Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

carpathius

  • 1 carpathius [1]

    1. carpathius, s. carpasum.

    lateinisch-deutsches > carpathius [1]

  • 2 Carpathius [2]

    2. Carpathius, s. Carpathus.

    lateinisch-deutsches > Carpathius [2]

  • 3 carpathius

    1. carpathius, s. carpasum.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carpathius

  • 4 Carpathius

    2. Carpathius, s. Carpathus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Carpathius

  • 5 carpasum

    carpasum u. carpathum, ī, n. (κάρπασος, vgl. ὀποκαρπασον od. -θον), ein Gewächs mit giftigem Safte (opocarpathum), Form carpasum, Marc. dig. 39, 4, 16. § 7. Col. poët. 10, 17 (Plur.): Form carpathum, Plin. 32, 58. – Dav. viell. carpathius, a, um, vom Karpathum, filum, Amm. 29, 1, 31.

    lateinisch-deutsches > carpasum

  • 6 Carpathus

    Carpathus (-os), ī, f. (Κάρπαθος), eine Insel im Ägäischen Meere zwischen Kreta u. Rhodus, j. Scarpanto, Mela 2, 7, 13 (2. § 114). Isid. 14, 6, 24 u. 19, 1, 11. Acro Hor. carm. 1, 35, 8. – Dav. Carpathius, a, um, karpathisch, mare, das Karpathische Meer = der südl. Teil des Ägäischen Meeres, Lucil. fr., Verg., Mela u.a. (u. poet. = Ägäisches Meer übh., Hor.): ebenso gurges, Verg., pelagus, Lucil. fr. u. Col.: vates, senex, Proteus, der daselbst seinen Sitz hatte, Ov.

    lateinisch-deutsches > Carpathus

  • 7 gurges

    gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissimus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.

    lateinisch-deutsches > gurges

  • 8 carpasum

    carpasum u. carpathum, ī, n. (κάρπασος, vgl. ὀποκαρπασον od. -θον), ein Gewächs mit giftigem Safte (opocarpathum), Form carpasum, Marc. dig. 39, 4, 16. § 7. Col. poët. 10, 17 (Plur.): Form carpathum, Plin. 32, 58. – Dav. viell. carpathius, a, um, vom Karpathum, filum, Amm. 29, 1, 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carpasum

  • 9 Carpathus

    Carpathus (-os), ī, f. (Κάρπαθος), eine Insel im Ägäischen Meere zwischen Kreta u. Rhodus, j. Scarpanto, Mela 2, 7, 13 (2. § 114). Isid. 14, 6, 24 u. 19, 1, 11. Acro Hor. carm. 1, 35, 8. – Dav. Carpathius, a, um, karpathisch, mare, das Karpathische Meer = der südl. Teil des Ägäischen Meeres, Lucil. fr., Verg., Mela u.a. (u. poet. = Ägäisches Meer übh., Hor.): ebenso gurges, Verg., pelagus, Lucil. fr. u. Col.: vates, senex, Proteus, der daselbst seinen Sitz hatte, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Carpathus

  • 10 gurges

    gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissi-
    ————
    mus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gurges

См. также в других словарях:

  • PHILO Carpathius — Episcopus ab Epiphanio ordinatus, sub finem saeculi 4. Comementatus est in Canticum Canticor. Vertit Stephanus Salvatius, Suid. in Lex. Bellarm. de Scriptorib. Eccl. Possevin. in appar …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vittore Carpaccio —     Vittore Carpaccio     † Catholic Encyclopedia ► Vittore Carpaccio     A Venetian painter whose real name was Scarpazza, b. at Venice about 1455; d. in the same city between 1523 and 1526. He was one of those Venetian masters who formed a link …   Catholic encyclopedia

  • CARPATHUS — insul. in mari Mediterraneo, contra Aegyptum media, inter Rhodum et Cretam ducentorum stadiorum citcuitu, quatuor urbibus insignis. Ab ipso situ Carpath dicta est, quia est ad oram Cariae. Ut enim Hebraeis pea vel peath, ita Syris patha est latus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ДОБРОТОЛЮБИЕ — Господь Вседержитель с предстоящими свт. Макарием Нотарой и прп. Никодимом Святогорцем. Гравюра. 50 е гг. ХХ в. Господь Вседержитель с предстоящими свт. Макарием Нотарой и прп. Никодимом Святогорцем. Гравюра. 50 е гг. ХХ в. [греч. Θιλοκαλία],… …   Православная энциклопедия

  • ИОАНН КАРПАФИЙСКИЙ — [греч. ᾿Ιωάννης ὁ Καρπάθιος], автор 2 сотниц глав, 1 я из которых включена в «Добротолюбие». Составители греч. сборника удержали вслед за рядом рукописей эпитет «преподобный» (ὅσιος) при имени И. К. Вселенский Патриархат 20 авг. 1983 г. причислил …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»