Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

carbasus

  • 1 carbasus

    carbasus, i, f. (souvent au plur. carbasa, ōrum, n.) [st2]1 [-] lin très fin. [st2]2 [-] vêtement de lin. [st2]3 [-] rideau, voile (pour le navire). [st2]4 [-] navire. [st2]5 [-] les livres Sibyllins (faits de toile de lin).
    * * *
    carbasus, i, f. (souvent au plur. carbasa, ōrum, n.) [st2]1 [-] lin très fin. [st2]2 [-] vêtement de lin. [st2]3 [-] rideau, voile (pour le navire). [st2]4 [-] navire. [st2]5 [-] les livres Sibyllins (faits de toile de lin).
    * * *
        Carbasus, carbasi, pen. corr. foem. generis, secundum Priscianum: et ge. masc. secundum Phocam: Probus vero et Caper dicunt esse masculini et foeminini in singulari, in plurali vero neutri. Plin. Fin lin.
    \
        Carbasus, Velum ex carbaso factum. Virgil. Un voile de navire, ou d'autre chose.
    \
        Perscissa carbasus petulantibus auris. Lucret. La tente des chassaulx rompue et desciree par l'impetuosité des vents.
    \
        Deducere carbasa. Ouid. Tirer en bas.
    \
        Carbasus. Valer. Max. Robbe longue de fin lin.

    Dictionarium latinogallicum > carbasus

  • 2 carbasus

    carbasus, ī, f. (κάρπασος, feiner Flachs, das wieder aus altind. karpasa - ḥ, Baumwolle), Plur. gew. heterokl. carbasa, ōrum, n. (κάρπασα, τά), ein feines, urspr. oriental. Gewebe aus Baumwolle, Musselin, Nesseltuch, aber gew. übtr. = ein feines Gewebe aus Linnen, Batist, Kammertuch, als Gewand, Curt., Prop. u.a. (vgl. Mützell Curt. 8, 9 [31], 21. p. 776). – als Segel, Catull., Verg. u.a.: carbasa Punica, Claud.: carbasa substringere (einziehen), Mart.: carbasa ventus inflaret, Cassiod.: iam carbasa tendebantur, Hier.: u. a fundamento ipso carinae ad supremos ipsos carbasos, Amm. – als über das Theater ausgespanntes Segeltuch, Lucr. 6, 109. – als Scharpie, Scrib. 227. – als Leinwand zu Büchern, Claud. bell. Get. 232. – / Sing. carbasum, ī, n., Pacat. pan. 33, 4. – carbasus als masc., Val. Max. 1, 1, 7. Prud. c. Symm. 1. praef. 48 u. (Plur.) Amm. 14, 8, 14. – Adjekt., carbasa lina, Batistmusselin, Prop. 4, 3, 64.

    lateinisch-deutsches > carbasus

  • 3 carbasus

    carbasus, ī, f. (κάρπασος, feiner Flachs, das wieder aus altind. karpasa - ḥ, Baumwolle), Plur. gew. heterokl. carbasa, ōrum, n. (κάρπασα, τά), ein feines, urspr. oriental. Gewebe aus Baumwolle, Musselin, Nesseltuch, aber gew. übtr. = ein feines Gewebe aus Linnen, Batist, Kammertuch, als Gewand, Curt., Prop. u.a. (vgl. Mützell Curt. 8, 9 [31], 21. p. 776). – als Segel, Catull., Verg. u.a.: carbasa Punica, Claud.: carbasa substringere (einziehen), Mart.: carbasa ventus inflaret, Cassiod.: iam carbasa tendebantur, Hier.: u. a fundamento ipso carinae ad supremos ipsos carbasos, Amm. – als über das Theater ausgespanntes Segeltuch, Lucr. 6, 109. – als Scharpie, Scrib. 227. – als Leinwand zu Büchern, Claud. bell. Get. 232. – Sing. carbasum, ī, n., Pacat. pan. 33, 4. – carbasus als masc., Val. Max. 1, 1, 7. Prud. c. Symm. 1. praef. 48 u. (Plur.) Amm. 14, 8, 14. – Adjekt., carbasa lina, Batistmusselin, Prop. 4, 3, 64.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carbasus

  • 4 carbasus

    carbăsus, i, f. (m., Val. Max. 1, 1, 7; acc. sing. n. carbasum leve, Pacat. Paneg. in Theod. 33); plur. heterocl. carbăsa, ōrum, n. ( acc. m. carbasos supremos, Amm. 14, 8, 14), = karpasos [Heb. ; Sanscr. karpāsa, cotton], very fine Spanish flax (unwrought or woven), fine linen, cambric, Plin. 19, 1, 2, § 10; Cat. 64, 227; plur. carbasa, Col. 10, 17 (Bip. galbana).—
    II.
    Transf., of things made of carbasus,
    A.
    A fine linen garment, Verg. A. 8, 34 Serv.; cf. Non. p. 541, 13 sq.; Curt. 8, 9, 21; Val. Max. 1, 1, 7; cf. Prop. 4 (5), 11, 54.—In plur.:

    carbasa,

    Ov. M. 11, 48; Luc. 3, 239; Val. Fl. 6, 225, and adj.:

    carbasa lina,

    Prop. 4 (5), 3, 64.—
    B.
    A curtain, Lucr. 6, 109.—
    C.
    A sail, as the Engl. canvas, Enn. Ann. 560 Vahl.; Verg. A. 3, 357; 4, 417.—In plur., Ov. M. 6, 233; 11, 477; 13, 419; 14, 533; id. H. 7, 171; id. F. 3, 587; Luc. 3, 596 al.—
    D.

    Lewis & Short latin dictionary > carbasus

  • 5 carbasus

        carbasus ī, f plur. carbasa, ōrum, n, κάρπασοσ, fine flax, fine linen, Ct.—Hence, a garment of fine linen, V.: carbasa, O. — A sail, canvas (poet.), V.: carbasa deducere, O. — As adj.: carbasa lina, embroidered cloth, Pr.
    * * *
    I
    carbasa, carbasum ADJ
    made of linen/flax
    II
    linen (cloth); fine linen, cambric; canvas; sail; linen garment/clothes; awning

    Latin-English dictionary > carbasus

  • 6 Carbasus

    A term used by Latin writers denoting the fine muslins of Bengal (see Carbassus)

    Dictionary of the English textile terms > Carbasus

  • 7 carbasus

    Латинско-русский словарь > carbasus

  • 8 carbasus

    Gaze f, Mull m

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > carbasus

  • 9 carbasus

    s.
    gasa hidrófila.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > carbasus

  • 10 carbaseus

        carbaseus adj.    [carbasus], of carbasus, of fine linen: vela: sinus, V.
    * * *
    carbasea, carbaseum ADJ
    made of linen/flax

    Latin-English dictionary > carbaseus

  • 11 carbaseus

    carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:

    vela,

    Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:

    sinus,

    Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:

    color,

    i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > carbaseus

  • 12 carbasineus

    carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:

    vela,

    Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:

    sinus,

    Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:

    color,

    i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > carbasineus

  • 13 carbasinum

    carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:

    vela,

    Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:

    sinus,

    Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:

    color,

    i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > carbasinum

  • 14 carbasinus

    carbăsĕus (accessory form carbă-sĭnĕus, Varr. ap. Non. p. 541, 21; and carbăsĭnus, Plin. 19, 1, 6, § 23; App. M. 8, p. 214; Mart. Cap. 2, § 136), a um, adj. [carbasus], of or made of carbasus or fine linen:

    vela,

    Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:

    sinus,

    Verg. A. 11, 776; Stat. Th. 7, 658; cf. also Tib. 3, 2, 21:

    color,

    i. e. red, Vulg. Esth. 1, 6.— Subst.: carbăsī-num, i, n., a linen garment, Caecil. ap. Non. p. 548, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > carbasinus

  • 15 κάρπασος

    Grammatical information: f.
    Meaning: `a kind of fine flax' (D. H. 2, 68, sch. Ar. Lys. 736), `cotton' (Peripl. M. Rubri 41), n. pl. `sails from linen' (AP 9, 415, 6; after ἱστία).
    Other forms: (also κάλπασος [pap.])
    Compounds: Comp. ψευδο-κάρπασος m. = κάχρυ (s. v.; Ps.-Dsc.).
    Derivatives: καρπάσιον `Spanish flax' (pap. IIIp), καρπάσινος `of\/from κ.' (LXX, Str., D. H.) = Lat. carbasinus. λίνον Καρπάσιον `from K. on Cyprus (Paus. 1.26.7).
    Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Ind.
    Etymology: Reminds of Skt. karpā́sa- m. `cotton bush' (Suśr, from Vedic, in ŚrSū); history unknown. κάρπασος is considered as a loan from Ind. (s. Bq and W.-Hofmann s. carbasus); acc. to Porzig ZII 5, 272ff. the origin is a Mediterranen or Anatolian language; against this Mayrhofer KEWA I 174 and III 666 s. v. (sic!). On attempts to explain Skt. karpā́sa- as pre-Aryan (Austrian), s. Mayrhofer. From κάρπασος, (direct or indirectly) Lat. carbasus, -a, s. W.-Hofman and Fohalle, Mélanges Vendryes 172-175. More prob. the word came from Indian; there is no connection with the plant κάρπασον. - On `cotton' see also βαμβάκιος.
    Page in Frisk: 1,791-792

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάρπασος

  • 16 carbasa

    ōrum n.см. carbasus

    Латинско-русский словарь > carbasa

  • 17 carbaseue

    (carbasineus, carbasinus), a, um [ carbasus ]
    полотняный, холщовый (vela C, Tib; sinus V)

    Латинско-русский словарь > carbaseue

  • 18 perscindo

    per-scindo, scidī, scissum, ere
    разрывать (сверху донизу или совершенно) (nubem Lcr; ventus perscindens omnia L; carbăsus perscissa Lcr)

    Латинско-русский словарь > perscindo

  • 19 carbaseus

    carbaseus, a, um (carbasus), aus (Musselin) Karbasus gefertigt, Karbasus-, vela, Cic. Verr. 5, 30 u. 80. Tibull. 3, 2, 21: sinus (Plur.), Verg. Aen. 11, 776. Stat. Theb. 7, 658. – Nbf. carbasineus, a, um, Varr. de vit. p. R. 4. fr. 14 K. (b. Non. 541, 21). – u. carbasinus, a, um, vela, Plin. 19, 23: volumina, Mart. Cap. 2. § 136: color, rote, Vulg. Esther 1, 6. – subst., carbasina, ōrum, n., Musselingewänder, Caecil. com. 138. Apul. met. 8, 27.

    lateinisch-deutsches > carbaseus

  • 20 crepitus

    crepitus, ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, das Klappern (Geklapper), das Knattern (Geknatter), das Knarren (Geknarr), Knurren (Geknurr), Knallen (Geknall), Klatschen (Geklatsch); das Knistern (Geknister), Knittern (Geknitter), Knirschen (Geknirsch), Klirren (Geklirr); das Schwirren (Geschwirr); das Knacken (Geknack), Krachen (Gekrach), Dröhnen (Gedröhn); das Rasseln (Gerassel), das Prasseln (Geprassel); das Rauschen, Sausen, Brausen; das Plätschern; das Schmatzen, Schnalzen, cr. creber (in Städten u. Dörfern), Varro: echo crepitu clangente cachinnat, Acc. fr.: num qui strepitus, clamor, crepitus exauditus est? Cornif. rhet.: quemadmodum aves etiam inanis fundae sonitus (Sausen) territat, ita nos non ad ictum (Schlag) tantum exagitamur, sed ad crepitum (Krachen), Sen.: magis mihi vox avocare (stören) videtur, quam crepitus, Sen. – u. so von Waffen, cr. armorum, Liv.: cr. gladiorum, Auct. b. Hisp.: quatientium scuta in patrium quendam modum horrendus armorum cr., Liv.: ad crepitum primum missilium avolare (v. Vögeln), Liv.: ancilia cum crepitu suā sponte mota, Iul. Obs. – v. metallenen, irdenen usw. Geräten, crepitus (Plur.) frenorum, Varro: cr. calicis, Vitr.: si trulla inverso crepitum dedit aurea fundo, Iuven. – der Türangeln u. Türriegel, sonitum prohibe forium et crepitum cardinum, Plaut.: sonitum et crepitum claustrorum audio, Plaut. – der Mühle, molae crepitum faciebant, Naev. com. 114. – v. einem Plantuche, das der Wind aufpeitscht, carbasus ut quondam magnis intenta theatris dat crepitum (rauscht), Lucr. – von musikal. Instrum., crepitus musicus, Pacuv. fr.: crepitus ac tinnitus aeris, Solin.: cum aeris crepitu (unter Beckenschall), Liv.: ebenso crepitus (Beckengeklirr, -gerassel) ululatusque nocturni (bei den Bacchanalien), Liv.: cr. testarum (Kastagnetten aus Ton), Iuven.: crepitu dissono auxilians (bei Mondfinsternis), Plin.: magno tibiarum et scabellorum crepitu, Suet. – v. berstenden, brechenden usw. Ggstdn., cr. arboris, Plin.: crispans cr. aedificiorum, das wirbelnde Krachen, Plin.: montes duo inter se concurrerunt crepitu maximo, Plin. – v. Feuer u. v. brennenden Ggstdn., cr. ignis od. ignium, Plin. u. Amm.: cr. viridis materiae flagrantis, Liv. – v. Regen, imbrium per folia cr., Plin. – v. Donner u. Dröhnen in der Luft, nec fulmine tanti dissultant crepitus, Verg.: u. (beim Erscheinen einer Gottheit) strepitus (Lärm), crepitus (Prasseln), sonitus (Krachen), tonitrus (Donnern), Plaut. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, cr. alarum, Liv.: cr. articulorum, cum se ipsae manus frangunt, Sen.: cr. dentium, Zähneklappern, Cic.: cr. digitorum, Schnalzen der F., Schnippchenschlagen (als Zeichen für den Sklaven, zum Dienst des Herrn zu erscheinen), Mart.: cr. illisae manus umeris, Sen.: pedum crepitus (schallende, knarrende Fußtritte), strepitus hominum, Cic. – von auf den Körper fallenden Schlägen, cr. plagarum, Cic. – v. lauten Blähungen, cr. polentarius, Plaut.: cr. ventris, im Zshg. auch bl. crepitus, der Knall (griech. πορδή, hingegen flatus, der Wind, die lautlose Blähung, griech. βδέσμα), ventre redditi crepitus, Sen.: veniam dare flatum crepitumque ventris in convivio emittendi, Suet.: reddere crepitus (auch vom Esel usw.), Sen. u. Plin.: sed illi (Stoici) crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere, Cic. – v. artikul. Tönen, crepitus vocum, laut schallende Töne, Sen.: virtus et philosophia et iustitia verborum inanium crepitus est, sind ein leerer Schall, Amm.

    lateinisch-deutsches > crepitus

См. также в других словарях:

  • Carbăsus — (lat., v. ind. kárpâsa, »Baumwolle«), ein seines, ursprünglich baumwollenes Gewebe (Musselin), später gewöhnlich aus Flachs, bei den alten Römern zur Frauenkleidung verwendet …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • carbasus — car·ba·sus …   English syllables

  • carbasus —   n. lint; gauze …   Dictionary of difficult words

  • carbasus — ˈkärbəsəs noun ( es) Etymology: Latin, fine linen; probably akin to Greek karpasos fine flax, Sanskrit karpāsa cotton archaic : surgical gauze : lint …   Useful english dictionary

  • CARBASA — apud Solin. c. 11. Carystos aquas calentes habet, Hellopias vocant: et Carystias aves, quae flammas impune involant: carbasa etiam, quae inter ignes valent; de Carystio lapide illi sumuntur, e cuius filamentis laneis, ἐριώδεις ὐποφύσεις vocat… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • carbaso — (Del lat. carbasus.) ► sustantivo masculino 1 TEXTIL Lino muy delgado y prenda confeccionada con él. 2 NÁUTICA culto Lino, vela de la nave. * * * cárbaso (del lat. «carbӑsus») 1 m. Variedad de *lino muy fino que cita Plinio como originario de… …   Enciclopedia Universal

  • карбас — большая гребная лодка с парусом , олонецк., арханг., вологодск., сиб., стар. карбасъ, Триф. Короб., 1584 г.; см. Чтения, 1871 г., стр 33; Аввакум 107, 110; также карбаз мелкое грузовое судно , олонецк., сиб., иркутск., паром , енисейск. Заимств.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • ОДЕЖДА —    • Vestis,     I.          Греческая одежда.          Греч. О. была двух родов: ε̉νδύματα (нижняя О., вроде рубахи) и ε̉πιβλήματα или περιβλήματα (верхняя О., накидки). К ε̉νδύματα принадлежит χιτών хитон, дорический из шерсти, без рукавов,… …   Реальный словарь классических древностей

  • Мода в Древнем Риме — Император Октавиан Август в тоге. Музей Пия Климента …   Википедия

  • Rom [3] — Rom (Antiq.). Die Römer waren ein aus Latinern, Sabinern u. Etruskern gemischtes Volk (Populus roman us Quiritium); den politischen Charakter betreffend, so gab sich in den Latinern die Partei des Fortschritts zu erkennen, während die Sabiner die …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Carbăsa — (lat.), 1) (Carbăsus), seiner Flachs, kam aus Spanien; 2) seine Zeuge daraus bereitet; 3) (Chir.), so v.w. Charpie …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»