-
1 castigatus
castīgātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (castigo), eingeschränkt, zusammengehalten, dah. I) straff, gedrungen, pectus, Ov. am. 1, 5, 21: frons, Stat. 2, 1, 43: mamillae, Ser. Samm. 357. – II) übtr., eingeschränkt, knapp gehalten, opus, Macr. somn. Scip. 1, 1, 3: luxuria castigatior, Augustin. de civ. dei 5, 24: castigatissima disciplina, Gell. 4, 20, 1.
-
2 castigatus
castīgātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (castigo), eingeschränkt, zusammengehalten, dah. I) straff, gedrungen, pectus, Ov. am. 1, 5, 21: frons, Stat. 2, 1, 43: mamillae, Ser. Samm. 357. – II) übtr., eingeschränkt, knapp gehalten, opus, Macr. somn. Scip. 1, 1, 3: luxuria castigatior, Augustin. de civ. dei 5, 24: castigatissima disciplina, Gell. 4, 20, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castigatus
-
3 castigatus
castigatus adj. [P. of castigo], small, contracted: pectus, O.* * *castigata -um, castigatior -or -us, castigatissimus -a -um ADJtightly drawn, restrained, confined, compressed; small/slender; strict, severe -
4 castigatus
castīgo, āvi, ātum, 1, v. a. [castum-ago, as purgo = purum-ago], to set right by word or deed, to correct, chastise, punish; to blame, reprove, chide, censure, find fault with (syn.: animadvertere, punire; more forcible than reprehendere and vituperare; weaker than culpare;II.class. in prose and poetry): pueros non verbis solum, sed etiam verberibus,
Cic. Tusc. 3, 27, 64; so,verberibus,
Plin. 8, 3, 3, § 6; cf. Liv. 26, 27, 8; Curt. 8, 6, 5:magnā clade,
Liv. 39, 1, 4:baculo,
Front. Strat. 1, 1, 3:quo saepius (magister) monuerit, hoc rarius castigabit,
Quint. 2, 2, 5:laudat Pompeius... segniores castigat atque incitat,
Caes. B. C. 1, 3;so opp. laudare,
Liv. 27, 8, 18; Tac. Agr. 21:castigando increpandoque plus quam leniter agendo, proficere,
Liv. 27, 9, 8:servos exuviis bubulis,
Plaut. Most. 4, 1, 26:aliquem dictis plurumis,
id. Bacch. 4, 8, 67; Verg. A. 5, 387:verbis,
Cic. Off. 1, 25, 88; Liv. 36, 20, 4:litteris,
Caes. B. C. 3, 25:per litteras,
Tac. A. 3, 35:leniter,
Liv. 30, 15, 10; 36, 31, 8:vehementissime,
Petr. 109, 1:in hoc me ipse castigo quod, etc.,
Cic. Tusc. 5, 1, 4:segnitiem hominum atque inertiam,
id. de Or. 1, 41, 184; Liv. 31, 6, 5:nimiam lenitatem,
id. 39, 55, 1:moras,
Verg. A. 4, 407:dolos,
id. ib. 6, 567:vitia,
Juv. 2, 35; Vulg. Psa. 117, 18; id. Heb. 12, 6 al.—Esp.A.To correct some error, to set right, mend ( poet. or in post-Aug. prose) ( = corrigere, emendare): carmen, *Hor. A. P. 294:B.amicae verba,
Juv. 6, 455:examen improbum in trutină,
Pers. 1, 6:vitia sua,
Plin. Pan. 46, 6.—To hold in check, to restrain; lit. and trop. (rare for the more usu. coërcere, cohibere, etc.):b.quid illum credis facturum, nisi eum... servas, castigas, mones?
Ter. Heaut. 3, 3, 31:equum tenacem, non parentem frenis asperioribus castigare,
Liv. 39, 25, 13; Tac. A. 6, 13:castigatus animi dolor,
Cic. Tusc. 2, 21, 50:risum crebris potiunculis,
Petr. 47, 7:lapsus,
Stat. Th. 6, 700; cf. under P. a.—Hence,Of relations of space, to enclose, surround, encompass, confine, shut in:1.insula castigatur aquis,
Sil. 12, 355.— Hence, castīgātus, a, um, P. a. ( poet. or in post-Aug. prose), confined, compressed; hence,As a designation of physical beauty, small, slender, close:2.pectus,
Ov. Am. 1, 5, 21:frons,
Stat. S. 2, 1, 43.—Trop., restrained, checked:a.luxuria tanto castigatior, quanto posset esse liberior, Aug. Civ. Dei, 5, 24: castigatissima disciplina,
the strictest, Gell. 4, 20, 1 Hertz (Cod. Reg. castissima).— Adv.: castīgātē.(Acc. to castigatus, 1.) Compressedly, briefly:b.castigatius,
Macr. Somn. Scip. 1, 6:castigatius eloqui,
Aug. Doctr. Christ. 4, 14.—(Acc. to 2.) Restrainedly, within bounds:vixit modeste, castigate, etc.,
Sen. Contr. 6, 8:vivere,
Amm. 22, 3, 12. -
5 castigatus
1. castīgātus, a, umpart. pf. к castigo2. adj.1) тугой, плотный ( pectus O)2) правильный, безукоризненный ( frons St)3) строгий ( disciplina AG) -
6 in-castīgātus
in-castīgātus adj., unpunished, unreproved, H. -
7 castigo
castīgo, āvi, ātum, 1, v. a. [castum-ago, as purgo = purum-ago], to set right by word or deed, to correct, chastise, punish; to blame, reprove, chide, censure, find fault with (syn.: animadvertere, punire; more forcible than reprehendere and vituperare; weaker than culpare;II.class. in prose and poetry): pueros non verbis solum, sed etiam verberibus,
Cic. Tusc. 3, 27, 64; so,verberibus,
Plin. 8, 3, 3, § 6; cf. Liv. 26, 27, 8; Curt. 8, 6, 5:magnā clade,
Liv. 39, 1, 4:baculo,
Front. Strat. 1, 1, 3:quo saepius (magister) monuerit, hoc rarius castigabit,
Quint. 2, 2, 5:laudat Pompeius... segniores castigat atque incitat,
Caes. B. C. 1, 3;so opp. laudare,
Liv. 27, 8, 18; Tac. Agr. 21:castigando increpandoque plus quam leniter agendo, proficere,
Liv. 27, 9, 8:servos exuviis bubulis,
Plaut. Most. 4, 1, 26:aliquem dictis plurumis,
id. Bacch. 4, 8, 67; Verg. A. 5, 387:verbis,
Cic. Off. 1, 25, 88; Liv. 36, 20, 4:litteris,
Caes. B. C. 3, 25:per litteras,
Tac. A. 3, 35:leniter,
Liv. 30, 15, 10; 36, 31, 8:vehementissime,
Petr. 109, 1:in hoc me ipse castigo quod, etc.,
Cic. Tusc. 5, 1, 4:segnitiem hominum atque inertiam,
id. de Or. 1, 41, 184; Liv. 31, 6, 5:nimiam lenitatem,
id. 39, 55, 1:moras,
Verg. A. 4, 407:dolos,
id. ib. 6, 567:vitia,
Juv. 2, 35; Vulg. Psa. 117, 18; id. Heb. 12, 6 al.—Esp.A.To correct some error, to set right, mend ( poet. or in post-Aug. prose) ( = corrigere, emendare): carmen, *Hor. A. P. 294:B.amicae verba,
Juv. 6, 455:examen improbum in trutină,
Pers. 1, 6:vitia sua,
Plin. Pan. 46, 6.—To hold in check, to restrain; lit. and trop. (rare for the more usu. coërcere, cohibere, etc.):b.quid illum credis facturum, nisi eum... servas, castigas, mones?
Ter. Heaut. 3, 3, 31:equum tenacem, non parentem frenis asperioribus castigare,
Liv. 39, 25, 13; Tac. A. 6, 13:castigatus animi dolor,
Cic. Tusc. 2, 21, 50:risum crebris potiunculis,
Petr. 47, 7:lapsus,
Stat. Th. 6, 700; cf. under P. a.—Hence,Of relations of space, to enclose, surround, encompass, confine, shut in:1.insula castigatur aquis,
Sil. 12, 355.— Hence, castīgātus, a, um, P. a. ( poet. or in post-Aug. prose), confined, compressed; hence,As a designation of physical beauty, small, slender, close:2.pectus,
Ov. Am. 1, 5, 21:frons,
Stat. S. 2, 1, 43.—Trop., restrained, checked:a.luxuria tanto castigatior, quanto posset esse liberior, Aug. Civ. Dei, 5, 24: castigatissima disciplina,
the strictest, Gell. 4, 20, 1 Hertz (Cod. Reg. castissima).— Adv.: castīgātē.(Acc. to castigatus, 1.) Compressedly, briefly:b.castigatius,
Macr. Somn. Scip. 1, 6:castigatius eloqui,
Aug. Doctr. Christ. 4, 14.—(Acc. to 2.) Restrainedly, within bounds:vixit modeste, castigate, etc.,
Sen. Contr. 6, 8:vivere,
Amm. 22, 3, 12. -
8 obmutesco
obmūtesco, ĕre, obmūtŭi - intr. - [st2]1 [-] perdre la voix, devenir muet. [st2]2 [-] se taire, garder le silence, rester muet. [st2]3 [-] cesser, tomber dans l'oubli, n'être plus à la mode, n'être plus en usage, passer. - nulla umquam obmutescat vetustas, Cic. Mil. 35, 98: la postérité la plus reculée ne se taira jamais sur ce que j'ai fait. - Aeneas aspectu obmutuit amens, Virg. En. 4, 279: Énée resta sans voix, égaré par cette vision. - videsne ut obmutuerit non sedatus corporis, sed castigatus animi dolor? Cic. Tusc. 2: vois-tu comment se tait la douleur, [non celle du corps qui se calme, mais celle de l'âme qui est réprimée]? = vois-tu comment se tait la douleur? ce n'est pas la douleur du corps que l'on calme, c'est celle de l'âme que l'on réprime. - hoc studium obmutuit, Cic.: ce goût nous a passé.* * *obmūtesco, ĕre, obmūtŭi - intr. - [st2]1 [-] perdre la voix, devenir muet. [st2]2 [-] se taire, garder le silence, rester muet. [st2]3 [-] cesser, tomber dans l'oubli, n'être plus à la mode, n'être plus en usage, passer. - nulla umquam obmutescat vetustas, Cic. Mil. 35, 98: la postérité la plus reculée ne se taira jamais sur ce que j'ai fait. - Aeneas aspectu obmutuit amens, Virg. En. 4, 279: Énée resta sans voix, égaré par cette vision. - videsne ut obmutuerit non sedatus corporis, sed castigatus animi dolor? Cic. Tusc. 2: vois-tu comment se tait la douleur, [non celle du corps qui se calme, mais celle de l'âme qui est réprimée]? = vois-tu comment se tait la douleur? ce n'est pas la douleur du corps que l'on calme, c'est celle de l'âme que l'on réprime. - hoc studium obmutuit, Cic.: ce goût nous a passé.* * *Obmutesco, obmutescis, obmutui, obmutescere. Terent. Cic. Se taire tout coy comme muet.\Obmutescere dicitur res aliqua. Plin. N'estre plus en usage. -
9 castīgō
castīgō āvī, ātus, āre [castus + 1 AG-], to set right, correct, chastise, punish, blame, reprove, chide, censure, find fault with: pueros verberibus: seg niores, Cs.: castigando proficere, L.: Castigandi potestas, Cu.: litteris castigari, ut, etc., Cs.: in hoc me ipse castigo quod, etc.: moras, V.: vitia, Iu. — To correct, amend, polish: carmen ad unguem, H.: amicae verba, Iu. — To hold in check, restrain: quid illum credis facturum, nisi eum... castigas? T.: castigatus animi dolor.* * *castigare, castigavi, castigatus Vchastise/chasten, punish; correct, reprimand/dress down, castigate; neutralize -
10 castigate
castīgātē [ castigatus ]1) по-затворнически, уединённо (vivere Sen, Amm)2) сжато, кратко (eloqui aliquid Aug) -
11 incastigatus
in-castīgātus, a, umненаказанный, оставленный без порицания H -
12 castigate
castīgātē, Adv. m. Compar. (castigatus, eingeschränkt), a) in Worten knapp gehalten, kurz, haec de monade castigatius quam se copia suggerebat, Macr. somm. Scip. 1, 6, 10. – b) eingeschränkt, eingezogen, castigate vivere, Sen. exc. contr. 6, 8. § 5: castigatius vivere, Amm. 22, 3, 12: castigatius (behutsamer) agere, Amm. 31, 14, 3.
-
13 castigatim
castīgātim, Adv. (castigatus) = castigate (w. s.), Serg. in Donat. 560, 10.
-
14 incastigatus
in-castīgātus, a, um (in u. castigo), ungezüchtigt, ungetadelt, Hor. ep. 1, 10, 45.
-
15 castigo
castīgo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] réprimander, blâmer, châtier, punir. [st2]2 [-] redresser, reprendre, corriger, amender. [st2]3 [-] contenir, réprimer, resserrer - castigare ut: enjoindre avec réprimande de. - moras castigare, Virg. En. 4: presser les traîneurs.* * *castīgo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] réprimander, blâmer, châtier, punir. [st2]2 [-] redresser, reprendre, corriger, amender. [st2]3 [-] contenir, réprimer, resserrer - castigare ut: enjoindre avec réprimande de. - moras castigare, Virg. En. 4: presser les traîneurs.* * *Castigo, castigas, pen. prod. castigare. Terent. Reprendre et chastier par parolles, et de faict.\Ad vnguem castigare carmen. Horat. Corriger et amender parfaictement.\Castigare dictis. Plaut. Tanser.\Castigare literis. Caesar. Reprendre et chastier par lettres.\Dolorem immodicum castigare. Lucan. Reprendre et blasmer.\Castigatus animi dolor. Cic. Allegé, Diminué.\Frons castigata. Stat. Si bien faict qu'il n'y a que redire, il n'y a que reprendre ne blasmer.\Libertas iubarum castigata. Stat. Les crins d'un cheval qu'on a rongnez ou accourcis.\Metus castigare. Valer. Flac. Blasmer.\Castigare moras. Virg. Tanser ceulx qui ne se hastent point assez.\Pectus castigatum. Ouid. Tant bien formé qu'il n'est possible de mieulx.\Castigare se in aliqua re. Cic. Se reprendre.\Castigare. Virgil. Caesar. Punir. -
16 castigate
castīgātē, Adv. m. Compar. (castigatus, eingeschränkt), a) in Worten knapp gehalten, kurz, haec de monade castigatius quam se copia suggerebat, Macr. somm. Scip. 1, 6, 10. – b) eingeschränkt, eingezogen, castigate vivere, Sen. exc. contr. 6, 8. § 5: castigatius vivere, Amm. 22, 3, 12: castigatius (behutsamer) agere, Amm. 31, 14, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castigate
-
17 castigatim
castīgātim, Adv. (castigatus) = castigate (w. s.), Serg. in Donat. 560, 10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castigatim
-
18 incastigatus
in-castīgātus, a, um (in u. castigo), ungezüchtigt, ungetadelt, Hor. ep. 1, 10, 45.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incastigatus
-
19 incastigatus
in-castīgātus, a, um, adj., unpunished, unreproved:nec me dimittes incastigatum,
Hor. Ep. 1, 10, 45.
См. также в других словарях:
Euodynerus castigatus — ? Euodynerus castigatus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие … Википедия
Johann Albert Fabricius — (* 11. November 1668 in Leipzig; † 30. April 1736 in Hamburg) war ein deutscher klassischer Philologe und Bibliograph. Leben Johann Albert Fabricius; Gemälde von Johann Salomon Wahl, um 1718 … Deutsch Wikipedia
Robert Guerard — Robert Guérard Robert Guérard, né à Rouen en 1641 et mort le 2 janvier 1715, est un moine bénédictin érudit français. Entré à la congrégation des Bénédictins de Saint Maur où il fit sa profession en 1659, dom Guérard se fit bientôt remarquer de… … Wikipédia en Français
Robert Guérard — Robert Guérard, né à Rouen en 1641 et mort le 2 janvier 1715, est un moine bénédictin érudit français. Entré à la congrégation des Bénédictins de Saint Maur où il fit sa profession en 1659, dom Guérard se fit bientôt remarquer de ses supérieurs… … Wikipédia en Français
Castigate — Cas ti*gate, v. t. [imp. & p. p. {Castigated}; p. pr. & vb. n. {Castigating}.] [L. castigatus, p. p. of castigare to correct, punish; castus pure, chaste + agere to move, drive. See {Caste}, and cf. {Chasten}.] 1. To punish by stripes; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Castigated — Castigate Cas ti*gate, v. t. [imp. & p. p. {Castigated}; p. pr. & vb. n. {Castigating}.] [L. castigatus, p. p. of castigare to correct, punish; castus pure, chaste + agere to move, drive. See {Caste}, and cf. {Chasten}.] 1. To punish by stripes;… … The Collaborative International Dictionary of English
Castigating — Castigate Cas ti*gate, v. t. [imp. & p. p. {Castigated}; p. pr. & vb. n. {Castigating}.] [L. castigatus, p. p. of castigare to correct, punish; castus pure, chaste + agere to move, drive. See {Caste}, and cf. {Chasten}.] 1. To punish by stripes;… … The Collaborative International Dictionary of English
castigate — transitive verb ( gated; gating) Etymology: Latin castigatus, past participle of castigare more at chasten Date: 1606 to subject to severe punishment, reproof, or criticism Synonyms: see punish • castigation noun … New Collegiate Dictionary
François Combefis — (or Combefisius) (November 1605 – 23 March 1679) was a French Dominican patrologist. He published previously unedited works by saint John Chrysostom.[1] Life He was born at Marmande, made h … Wikipedia
Arnold Vinnius — Arnold Vinnius, auch Vinnen (* 4. Januar 1588 in Monster; † 1. September 1657) war einer der bedeutendsten Juristen des 17. Jahrhunderts in den Niederlanden. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Lehre 3 Werke … Deutsch Wikipedia
Outram Bangs — Dieser Artikel wurde aufgrund von formalen und/oder inhaltlichen Mängeln in der Qualitätssicherung Biologie zur Verbesserung eingetragen. Dies geschieht, um die Qualität der Biologie Artikel auf ein akzeptables Niveau zu bringen. Bitte hilf mit,… … Deutsch Wikipedia