Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

carinus

  • 1 carinus

    carinus, a, um (καρύινος), subst. carinum, ī, n., ein nußbraunes Kleid, Plaut. Epid. 233.

    lateinisch-deutsches > carinus

  • 2 carinus

    carinus, a, um (καρύινος), subst. carinum, ī, n., ein nußbraunes Kleid, Plaut. Epid. 233.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carinus

  • 3 carinus

    Latin-English dictionary > carinus

  • 4 carinarius

    carinārius, ī, m. (carinus), der Nußbraunfärber, Plaut. aul. 510.

    lateinisch-deutsches > carinarius

  • 5 tingo

    tingo (qqf. tinguo), ĕre, tinxi, tinctum - tr. - [st2]1 [-] mouiller, tremper, imprégner. [st2]2 [-] teindre, colorier, donner une teinte. [st2]3 [-] Tert. baptiser.    - flumine corpora tinguere, Ov. M. 12.413: baigner son corps dans le fleuve.    - exiguo tingere sanguine cultros, Ov. M. 7.599: teindre le couteau d'un peu de sang.    - tinctus est ab Joanne prophetā, Lact. 4, 15, 2: il fut baptisé par Jean le prophète.
    * * *
    tingo (qqf. tinguo), ĕre, tinxi, tinctum - tr. - [st2]1 [-] mouiller, tremper, imprégner. [st2]2 [-] teindre, colorier, donner une teinte. [st2]3 [-] Tert. baptiser.    - flumine corpora tinguere, Ov. M. 12.413: baigner son corps dans le fleuve.    - exiguo tingere sanguine cultros, Ov. M. 7.599: teindre le couteau d'un peu de sang.    - tinctus est ab Joanne prophetā, Lact. 4, 15, 2: il fut baptisé par Jean le prophète.
    * * *
        tingo, vel tinguo, tingis, tinxi, tinctum, tingere. Virgil. Teindre.
    \
        Comae tingendae in amne. Propert. Il fault laver ou mouiller les cheveuls en, etc.
    \
        Corpus tingere sparsa aqua. Ouid. Laver et nettoyer.
    \
        Mare vbi solent fabri tingere ferrum. Ouid. Tremper le fer ou acier pour l'endurcir, comme font les cousteliers et taillandiers.
    \
        Tingit cutem Carinus, et tamen pallet. Mart. Il se farde.
    \
        Tingi nardo. Mart. Estre arrousé ou aspersé d'onguent de nard.
    \
        Tingere conchylio. Cic. Teindre en violet.
    \
        Poculis tingere aliquem. Horatius. L'abbruver, Luy donner bien à boire.

    Dictionarium latinogallicum > tingo

  • 6 carinarius

    carinārius, ī, m. (carinus), der Nußbraunfärber, Plaut. aul. 510.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carinarius

  • 7 liveo

    līvĕo, ēre, v. n. [for pliveo; Gr. pelios, pellos, dark-blue; cf.: pullus, pallidus], to be of a bluish color, black and blue, livid:

    livent rubigine dentes,

    Ov. M. 2, 776:

    livere catenis,

    Prop. 4 (5), 7, 65.—
    II.
    Trop., to be envious, to envy (mostly poet. for invideo).
    (α).
    Absol.:

    livet Carinus, rumpitur, furit, plorat,

    Mart. 8, 61, 1; Stat. Th. 11, 211.—
    (β).
    With dat., to envy:

    livere iis, qui eloquentiam exercent,

    Tac. A. 13, 42:

    qui mihi livet,

    Mart. 6, 86, 6; 11, 94, 1.—Hence, lī-vens, entis, P. a.
    A.
    Bluish, lead-colored, black and blue, livid:

    plumbum,

    Verg. A. 7, 687:

    pruna,

    Ov. M. 13, 817:

    crura compedibus,

    id. Am. 2, 2, 47:

    oculi in morte,

    Stat. Th. 1, 617:

    venenum,

    Sil. 2, 707.—
    B.
    Envious:

    quid imprecabor, o Severe, liventi?

    Mart. 8, 61, 8.— Adv.: līventer, lividly, Paul. Petr. 4, 192.

    Lewis & Short latin dictionary > liveo

См. также в других словарях:

  • Carinus — 49th Emperor of the Roman Empire Bust of Carinus. Reign 282–284 (as Caesar of the west …   Wikipedia

  • Carīnus — Carīnus, Marc. Aurelius C, wurde von seinem Vater, dem Kaiser Carus, 282 n. Chr., zum Cäsar u. bald darauf zum Mitregenten erhoben, verwaltete das Reich, während sein Vater gegen die Parther zog, führte aber ein ausschweifendes Leben u. wurde… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Carīnus — Carīnus, M. Aurelius, röm. Kaiser, ward von seinem Vater Carus 282 n. Chr. zum Cäsar und bald darauf zum Mitregenten ernannt und während seines parthischen Feldzugs mit dem Grenzschutz Galliens betraut. Nachdem sein Vater 283 gestorben und sein… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Carinus — Carinus, Sohn des röm. Kaisers Carus, dessen Mitregent u. Nachfolger, wollüstig und grausam, wurde 284 n. Chr. von einem Tribunen ermordet …   Herders Conversations-Lexikon

  • Carinus — Aureus des Carinus Marcus Aurelius Carinus († 285), römischer Kaiser von 283 bis 285, war der ältere Sohn des Kaisers Carus. Er wurde bei dessen Thronbesteigung zum Caesar und im Frühjahr 283 schließlich zum Augustus, zuständig für den westlichen …   Deutsch Wikipedia

  • Carinus — Carin Carin Empereur romain …   Wikipédia en Français

  • Carinus — ▪ Roman emperor in full  Marcus Aurelius Carinus   died 285, on the Margus River, Moesia Superior [now Morava River, Serbia, Yugos.]  Roman emperor from AD 283 to 285.       With the title of Caesar, he was sent by his father, the emperor Carus,… …   Universalium

  • CARINUS Marc — CARINUS Marc. Aurelius, Imperator quidam Romanus, fil. Cari, Imperatoris cum fratre Numeriano, Caesar pronuntiatus, et hôc in Orientem sumptô, in Galliam missus. Novem uxores habuit, in innocentes faevus, et scelerum victima, unde a Patre… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARINUS seu CHARINUS Ludovicus — Lucernâ Helvetius, Medicus singulari candore humanitateque praeditus, Fuggerorum quondam Praeceptor, multis Magnatibus familiaris ac virtutum causâ acceptus. Hic ut se Basiliensibus, apud quos sedem fixerat, gratum exhiberet, tribus bonae indolis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ludwig Carinus — (eigentlich Ludwig Kiel; auch Ludovicus Carinus) (* vermutlich 1496 in Luzern; † 17. Januar 1569 in Basel) war ein Schweizer Humanist und Arzt. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Literatur 3 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • 224 on Carinus B&B — (Претория,Южно Африканская Республика) Категория отеля: Адрес: 224 Carinus Stree …   Каталог отелей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»