Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

catillus

  • 1 catillus

    catillus catillus, i m блюдечко, тарелочка

    Латинско-русский словарь > catillus

  • 2 catillus

        catillus ī, m dim.    [catinus], a small dish, plate of earthenware, H.
    * * *
    bowl, dish; ornament on sword sheath (L+S); upper millstone

    Latin-English dictionary > catillus

  • 3 catillus

    [st1]1 [-] catillus, i, m.: petit plat, petite assiette. [st1]2 [-] Catillus (Catilus), i, m.: Catille (un des fondateurs de Tibur).
    * * *
    [st1]1 [-] catillus, i, m.: petit plat, petite assiette. [st1]2 [-] Catillus (Catilus), i, m.: Catille (un des fondateurs de Tibur).
    * * *
        Catillus, siue Catillum, Diminutiuum. Plin. Un petit plat, ou escuelle.
    \
        Catillus. Paulus. Le dessus d'une meule de moulin.

    Dictionarium latinogallicum > catillus

  • 4 Catillus

    1.
    cătillus, i, m. (plur. heterocl. catilla, ōrum, n., Petr. 50, 6; cf. Prisc. p. 556 P.; an uncontr. access. form că-tīnŭlus, Varr. ap. Charis. p. 61 ib.), dim. [catinus].
    I.
    A small bowl, dish, or plate, Cato, R. R. 84 fin.; Asin. ap. Charis. p. 61 P.; Hor. S. 2, 4, 75; Col. 12, 57, 1; Val. Max. 4, 3, 5.—
    II.
    Of objects in the form of a plate.
    A.
    An ornament on a sword-sheath, Plin. 33, 12, 54, § 152 (catellis, Jan. and Sill.).—
    B.
    The upper millstone, Dig. 33, 7, 18, § 5.
    2.
    Cātillus ( Cātĭlus, Hor. C. 1, 18, 2;

    Cātillus,

    Stat. S. 1, 3, 100; cf. on the measure Lucr. 2, p. 36 Lachm.), i, m., a son of Amphiaraus; he with his brothers Tiburtus and Coras built Tibur, Verg. A. 7, 672 Serv.; 11, 640; Sil. 8, 366; cf. Sol. c. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Catillus

  • 5 catillus

    1.
    cătillus, i, m. (plur. heterocl. catilla, ōrum, n., Petr. 50, 6; cf. Prisc. p. 556 P.; an uncontr. access. form că-tīnŭlus, Varr. ap. Charis. p. 61 ib.), dim. [catinus].
    I.
    A small bowl, dish, or plate, Cato, R. R. 84 fin.; Asin. ap. Charis. p. 61 P.; Hor. S. 2, 4, 75; Col. 12, 57, 1; Val. Max. 4, 3, 5.—
    II.
    Of objects in the form of a plate.
    A.
    An ornament on a sword-sheath, Plin. 33, 12, 54, § 152 (catellis, Jan. and Sill.).—
    B.
    The upper millstone, Dig. 33, 7, 18, § 5.
    2.
    Cātillus ( Cātĭlus, Hor. C. 1, 18, 2;

    Cātillus,

    Stat. S. 1, 3, 100; cf. on the measure Lucr. 2, p. 36 Lachm.), i, m., a son of Amphiaraus; he with his brothers Tiburtus and Coras built Tibur, Verg. A. 7, 672 Serv.; 11, 640; Sil. 8, 366; cf. Sol. c. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > catillus

  • 6 catillus

    I catīllus, ī m. [demin. к catinus ]
    1) блюдечко, тарелочка H, Col etc.
    II Cātillus (Cātilus), ī m.
    Катилл, сын Амфиарая, выходец из Аргоса, вместе с братьями Корасом и Тибуртом основавший Тибур V, H

    Латинско-русский словарь > catillus

  • 7 catillus [1]

    1. catīllus, ī, m. (Demin. von catinus), I) das flache Schüsselchen, Tellerchen, gew. aus Ton, auf der Töpferscheibe gedreht, Lucil. fr., Hor., Col. u.a.: ligneo catillo cenare, Val. Max. – II) meton., der obere Teil des obern Mühlsteins (der κατ. εξ. mola hieß, s. Vitr. 10, 5 [10], 2), eine Art Trichter, in den das Getreide geschüttet wurde (Ggstz. meta, s. mēta no. II, B), Paul. dig. 33, 7, 18. § 5.

    lateinisch-deutsches > catillus [1]

  • 8 Catillus [2]

    2. Cātillus (Cātilus), ī, m., Sohn des Amphiaraus; er zog mit seinen Brüdern Koras u. Tiburtus nach Italien u. erbaute Tibur, Solin. 2, 8. Verg. Aen. 7, 670 sqq.; 11, 640. Sil. 8, 366. – Form Cātilus nur Hor. carm. 1, 18, 2.

    lateinisch-deutsches > Catillus [2]

  • 9 catillus

    1. catīllus, ī, m. (Demin. von catinus), I) das flache Schüsselchen, Tellerchen, gew. aus Ton, auf der Töpferscheibe gedreht, Lucil. fr., Hor., Col. u.a.: ligneo catillo cenare, Val. Max. – II) meton., der obere Teil des obern Mühlsteins (der κατ. εξ. mola hieß, s. Vitr. 10, 5 [10], 2), eine Art Trichter, in den das Getreide geschüttet wurde (Ggstz. meta, s. meta no. II, B), Paul. dig. 33, 7, 18. § 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > catillus

  • 10 Catillus

    2. Cātillus (Cātilus), ī, m., Sohn des Amphiaraus; er zog mit seinen Brüdern Koras u. Tiburtus nach Italien u. erbaute Tibur, Solin. 2, 8. Verg. Aen. 7, 670 sqq.; 11, 640. Sil. 8, 366. – Form Cātilus nur Hor. carm. 1, 18, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Catillus

  • 11 catillus

    верхний, мельничный камень (1. 18 § 5 D. 33, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > catillus

  • 12 Catilus

    1.
    cătillus, i, m. (plur. heterocl. catilla, ōrum, n., Petr. 50, 6; cf. Prisc. p. 556 P.; an uncontr. access. form că-tīnŭlus, Varr. ap. Charis. p. 61 ib.), dim. [catinus].
    I.
    A small bowl, dish, or plate, Cato, R. R. 84 fin.; Asin. ap. Charis. p. 61 P.; Hor. S. 2, 4, 75; Col. 12, 57, 1; Val. Max. 4, 3, 5.—
    II.
    Of objects in the form of a plate.
    A.
    An ornament on a sword-sheath, Plin. 33, 12, 54, § 152 (catellis, Jan. and Sill.).—
    B.
    The upper millstone, Dig. 33, 7, 18, § 5.
    2.
    Cātillus ( Cātĭlus, Hor. C. 1, 18, 2;

    Cātillus,

    Stat. S. 1, 3, 100; cf. on the measure Lucr. 2, p. 36 Lachm.), i, m., a son of Amphiaraus; he with his brothers Tiburtus and Coras built Tibur, Verg. A. 7, 672 Serv.; 11, 640; Sil. 8, 366; cf. Sol. c. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Catilus

  • 13 catillo

    I catīllo, (āvī), ātum, āre [ catillus ]
    вылизывать блюда, перен. блюдолизничать, паразитировать Pl
    II catīllo, ōnis m. [ catillus ]
    кутила, гурман, лакомка LM

    Латинско-русский словарь > catillo

  • 14 catillo

    1. catīllo, (āvī), ātum, āre (1. catillus), die Teller lecken, schmarotzen, Plaut. Casin. 552: catillata vadimonia, viell. der Tellerlecker, Auct. inc. b. Fulg. serm. ant. 22 Helm.
    ————————
    2. catīllo, ōnis, m. (1. catillus; eig. Tellerlecker; dah.) ein Schlemmer, Leckermaul, Lucil. sat. fr. inc. 50; vgl. Paul. ex Fest. 44, 12 u. 90, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > catillo

  • 15 catillum

    catīllum, ī n. Ter, Pt = catillus 1.

    Латинско-русский словарь > catillum

  • 16 catillanus

    catīllānus, a, um (catillus), leckerig, patina, Apic. 4, 135.

    lateinisch-deutsches > catillanus

  • 17 catillo [1]

    1. catīllo, (āvī), ātum, āre (1. catillus), die Teller lecken, schmarotzen, Plaut. Casin. 552: catillata vadimonia, viell. der Tellerlecker, Auct. inc. b. Fulg. serm. ant. 22 Helm.

    lateinisch-deutsches > catillo [1]

  • 18 catillo [2]

    2. catīllo, ōnis, m. (1. catillus; eig. Tellerlecker; dah.) ein Schlemmer, Leckermaul, Lucil. sat. fr. inc. 50; vgl. Paul. ex Fest. 44, 12 u. 90, 2.

    lateinisch-deutsches > catillo [2]

  • 19 catillum

    catīllum, ī, n. (Demin. v. catinum) = catillus (w. s.), Sing. ohne Beleg bei Prisc. 1, 30, Plur. b. Petr. 50, 6.

    lateinisch-deutsches > catillum

  • 20 concaco

    con-caco, āvī, ātum, āre, bestuhlgängeln, bekacken, regiam, Phaedr. 4, 18 (17), 11: se u. omnia, Sen. apoc. 4 extr.: catillus concacatus, Petr. 66, 7.

    lateinisch-deutsches > concaco

См. также в других словарях:

  • CATILLUS — superior pars molae, apud Paulum ICtum, de instructo et instrum. leg. 18. est autem meta inferior pars molae, catillus superior; uti vulgo habetur: Scaliger vero putat ICtum scripsisse, Est autem meta superior pars molae, catillus inferior.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Catillus — (Catillum), kleines Speisegeschirr, Schüsselchen, Näpfchen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Catillus — There are two Catilli in Roman legend:*Catillus the Arcadian, son of Amphiaraus. *Catillus, his son.Catillus the Arcadian and his sons Catillus, Coras, and Tiburtus escaped the mass killing at Thebes and arrived at the Aniene Plateau. They drove… …   Wikipedia

  • Catillus — Dans la mythologie romaine, Catillus est le fils d Amphiaraos. Originaire d Arcadie, Catillus échappe avec ses trois fils Catillus (fils), Coras, et l aîné Tiburtus au massacre lors de la chute de Thèbes et trouve refuge sur le plateau de l… …   Wikipédia en Français

  • Tivoli — Pour les articles homonymes, voir Tivoli (homonymie). Tivoli Les grands sites de Tivoli …   Wikipédia en Français

  • Tivoli, Italy — Infobox CityIT img coa = Tivoli Stemma.png official name = Comune di Tivoli region = Lazio province = Rome elevation m = 235 area total km2 = 68 population as of = December 31, 2005 population total = 65999 population density km2 =682 timezone =… …   Wikipedia

  • Tibur — Tivoli (Italie) Pour les articles homonymes, voir Tivoli. Tivoli Église Santa Maria Maggiore …   Wikipédia en Français

  • Tivoli (Italie) — Pour les articles homonymes, voir Tivoli. Tivoli Église Santa Maria Maggiore …   Wikipédia en Français

  • Tiburtus — Dans la mythologie romaine, Tiburtus (ou Tiburnus) est le fils aîné de Catillus et le petit fils d Amphiaraos[1]. Il est selon Virgile dans le livre VII de l Énéide[2] le fondateur de la ville de Tibur en Italie. Ses frères sont Coras et Catillus …   Wikipédia en Français

  • Meta (Circus) — Meta Die Meta (lateinisch, Plural: metae) bezeichnet im Singular oder im Plural die drei Säulen, die jeweils die Wendemarken einer Wagenrennbahn kennzeichnen, insbesondere die beiden Wendemarken im römischen Circus, deren Säulen nach oben… …   Deutsch Wikipedia

  • Kessel — Trichter; Erdfall; Vulkantrichter; Krater; Caldera; Druckbehälter * * * Kes|sel [ kɛsl̩], der; s, : 1. a) sehr großer Topf, großes Metallgefäß zum Kochen: ein kupferner Kessel; im Kessel kocht Suppe. Zus.: Kaffeekess …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»