-
1 caste
castē, Adv. m. Compar. u. Superl. (v. castus), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, I) im allg.: c. agere aetatem suam, Plaut.: caste et integre vivere, Cic.: c. se agere, sich anständig benehmen, Aurel. imp. bei Vopisc.: ubertim casteque (aber nicht verschwenderisch) adesse, v. Speisen, Macr.: radix caste pureque collecta, Plin. – II) insbes.: a) in bezug auf anderer Hab u. Gut, rein = enthaltsam, uneigennützig, in privatorum periculis caste integreque versari, Cic. de imper. Pomp. 2. – b) in bezug auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, schamhaft, c. se habere a servis aliorum, C. Gracch. fr.: c. tueri eloquentiam ut adultam virginem, Cic.: c. se gerere, Lact. – c) in bezug auf Gott u. Religion, fromm, religiös, heilig, c. ad deos adire, Cic.: haec omnia pure atque caste tribuere deorum numini, Cic.: castius sacra privata facere et religiosius deos colere, Liv.: castissime colere deos, aufs gewissenhafteste, Cic.: c. placare deos, Ov.: c. introire, aus Frömmigkeit, aus heiliger Ehrfurcht, Suet. – d) in bezug auf den Stil, rein = frei von Barbarismen, caste pureque lunguā Latinā uti, Gell. 17, 2, 7.
-
2 caste
castē, Adv. m. Compar. u. Superl. (v. castus), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, I) im allg.: c. agere aetatem suam, Plaut.: caste et integre vivere, Cic.: c. se agere, sich anständig benehmen, Aurel. imp. bei Vopisc.: ubertim casteque (aber nicht verschwenderisch) adesse, v. Speisen, Macr.: radix caste pureque collecta, Plin. – II) insbes.: a) in bezug auf anderer Hab u. Gut, rein = enthaltsam, uneigennützig, in privatorum periculis caste integreque versari, Cic. de imper. Pomp. 2. – b) in bezug auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, schamhaft, c. se habere a servis aliorum, C. Gracch. fr.: c. tueri eloquentiam ut adultam virginem, Cic.: c. se gerere, Lact. – c) in bezug auf Gott u. Religion, fromm, religiös, heilig, c. ad deos adire, Cic.: haec omnia pure atque caste tribuere deorum numini, Cic.: castius sacra privata facere et religiosius deos colere, Liv.: castissime colere deos, aufs gewissenhafteste, Cic.: c. placare deos, Ov.: c. introire, aus Frömmigkeit, aus heiliger Ehrfurcht, Suet. – d) in bezug auf den Stil, rein = frei von Barbarismen, caste pureque lunguā Latinā uti, Gell. 17, 2, 7. -
3 caste
-
4 caste
noun(lit. or fig.)1) Kaste, die* * *(a social class especially in India: the lowest caste; ( also adjective) the caste system.) die Kaste* * *[kɑ:st, AM kæst]n* * *[kAːst]1. nKaste fto lose caste — an Rang verlieren, absteigen
he lost caste with his friends — er verlor in den Augen seiner Freunde or bei seinen Freunden an Ansehen
2. adj attrmark, system Kasten-a high/low caste family — eine Familie, die einer hohen/niedrigen Kaste angehört
* * *1. (indische) Kaste:caste feeling Kastengeist m;caste mark Kastenzeichen n2. Kaste f, Gesellschaftsklasse f3. gesellschaftliche Stellung, Rang m, Ansehen n:lose caste an gesellschaftlichem Ansehen verlieren (with, among bei)* * *noun(lit. or fig.)1) Kaste, die* * *n.Kaste -n f. -
5 caste
-
6 caste
[kɑ:st, Am kæst] n -
7 caste
-
8 caste
-
9 caste
Kaste, GesellschaftsklasseEnglish-German dictionary of linguistics and dialectology > caste
-
10 caste mark
n Zeichen der Kastenzugehörigkeit -
11 caste system
ˈcaste sys·temn Kastenordnung f -
12 caste mark
-
13 caste system
'caste sys·tem nKastenordnung f -
14 caste spirit
n.Kastengeist m. -
15 half-caste
-
16 half-caste
-
17 half-caste
germ. skrettjæ- -
18 exercitus [2]
2. exercitus, ūs, m. (exerceo), I) die Übung, A) eig., Plaut. rud. 296. – B) meton., das taktisch geübte Heer, Kriegsheer (im Plur. v. zwei Heeren od. v. einem Heere, das aus zwei od. mehreren Legionen od. Haufen besteht), fortissimorum militum exercitus, Cic.: ex. pedester, das Fußvolk, Nep.: terrestris, navalis, Liv.: ex. tiro, Liv.: ex. veteranus, Auct. b. Alex.: voluntarius (der Freiwilligen), Liv.: Gallorum mercennarius exercitus, Iustin.: hic urbanus, städtische (in der Stadt ausgehobene), Liv.: Pannonici exercitus (Legionen), Tac.: tot exercituum clades, Sall. fr. – exercitui praeesse, Sall.: exercitus ducere, Sall.: in legatione ducere exercitum, Cic.: alqm exercitui praeficere, Nep.: illum exercitibus praeponere, Iuven. – exercitum scribere, Sall. u. Liv., conscribere, Caes. u. Cic. (vgl. conscribo no. I, A, a): exercitum parare od. comparare, Cic.: exercitum comparare contra alqm, Cic.: exercitus ad rempublicam libertatemque defendendam comparare, Cic.: exercitum conficere, Cic., exercitum invictum ex paternis militibus conficere, Cic.: exercitum cogere, Caes.: exercitum repente conflare, Cic.: exercitum paucis diebus facere, Cic.: exercitum facere argento, Sall. fr.: exercitum accipere, Cic.: exercitus alere, Cic.: alcis exercitum stipendio frumentoque alere, Sall. fr.: exercitum alere contra alqm, Cic.: exercitum habere, Sall., exercitum nullum habere, Cic.: exercitum habere in Gallia oder apud Samum, Caes. u. Nep.: exercitum in unum locum cogere od. conducere od. contrahere, Hirt. b.G. u. Caes.: ab Allobrogibus in Segusiavos exercitum ducere, Caes.: exercitum ducere contra od. adversus, Cic. u. Nep.: exercitum castris continere, Caes.: exercitum ex hibernis movere, Curt.: promovere exercitum in Aetoliam, Iustin.: exercitum educere, Nep., ex castris educere, Caes., in aciem educere, Nep.: exercitum in Africam traducere, Caes.: exercitum exponere (ausschiffen), Caes.: alqm ad exercitum mittere, Nep.: alqm cum exercitu mittere, Nep.: cum exercitu in Hispaniam proficisci, Nep.: exercitum dimittere, Caes.: alqm ab exercitu dimittere, Auct. b. Afr. – bes. das Fußvolk, exercitus equitatusque, exercitus cum equitatu, Caes. u. Liv.: his omnibus diebus exercitum castris continuit, equestri proelio cotidie contendit, Caes. – dah. übtr., a) da das Heer ursprünglich aus den freien Bürgern allein bestand, für die Versammlung der Bürger, -des Volks in den Zenturiatkomitien, Comment. consul. b. Varro LL. 6, 88; vgl. Gell. 15, 27 extr. u. die Auslgg. zu Plaut. capt. 153. – b) poet., ein Heer = eine Menge, ein Schwarm, corvorum, Verg.: Phorci, Meergottheiten, Verg.: meretricum exercitus (neben exoletorum greges), Hieron. epist. 69, 3. – II) die Unruhe, Qual (aber mit Anspielung auf no. I, B, a), Plaut. capt. 155; cist. 58. – / Nom. exercitum, Itala (Laud.) act. apost. 23, 10: Genet. exerciti, Acc. tr. 150 u. 311. Varro de vita P.R. 2. fr. 3 (bei Non. 485, 20). Corp. inscr. Lat. 6, 1450: Vokat., exercite caste, Commodian. instr. 2, 26, 1: Genet. Plur. exercitûm, Monum. Anc. 5, 40. Liv. 27, 7, 17 u. 28, 25, 6 H.
-
19 fuco
fūco, āvī, ātum, āre (1. fucus), färben, I) im allg.: vellera hyali colore, Verg.: tabulas colore, übertünchen, Tac.: color stercore fucatus crocodili, Schminke aus Krokodilmist, Hor.: ministri fucandae purpurae, Gesellen einer Purpurfärberei, Purpurfärber, Amm.: ephippia fucata, purpurrot gefärbte, Apul. – II) insbes., zur Verschönerung färben, schön färben, schminken, aufschminken, colorem, Ov. (u. so fucatus candor et rubor, erkünstelte weiße u. rote Schminke, Cic.): corpora, Quint.: crinem, Hieron.: oculos circumducto nigrore, Cypr. de habit. virg. 14. – übtr., lepido quae sunt fucata sonore, Lucr.: isdem ineptiis fucata sunt illa omnia, Cic.: haec signa probitatis (sunt) non fucata (übertüncht) forensi specie, sed domestica inusta notis veritatis, Cic.: si veritas fucata mendacio est, Lact.: unum quodque genus (dicendi), cum caste pudiceque ornatur, fit illustrius, cum fucatur atque praelinitur (aufgeschminkt u. angestrichen wird), fit praestigiosum, Gell. 6 (7), 14, 11.
-
20 integre
integrē, Adv. (integer), unversehrt, I) in physischer usw. Hinsicht = unverderbt, sprachrichtig, rein, dicere, Cic.: loqui, scribere, Gell. – II) in geistiger u. moralischer Hinsicht: a) = vorurteilsfrei, unbefangen, unparteiisch, incorrupte atque integre iudicare, Cic.: sordes atque avaritiam alcis mutare, Tac. – b) = unbescholten, uneigennützig, in privatorum periculis caste integreque versari, Cic.: ubi integre sancteque egit, Tac.: Africam integerrime administrare, Suet.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
caste — caste … Dictionnaire des rimes
caste — [ kast ] n. f. • 1659; port. casta (XVIe) « caste hindoue »; fém. de casto « pur » 1 ♦ Classe sociale fermée, observée d abord en Inde. La caste des prêtres (⇒ brahmane) , celles des guerriers, des bourgeois, des artisans. Les parias étaient hors … Encyclopédie Universelle
Caste — Caste, n. [Pg. casta race, lineage, fr. L. castus pure, chaste: cf. F. caste, of same origin.] 1. One of the hereditary classes into which the Hindu are divided according to the laws of Brahmanism. [1913 Webster] Note: The members of the same… … The Collaborative International Dictionary of English
caste — caste; caste·less; in·ter·caste; non·caste; sub·caste; … English syllables
caste — CASTE. s. f. On appelle ainsi Les Tribus dans lesquelles sont divisés les Idolâtres des Indes Orientales. La Caste des Bramines. La Caste des Banians … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
caste — (n.) 1550s, a race of men, from L. castus chaste, from castus pure, cut off, separated, pp. of carere to be cut off from (and related to castration), from PIE *kas to , from root *kes to cut. Application to Hindu social groups picked up by… … Etymology dictionary
caste — [kast, käst] n. [Fr < Port casta, breed, race, caste < L castus, pure, chaste, orig., cut off, separated, pp. of carere, to be cut off from < IE base * k̑es , to cut > MIr cess, spear] 1. any of the distinct, hereditary Hindu social… … English World dictionary
caşte — CÁŞTE s. v. casă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime cáşte s.f. – În tipografie, lumina paginii. germ. Kasten, prin intermediul pol. kaszta, sau al mag. kásta (Cihac, II, 45). Trimis de blaurb, 04.01.2007. Sursa: DER … Dicționar Român
caste — [ka:st US kæst] n [U and C] [Date: 1500 1600; : Portuguese; Origin: casta race , from casto pure , from Latin castus; CHASTE] 1.) one of the fixed social classes, which cannot be changed, into which people are born in India ▪ the caste system 2.) … Dictionary of contemporary English
Caste — Porté en Provence (84, 13), le nom correspond à l adjectif chaste , sans doute employé comme nom de personne (voir Casto). On ne le confondra pas avec Casté (Sud Ouest), qui est pour sa part une probable variante de Castet (voir ce nom) … Noms de famille
caste — caste. См. каста. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.