Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

causor

  • 1 causor

    causor, ātus sum, āri (causa) = προφασίζομαι(Dosith. 59, 8 K.), I) einen od. als einen (wahren od. häufiger einen fingierten) Grund vorbringen, vorschützen, absol., Pacuv. tr. 23. Acc. tr. 418. Verg. ecl. 9, 56: contra patrem, Afran. com. 91. – m. Acc., multa, Lucr.: militum voluntatem, Sall. fr.: omina saepe visaque, Ov.: consensum patrum, Liv.: negotia, Tac.: valetudinem, Tac. – m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 5, 15, 6; 28, 35, 2. Curt. 6, 5 (19), 31. Suet. Ner. 49, 2. Gell. 18, 4, 9. – mit folg. quod, Suet. Cal. 23, 3. Ulp. dig. 16, 3, 3. – II) prägn.: a) unter Vorschützung von Gründen versagen, ablehnen, absol., Cl. Mam. de stat. anim. 3, 11, 2: m. folg. Infin., accipere rationes, Papin. dig. 40, 7, 34. § 1. – b) sich beklagen, sich beschweren, m. folg. indir. Fragesatz, causaris igitur quid sit istud etc., Salv. de gub. dei 3, 2 in. – / aktive Nbf. causo, wovon Infin. causare, Pallad. 3, 25, 3 codd.: causasse, Cornut. bei Cassiod. de orthogr. (VII) p. 149, 13: Passiv causetur, Firm. math. 8, 27: causatus, Tert. adv. Marc. 2, 25.

    lateinisch-deutsches > causor

  • 2 causor

    causor, ātus sum, āri (causa) = προφασίζομαι(Dosith. 59, 8 K.), I) einen od. als einen (wahren od. häufiger einen fingierten) Grund vorbringen, vorschützen, absol., Pacuv. tr. 23. Acc. tr. 418. Verg. ecl. 9, 56: contra patrem, Afran. com. 91. – m. Acc., multa, Lucr.: militum voluntatem, Sall. fr.: omina saepe visaque, Ov.: consensum patrum, Liv.: negotia, Tac.: valetudinem, Tac. – m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 5, 15, 6; 28, 35, 2. Curt. 6, 5 (19), 31. Suet. Ner. 49, 2. Gell. 18, 4, 9. – mit folg. quod, Suet. Cal. 23, 3. Ulp. dig. 16, 3, 3. – II) prägn.: a) unter Vorschützung von Gründen versagen, ablehnen, absol., Cl. Mam. de stat. anim. 3, 11, 2: m. folg. Infin., accipere rationes, Papin. dig. 40, 7, 34. § 1. – b) sich beklagen, sich beschweren, m. folg. indir. Fragesatz, causaris igitur quid sit istud etc., Salv. de gub. dei 3, 2 in. – aktive Nbf. causo, wovon Infin. causare, Pallad. 3, 25, 3 codd.: causasse, Cornut. bei Cassiod. de orthogr. (VII) p. 149, 13: Passiv causetur, Firm. math. 8, 27: causatus, Tert. adv. Marc. 2, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > causor

  • 3 causabundus

    causābundus, a, um (causor), Gründe vorschützend, Prisc. 4, 35.

    lateinisch-deutsches > causabundus

  • 4 causatio

    causātio, ōnis, f. (causor), I) die Vorschützung, Entschuldigung, Cod. Theod. u.a.: causationes innectere, Augustin. ep. 29, 3. – bes. aegri corporis, Gell. 20, 1, 30. – dah. die Kränklichkeit, Pallad. 1, 4, 1. – II) die Anklage, Beschwerde, Ps. Augustin. Manich. 6, 2. Salv. de gub. dei 4, 8. – Plur., der Prozeß, malae insinuationes et acerbae causationes, Firm. math. 6, 11. p. 156, 16.

    lateinisch-deutsches > causatio

  • 5 causatius

    causātius, Adv. compar. (causatus v. causor), mit besserem Grunde, Plin. nat. hist. praef. § 8.

    lateinisch-deutsches > causatius

  • 6 causator

    causātor, ōris, m. (causor) = accusator, Schol. Cic. Gron. p. 431.

    lateinisch-deutsches > causator

  • 7 causabundus

    causābundus, a, um (causor), Gründe vorschützend, Prisc. 4, 35.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > causabundus

  • 8 causatio

    causātio, ōnis, f. (causor), I) die Vorschützung, Entschuldigung, Cod. Theod. u.a.: causationes innectere, Augustin. ep. 29, 3. – bes. aegri corporis, Gell. 20, 1, 30. – dah. die Kränklichkeit, Pallad. 1, 4, 1. – II) die Anklage, Beschwerde, Ps. Augustin. Manich. 6, 2. Salv. de gub. dei 4, 8. – Plur., der Prozeß, malae insinuationes et acerbae causationes, Firm. math. 6, 11. p. 156, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > causatio

  • 9 causatius

    causātius, Adv. compar. (causatus v. causor), mit besserem Grunde, Plin. nat. hist. praef. § 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > causatius

  • 10 causator

    causātor, ōris, m. (causor) = accusator, Schol. Cic. Gron. p. 431.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > causator

См. также в других словарях:

  • causør — cau|sør sb., en, er, erne (forfatter til causeri) …   Dansk ordbog

  • Couser — Recorded in several forms including Causer, Causor, Couse, Coushe, Cousher, Couser, Chauser, and the famous Chaucer, this is an English surname but one of French origins. It is occupational and was ntroduced into England after the famous Invasion …   Surnames reference

  • Coushe — Recorded in several forms including Causer, Causor, Couse, Coushe, Cousher, Couser, Chauser, and the famous Chaucer, this is an English surname but one of French origins. It is occupational and was ntroduced into England after the famous Invasion …   Surnames reference

  • ԲԱՂԲԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 1 427 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c, 12c αἱτιάομαι causor, criminor, σκήπτω fingo, praetexo Կցկցել. կարկատել. ստութեամբ յօգնել բաղայս, այսինքն պատճառանս վասն իւր, կամ մեղադրանս ʼի վերայ այլոց. պատճառել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»