-
1 carbasus
carbasus, i, f. (souvent au plur. carbasa, ōrum, n.) [st2]1 [-] lin très fin. [st2]2 [-] vêtement de lin. [st2]3 [-] rideau, voile (pour le navire). [st2]4 [-] navire. [st2]5 [-] les livres Sibyllins (faits de toile de lin).* * *carbasus, i, f. (souvent au plur. carbasa, ōrum, n.) [st2]1 [-] lin très fin. [st2]2 [-] vêtement de lin. [st2]3 [-] rideau, voile (pour le navire). [st2]4 [-] navire. [st2]5 [-] les livres Sibyllins (faits de toile de lin).* * *Carbasus, carbasi, pen. corr. foem. generis, secundum Priscianum: et ge. masc. secundum Phocam: Probus vero et Caper dicunt esse masculini et foeminini in singulari, in plurali vero neutri. Plin. Fin lin.\Carbasus, Velum ex carbaso factum. Virgil. Un voile de navire, ou d'autre chose.\Perscissa carbasus petulantibus auris. Lucret. La tente des chassaulx rompue et desciree par l'impetuosité des vents.\Deducere carbasa. Ouid. Tirer en bas.\Carbasus. Valer. Max. Robbe longue de fin lin. -
2 carbasus
carbasus, ī, f. (κάρπασος, feiner Flachs, das wieder aus altind. karpasa - ḥ, Baumwolle), Plur. gew. heterokl. carbasa, ōrum, n. (κάρπασα, τά), ein feines, urspr. oriental. Gewebe aus Baumwolle, Musselin, Nesseltuch, aber gew. übtr. = ein feines Gewebe aus Linnen, Batist, Kammertuch, als Gewand, Curt., Prop. u.a. (vgl. Mützell Curt. 8, 9 [31], 21. p. 776). – als Segel, Catull., Verg. u.a.: carbasa Punica, Claud.: carbasa substringere (einziehen), Mart.: carbasa ventus inflaret, Cassiod.: iam carbasa tendebantur, Hier.: u. a fundamento ipso carinae ad supremos ipsos carbasos, Amm. – als über das Theater ausgespanntes Segeltuch, Lucr. 6, 109. – als Scharpie, Scrib. 227. – als Leinwand zu Büchern, Claud. bell. Get. 232. – / Sing. carbasum, ī, n., Pacat. pan. 33, 4. – carbasus als masc., Val. Max. 1, 1, 7. Prud. c. Symm. 1. praef. 48 u. (Plur.) Amm. 14, 8, 14. – Adjekt., carbasa lina, Batistmusselin, Prop. 4, 3, 64.
-
3 carbasus
carbasus, ī, f. (κάρπασος, feiner Flachs, das wieder aus altind. karpasa - ḥ, Baumwolle), Plur. gew. heterokl. carbasa, ōrum, n. (κάρπασα, τά), ein feines, urspr. oriental. Gewebe aus Baumwolle, Musselin, Nesseltuch, aber gew. übtr. = ein feines Gewebe aus Linnen, Batist, Kammertuch, als Gewand, Curt., Prop. u.a. (vgl. Mützell Curt. 8, 9 [31], 21. p. 776). – als Segel, Catull., Verg. u.a.: carbasa Punica, Claud.: carbasa substringere (einziehen), Mart.: carbasa ventus inflaret, Cassiod.: iam carbasa tendebantur, Hier.: u. a fundamento ipso carinae ad supremos ipsos carbasos, Amm. – als über das Theater ausgespanntes Segeltuch, Lucr. 6, 109. – als Scharpie, Scrib. 227. – als Leinwand zu Büchern, Claud. bell. Get. 232. – ⇒ Sing. carbasum, ī, n., Pacat. pan. 33, 4. – carbasus als masc., Val. Max. 1, 1, 7. Prud. c. Symm. 1. praef. 48 u. (Plur.) Amm. 14, 8, 14. – Adjekt., carbasa lina, Batistmusselin, Prop. 4, 3, 64.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carbasus
-
4 carbasus
carbăsus, i, f. (m., Val. Max. 1, 1, 7; acc. sing. n. carbasum leve, Pacat. Paneg. in Theod. 33); plur. heterocl. carbăsa, ōrum, n. ( acc. m. carbasos supremos, Amm. 14, 8, 14), = karpasos [Heb. ; Sanscr. karpāsa, cotton], very fine Spanish flax (unwrought or woven), fine linen, cambric, Plin. 19, 1, 2, § 10; Cat. 64, 227; plur. carbasa, Col. 10, 17 (Bip. galbana).—II.Transf., of things made of carbasus,A.A fine linen garment, Verg. A. 8, 34 Serv.; cf. Non. p. 541, 13 sq.; Curt. 8, 9, 21; Val. Max. 1, 1, 7; cf. Prop. 4 (5), 11, 54.—In plur.:B.carbasa,
Ov. M. 11, 48; Luc. 3, 239; Val. Fl. 6, 225, and adj.:carbasa lina,
Prop. 4 (5), 3, 64.—A curtain, Lucr. 6, 109.—C.A sail, as the Engl. canvas, Enn. Ann. 560 Vahl.; Verg. A. 3, 357; 4, 417.—In plur., Ov. M. 6, 233; 11, 477; 13, 419; 14, 533; id. H. 7, 171; id. F. 3, 587; Luc. 3, 596 al.—D.The Sibylline books, written upon linen, Claud. B. Get. 232. -
5 carbasus
carbasus ī, f plur. carbasa, ōrum, n, κάρπασοσ, fine flax, fine linen, Ct.—Hence, a garment of fine linen, V.: carbasa, O. — A sail, canvas (poet.), V.: carbasa deducere, O. — As adj.: carbasa lina, embroidered cloth, Pr.* * *Icarbasa, carbasum ADJmade of linen/flaxIIlinen (cloth); fine linen, cambric; canvas; sail; linen garment/clothes; awning -
6 Carbasus
-
7 carbasus
1) тонкое хлопчатобумажное или льняное полотно, парусина QC, Prp etc.custos Romani c. aevi Cld — свиток-хранитель римского прошлого (т. е. Сивиллины книги) -
8 carbasus
Gaze f, Mull m -
9 carbasus
s.gasa hidrófila. -
10 carbaseus
carbaseus adj. [carbasus], of carbasus, of fine linen: vela: sinus, V.* * *carbasea, carbaseum ADJmade of linen/flax -
11 carbaseus
carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:vela,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sinus,
Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:color,
i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15. -
12 carbasineus
carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:vela,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sinus,
Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:color,
i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15. -
13 carbasinum
carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:vela,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sinus,
Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:color,
i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15. -
14 carbasinus
carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:vela,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sinus,
Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:color,
i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15. -
15 κάρπασος
Grammatical information: f.Meaning: `a kind of fine flax' (D. H. 2, 68, sch. Ar. Lys. 736), `cotton' (Peripl. M. Rubri 41), -α n. pl. `sails from linen' (AP 9, 415, 6; after ἱστία).Other forms: (also κάλπασος [pap.])Compounds: Comp. ψευδο-κάρπασος m. = κάχρυ (s. v.; Ps.-Dsc.).Derivatives: καρπάσιον `Spanish flax' (pap. IIIp), καρπάσινος `of\/from κ.' (LXX, Str., D. H.) = Lat. carbasinus. λίνον Καρπάσιον `from K. on Cyprus (Paus. 1.26.7).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Ind.Etymology: Reminds of Skt. karpā́sa- m. `cotton bush' (Suśr, from Vedic, in ŚrSū); history unknown. κάρπασος is considered as a loan from Ind. (s. Bq and W.-Hofmann s. carbasus); acc. to Porzig ZII 5, 272ff. the origin is a Mediterranen or Anatolian language; against this Mayrhofer KEWA I 174 and III 666 s. v. (sic!). On attempts to explain Skt. karpā́sa- as pre-Aryan (Austrian), s. Mayrhofer. From κάρπασος, -α (direct or indirectly) Lat. carbasus, -a, s. W.-Hofman and Fohalle, Mélanges Vendryes 172-175. More prob. the word came from Indian; there is no connection with the plant κάρπασον. - On `cotton' see also βαμβάκιος.Page in Frisk: 1,791-792Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάρπασος
-
16 carbasa
-
17 carbaseue
(carbasineus, carbasinus), a, um [ carbasus ]полотняный, холщовый (vela C, Tib; sinus V) -
18 perscindo
per-scindo, scidī, scissum, ereразрывать (сверху донизу или совершенно) (nubem Lcr; ventus perscindens omnia L; carbăsus perscissa Lcr) -
19 carbaseus
carbaseus, a, um (carbasus), aus (Musselin) Karbasus gefertigt, Karbasus-, vela, Cic. Verr. 5, 30 u. 80. Tibull. 3, 2, 21: sinus (Plur.), Verg. Aen. 11, 776. Stat. Theb. 7, 658. – Nbf. carbasineus, a, um, Varr. de vit. p. R. 4. fr. 14 K. (b. Non. 541, 21). – u. carbasinus, a, um, vela, Plin. 19, 23: volumina, Mart. Cap. 2. § 136: color, rote, Vulg. Esther 1, 6. – subst., carbasina, ōrum, n., Musselingewänder, Caecil. com. 138. Apul. met. 8, 27.
-
20 crepitus
crepitus, ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, das Klappern (Geklapper), das Knattern (Geknatter), das Knarren (Geknarr), Knurren (Geknurr), Knallen (Geknall), Klatschen (Geklatsch); das Knistern (Geknister), Knittern (Geknitter), Knirschen (Geknirsch), Klirren (Geklirr); das Schwirren (Geschwirr); das Knacken (Geknack), Krachen (Gekrach), Dröhnen (Gedröhn); das Rasseln (Gerassel), das Prasseln (Geprassel); das Rauschen, Sausen, Brausen; das Plätschern; das Schmatzen, Schnalzen, cr. creber (in Städten u. Dörfern), Varro: echo crepitu clangente cachinnat, Acc. fr.: num qui strepitus, clamor, crepitus exauditus est? Cornif. rhet.: quemadmodum aves etiam inanis fundae sonitus (Sausen) territat, ita nos non ad ictum (Schlag) tantum exagitamur, sed ad crepitum (Krachen), Sen.: magis mihi vox avocare (stören) videtur, quam crepitus, Sen. – u. so von Waffen, cr. armorum, Liv.: cr. gladiorum, Auct. b. Hisp.: quatientium scuta in patrium quendam modum horrendus armorum cr., Liv.: ad crepitum primum missilium avolare (v. Vögeln), Liv.: ancilia cum crepitu suā sponte mota, Iul. Obs. – v. metallenen, irdenen usw. Geräten, crepitus (Plur.) frenorum, Varro: cr. calicis, Vitr.: si trulla inverso crepitum dedit aurea fundo, Iuven. – der Türangeln u. Türriegel, sonitum prohibe forium et crepitum cardinum, Plaut.: sonitum et crepitum claustrorum audio, Plaut. – der Mühle, molae crepitum faciebant, Naev. com. 114. – v. einem Plantuche, das der Wind aufpeitscht, carbasus ut quondam magnis intenta theatris dat crepitum (rauscht), Lucr. – von musikal. Instrum., crepitus musicus, Pacuv. fr.: crepitus ac tinnitus aeris, Solin.: cum aeris crepitu (unter Beckenschall), Liv.: ebenso crepitus (Beckengeklirr, -gerassel) ululatusque nocturni (bei den Bacchanalien), Liv.: cr. testarum (Kastagnetten aus Ton), Iuven.: crepitu dissono auxilians (bei Mondfinsternis), Plin.: magno tibiarum et scabellorum crepitu, Suet. – v. berstenden, brechenden usw. Ggstdn., cr. arboris, Plin.: crispans cr. aedificiorum, das wirbelnde Krachen, Plin.: montes duo inter se concurrerunt crepitu maximo, Plin. – v. Feuer u. v. brennenden Ggstdn., cr. ignis od. ignium, Plin. u. Amm.: cr. viridis materiae flagrantis, Liv. – v. Regen, imbrium per folia cr., Plin. – v. Donner u. Dröhnen in der Luft, nec fulmine tanti dissultant crepitus, Verg.: u. (beim Erscheinen einer Gottheit) strepitus (Lärm), crepitus (Prasseln), sonitus (Krachen), tonitrus (Donnern), Plaut. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, cr. alarum, Liv.: cr. articulorum, cum se ipsae manus frangunt, Sen.: cr. dentium, Zähneklappern, Cic.: cr. digitorum, Schnalzen der F., Schnippchenschlagen (als Zeichen für den Sklaven, zum Dienst des Herrn zu erscheinen), Mart.: cr. illisae manus umeris, Sen.: pedum crepitus (schallende, knarrende Fußtritte), strepitus hominum, Cic. – von auf den Körper fallenden Schlägen, cr. plagarum, Cic. – v. lauten Blähungen, cr. polentarius, Plaut.: cr. ventris, im Zshg. auch bl. crepitus, der Knall (griech. πορδή, hingegen flatus, der Wind, die lautlose Blähung, griech. βδέσμα), ventre redditi crepitus, Sen.: veniam dare flatum crepitumque ventris in convivio emittendi, Suet.: reddere crepitus (auch vom Esel usw.), Sen. u. Plin.: sed illi (Stoici) crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere, Cic. – v. artikul. Tönen, crepitus vocum, laut schallende Töne, Sen.: virtus et philosophia et iustitia verborum inanium crepitus est, sind ein leerer Schall, Amm.
См. также в других словарях:
Carbăsus — (lat., v. ind. kárpâsa, »Baumwolle«), ein seines, ursprünglich baumwollenes Gewebe (Musselin), später gewöhnlich aus Flachs, bei den alten Römern zur Frauenkleidung verwendet … Meyers Großes Konversations-Lexikon
carbasus — car·ba·sus … English syllables
carbasus — n. lint; gauze … Dictionary of difficult words
carbasus — ˈkärbəsəs noun ( es) Etymology: Latin, fine linen; probably akin to Greek karpasos fine flax, Sanskrit karpāsa cotton archaic : surgical gauze : lint … Useful english dictionary
CARBASA — apud Solin. c. 11. Carystos aquas calentes habet, Hellopias vocant: et Carystias aves, quae flammas impune involant: carbasa etiam, quae inter ignes valent; de Carystio lapide illi sumuntur, e cuius filamentis laneis, ἐριώδεις ὐποφύσεις vocat… … Hofmann J. Lexicon universale
carbaso — (Del lat. carbasus.) ► sustantivo masculino 1 TEXTIL Lino muy delgado y prenda confeccionada con él. 2 NÁUTICA culto Lino, vela de la nave. * * * cárbaso (del lat. «carbӑsus») 1 m. Variedad de *lino muy fino que cita Plinio como originario de… … Enciclopedia Universal
карбас — большая гребная лодка с парусом , олонецк., арханг., вологодск., сиб., стар. карбасъ, Триф. Короб., 1584 г.; см. Чтения, 1871 г., стр 33; Аввакум 107, 110; также карбаз мелкое грузовое судно , олонецк., сиб., иркутск., паром , енисейск. Заимств.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ОДЕЖДА — • Vestis, I. Греческая одежда. Греч. О. была двух родов: ε̉νδύματα (нижняя О., вроде рубахи) и ε̉πιβλήματα или περιβλήματα (верхняя О., накидки). К ε̉νδύματα принадлежит χιτών хитон, дорический из шерсти, без рукавов,… … Реальный словарь классических древностей
Мода в Древнем Риме — Император Октавиан Август в тоге. Музей Пия Климента … Википедия
Rom [3] — Rom (Antiq.). Die Römer waren ein aus Latinern, Sabinern u. Etruskern gemischtes Volk (Populus roman us Quiritium); den politischen Charakter betreffend, so gab sich in den Latinern die Partei des Fortschritts zu erkennen, während die Sabiner die … Pierer's Universal-Lexikon
Carbăsa — (lat.), 1) (Carbăsus), seiner Flachs, kam aus Spanien; 2) seine Zeuge daraus bereitet; 3) (Chir.), so v.w. Charpie … Pierer's Universal-Lexikon