Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

carnifex

  • 1 carnifex

    carnifex, ficis, m. f. [st2]1 [-] bourreau, exécuteur de justice. [st2]2 [-] bourreau, pendard, coquin (t. d'injure). [st2]3 [-] adj. qui tue, meurtrier, carnassier, qui torture.    - fortuna gloriae carnifex, Plin. 28, 4, 7, § 39: la fortune qui s'acharne sur la gloire.    - carnifex avis, Mart. 11, 84, 10: le vautour qui ronge le foie de Prométhée.    - carnifices pedes, Mart. 12, 48, 10: pieds qui mettent à la torture (pieds atteints de la goutte).    - carnifices manus, Sil. 1, 173: mains meurtrières.    - carnifices epulae, Claud. B. Gild. 178: mets empoisonnés.
    * * *
    carnifex, ficis, m. f. [st2]1 [-] bourreau, exécuteur de justice. [st2]2 [-] bourreau, pendard, coquin (t. d'injure). [st2]3 [-] adj. qui tue, meurtrier, carnassier, qui torture.    - fortuna gloriae carnifex, Plin. 28, 4, 7, § 39: la fortune qui s'acharne sur la gloire.    - carnifex avis, Mart. 11, 84, 10: le vautour qui ronge le foie de Prométhée.    - carnifices pedes, Mart. 12, 48, 10: pieds qui mettent à la torture (pieds atteints de la goutte).    - carnifices manus, Sil. 1, 173: mains meurtrières.    - carnifices epulae, Claud. B. Gild. 178: mets empoisonnés.
    * * *
        Carnifex, penul. cor. huius carnificis, penul. corr. m. g. Cic. Un bourreau.
    \
        Carnifex, per metaphoram. Liu. Qui cruellement tue un autre, Meurtrier.
    \
        Epulae carnifices. Claud. Qui tourmentent fort la personne aprés qu'on les a mangees.

    Dictionarium latinogallicum > carnifex

  • 2 carnifex

    carnifex (arch. carnufex), ficis, m. (2. caro u. facio), I) der Stockmeister, ein öffentlicher Sklave, der in Rom jene Strafen zu vollziehen hatte, mit denen nur Sklaven und Fremde belegt wurden, bes. die grausamen Stäupungen u. Folterungen, die den Hinrichtungen vorangingen, und als Scharfrichter, Henker die Hinrichtungen (namentl. das Kreuzigen) selbst vollzog, s. bes. Plaut. Bacch. 688; capt. 1019; rud. 857. Cic. Verr. 5, 118. – Sein Amt galt für so entehrend, daß er nicht einmal in der Stadt wohnen durfte, Cic. Rab. perd. 16, sondern vor der porta Metia (= Esquilina), jenseit des Caelius mons (in der sogen. Subura), Mart. 2, 17. – Dah. carnifex auch als entehrendes Schimpfwort, Henkers- od. Schinderknecht, Galgenvogel, Schurke, Komik., Cic. u.a. – II) übtr., der Schinder = Peiniger, Folterer, carnifex meus, Ter.: c. civium sociorumque, Cic.: eum sibi carnificem novum exortum, Liv. – attrib. = henkerisch = peinigend, tötend, Mart. u.a.: hic carnifex animus, eine Henkerseele, Plin. 7, 43.

    lateinisch-deutsches > carnifex

  • 3 carnifex

    carnifex (arch. carnufex), ficis, m. (2. caro u. facio), I) der Stockmeister, ein öffentlicher Sklave, der in Rom jene Strafen zu vollziehen hatte, mit denen nur Sklaven und Fremde belegt wurden, bes. die grausamen Stäupungen u. Folterungen, die den Hinrichtungen vorangingen, und als Scharfrichter, Henker die Hinrichtungen (namentl. das Kreuzigen) selbst vollzog, s. bes. Plaut. Bacch. 688; capt. 1019; rud. 857. Cic. Verr. 5, 118. – Sein Amt galt für so entehrend, daß er nicht einmal in der Stadt wohnen durfte, Cic. Rab. perd. 16, sondern vor der porta Metia (= Esquilina), jenseit des Caelius mons (in der sogen. Subura), Mart. 2, 17. – Dah. carnifex auch als entehrendes Schimpfwort, Henkers- od. Schinderknecht, Galgenvogel, Schurke, Komik., Cic. u.a. – II) übtr., der Schinder = Peiniger, Folterer, carnifex meus, Ter.: c. civium sociorumque, Cic.: eum sibi carnificem novum exortum, Liv. – attrib. = henkerisch = peinigend, tötend, Mart. u.a.: hic carnifex animus, eine Henkerseele, Plin. 7, 43.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carnifex

  • 4 carnifex

    carnĭfex or carnŭfex, fĭcis, m. [v. caro-facio], an executioner, hangman, Plaut Bacch. 4, 4, 37; id. Capt. 5, 4, 22; id. Rud. 3, 6, 19; Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118; id. Phil. 11, 3, 7; id. Quint. 15, 50; id. Rab. Perd. 4, 12; Quint. 5, 10, 59; Lucr. 3, 1017; Cat. 97, 12; Juv. 8, 175 al.; this office was considered so disgraceful that he was not permitted to live in the city, Cic. Rab. Perd. 4 sq.; but in the Subura, Mart. 2, 17, 1 sqq.—
    b.
    As a term of reproach, scoundrel, villain, rascal, Plaut. Am. 1, 1, 220; 2, 1, 41; Ter. And. 1, 2, 12; id. Eun. 4, 4, 3; Cic. Pis. 5, 11.—
    II.
    Trop., tormenter, murderer, Ter. And. 4, 1, 27 Don.; Cic. Verr. 2, 1, 3, § 9; Liv. 2, 35, 1; 2, 56, 8; 2, 42, 23 fin.:

    Fortuna gloriae carnifex,

    murderer, destroyer of fame, Plin. 28, 4, 7, § 39. — Poet., adj., murderous, killing:

    carnifex avis,

    Mart. 11, 84, 10:

    pedes (sc. podagrici),

    id. 12, 48, 10:

    manus,

    Sil. 1, 173:

    epulae,

    deadly, Claud. B. Gild. 178:

    libido,

    Arn. 1, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > carnifex

  • 5 carnifex

    carnifex carnifex, icis m палач

    Латинско-русский словарь > carnifex

  • 6 carnifex

    I carni-fex (арх. carnufex), icis m. [ caro II + facio ]
    1) палач Pl, C etc.
    2) мучитель, изверг, негодяй Ter, C, L
    II carnifex, icis adj.
    причиняющий мучения, терзающий (manus Sil; pedes M)

    Латинско-русский словарь > carnifex

  • 7 carnifex

    I
    (gen.), carnificis ADJ
    tormenting, torturing; murderous, killing; deadly
    II
    executioner, hangman; murderer, butcher, torturer; scoundrel, villain

    Latin-English dictionary > carnifex

  • 8 carnifex

    , ficis m
      палач, мучитель

    Dictionary Latin-Russian new > carnifex

  • 9 carnifex or carnufex

        carnifex or carnufex ficis, m    [caro + 2 FAC-], an executioner, hangman: carnificum cruciamenta: iacens Inter carnifices, Iu.: suus, his destroyer: tuus, employed by you: O carnifex, scoundrel.—A tormentor, murderer: meus, T.: civium, butcher: ad vexandam plebem creatus, L.

    Latin-English dictionary > carnifex or carnufex

  • 10 Phoenicercus carnifex

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Phoenicercus carnifex

  • 11 Hyla carnifex

    2. RUS
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Южная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hyla carnifex

  • 12 Triturus carnifex

    3. ENG
    5. FRA
    Ареал обитания: Европа

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Triturus carnifex

  • 13 Phoenicircus carnifex

    ENG Guianan red-cotinga

    Animal Names Latin to English > Phoenicircus carnifex

  • 14 carnufex

    carnĭfex or carnŭfex, fĭcis, m. [v. caro-facio], an executioner, hangman, Plaut Bacch. 4, 4, 37; id. Capt. 5, 4, 22; id. Rud. 3, 6, 19; Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118; id. Phil. 11, 3, 7; id. Quint. 15, 50; id. Rab. Perd. 4, 12; Quint. 5, 10, 59; Lucr. 3, 1017; Cat. 97, 12; Juv. 8, 175 al.; this office was considered so disgraceful that he was not permitted to live in the city, Cic. Rab. Perd. 4 sq.; but in the Subura, Mart. 2, 17, 1 sqq.—
    b.
    As a term of reproach, scoundrel, villain, rascal, Plaut. Am. 1, 1, 220; 2, 1, 41; Ter. And. 1, 2, 12; id. Eun. 4, 4, 3; Cic. Pis. 5, 11.—
    II.
    Trop., tormenter, murderer, Ter. And. 4, 1, 27 Don.; Cic. Verr. 2, 1, 3, § 9; Liv. 2, 35, 1; 2, 56, 8; 2, 42, 23 fin.:

    Fortuna gloriae carnifex,

    murderer, destroyer of fame, Plin. 28, 4, 7, § 39. — Poet., adj., murderous, killing:

    carnifex avis,

    Mart. 11, 84, 10:

    pedes (sc. podagrici),

    id. 12, 48, 10:

    manus,

    Sil. 1, 173:

    epulae,

    deadly, Claud. B. Gild. 178:

    libido,

    Arn. 1, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > carnufex

  • 15 citerior

    cĭtĕrĭor, cĭtĕrĭus, compar. de citer [[--] ulterior] [st1]1 [-] plus en deçà, plus rapproché, citérieur ( → lieu).    - Gallia citerior, Cic. Prov. 36: la Gaule citérieure, la Gaule cisalpine (par rapport à Rome).    - Hispania citerior, Cic. Att. 12, 37, 4: Espagne citérieure [en deçà de l’Ebre]. [st1]2 [-] fig. qui touche de plus près.    - negotium citerioris curae, V.-Max.: affaire d'un intérêt plus pressant.    - ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis, Cic. Leg. 3, 4: pour en venir à ces faits qui sont plus près de l’humanité et mieux connus de nous. --- cf. Rep. 1, 34.    - quanta animi tranquillitate humana et citeriora considerat ! Cic. Tusc. 5, 71: avec quelle tranquillité d’âme il envisage les choses humaines, les choses qui le touchent de plus près (d’ici bas).    - uno gradu a manu carnifex citerior, V.-Max.: il s'en fallut d'un pas qu'il ne passât par les mains du bourreau. [st1]3 [-] antérieur, plus proche, plus récent ( → temps).    - citeriora nondum audiebamus, Cic. Fam. 2, 12, 1: je n’avais pas encore de nouvelles sur les faits plus récents.    - consulatus citerior legitimo tempore, V.-Max. 8, 15, 1: consulat devançant l’âge légal. [st1]4 [-] plus petit, moindre.    - citerior est poena quam scelus, Quint. Decl. 299: le châtiment est moindre que le crime. --- Val. Max. 8, 7, 18.
    * * *
    cĭtĕrĭor, cĭtĕrĭus, compar. de citer [[--] ulterior] [st1]1 [-] plus en deçà, plus rapproché, citérieur ( → lieu).    - Gallia citerior, Cic. Prov. 36: la Gaule citérieure, la Gaule cisalpine (par rapport à Rome).    - Hispania citerior, Cic. Att. 12, 37, 4: Espagne citérieure [en deçà de l’Ebre]. [st1]2 [-] fig. qui touche de plus près.    - negotium citerioris curae, V.-Max.: affaire d'un intérêt plus pressant.    - ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis, Cic. Leg. 3, 4: pour en venir à ces faits qui sont plus près de l’humanité et mieux connus de nous. --- cf. Rep. 1, 34.    - quanta animi tranquillitate humana et citeriora considerat ! Cic. Tusc. 5, 71: avec quelle tranquillité d’âme il envisage les choses humaines, les choses qui le touchent de plus près (d’ici bas).    - uno gradu a manu carnifex citerior, V.-Max.: il s'en fallut d'un pas qu'il ne passât par les mains du bourreau. [st1]3 [-] antérieur, plus proche, plus récent ( → temps).    - citeriora nondum audiebamus, Cic. Fam. 2, 12, 1: je n’avais pas encore de nouvelles sur les faits plus récents.    - consulatus citerior legitimo tempore, V.-Max. 8, 15, 1: consulat devançant l’âge légal. [st1]4 [-] plus petit, moindre.    - citerior est poena quam scelus, Quint. Decl. 299: le châtiment est moindre que le crime. --- Val. Max. 8, 7, 18.
    * * *
        Citerior, Comparatiuus, quod a Citer vocabulo obsoleto quidam deducunt. Cic. Fugisse in Hispaniam citeriorem. En l'Espagne prochaine de nous, En l'Espagne de deca.
    \
        Dies citerior. Caius. Le plus prochain apres.
    \
        Citeriora nondum audiebamus. Cic. Les choses plus prochaines.
    \
        Considerare humana ac citeriora. Hoc est, terrena ac terrenis proxima. Cic. Les choses prochaines aux terriennes.

    Dictionarium latinogallicum > citerior

  • 16 carnificina

    carnificīna (арх. carnuficina), ae f. [ carnifex ]
    2) пытка, истязание, мучение (subire quamvis carnificinam C)
    carnificinae locus Su, Aus — место пытки, застенок
    3) мука, страдание C

    Латинско-русский словарь > carnificina

  • 17 carnificius

    Латинско-русский словарь > carnificius

  • 18 carnifico

    āvī, ātum, āre [ carnifex ]

    Латинско-русский словарь > carnifico

  • 19 absum

    ab-sum, āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμι), weg-, fortsein (Ggstz. adesse), I) infolge einer Bewegung (Abwesenheit); dah. 1) im allg., weg-, nicht dasein, entfernt-, abwesend sein, ab domo, Plaut. u. Liv.: ab domo, ab re familiari paulo diutius, Liv.: ab urbe u. ex urbe, Cic.: ab alqo, Cic. – domo et foro, Cic.: nuptā lentus abesse tuā, Ov. – abesse longe, Cic.: longe gentium, Cic.: non longe hinc, Plaut.: propius, Cic.: procul, Cic.: tres menses, Ter. – dah. quare me, qui nullā lege abessem (abwesend [= in der Verbannung] sei), non restitui lege, sed revocari senatus auctoritate oportere, Cic. Sest. 73. – 2) insbes.: a) von der Teilnahme an etw. entfernt sein od. bleiben, wegbleiben, nicht teilnehmen, einer Sache nicht beiwohnen, einer Sache fern stehen, mit etw. nichts zu schaffen haben (Ggstz. adesse), ab hoc concilio, Caes.: a periculis, sich fern halten, Sall.: ab his studiis, Cic. – m. Abl., toto bello, Caes.: publicis consiliis, Liv. – afuisse in altercationibus, Cic. – b) alci od. ab alqo, mit seinem Beistande nicht dasein, fehlen, jmdm. nicht beistehen (versch. von deesse, jmd. im Stiche lassen), bes. als Verteidiger vor Gericht (Ggstz. alci adesse, alqm defendere, s. Halm zu Cic. Sull. 7 ed. mai.), qui Autronio non afuerim, Cic.: ne longe tibi Iuppiter absit, Ov.: nec dextrae erranti deus afuit, Verg.: et quo plus intererat, eo plus aberas a me, je mehr ich deines Beistandes bedurfte, desto mehr verließest du mich, Cic.: longe iis fraternum nomen P.R. afuturum, werde ihnen nirgends etwas helfen, Caes. – absol., nusquam abero, Verg.: nobis absentibus, ohne unser Dazutun, Cic. – c) geistig abwesend sein, cum milite isto praesens absens ut sies, Ter. Eun. 192. – d) nicht dasein, fern sein, verbannt sein, dah. auch abgehen, u. in diesem Sinne = fehlen (versch. von deesse, mangeln, vermißt werden; vgl. Sorof Cic. de or. 1, 48), hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (war nicht da), si opus erat, defuit (fehlte, wurde vermißt), Cic.: studium semper adsit, cunctatio absit, Cic.: denique isto bono utare dum adsit; cum absit, ne requiras, Cic.: semper aves quod abest, Lucr.: praeter idoneum ducem nihil abest ad subvortendum imperium, Sall. fr. – m. ab u. Abl., unum a praetura tua abest, Plaut.: neque corpus neque animus a vobis aberit, Sall. – m. Dat., quid enim abest huic homini, quod si adesset, iure haec ei tribui et concedi putaremus, Cic.: si cui dentes vetustate absunt, Varr.: abest luctamen remo, man rudert ohne Anstrengung, Verg.: abest enim historia litteris nostris, Cic.: fraudem et sermoni et rei abesse, Liv.: cum partem abesse numero sensisset, Liv.: ratus pluribus curam, omnibus afuisse fortunam, Curt.

    II) infolge der Lage (Abstand); dah. 1) eig., von einem Punkte (räumlich od. zeitlich) weg-, entfernt-, getrennt sein, abstehen, m. ab od. m. bl. Abl. u. absol., sowie mit u. ohne Bezeichnung des (räumlichen od. zeitlichen) Abstandes, paulum ab eius villa, Cic.: ab urbe milia passuum ducenta, Cic.: plus mille passibus a mari (v. einer Villa), Liv. fr.: quinque dierum iter ab Carthagine (v. einer Stadt), Liv.: bidui (v. Lager), Cic.: quatridui iter Laodiceā, Cic.: quatridui ab Autronio, Cic.: aequo spatio, Caes.: bidui spatio ab eo, Cic.: septem milium intervallo, Caes.: milibus passuum quattuor, Caes.: haud longe abesse potest, es muß nicht weit von hier sein, Plaut.: quoniam propius abes, weil du dort näher bist, Cic. – 2) übtr.: a) übh., von etw. entfernt sein, fern stehen, id enim vero hinc nunc abest, das liegt jetzt im weiten Felde, daran ist gegenwärtig nicht zu denken, Ter.: quod abest longissime, Cic.: u. so ab. longissime a vero, Cic.: longe a spe, Cic.: procul seditione, Liv.: paulum a capienda urbe, die Stadt beinahe einnehmen, Iustin.: cum ego ab ista laude non absim, mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden kann, Cic. – ille longe aberit, ut credat, wird weit entfernt sein zu glauben, Cic.: tantum aberat a bello, ut etc., Cic.: tantum afuit ab insolentia gloriae, ut etc., Nep.: tantum a paenitentia afuit, ut etc., Val. Max.: a quibus longe absunt, ut perseverent, Augustin. de civ. dei 9, 16, 1: sperare videor tantum afuturam esse orationem meam a minima suspicione offensionis tuae, te ut potius obiurgem, quam ut ego etc., Cic.; u. so die unpers. haud multum od. haud (non, nec) procul abest od. non longe abest od. paulum (paululum) abest, quin etc., es ist nicht weit entfernt od. nahe dabei, es fehlt nicht viel, daß usw., beinahe möchte usw. (s. Zumpt § 540), Cic., Caes. u.a.; so auch non multum abest ab eo, quin etc., Caes. b.G. 5, 2, 2: neque longius abesse, quin etc., es fehle gar nicht viel, daß er usw., er sei darauf u. daran, zu usw., Caes. b.G. 3, 18, 4: minimum abest, quin etc., Suet. Aug. 14: paulo afuit, quin, Ammian.: nihil afore credunt, quin etc., es könne nicht fehlen, Verg. Aen. 8, 147: quid abest, quin etc., Liv. 8, 4, 2. Val. Max. 5, 3. ext. 3: abesse non potest, quin etc., Gracch. b. Cic. or. 233 u. Gell. 11, 13, 3: spätlat., parum abest, quin etc., Donat. vit. Verg. c. 8: u. persönl., haud multum afuere, quin opera perrumperent, Liv. fr. 36 (bei Prisc. 6, 22): nec ita multum omnes afuisse, quin accusatorem potius dementiae accusarent, Apul. apol. 37: adeo vehementer talum inverti, ut minimum afuerim, quin articulum etiam a crure defregerim, Apul. flor. 16. – Dah. die Redensart tantum abest, ut... ut, weit entfernt, daß... ist usw., deren Entstehung durch folgende drei Stellen deutlich wird: id tantum abest officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium, Cic. de off. 1, 43: tantum abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear, ne etc., Cic. Tusc. 1, 76 (vgl. Liv. 25, 6, II): u. so zuletzt: ego vero istos tantum abest ut ornem, ut effici non possit, quin eos oderim, d.i. weit entfernt, daß... vielmehr usw., Cic. Phil. 11, 36. – persönl. gebr., hoc detrimento milites nostri tantum afuerunt ut perturbarentur, ut incensi atque incitati magnas accessiones fecerint in operibus hostium expugnandis, Auct. b. Alex. 22, 1. – Spätlat., tantum aberat quominus aliquid nuntiaretur, ut etiam quae gesta non fuerant adicerentur, Heges. 3, 21, 1. – Zuw. tritt der zweite Satz, wie im Deutschen, auch selbständig auf, tantum afuit, ut inflammares nostros animos; somnum isto loco vix tenebamus, Cic. Brut. 278 (u. so Cic. de fin. 5, 57; ad Att. 13, 21, 5); od. es bildet das einfache tantum abest ut einen bloßen Nachsatz, wie Cic. ad Att. 6, 2, 1. – auch steht im zweiten Satz ut etiam, ut quoque, wie Cic. ep. 12, 15, 4. Suet. Tib. 50, 1; seltener ut contra, wie Liv. 6, 31, 4. – Spätlat. statt des ersten ut der Infinit., tantum abfuit laudare industrie gesta, ut etiam quaedam scriberet de etc., Amm. 15, 5, 36. – b) von etw. Unangenehmem entfernt-, also davon befreit-, frei sein, a culpa, Cic.: nihil a me abesse longius crudelitate, Caes. in Cic. ep.: a cupiditate pecuniae, Nep.: a reprehensione temeritatis absum, der Vorwurf bei Unbesonnenheit trifft mich nicht, Planc. in Cic. ep.: afuimus dolori, vergaßen den Schmerz, Ov. – c) v. ungehörigen, unangenehmen, lästigen Personen od. Dingen selbst, fern sein od. bleiben, si vis afuisset, Liv. fr. 49 (50) bei Sen. suas. 6, 22. – bes. in der Wunschformel absit = fern sei od. bleibe, m. ab u. Abl., carnifex vero et obductio capitis et nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus, Cic.: absint et picti squalentia terga lacerti pinguibus a stabulis, Verg.: u. absol., vos quoque abesse iubeo, Tibull.: procul absit gloria vulgi, Tibull.: absit periculum, Sall. fr.: dolus malus abesto! Not. Tir.: u. bes. absit invidia verbo od. absit verbo invidia, fern sei Vermessenheit der Rede, Liv.: u. so bl. absit invidia, Curt. – Dah. im Spätlat. die Formel absit m. folg. ut od. Infinit. = es sei ferne, Gott wolle verhüten, daß usw., Apul. u. Sulpic. Sev.: u. procul absit, Stat., od. quod absit, Apul., das sei ferne, das wolle Gott verhüten! – d) mit Willen, aus innerem Trieb u. dgl. von etw. entfernt, also ihm abgeneigt sein, a consilio fugiendi, Cic.: a periculis, sich von den Gefahren entfernt halten, Cic. – e) mit Rücksicht auf die Beschaffenheit od. Eigenschaft einer Sache od. Pers. fern sein, fern stehen, von etw. abweichen, quod certe abest a tua virtute et fide, Brut. in Cic. ep.: istae κολακειαι non longe absunt a scelere, Cic. – bei Vergleichen höher stehen, im Vorteil sein, nullā re magis absumus a natura ferarum, Cic.: qui longissime a te afuit, Cic. – u. tiefer stehen, weit nachstehen, multum ab iis, Cic.; u. so Hor. de art. poët. 370. – f) von etw. noch fern sein, etw. nicht erreichen, a nitore Ciceronis, Quint.: a virtute alcis, Hor. – g) sich für etw. nicht eignen, sich nicht schicken, zu etw. nicht passen, ab forensi condicione, Cic.: a principis persona, Nep. – / statt abfui, abforem, abfore u. abfuturus haben die besten Handschriften u. auch die Ausgaben afui, aforem, afore, afuturus, s. Halm zu Cic. Sull. 7. p. 60 ed. mai. Osann zu Cic. de rep. 2, 69. p. 243. Heindorf zu Hor. sat. 1, 4, 104. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 836 f. – arch. Konj. Präs. absiet, Cato r.r. 19, 1. – Form abfuat = absit, zweifelh. bei Fronto ep. ad am. 1, 14. p. 184 N. (viell. mit Eckstein abludat zu lesen).

    / Partic., absēns, tis, abwesend, a) v. Menschen (Ggstz. praesens, coram), α) räumlich: me absente, in meiner Abwesenheit, Cic.: te praesente absente, du magst da sein od. nicht, Ter.: absente nobis, Ter. eun. 649. – Dah. v. Verbannten, absens mecum in gratiam rediit, Cic. – v. Verstorbenen, absentes (poëtae) sunt pro praesentibus, Plaut. Cas. prol. 20; u. so Vitr. 7. pr. § 8. – u. von solchen, die, obgleich in Rom, bei öffentlichen Bewerbungen nicht als Mitbewerber erscheinen, Cic. de rep. 6, 11 (u. dazu Moser). Liv. 4, 42, 1 (u. dazu Drak.). – u. von solchen, die sich nicht vor Gericht stellen, de absente iudicare, Cic.; vgl. Halm zu Cic. Verr. 4, 40. – b) von Orten u. Dingen, entfernt, Rhodos, urbs, Hor.: rogus, Mart.: comae, nicht wirklich vorhandene, falsche, Mart. – versus absentes dicere, auswendig hersagen, Gell. 20, 10, 4. – c) geistig nicht bei der Sache, abwesend, mente ac sensu absentissimus, Augustin. confess. 4, 4.

    lateinisch-deutsches > absum

  • 20 carnificina

    carnificīna (arch. carnuficīna), ae, f. (carnifex), das Amt u. die Tätigkeit des Scharfrichters, das Henkeramt, das Martern, Foltern, die Folter, Marter, dolores atque carnificinae, Cato fr.: carnificinam facere, Plaut.: quamvis carnificinam subire, Cic.: in ergastulum et carnificinam duci, Liv.: carnificinae locus, die Marterstelle, Suet. – übtr., Folter, Marter, Pein, Schinderei, Cic. Tusc. 3, 27; Sest. 135.

    lateinisch-deutsches > carnificina

См. также в других словарях:

  • Carnifex — is a latin word meaning executioner . It can also refer to:Biology *Thylacoleo carnifex The Marsupial Lion *Cardisoma carnifex a species of terrestrial crab *Phoenicircus carnifex a species of birdPlaces *Carnifex Ferry Battlefield State… …   Wikipedia

  • Carnifex — Основная информация …   Википедия

  • Carnifex — (lat. für Scharfrichter) steht für: Scharfrichter, ein mittelalterlicher Beruf Carnifex (Band), eine US amerikanische Deathcore Band Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wor …   Deutsch Wikipedia

  • Carnĭfex — (lat.), Scharfrichter. Daher Carnificĭna, 1) Scharfrichterei; 2) Richtplatz; 3) Folterkammer, Folter; 4) Amt eines Carnifex. Daher Carnificiren, 1) in Fleisch verwandeln; Carnisication, der krankhafte Zustand einiger Gewebe im menschlichen Körper …   Pierer's Universal-Lexikon

  • CARNIFEX — qui reos conficit et carnem facit ex vivente, quo de etymo vide Scaligerum Poetic. l. 3. c. 86. indigitatur Papinio Statio, Theb. l. 3. v. 80. Inde ultro Phlegyas, et non cunctator iniqui Labdacus (hos Regni ferrum penes) ire, manuque Proturbare… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Carnifex — Car ni*fex, n. [L., fr. caro, carnis, flesh + facere to make.] (Antiq.) The public executioner at Rome, who executed persons of the lowest rank; hence, an executioner or hangman. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Carnĭfex — (Carnufex, lat.), bei den Römern der Scharfrichter, der die Hinrichtung (gewöhnlich Kreuzigung) der verurteilten Sklaven und Fremden zu vollziehen hatte, während römische Bürger vom Liktor hingerichtet wurden …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Carnifex — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Carnifex peut faire référence à : Carnifex, une espèce de rapaces Carnifex, un groupe de deathcore Carnifex, une créature de la race des Tyranides… …   Wikipédia en Français

  • Carnifex — Vollstrecker; Vollstrecker des Todesurteils; Nachrichter; Freimann; Henker; Scharfrichter * * * Cạrnifex   [lateinisch] der, /... nifices, der Henker; bei den Römern in der Regel ein Staatssklave, der die Unfreien und Fremden hinrichten oder… …   Universal-Lexikon

  • Carnifex — Car|ni|fex [k...] der; , ...nifices [...fitse:s] <aus lat. carnifex »Henker(sknecht), Folterknecht, Peiniger; Schurke«> röm. Bez. für denjenigen, der Hinrichtungen u. Folterungen an Unfreien, eventuell auch Fremden zu vollziehen hatte …   Das große Fremdwörterbuch

  • carnifex — miškiniai sakalai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Micrastur angl. forest falcon vok. Waldfalke, m rus. лесной сокол, m pranc. carnifex, m ryšiai: platesnis terminas – karakaros siauresnis terminas – amazoninis miškinis… …   Paukščių pavadinimų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»