, Gell.: nec unum genus est divinationis publice privatimque celebratum, Cic.: quid operis aut negotii celebrans, Arnob.: celebrari de integro iurisdictio, kam wieder in vollen Gang, Liv.: postea celebratum id genus mortis, von vielen angewendet, Tac.: unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est, Gell. – m. Ang. wo? servorum vicatim celebratur totā urbe conscriptio, Cic.: apud Philonem etiam harum iam causarum cognitio exercitatioque celebratur, Cic. – u. m. Ang.wodurch? popularem potestatem lege populari, Liv.: inimicitiae saepe multis et in senatu et ad populum atrocibus celebratae certaminibus, Liv. – m. Ang. mit wem? durch cum m. Abl., cum alqo seria ac iocos, Liv. 1, 4, 9. – / Archaist. celebrassit = celebraverit Plaut. fr. bei Non. 134, 33.
-
3 celebritas
celebritās, ātis, f. (celeber), a) der zahlreiche Besuch, das starke Besuchtsein, die Belebtheit, einer Örtl., loci, viae, Cic.: domestica, Cic. – u. einer Versammlung, Festlichkeit usw., die Belebtheit, das festliche Begehen, die Feierlichkeit, Feier, mercatus, Cic.: quinquennalis ludorum, Cic.: eiusdem diei, Liv.: supremi diei, feierliches Leichenbegängnis, Cic.: matrimonii, Sen. rhet., od. nuptiarum, Macr.: paschalis c., die Osterfeier, Ostern, Heges.: ludis celebritatem addere, die Sp. belebter, feierlicher machen, Liv.: Plur., mercatus, ludos omnesque conveniundi causas et celebritates invenit, Cic. de rep. 2, 27. – b) das zahlreiche Erscheinen, α) von Pers., der Zulauf, die große Volksmenge, die große Welt (Ggstz. solitudo), m. Genet., totius Graeciae, Cic.: virorum ac mulierum, Cic.: audientium (Ggstz. pauci praesentes), Quint.: notabilis celebritate et frequentiā occurrentium introitus, Tac. – absol., theatrum celebritate refertissimum, Cic.: in celebritate versari, Nep.: in maxima celebritate atque in oculis civium vivere, Cic. – β) v. Lebl., das häufige Vorkommen, das Sich-Wiederholen, multitudo et cel. iudiciorum, Cic.: cel. periculorum, Tac. – c) das häufige Erwähntwerden, das Gefeiert-, Verherrlichtwerden, die Verherrlichung, die Berühmtheit einer Pers. od. Sache, cel. famae, V. durch die S., Cic.: celebritatem sermo-————nis hominum consequi, Cic.: causam celebritatis et nominis habere, eines gefeierten Namens, Cic.: grammaticus primae in docendo celebritatis, Gell.: Rhodus insula antiquissimae celebritatis, Gell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celebritas
-
4 celebro
celebro, āvī, ātum, āre (celeber), 1) zahlreich oder oft besuchen, -betreten, durch zahlreichen Besuch beleben,a) eine Örtlichkeit oder Person u. dgl., domum alcis, Cic.: vestibulum, Cic.: templa, Plin. ep.: viam, Cic.: senectutem alcis celebrare et ornare, Cic.: similis et frequentia et plausus me usque ad Capitolium celebravit, begleitete mich aufs K., Cic.: in urbe clandestini coetus celebrabant (Agrippam), in Rom drängten sich heimlich Zirkel um ihn, Tac. – m. dopp. Acc., cel. alqm magistratum, Tibull. 1, 4, 75. – m. Ang. womit? wodurch? sepulcrum hominum conventu epulisque, Cic.: litora ludis, Verg.: cuius litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cotidie meae novis nominibus gentium, werden erfüllt mit usw., Cic.: cel. iuvenes multo sermone, sich mit jungen Leuten häufig inGespräche einlassen, Tibull. – m. Ang. von wem? quam multā madidae celebrantur arundine fossae, Ov. trist. 5, 6, 37: Tagus auriferis arenis celebratur, im T. findet sich häufig Goldsand, Plin. 4, 115. – b) eine Versammlung, Festlichkeit u. dgl. durch zahlreichen Besuch, durch Festlichkeit, Gesang usw. beleben, ihr zahlreich beiwohnen, sie fleißig-, festlich begehen, verherrlichen, übh. im weitern Kreise feiern, begehen, coetus, sich zahlreich versammeln, Cic.————poët. u. Verg.: convivium, Liv.: festos dies ludorum, Cic.: orgia, Catull.: nuptias, Liv.: diem natalem, Tac.: natalem suum, natalem alcis, Plin. ep. u. Suet. – m. Ang. wie? durch Advv., comiter regis convivium, Liv.: festos et sollemnes dies profusissime, non numquam tantum ioculariter, Suet. – m. Ang. wem? Aesculapio et Minervae ludos, Curt. – m. Abl. (wodurch? womit?), frequentiā urbanā actiones, Liv.: contiones suas cantorum convicio, Cic.: funus omni apparatu atque honore, Curt.: epulas cantu, Liv.: epulas vino largius, Liv.: dapes festumque canendo, Ov.: natalem dei ludis, Ov.: celebratur omnium sermone laetitiāque convivium, Cic. (u. so tu quoque velim inquiras, quā laetitiā, quo lusu apud me celebratum hesternum convivium sit, Cic.): quatridui supplicatione publicum gaudium privatis studiis celebratum est, wurde unter lebhafter Teilnahme der Bürger durch ein viertägiges Dankfest gefeiert, Liv. – ganz absol., im Zshg., publice a Syracusanis in gymnasio totā celebrante Siciliā (unter feierlichem Geleite von ganz S.) sepultus est, Nep.: is funus imperatoris in castris celebrantibus cum exercitu Beneventanis fecit, Liv. – 2) in Rede u. Schrift im Publikum, in weitem Kreise verbreiten, allgemein bekannt machen, a) übh.: quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent, Cic. – m. Ang. wodurch? laudes alcis litteris, Cic.: quod omnium accusatorum————non criminibus, sed vocibus maledictisque celebratum est, Cic. – b) insbes., rühmend bekannt machen, rühmen, preisen, verherrlichen (Ggstz. obscurare), egressum alcis ornare atque celebrare, Cic.: cel. alqd in maius, von etw. zu viel Aufhebens machen, Sall. u. Liv. – m. dopp. Acc., alqm socium laborum, Tac.: alqam servatricem, Ov. – m. Ang. wo? legem omnibus contionibus, Liv.: alqd totā Graeciā, Nep. – m. Ang. wodurch? alqm od. alqd laudibus, Sen., magnis laudibus, Plin., miris laudibus, Plin.: nomen alcis scriptis, Cic.: alqd carminibus, besingen, Civ.: virum aut heroa lyrā vel acri tibiā, Hor.: nullā illustri laude celebrari, Cic. famā celebrari, Ov.: totā Graeciā famā celebrari, Nep. – 3) mit reger Teilnahme vornehmen, mit reger Teilnahme-, mit regem Eifer-, fleißig treiben, -betreiben, -ausüben, in vollen Gang bringen, zu heben suchen, oft anwenden, artes, Cic.: hoc ornatus genus in orationibus suis, Gell.: nec unum genus est divinationis publice privatimque celebratum, Cic.: quid operis aut negotii celebrans, Arnob.: celebrari de integro iurisdictio, kam wieder in vollen Gang, Liv.: postea celebratum id genus mortis, von vielen angewendet, Tac.: unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est, Gell. – m. Ang. wo? servorum vicatim celebratur totā urbe conscriptio, Cic.: apud Philonem etiam harum iam causarum cognitio exercitatioque celebratur, Cic. – u. m. Ang.———— -
5 celare
утаивать (l. 1 § 1 D. 19, 1. 1. 8 D. 26, 3); прятать, скрывать: homiminem ingenuum invitum cel. (1. 6 § 2 D. 48, 15);cel. servum, mancipium (1. 11 § 2 D. 11, 3. 1. 25 D. 47, 10. 1. 2. 9 C. 9, 20);
adversarium (1. 3 § 7, 8 D. 43, 24), testamentum (1. 2, 16 § 2 D. 48, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > celare
-
6 Celaenae
Cĕlaenae, ārum, f., = Kelainai, a town of Phrygia, on the Mœander, where, acc. to the fable, occurred the contest of Marsyas with Apollo, Plin. 5, 29, 29, § 106; Liv. 38, 13, 5 sq.; Curt. 3, 1, 1; Luc. 3, 206; Stat. Th. 4, 186.—Hence,II.Cĕlaenaeus, a. um, adj., of or pertaining to Celœnœ or to Marsyas: concubinus, i. e. of Atthis, who was born in Celænæ, and loved by Cybele, Mart. 5, 41' amores, id. 14, 204:Marsyas,
id. 10, 62:buxus, i. e. tibia,
Stat. Th. 2, 666. -
7 Celaenaeus
Cĕlaenae, ārum, f., = Kelainai, a town of Phrygia, on the Mœander, where, acc. to the fable, occurred the contest of Marsyas with Apollo, Plin. 5, 29, 29, § 106; Liv. 38, 13, 5 sq.; Curt. 3, 1, 1; Luc. 3, 206; Stat. Th. 4, 186.—Hence,II.Cĕlaenaeus, a. um, adj., of or pertaining to Celœnœ or to Marsyas: concubinus, i. e. of Atthis, who was born in Celænæ, and loved by Cybele, Mart. 5, 41' amores, id. 14, 204:Marsyas,
id. 10, 62:buxus, i. e. tibia,
Stat. Th. 2, 666. -
8 concludo
con-clūdo, clūsī, clūsum, ere [ claudo ]2) ограждать, запрудить, отрезать (maria Sen; locum sulco V)conclusum mare Cs — закрытое (внутреннее, т. е. Средиземное) море3) включать, влагать, вкладывать, помещать (uno volumine vitam virorum complurium Nep; tot res in unum diem Ter)4) (тж. c. argumentum и argurnen tationem C) заключать, выводить заключение, делать выводc. summum malum esse dolorem C — прийти к выводу, что величайшее зло — страдание5) заключать, оканчивать ( epistulam C)perficere atque c. C — окончательно довершать6) округлять, ритмически замыкать (sententias, orationem, versum C) -
9 celate
cēlātē, Adv. (celatus), heimlich, insgeheim, non cel., Amm. 14, 7, 21.
-
10 emetior
ē-mētior, ē-mēnsus sum, īrī, I) ausmessen, abmessen, A) eig.: oculis spatium emensus, Verg. Aen. 10, 772: κανονική longitudines et altitudines vocis emetitur, Gell. 16, 18, 4. – B) übtr., a) durchwandern, durchreisen, durchlaufen, zurücklegen, tam longum iter, Liv.: unā nocte aliquantum iter, Liv.: uno die cursu ingens spatium, Liv.: spatium urbis pedibus, Tac.: maria terrasque, Curt.: plura milia passuum, Iustin.: ab Hellesponto ad Oceanum omnes gentes victoriā, alle Länder siegreich durchziehen, Curt. – Partic. Perf. passiv (vgl. Drak. Sil. 1, 636), multo maiorem partem itineris emensam, Liv.: toto emenso spatio, Caes. b. c. 1, 5, 2: itineribus interiectis permutatione iumentorum (mit Pferdewechsel) emensis, Amm.: emenso Olympo, Verg. – b) einen Zeitraum durchmachen, hin-, verbringen, verleben, ter decies emensus belliger annos, Sil.: totidem per vulnera saevas emensi noctes, Sil.: dah. prägn., quinque principes, erleben, Tac. hist. 1, 49. – Partic. Perf. passiv., emensae noctes, Ov.; die cum hostili clade emenso, Amm.: adusque autumnum emensum, Amm. – c) der Reihenfolge nach durchmachen, passiv, militiae gradibus emensis, Eumen. pan. Constant. 3, 3. – d) Mühen usw. durchmachen, überstehen, aulae labores, Claud. epith. Pall. et Cel. 66. – Partic. Perf. passiv, post periculorum molestias plures emensas, Amm. 30, 7, 5: post emensos insuperabilis expeditionis eventus, Amm. 14, 1, 1. – II) zumessen, darmessen, austeilen, duodecim frumentationes frumento privatim coëmto emensus sum, Monum. Ancyr. 3, 11. – übtr. = zukommen lassen, aliquid patriae, Hor. sat. 2, 2, 105: ego autem voluntatem tibi profecto emetiar, an gutem Willen soll es in der Tat nicht im geringsten fehlen, Cic. Brut. 16.
-
11 assigno
assigno, (adsigno), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer d'un signe, signer, imprimer un sceau, sceller; au fig.: signaler. [st2]2 [-] assigner, répartir, attribuer, distribuer, partager, donner, confier, remettre. [st2]3 [-] attribuer, mettre sur le compte de, imputer. - alicui jugera quinquaginta assignare: attribuer cinquante jugères à qqn. - assignare agros militibus (dat.), Cic.: distribuer des terres aux soldats. - culpam fortunae adsignare, Cic. Verr. 2, 5, 50: rejeter la faute sur la fortune.* * *assigno, (adsigno), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer d'un signe, signer, imprimer un sceau, sceller; au fig.: signaler. [st2]2 [-] assigner, répartir, attribuer, distribuer, partager, donner, confier, remettre. [st2]3 [-] attribuer, mettre sur le compte de, imputer. - alicui jugera quinquaginta assignare: attribuer cinquante jugères à qqn. - assignare agros militibus (dat.), Cic.: distribuer des terres aux soldats. - culpam fortunae adsignare, Cic. Verr. 2, 5, 50: rejeter la faute sur la fortune.* * *Assigno, assignas, assignare. Liu. Bailler par assignation: comme les Romains faisoyent aucunesfois quand ils departissoyent quelque contree à un nombre de vieux souldats, Assigner.\Assignati a Praetore apparitores. Cic. Ordonnez, deputez, et assignez.\Natura auibus caelum assignauit. Plin. Nature a establi, baillé et assigné l'air aux oiseaus.\Assignare aliquid suo loco. Colum. Mettre en son lieu qui luy est deputé et ordonné.\Assignare morbos certis partibus. Cel. Attribuer particulierement à certaines parties du corps.\Assignatum tempus implere. Pli. iu. Employer le temps prefix.\Assignare. Cic. Bailler et rejecter le blasme, la coulpe, le tort sur aucun, Attribuer, Imputer.\Assignare infinitatem Deo. Plin. Attribuer.\Assignare culpam fortunae. Cic. Blasmer fortune, Dire que fortune soit cause d'aucun mal. -
12 caligo
[st1]1 [-] caligo, ĭnis, f.: - [abcl][b]a - brouillard, brume. - [abcl]b - obscurité, ténèbres, nuage, nuit. - [abcl]c - obscurcissement de la vue, aveuglement, ténèbres (de l'esprit).[/b] - inter caligines, Col.: au milieu des brouillards. - caligo caeca, Lucr.: ténèbres profondes. - caligo tenebrarum, Quint.: ténèbres profondes. - caligo temporum, Cic.: désordre des temps. - alicui inducere caliginem, Vell.: éclipser qqn. - animis offusa caligo, Cic.: nuage qui obscurcit les esprits. - per caliginem videre, Plin. Ep. 5, 8, 8: voir confusément. [st1]2 [-] caligo, āre, āvi, ātum: - intr. - [abcl][b]a - être couvert de brouillard, être couvert de ténèbres, être dans l'obscurité, être sombre. - [abcl]b - être dans l'aveuglement, ne pas voir clair. - [abcl]c - avoir la vue brouillée.[/b] - caligare in sole, Quint. 1, 2, 19: ne pas voir clair en plein midi (= être embarrassé dans les choses les plus claires). - ad quae caligat humanum genus, Plin.: choses auxquelles les hommes n'entendent rien.* * *[st1]1 [-] caligo, ĭnis, f.: - [abcl][b]a - brouillard, brume. - [abcl]b - obscurité, ténèbres, nuage, nuit. - [abcl]c - obscurcissement de la vue, aveuglement, ténèbres (de l'esprit).[/b] - inter caligines, Col.: au milieu des brouillards. - caligo caeca, Lucr.: ténèbres profondes. - caligo tenebrarum, Quint.: ténèbres profondes. - caligo temporum, Cic.: désordre des temps. - alicui inducere caliginem, Vell.: éclipser qqn. - animis offusa caligo, Cic.: nuage qui obscurcit les esprits. - per caliginem videre, Plin. Ep. 5, 8, 8: voir confusément. [st1]2 [-] caligo, āre, āvi, ātum: - intr. - [abcl][b]a - être couvert de brouillard, être couvert de ténèbres, être dans l'obscurité, être sombre. - [abcl]b - être dans l'aveuglement, ne pas voir clair. - [abcl]c - avoir la vue brouillée.[/b] - caligare in sole, Quint. 1, 2, 19: ne pas voir clair en plein midi (= être embarrassé dans les choses les plus claires). - ad quae caligat humanum genus, Plin.: choses auxquelles les hommes n'entendent rien.* * *I.Caligo, pen. prod. caliginis, pen. cor. f. g. Obscurité, Tenebrosité, Caliginosité.\Picea. Virgil. Noire obscurité.\Quasi per caliginem cernitur vis naturae. Cic. Obscurement et à demi.\Caligo oculorum. Plin. Esblouissement.II.Caligo, caligas, penul. pro caligare. Plin. Estre esblouy, Ne veoir, gueres cler.\Caligant oculi ex somno. Cel. Les yeulx voyent trouble au resveil.\Caligare dicuntur amnes. Colum. Quand ils sont couvers de brouillars.\Caligare in sole. Quintil. Faillir en chose clere.\Caligat ad eas res humanum genus. Plin. Les hommes ne les entendent point, et n'y voyent goutte. -
13 circuncido
Circuncido, pen. prod. circuncidi, circuncisum, circuncidere. Columel. Couper à l'entour.\Circuncidere arbores. Plin. Cerner, Enciser.\Circuncidere cogitationem. Cel. Oster tout pensement.\Stipendia circuncidere. Liu. Retrencher les gages.\Circuncidere vinum. Cels. Oster le vin, Garder qu'on ne boive du vin comme on fait aux malades.\Circuncidere vinum ex toto. Cels. Ne point boire vin du tout, Oster le vin entierement.\Circuncidere atque amputare alicunde. Cic. Roigner et Couper. -
14 manus
[st1]1 [-] manus, mana, manum, arch.: Varr. bon. [st1]2 [-] manŭs, ūs, f.: a - main. - injicere manum alicui: arrêter, empoigner qqn, porter la main sur qqn. - tendere manus ad aliquem (qqf. alicui): tendre les mains vers qqn. - dare (dedere) manus: tendre les mains, se reconnaître vaincu, se rendre. - dare manum alicui: tendre la main à qqn, aider qqn, assister qqn. - plenā manu dare: donner à pleines mains, donner généreusement. - ad manum esse: être tout près. - ad manum intueri aliquid, Plin. 35, 10, 36: regarder qqch de près. - abstinere manus (manum) ab aliquo (ab aliqua re): ne pas toucher à qqn (qqch). - manus conserere: en venir aux mains ou se prendre par la main. - jactare manus: gesticuler. b - bras; trompe (d'éléphant). - manus elephanti: la trompe de l'éléphant. c - main, travail. - urbs manu munitissima: ville très fortifiée par le travail de l’homme. - manum de tabulā, Cic. (prov.): cesse de travailler à ton tableau (= assez, cela suffit). - manus Praxitelis, Mart.: ouvrage de Praxitèle. d - violence, voies de fait. - venire ad manus (in manus): en arriver aux voies de fait, en arriver aux mains. e - écriture (travail de la main). - cognovit et signum et manum suam, Cic. Cat. 3: il reconnut le cachet et son écriture. - tum senex dicitur eam fabulam quam in manibus habebat, Oedipum Coloneum recitasse judicibus,Cic. CM. 7, 22: on dit que le vieillard lut alors aux juges la pièce d'Oedipe à Colone, qu'il avait en chantier (à laquelle il travaillait). - a manu servus, Suet.: esclave secrétaire. - redii ad meam manum, Cic.: maintenant, j'écris moi-même. f - coup (jeu de dés, escrime). - si quas manus remisi cuique exegissem, Suet.: si j'avais exigé le paiement des coups dont j'ai fait grâce à chacun. g - grappin, main de fer, harpon. h - main armée, combat; exploits. - manibus aequis (manu aequā): avec un avantage égal. - aequā manu discedere, Sall. C. 39, 4: quitter le combat avec des avantages égaux. ii - autorité, pouvoir, puissance. - victoria in manu nobis est, Sall. C. 20, 10: la victoire est entre nos mains (la victoire dépend de nous). - in manibus Mars ipse, Virg.: vous avez Mars dans vos mains (= l'issue du combat dépend de vous). - haec non sunt in nostra manu, Cic. Fam. 14, 2, 3: cela ne dépend pas de nous. j - troupe, armée, bande, multitude, foule. k - quelques tournures. - brevi manu, Dig. 23, 3, 43, § 1: immédiatement, sans délai. - longā manu, Dig. 46, 3, 79: lentement. - esse in manibus: être entre les mains, posséder --- être en mains, être sur le métier (on travaille à). - habere aliquid in manibus: avoir qqch sous la main. - servus a manu: secrétaire, scribe. - manu mederi, Cels. praef. 1: être chirurgien. - per manus: avec les mains, de main en main ou par la force, d'assaut, les armes à la main. - per manus alicujus: par les soins de qqn. - per manus libertatem retinere, Sall. J. 31, 22: défendre la liberté les armes à la main. - sub manu (sub manum): à portée de la main, sous la main, tout près; immédiatement, à l'instant. - (ferrea) manus: main de fer, grappin. - mulier viro in manum convenit: une femme tombe sous la puissance légale d’un mari = se marie. - manu misit aliquot, Petr. 42: il affranchit quelques esclaves. - arboris manus: les branches d'un arbre. - manum tollere: lever la main (pour indiquer que l'on se rend). - manus tollere: lever les mains (pour exprimer l'admiration).* * *[st1]1 [-] manus, mana, manum, arch.: Varr. bon. [st1]2 [-] manŭs, ūs, f.: a - main. - injicere manum alicui: arrêter, empoigner qqn, porter la main sur qqn. - tendere manus ad aliquem (qqf. alicui): tendre les mains vers qqn. - dare (dedere) manus: tendre les mains, se reconnaître vaincu, se rendre. - dare manum alicui: tendre la main à qqn, aider qqn, assister qqn. - plenā manu dare: donner à pleines mains, donner généreusement. - ad manum esse: être tout près. - ad manum intueri aliquid, Plin. 35, 10, 36: regarder qqch de près. - abstinere manus (manum) ab aliquo (ab aliqua re): ne pas toucher à qqn (qqch). - manus conserere: en venir aux mains ou se prendre par la main. - jactare manus: gesticuler. b - bras; trompe (d'éléphant). - manus elephanti: la trompe de l'éléphant. c - main, travail. - urbs manu munitissima: ville très fortifiée par le travail de l’homme. - manum de tabulā, Cic. (prov.): cesse de travailler à ton tableau (= assez, cela suffit). - manus Praxitelis, Mart.: ouvrage de Praxitèle. d - violence, voies de fait. - venire ad manus (in manus): en arriver aux voies de fait, en arriver aux mains. e - écriture (travail de la main). - cognovit et signum et manum suam, Cic. Cat. 3: il reconnut le cachet et son écriture. - tum senex dicitur eam fabulam quam in manibus habebat, Oedipum Coloneum recitasse judicibus,Cic. CM. 7, 22: on dit que le vieillard lut alors aux juges la pièce d'Oedipe à Colone, qu'il avait en chantier (à laquelle il travaillait). - a manu servus, Suet.: esclave secrétaire. - redii ad meam manum, Cic.: maintenant, j'écris moi-même. f - coup (jeu de dés, escrime). - si quas manus remisi cuique exegissem, Suet.: si j'avais exigé le paiement des coups dont j'ai fait grâce à chacun. g - grappin, main de fer, harpon. h - main armée, combat; exploits. - manibus aequis (manu aequā): avec un avantage égal. - aequā manu discedere, Sall. C. 39, 4: quitter le combat avec des avantages égaux. ii - autorité, pouvoir, puissance. - victoria in manu nobis est, Sall. C. 20, 10: la victoire est entre nos mains (la victoire dépend de nous). - in manibus Mars ipse, Virg.: vous avez Mars dans vos mains (= l'issue du combat dépend de vous). - haec non sunt in nostra manu, Cic. Fam. 14, 2, 3: cela ne dépend pas de nous. j - troupe, armée, bande, multitude, foule. k - quelques tournures. - brevi manu, Dig. 23, 3, 43, § 1: immédiatement, sans délai. - longā manu, Dig. 46, 3, 79: lentement. - esse in manibus: être entre les mains, posséder --- être en mains, être sur le métier (on travaille à). - habere aliquid in manibus: avoir qqch sous la main. - servus a manu: secrétaire, scribe. - manu mederi, Cels. praef. 1: être chirurgien. - per manus: avec les mains, de main en main ou par la force, d'assaut, les armes à la main. - per manus alicujus: par les soins de qqn. - per manus libertatem retinere, Sall. J. 31, 22: défendre la liberté les armes à la main. - sub manu (sub manum): à portée de la main, sous la main, tout près; immédiatement, à l'instant. - (ferrea) manus: main de fer, grappin. - mulier viro in manum convenit: une femme tombe sous la puissance légale d’un mari = se marie. - manu misit aliquot, Petr. 42: il affranchit quelques esclaves. - arboris manus: les branches d'un arbre. - manum tollere: lever la main (pour indiquer que l'on se rend). - manus tollere: lever les mains (pour exprimer l'admiration).* * *Manus, huius manus, f. g. Main.\Explicita. Quintil. Ouverte, Estendue.\Immunis manus. Horat. Qui n'est point participant du faict, Innocente.\Media manus. Quintil. Main tierce. Bud.\Manus niuea. Catul. Blanche comme neige.\Oculatae nostrae sunt manus, credunt quod Vident. Plau. Je ne croy point en promesses, Il fault payer comptant.\Parca manus. Horat. Chiche.\Plena manu. Cic. A pleine main, Abondamment, Amplement, Copieusement.\Medicas adhibere manus ad vulnera. Virgil. Mettre la main à, etc.\Inter manus arripere aliquem. Plautus. L'enlever à tout les mains.\Manu alicuius cadere. Ouid. Estre tué de la main d'aucun.\Vrbes et agros manu capere. Sallust. Conquerir à force, Prendre.\Collidere manus. Quintil. Frapper des mains l'une contre l'autre.\Dede manus. Lucret. Rens toy, Confesse que tu es vaincu.\Manu docere. Cic. Monstrer au doigt, et clairement enseigner, et comme mener par la main.\Manibus praelium facere. Sallust. Combatre main à main.\Manu fingere. Sene. Faire quelque chose d'art avec cure et soing.\Manum habere sub pallio. Quintil. Estre oiseux.\Imponere manum studiis. Ouid. Mettre la main à l'estude, Estudier.\Vltima manus imposita est coepto. Ouid. Ce que nous avions commencé est achevé.\Nunquam libri illi in manus inciderunt. Cic. Jamais ne tomberent entre mes mains, Jamais je ne les vei.\Manum iniicere, Vide INIICIO. Mettre la main sur aucun, Le prendre au corps, L'arrester en sa personne.\Parere sibi lethum manu. Virgil. Se tuer.\Manus multas poscit hoc opus. Plin. iunior. Ce labeur est grand et requiert beaucoup de gens et grand aide.\Manus remittere in aleae ludo. Sueton. Laisser rejouer son compaignon qui a mal joué, Quicter et donner la main qu'on avoit gaignee et qu'on devoit lever, à celuy qui l'a perdue.\Manum ferulae subducere. Iuuen. Apprendre à l'eschole soubs un maistre, et endurer d'estre batu soubs les autres.\Comites illi tui delecti, manus erant tuae. Cic. Par eulx tu faisois faire ce que tu voulois.\Inter manus aliquid esse dicitur, per translationem. Virg. Qui est en la puissance d'aucun.\Cui plus in manu sit, quam tibi. Plaut. Qui ha plus de quoy, que toy.\Cui ipsi nihil est in manu. Plaut. Qui n'has rien.\In manus sumere. Quintil. Prendre entre les mains et lire.\Omnes maiores natu manus ad Caesarem tendere. Caesar. Tendoyent les mains à Cesar, et luy demandoyent secours, ou se rendoyent à luy.\Breui manu tradere. Vlp. Pour eviter circuit.\Manu longa tradere. Iabolenus. Par une faincte et interpretative apprehension.\Res ad manus, atque ad pugnam veniebat. Cic. On venoit à s'entrebatre pour cest affaire, La chose estoit venue jusques aux cousteaulx.\Venire in manus. Sallust. Venir és mains de ses ennemis.\Versantur inter manus libri, aut scripta. Caelius ad Ciceronem. Quand on les lit, Livres qu'on lit communeement.\Manum non verterim. Cic. Je n'en tourneroye pas la main, Je ne m'en travaille de rien, Je n'en ay que faire, Je n'en iroye pas du banc au feu.\Manus vetant prius, quam penes sese habeant, quicquam credere. Plaut. Je ne croiray point que tu me vueilles rien donner, jusques à ce que je le tiendray.\Totum hominem tibi trado de manu in manum tuam istam. Cic. Je m'en descharge, et vous en charge.\De manibus aliquid amittere. Cic. Laisser de faire quelque chose.\Per manus. Caes. De main en main.\Per manus tradita disciplina vel historia dicitur. Liuius. Quintil. Quand on a apprins quelque chose l'un de l'autre, et non point par escriptures, comme enseignee de pere en filz.\Prae manu pecuniam aliquam dare. Teren. Avant la main, Avancer argent.\Reddidit patri omne aurum quod mihi fuit prae manibus. Plaut. Que j'avoye entre les mains.\Vocontii sub manu vt essent, per quorum loca fideliter mihi pateret iter. Plancus Ciceroni. Prests et appareillez, ou Que j'eusse puissance sur eulx.\Quem ego credo manibus, pedibusque obnixe omnia Facturum. Terent. De tout son povoir.\Conari manibus, pedibus, noctesque et dies. Terent. S'employer du tout à faire quelque chose.\Manupretium. Cic. Le payement des ouvriers, Ce que les ouvriers ont eu pour leur peine, Manifacture.\Manus. Une main de fer, ou croc à accrocher navires.\Manus. Virgil. Quintil. La bande de quelque capitaine, ou toute une armee, Multitude.\Paruula manus. Brutus ad Ciceronem. Une poignee de gents.\Orare pacem manu. Virgil. Par embassadeurs.\Manu mittere seruum, siue diuisim, siue coniunctim legas. Cic. Affranchir un serf, et luy donner liberté.\Manumissio, Verbale. Cic. Manumission, Delivrance de servage faicte du consentement du maistre.\Manufactus, vnica dictione, aut duabus, opponitur Naturali. Cel. Cic. Faict de la main.\Manus. Curtius. Plin. Le museau et trompe d'un elephant.\Manus. Quintil. L'escripture de la propre main d'un chascun.\Epistola, librarii manu est. Cic. C'est de l'escripture de mon secretaire. -
15 celate
cēlātē, Adv. (celatus), heimlich, insgeheim, non cel., Amm. 14, 7, 21. -
16 emetior
ē-mētior, ē-mēnsus sum, īrī, I) ausmessen, abmessen, A) eig.: oculis spatium emensus, Verg. Aen. 10, 772: κανονική longitudines et altitudines vocis emetitur, Gell. 16, 18, 4. – B) übtr., a) durchwandern, durchreisen, durchlaufen, zurücklegen, tam longum iter, Liv.: unā nocte aliquantum iter, Liv.: uno die cursu ingens spatium, Liv.: spatium urbis pedibus, Tac.: maria terrasque, Curt.: plura milia passuum, Iustin.: ab Hellesponto ad Oceanum omnes gentes victoriā, alle Länder siegreich durchziehen, Curt. – Partic. Perf. passiv (vgl. Drak. Sil. 1, 636), multo maiorem partem itineris emensam, Liv.: toto emenso spatio, Caes. b. c. 1, 5, 2: itineribus interiectis permutatione iumentorum (mit Pferdewechsel) emensis, Amm.: emenso Olympo, Verg. – b) einen Zeitraum durchmachen, hin-, verbringen, verleben, ter decies emensus belliger annos, Sil.: totidem per vulnera saevas emensi noctes, Sil.: dah. prägn., quinque principes, erleben, Tac. hist. 1, 49. – Partic. Perf. passiv., emensae noctes, Ov.; die cum hostili clade emenso, Amm.: adusque autumnum emensum, Amm. – c) der Reihenfolge nach durchmachen, passiv, militiae gradibus emensis, Eumen. pan. Constant. 3, 3. – d) Mühen usw. durchmachen, überstehen, aulae labores, Claud. epith. Pall. et Cel. 66. – Partic. Perf. passiv, post periculorum molestias————plures emensas, Amm. 30, 7, 5: post emensos insuperabilis expeditionis eventus, Amm. 14, 1, 1. – II) zumessen, darmessen, austeilen, duodecim frumentationes frumento privatim coëmto emensus sum, Monum. Ancyr. 3, 11. – übtr. = zukommen lassen, aliquid patriae, Hor. sat. 2, 2, 105: ego autem voluntatem tibi profecto emetiar, an gutem Willen soll es in der Tat nicht im geringsten fehlen, Cic. Brut. 16. -
17 ante-cellō
ante-cellō —, —, ere [2 CEL-], to be prominent, distinguish oneself, excel, surpass, be superior: longe ceteris: ubertate agrorum terris: omnibus gloriā: vestrae exercitationi ad honorem, with respect to honor: perigrinam stirpem, Ta.: omnes fortunā, Ta.: militari laude. -
18 calcar
calcar āris, n [1 CEL-, CALC-], a spur: concitat calcaribus equum, L.: calcaribus subditis, Cu.: equi fodere calcaribus armos, V.—Fig., stimulus, incitement: alter frenis eget, alter calcaribus: vatibus addere calcar, H.: inmensum gloria calcar habet, O.* * *spur (for horse); spur, incitement, stimulus; spur of a cock -
19 calceus
calceus ī, m [1 CEL-, CALC-], a shoe, halfboot (covering the whole foot): calcei habiles et apti ad pedem: laxus, H.: pede maior subvertet, minor uret, H.—Because senators wore a peculiar half-boot: calceos mutare, i. e. to become senator.* * *shoe; soft shoe, slippercalceus mullei/patricii -- red shoe of ex-curule senator
-
20 caliga
caliga ae, f [1 CEL-, CALC-], a shoe of leather, half-boot, soldier's boot, C.: offendere tot caligas, i. e. booted soldiers, Iu.* * *soldier's boot; boot; military service
См. также в других словарях:
cel — cel·a·don; cel·a·don·ite; cel·an·dine; cel·as·tra·ce·ae; cel·as·tra·ceous; cel·a·ture; cel·e·be·sian; cel·e·brant; cel·e·brat·er; cel·e·bra·tion; cel·e·bra·tive; cel·e·bra·tor; cel·e·bra·to·ry; cel·e·bret; cel·ery; cel·es·tite; cel·i·ba·cy;… … English syllables
cel — CEL, CEA, cei, cele, adj. dem. (antepus), art., adj., pron. dem. I. adj. dem. (antepus) (pop.) (Arată că fiinţa sau lucrul desemnate de substantivul pe care îl determină se află mai departe, în spaţiu sau în timp, de vorbitor). Ia în braţe cea… … Dicționar Român
cel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} planowy wynik każdego racjonalnego działania; to, do czego się dąży, o co się zabiega : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bliski, realny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
CEL — may stand for: Carboxyl ester lipase or bile salt dependent lipase, an enzyme used in digestion Check engine light, a malfunction indicator lamp Chemin de Fer de l Etat Libanais, the national railway network of the Lebanon Communications and… … Wikipedia
Cel. — Cel., Cél. сокр. от celesta, célesta … Словарь иностранных музыкальных терминов
Cél. — Cel., Cél. сокр. от celesta, célesta … Словарь иностранных музыкальных терминов
'cel|lo — or cel|lo «CHEHL oh», noun, plural los. a musical instrument like a violin, but much larger and with a lower tone. It is held between the knees while being played and is supported on the floor by a peg or tail pin. Also, violoncello. ╂[short for… … Useful english dictionary
cel|lo — or cel|lo «CHEHL oh», noun, plural los. a musical instrument like a violin, but much larger and with a lower tone. It is held between the knees while being played and is supported on the floor by a peg or tail pin. Also, violoncello. ╂[short for… … Useful english dictionary
cel — Mot Monosíl·lab Nom masculí … Diccionari Català-Català
cel·la — cel|·la Mot Pla Nom femení … Diccionari Català-Català
cel — celluloid sheet for an animated cartoon, from CELLULOID (Cf. celluloid); became current by c.1990 when they became collectible … Etymology dictionary