-
1 cech
сущ.• цех* * *hist. cech ист. цехwarsztat, część fabryki цех* * *♂, Р. \cechu цех (ремесленный)* * *м, Р cechuцех ( ремесленный) -
2 lista cech
• attribute-value list• attribute-value tableSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > lista cech
-
3 spis cech
• attribute-value list• attribute-value tableSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > spis cech
-
4 wybór cech
• feature extractionSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > wybór cech
-
5 nabierać cech
набирать чертOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nabierać cech
-
6 nabyć cech
приобрести черт -
7 oficjalny cech
официальный цехOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oficjalny cech
-
8 цех
-
9 piwowarski
прил.• пивоваренный* * *piwowars|ki\piwowarskicy 1. пивоваренный;2. прил. om piwowar;cech \piwowarski цех пивоваров
* * *1) пивова́ренный2) прил. от piwowarcech piwowarski — цех пивова́ров
-
10 cecha
сущ.• атрибут• достоинство• знак• качество• клеймо• марка• особенность• признак• свойство• функция• характеристика• черта• чёрточка• штрих* * *cech|a♀- 1. свойство ň, (характерная) черта; признак ♂;\cecha charakterystyczna характерная черта; \cecha dominująca господствующий (превалирующий) признак;
2. метка, клеймо ň;3. штамп для клейма; 4. мат. характеристика (логарифма)+3. cechówka, cechownica
* * *ж1) сво́йство n, (характе́рная) черта́; при́знак mcecha charakterystyczna — характе́рная черта́
cecha dominująca — госпо́дствующий (превали́рующий) при́знак
2) ме́тка, клеймо́ n3) штамп для клейма́4) мат. характери́стика ( логарифма)Syn:cechówka, cechownica 3) -
11 cechować
глаг.• заметить• замечать• знаменовать• метить• намечать• обозначать• обозначить• отличать• отметить• отмечать• охарактеризовать• помечать• размечать• характеризовать• штамповать• штемпелевать* * *cech|ować\cechowaćowany несов. 1. характеризовать;\cechowaćuje go odwaga он отличается мужеством;
2. метить; клеймить, ставить клеймо+1. charakteryzować, znamionować 2. znakować, stemplować
* * *cechowany несов.1) характеризова́тьcechuje go odwaga — он отлича́ется му́жеством
2) ме́тить; клейми́ть, ста́вить клеймо́Syn: -
12 nabierać
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• восхищать• забирать• забрать• занимать• набирать• обманывать• отнимать• преисполнять• преисполняться• принимать• принять• простужать• снимать• стать• убрать• уносить• устранять* * *1) (np. jakichś cech) приобретать, получать2) pot. nabierać (oszukiwać) разг. кидать, надувать, обманывать, одурачивать, разыгрывать3) nabierać (czerpać) набирать, черпать4) nabierać (nakładać, np. jedzenie) набирать, накладывать5) nabierać (czego?) набирать (чего?)zbierać набирать (собирать)wykręcać (numer telefonu) набирать (номер)pisać, przepisywać набирать (текст)* * *nabiera|ć\nabieraćny несов. 1. набирать;2. набухать, вздуваться; 3. накладывать, класть; 4. разг. надувать, обманывать; ср. nabrać+2. wzbierać 3. nakładać 4. naciągać
* * *nabierany несов.1) набира́ть2) набуха́ть, вздува́ться3) накла́дывать, кластьSyn: -
13 nabrać
глаг.• вытягивать• затягивать• набрать• назреть• нарисовать• начертить• обжулить• обратить• получить• преисполнить• преисполниться• привлечь• притягивать• притянуть• рисовать• стягивать• тянуть• черпать* * *1) (np. jakichś cech) приобрести, получить2) pot. nabrać (oszukać) разг. кинуть, надуть, обмануть, одурачить, разыграть3) nabrać (zaczerpnąć) набрать, черпнуть, зачерпнуть4) nabrać (nałożyć, np. jedzenie) набрать, наложить5) nabrać (czego?) набрать (чего?)dostać, otrzymać (np. głosy) набрать (напр. голоса)nazbierać, uzbierać набрать (насобирать)wykręcić (numer telefonu) набрать (номер)napisać, przepisać набрать (текст)* * *nab|rać\nabraćiorę, \nabraćierze, \nabraćrany сов. 1. набрать;\nabrać w płuca powietrza набрать воздуха в лёгкие; \nabrać szybkości (pędu) набрать скорость;
2. набухнуть, вздуться;wrzód \nabraćrał нарыв созрел;
3. наложить, положить;\nabrać na talerz наложить на тарелку;
4. разг. кинуть, надуть, обмануть;● \nabrać chęci захотеть; \nabrać otuchy ободриться; \nabrać przekonania прийти к убеждению; \nabrać rozgłosu стать известным; нашуметь; \nabrać wagi приобрести вес; \nabrać wprawy приобрести навык, наловчиться; \nabrać tchu (oddechu) а) перевести дух;
б) передохнуть, отдохнуть+2. wezbrać 3. nałożyć 4. naciągnąć
* * *nabiorę, nabierze, nabrany сов.1) набра́тьnabrać w płuca powietrza — набра́ть во́здуха в лёгкие
nabrać szybkości (pędu) — набра́ть ско́рость
2) набу́хнуть, взду́тьсяwrzód nabrał — нары́в созре́л
3) наложи́ть, положи́тьnabrać na talerz — наложи́ть на таре́лку
4) разг. ки́нуть, наду́ть, обману́ть•- nabrać otuchy
- nabrać przekonania
- nabrać rozgłosu
- nabrać wagi
- nabrać wprawy
- nabrać tchu
- nabrać oddechuSyn:
См. также в других словарях:
Čech — auf dem Berg Říp Der Urvater Tschech (tschechisch Čech, tʃɛx) ist eine Sagengestalt, die das tschechische Volk in seine neue Heimat geführt haben soll. Der Sage nach hat … Deutsch Wikipedia
Cech — Čech Pour l’article homonyme, voir Petr Čech pour le footballeur. Čech est une figure mythique selon laquelle les Tchèques portent leur nom. C est lui qui aurait fait venir les premiers Tchèques en Bohême, après un long parcours.… … Wikipédia en Français
Cech — ist der Familienname von: John Cech (* 1944), amerikanischer Literaturwissenschaftler Thomas R. Cech (* 1947), amerikanischer Nobelpreisträger für Chemie Für Čech siehe auch: Čech, den sagenhaften Urvater der Tschechen Čech (Begriffsklärung), für … Deutsch Wikipedia
Cech — [setʃ], Thomas Robert, amerikanischer Biochemiker, * Chicago (Illinois) 8. 12. 1947; seit 1983 Professor für Chemie und Biochemie an der University of Colorado in Boulder. Cech und seine Mitarbeiter fanden 1981 bei der Untersuchung der… … Universal-Lexikon
Cech [1] — Cech (spr. tschech), Svatopluk, tschech. Dichter, geb. 21. Febr. 1846 in Ostředek (Böhmen), studierte in Prag die Rechte, war Redakteur des »Pokrok«, später Mitredakteur des »Svétozor«, dann des »Lumir« (1873–1876), seit 1879 der »Květy« und in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cech [2] — Cech und Lech, zwei Brüder u. angebliche Stammväter der Böhmen (Tschechen), resp. Polen (Lechen) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cech — Čech (spr. tschech), Svatopluk, tschech. Dichter, geb. 21. Febr. 1846 in Ostředek bei Beneschau, Mitredakteur der »Kvĕty«, Hauptvertreter der nationalen Richtung; schrieb Gedichte, namentlich Epen, Erzählungen, manches deutsch übersetzt. – Biogr … Kleines Konversations-Lexikon
Cech — (chĕk), Thomas Robert. Born 1947. American biochemist who shared a 1989 Nobel Prize in chemistry for his discoveries concerning the catalytic properties of RNA. * * * … Universalium
Cech — Thomas Robert … Scientists
Cech — Cech, Thomas … Enciclopedia Universal
Čech — [tʃɛx], Svatopluk, tschechischer Dichter, * Ostředek (Mittelböhmischer Kreis) 21. 2. 1846, ✝ Prag 23. 2. 1908; Jurist, dann Journalist, Redakteur der von ihm 1879 gegründeten Zeitschrift »Květy«; setzte sich in seinem fast alle Gattungen… … Universal-Lexikon