-
1 caupona
caupōna (cōpōna), æ, f. [caupo] [st1]1 [-] cabaretière. - quaedam anus caupona, Apul. M. 1, 21: une vieille cabaretière. [st1]2 [-] taverne, auberge. - Cic. Pis. 22, 53; Hor. S. 1, 5, 51; id. Ep. 1, 11, 12; 1, 17, 8; Gell. 7, 11, 4; Plin. 9, 47, 71, § 154; Tac. An. 14, 15. - voir hors site caupona.* * *caupōna (cōpōna), æ, f. [caupo] [st1]1 [-] cabaretière. - quaedam anus caupona, Apul. M. 1, 21: une vieille cabaretière. [st1]2 [-] taverne, auberge. - Cic. Pis. 22, 53; Hor. S. 1, 5, 51; id. Ep. 1, 11, 12; 1, 17, 8; Gell. 7, 11, 4; Plin. 9, 47, 71, § 154; Tac. An. 14, 15. - voir hors site caupona.* * *Caupona, pen. prod. Cic. Taverne, Cabaret. -
2 caupona
caupōna (cōpōna), ae, f. (caupo), I) die Schenkwirtin, Lucil. sat. 3, 24: quaedam anus caupona, Apul. met. 1, 21. – II) die Schenke, conventicula et cauponae, Tac.: cauponarum aestiva animalia (Ungeziefer), Plin.: in caupona vivere, Hor.: in caupona delitescere, Gell.: cauponam exercere, Schenkwirtschaft treiben, Iustin. 1, 7, 12 ed. Ieep. Ulp. dig. 23, 2, 43: nonne tibi nox erat pro die, caupona pro oppido, Cic. Pis. 53.
-
3 caupona
caupōna (cōpōna), ae, f. (caupo), I) die Schenkwirtin, Lucil. sat. 3, 24: quaedam anus caupona, Apul. met. 1, 21. – II) die Schenke, conventicula et cauponae, Tac.: cauponarum aestiva animalia (Ungeziefer), Plin.: in caupona vivere, Hor.: in caupona delitescere, Gell.: cauponam exercere, Schenkwirtschaft treiben, Iustin. 1, 7, 12 ed. Ieep. Ulp. dig. 23, 2, 43: nonne tibi nox erat pro die, caupona pro oppido, Cic. Pis. 53. -
4 caupona
-
5 caupōna
caupōna ae, f [caupo], a retail shop, inn, tavern, C., H.* * *I IIlandlady; (female) shopkeeper, innkeeper; inn, tavern, lodging-house -
6 caupona
caupōna, ae, f. (upon the form cf. Prisc. p. 684 P.) [caupo].I.A female shopkeeper, huckster, a landlady, hostess (anteand post-class.), Lucil. ap. Prisc. l. l.; App. M. 1, p. 105, 23, p. 18 Bip.—II.A retail shop, an inn, tavern (syn. taberna), Cic. Pis. 22, 53; Hor. S. 1, 5, 51; id. Ep. 1, 11, 12; 1, 17, 8; Gell. 7, 11, 4; Plin. 9, 47, 71, § 154:cauponam exercere,
to keep an inn, Just. 1, 7, 12. -
7 cauponium
caupōnium, ī n. Tert = caupona 2. -
8 cauponor
caupōnor, ātus sum, ārī depon. [ caupona ]торговать, перен. промышлять, плутовать (c. verbum dei Vlg)non c. bellum, sed belligerare Enn ap. C — не жульничать с войной, а воевать как солдаты -
9 cauponula
-
10 scitulus
scītulus, a, um [demin. к scitus I ]изящный, хорошенький, миловидный (facies Pl; caupona Ap) -
11 ancon [1]
1. ancōn, ōnis, Akk. ōna, m. (ἀγκών), der Armbug, Ellenbogen, lat. cubitum, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 8 H. – dah. I) als t.t. der Baukunst, u. zwar im Plur., ancones, a) die Schenkel des Winkelmaßes, Vitr. 3, 5, 14 (3, 3, 20); 8, 5 (6), 1. – b) die Kragsteine an der obern Türschwelle, Vitr. 4, 6, 4. – c) die Kolbenstangen an der Wasserorgel, Vitr. 10, 8 (13), 1. – d) die Anker, Schlaudern, Klammern, verbundene Bauteile fester zusammenzuhalten, Vitr. 10, 15 (21), 4; vgl. unten 3. Ancon. – II) die Gabelstange zum Anspannen der Netze, Gratt. cyn. 87 (vgl. ames). – III) der Arm am Lehnstuhl (rein lat. brachiolum), Cael. Aur. chron. 2, 1, 46. – IV) eine Art Trinkgeschirr in einer Schenke ( caupona), Paul. dig. 33, 7, 13.
-
12 cauponarius
caupōnārius, a, um (caupona), zur Schenkwirtschaft gehörig, subst., caupōnārius, ī, m. = κάπηλος, der Schenkwirt, Gloss. II, 238, 38.
-
13 cauponicula
caupōnicula (cōpōnicula), ae, f. (Demin. v. caupona) = καπηλειον, die kleine Schenke, Gloss. II, 116, 22.
-
14 cauponula
-
15 caupuncula
caupuncula, ae, f. (Demin. v. caupona), die kleine Schenke, Gloss. V, 274, 34. – Titel einer Komödie des Ennius, s. Comic. Rom. fragm. ed. O. Ribbeck p. 4. ed. 2 (nach Ribbecks Vermutung).
-
16 copa
cōpa, ae, f. (copo = caupo), die Schankwirtin, Wirtin, Syrisca, Ps. Verg. cop. 1 (vgl. caupona Syra, Lucil. 128): matronae copas imitantes (indem die Wirtinnen, die geschmückt vor der Tür standen, durch zärtliche Blicke, Worte, Gebärden u. durch üppigen Tanz die Vorübergehenden in ihre Schenke zu locken suchten), Suet. Ner. 27, 3. Vgl. Zells Ferienschr. 1. S. 49.
-
17 delitesco
Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. dēlitīsco), tuī, ere (de u. latesco), sich verbergen, sich verstecken, sich verkriechen, unterkriechen, sich unterducken, I) eig., v. Menschen, in quadam cauponula, Cic.: in caupona, Gell.: noctu in silvis, Caes.: cum exercitu in proximis montibus, Iustin.: in latere (Seitenwand) templi prope angulum obscurum, Liv.: militari sub galea, Arnob.: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala (die lose), Plaut.: ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent, Cic. – von Tieren, in cubilibus, v. Wild, Cic.: interdiu in virgultis atque herbis, v. Hasen, Varro: sub praesaepibus (v. Schlangen), Verg. – v. Lebl., vespertinis temporibus delitescere (Ggstz. matutinis rursum se aperire), v. einem Gestirn, Cic.: u. so luna aut parte sui aut tota delituit, Sen.: del. sinu ancillae, v. einem Brief, Ov. – II) übtr., sich hinter etwas stecken, -verbergen, in frigida calumnia, Cic.: in dolo malo, Cic.: sub tribunicia umbra delitescere consularem virum, Liv.: lusus sub mortuorum nominibus delitescentes, Lact.: umbrā magni nominis, Quint. – est in aliis litteris, ubi interdum delitescas, sich zurückziehst, Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 8 N.
-
18 scitulus
scītulus, a, um (Demin. v. scitus), fein, schön, allerliebst, facies, forma, Plaut.: caupona (Gastwirtin), Apul.: pusiones, Arnob.: Plur. subst., scituli, schöne Leute, Schönheiten, Arnob. 2, 6.
-
19 stabulum
stabulum, ī, n. (sto), jeder Standort, Aufenthalt, I) im allg.: neutrubi habeam stabile stabulum, si etc., Plaut. aul. 233: nusquam stabulum est confidentiae, nirgends ist eine Unterkunft für die Zuversicht, Plaut. most. 350. – II) insbes., der Aufenthalt für Tiere u. Menschen niederer Klasse: A) der Tiere: 1) eig.: a) wilder, das Lager, die Behausung, das Gehege, ferarum gelida stabula, Catull.: 63, 53: ferarum stabula alta, u. im Zshg. bl. stabula alta, Verg. Aen. 6, 179; 10, 723. – b) zahmer, das Behältnis, der Stall, die Stallung, der Schauer, Scrippt. r.r. u.a.: pecudum, Colum.: equorum Diomedis, Solin.: avium cohortalium, Colum.: pavonum, Colum.: piscium, Colum.: apium, Bienenschauer, Colum. – poet. v. der Weide, Verg. Aen. 8, 207 u. 213. – Plur. stabula, die Ställe, der Viehhof, zugleich als Aufenthalt der Hirten, pastorum stabula, Cic.: ab eo ad stabula Larentiae uxori educandos datos (pueros), Liv. – 2) meton., die Herde, Koppel, nutritor stabuli, Mart.: stabula mansueta, Gratt. – B) der Menschen niederer Klasse, der Ausspann, die Stallung, der Gasthof (wo ausgespannt wird, hingegen caupona = Schankwirtschaft), Plin. u. Mart.: cauponam vel stabulum exercere, Schankwirtschaft oder Ausspann halten, Ulp. dig. – Solche Ausspanne zugleich Aufenthaltsorte gemeiner Buhldirnen, s. Plaut. Poen. 268; dah. stabulum = Stätte der Unzucht, Bordell, huius in sedibus pro cubiculis stabula sunt, Cic. Phil. 2, 69: u. als Schimpfwort, st. flagitii, Plaut.: st. nequitiae, Plaut.; dah. st. Nicomedis, als Schimpfname auf Cäsar, wegen seiner Buhlerei mit N., Suet. Caes. 49, 1.
-
20 ancon
1. ancōn, ōnis, Akk. ōna, m. (ἀγκών), der Armbug, Ellenbogen, lat. cubitum, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 8 H. – dah. I) als t.t. der Baukunst, u. zwar im Plur., ancones, a) die Schenkel des Winkelmaßes, Vitr. 3, 5, 14 (3, 3, 20); 8, 5 (6), 1. – b) die Kragsteine an der obern Türschwelle, Vitr. 4, 6, 4. – c) die Kolbenstangen an der Wasserorgel, Vitr. 10, 8 (13), 1. – d) die Anker, Schlaudern, Klammern, verbundene Bauteile fester zusammenzuhalten, Vitr. 10, 15 (21), 4; vgl. unten 3. Ancon. – II) die Gabelstange zum Anspannen der Netze, Gratt. cyn. 87 (vgl. ames). – III) der Arm am Lehnstuhl (rein lat. brachiolum), Cael. Aur. chron. 2, 1, 46. – IV) eine Art Trinkgeschirr in einer Schenke ( caupona), Paul. dig. 33, 7, 13.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Caupona — Saltar a navegación, búsqueda Caupona era el nombre de un alojamiento para viajeros en la Antigua Roma. También se utilizaba este término para referirse a tiendas donde se servía vino y comida ya lista para servir o a lugares de entretenimiento.… … Wikipedia Español
Caupona — era el nombre de un alojamiento para viajeros en la Antigua Roma. También se utilizaba este término para referirse a tiendas donde se servía vino y comida ya lista para servir o a lugares de entretenimiento. Un Caupo era la persona encargada de… … Enciclopedia Universal
Caupōna — (lat.), Gasthaus, Wirthshaus, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
Caupona — Der Begriff caupona (Latein: caupona, auch copona, ae, fem.) gilt meist als Oberbegriff für eine Vielzahl von Arten antiker römischer Gaststätten und wurden auch für Herbergen verwendet. Im Einzelfall war damit eine Weinschenke gemeint, in der… … Deutsch Wikipedia
КАУПОНА — • Caupōna, 1. так назывались гостиницы, существовавшие в городах и на больших дорогах (deversorium) для приюта путешественников, хотя потребность в таких заведениях, вследствие распространенного права гостеприимства (hospitium), не была … Реальный словарь классических древностей
Liste der Gebäude in Regio IV (Ostia) — Liste der Bauten in der Regio IV der antiken römischen Stadt Ostia. Die Namen werden in italienisch wiedergegeben; viele Bauten haben keinen eigenen Namen und werden in der Literatur nur als Caseggiato oder Edificio (Gebäude, Bau) benannt. Hier… … Deutsch Wikipedia
Liste der pompejianischen Gebäude — Die folgende Tabelle führt die Namen bekannter Gebäude in Pompeji auf. Spalte 1 enthält den in der wissenschaftlichen Literatur meist verwendeten italienischen Namen (Casa di/dei usw. ist bei der alphabetischen Einordnung übergangen), Spalte 2… … Deutsch Wikipedia
Liste von Gebäuden in Pompeji — Die folgende Tabelle führt die Namen bekannter Gebäude in Pompeji auf. Spalte 1 enthält den in der wissenschaftlichen Literatur meist verwendeten italienischen Namen (Casa di/dei usw. ist bei der alphabetischen Einordnung übergangen), Spalte 2… … Deutsch Wikipedia
Mansio — Vicus de la fortaleza Százhalombatta Dunafüred (Matrica, Hungría): Mansio. En la Roma antigua, una mansio, que proviene del latín mansus forma verbal derivada de manere (que significa lugar donde pasar la noche durante un viaje ) era una parada… … Wikipedia Español
Marco Didio Falco — es el personaje central de una serie de novelas creada por la escritora británica Lindsey Davis. Estas novelas están básicamente situadas en el género histórico (situadas en la antigua Roma, en la época del emperado Vespasiano) y de detectives… … Wikipedia Español
Popina — The popina ( plural: popinae ) was an ancient Roman wine bar, where a limited menu of simple foods (olives, bread, stews) and selection of wines of varying quality were available. The popina was a place for men of the lower classes of Roman… … Wikipedia