-
101 typical
['tipikəl]((negative untypical) having or showing the usual characteristics (of): He is a typical Englishman; They're typical civil servants.) tipico* * *typ.i.cal[t'ipikəl] adj 1 típico, característico, simbólico. 2 previsível. it is typical of é característico de. -
102 актёр
актёрaktoro.* * *м.1) actor mкоми́ческий актёр — cómico m
траги́ческий актёр — trágico m
хара́ктерный актёр — (actor) característico
плохо́й актёр — comicastro m
бродя́чий актёр — cómico de la legua
2) разг. ( притворщик) comediante m, farsante m* * *м.1) actor mкоми́ческий актёр — cómico m
траги́ческий актёр — trágico m
хара́ктерный актёр — (actor) característico
плохо́й актёр — comicastro m
бродя́чий актёр — cómico de la legua
2) разг. ( притворщик) comediante m, farsante m* * *n1) gener. actor, comediante2) colloq. (ïðèáâîð¡èê) comediante, farsante3) theatre. parte -
103 свойственный
сво́йственныйpropra, karakteriza, eca.* * *прил.э́то ему́ сво́йственно — esto es propio de él, esto le es propio
со сво́йственным ему́ тала́нтом — con el talento que le es propio (que le es característico)
* * *прил.э́то ему́ сво́йственно — esto es propio de él, esto le es propio
со сво́йственным ему́ тала́нтом — con el talento que le es propio (que le es característico)
* * *adj1) gener. atributivo, peculiar (кому-л.), privativo, propio2) law. incidental, incidente -
104 типический
-
105 характерная черта
adjgener. rasgo caracterìstico, rasgo distintivo (sobresaliente), signo caracterìstico, propio -
106 характерный актёр
-
107 частнособственнический
прил.característico a (de) la propiedad privada; basado en la propiedad privada* * *adjgener. basado en la propiedad privada, caracterìstico a (de) la propiedad privada -
108 черта
черт||а́1. (линия) linio;2. (граница, предел) limo;в \чертае́ го́рода en limoj de urbo, en urba tereno;3. (свойство, особенность) trajto;♦ \чертаы́ лица́ trajtoj de vizaĝo;в о́бщих \чертаа́х ĝeneraltrajte.* * *ж.1) ( линия) línea f, trazo m, raya fволни́стая черта́ — raya ondulada
провести́ черту́ — trazar una línea
2) (граница, предел) límite m, linde mпограни́чная черта́ — frontera f
черта́ осе́длости — demarcación de asentamientos judíos
в черте́ го́рода — dentro de los muros de la ciudad, intramuros
3) перен. (свойство, особенность) rasgo mхаракте́рная черта́ — rasgo característico
семе́йная черта́ — rasgo de la familia (familiar)
черты́ хара́ктера — rasgos del carácter
4) обыкн. обыкн. мн. черты́ (лица́) facciones f pl, rasgos m pl••в о́бщих черта́х — a grandes rasgos, en términos generales
* * *ж.1) ( линия) línea f, trazo m, raya fволни́стая черта́ — raya ondulada
провести́ черту́ — trazar una línea
2) (граница, предел) límite m, linde mпограни́чная черта́ — frontera f
черта́ осе́длости — demarcación de asentamientos judíos
в черте́ го́рода — dentro de los muros de la ciudad, intramuros
3) перен. (свойство, особенность) rasgo mхаракте́рная черта́ — rasgo característico
семе́йная черта́ — rasgo de la familia (familiar)
черты́ хара́ктера — rasgos del carácter
4) обыкн. обыкн. мн. черты́ (лица́) facciones f pl, rasgos m pl••в о́бщих черта́х — a grandes rasgos, en términos generales
* * *n1) gener. (граница, предел) lйmite, linde, lìnea, surco, tildon (которой что-л. зачёркивают), traro, rasgo, tiro, raya2) liter. (свойство, особенность) rasgo3) eng. linea, rastro, trazo4) law. caracterìstica5) econ. banda -
109 штрих
штрих1. streko;2. перен. trajto;\штрихова́ть ombrostreki, ombrumi;\штрихо́вка strekado, ombrostrekado.* * *м.línea f, trazo m; rasgo m (тж. перен.)штрихи́ (на карте и т.п.) — rayas f pl
характе́рный штрих — rasgo característico
* * *м.línea f, trazo m; rasgo m (тж. перен.)штрихи́ (на карте и т.п.) — rayas f pl
характе́рный штрих — rasgo característico
* * *n1) gener. lìnea, rasgo (тж. перен.), raya, tiro, traro, vìrgula, virgulilla2) liter. pincelada, rasgo3) eng. trazo, linea -
110 dantesque
adj.1 dantesco, propio y característico de Dante, poeta insigne italiano.2 relativo a Dante, propio y característico de Dante Allighieri. -
111 distinctive
adj.1 característico(a).2 distintivo, característico, peculiar, atributivo.3 patognomónico.s.rasgo distintivo. -
112 peculiar
adj.1 raro(a) (strange)peculiar to característico(a) o peculiar dethis species is peculiar to Spain es una especie autóctona de España3 peculiar, particular, característico, típico.s.1 la propiedad particular de cada uno.2 (Der. canónico) La parroquia que no está sujeta a la jurisdicción del ordinario. -
113 characteristic functional
French\ \ fonctionnel caractéristiqueGerman\ \ charakteristisches FunktionalDutch\ \ karakteristieke functieItalian\ \ funzionale della caraSpanish\ \ funcional característicoCatalan\ \ funcional característicPortuguese\ \ funcional característicoRomanian\ \ -Danish\ \ karakteristiske funktionelleNorwegian\ \ karakteristiske funksjonelleSwedish\ \ karakteristisk funktionalGreek\ \ χαρακτηριστική συνάρτησηFinnish\ \ karakteristinen funktionaaliHungarian\ \ jellegtõl függõTurkish\ \ ayırtedici işlevli; ayırtedici fonksiyonel; karakteristik işlevli; karakteristik fonksiyonelEstonian\ \ karakteristlik funktsionaalLithuanian\ \ -Slovenian\ \ značilnost funkcionalnePolish\ \ funkcjonał charakterystycznyRussian\ \ характеристический функционалUkrainian\ \ характеристичний функціоналSerbian\ \ -Icelandic\ \ einkennandi hagnýturEuskara\ \ funtzio karakteristikoFarsi\ \ -Persian-Farsi\ \ تابع مشخصهArabic\ \ الخاصة الفعالةAfrikaans\ \ karakteristieke funksionaalChinese\ \ 特 征 泛 函Korean\ \ 특성범함수 -
114 característica
característica | característico | características | característicosadj. ver característico.s. f. atriburo, característica, la parte entera de un logaritmo decimal. -
115 актер
м.1) actor mкоми́ческий актер — cómico mтраги́ческий актер — trágico mхара́ктерный актер — (actor) característicoплохо́й актер — comicastro mбродя́чий актер — cómico de la legua2) разг. ( притворщик) comediante m, farsante m -
116 отличительный
прил.distintivo; característico ( характерный) -
117 свойственный
прил.э́то ему́ сво́йственно — esto es propio de él, esto le es propioсо сво́йственным ему́ тала́нтом — con el talento que le es propio (que le es característico) -
118 типический
прил.típico; característico -
119 типичный
прил.1) típico; característicoтипи́чный слу́чай — un caso típicoтипи́чная моде́ль — modelo representativo2) разг. ( ярко выраженный) verdadero -
120 частнособственнический
См. также в других словарях:
característico — característico, ca adjetivo,sustantivo femenino 1. [Cualidad, rasgo] que caracteriza o sirve para distinguir una persona, un animal o una cosa del resto: La indecisión es un rasgo característico de las personas inseguras. ¿Qué características… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
característico — característico, ca adjetivo 1 peculiar, propio, particular, singular, distintivo, especial, específico, representativo, ejemplar, típico. sustantivo 2 barba* … Diccionario de sinónimos y antónimos
característico — |âct| adj. 1. Que caracteriza ou distingue. • s. m. 2. Aquilo que caracteriza. 3. Distintivo … Dicionário da Língua Portuguesa
característico — característico, ca 1. adj. Perteneciente o relativo al carácter. 2. Dicho de una cualidad: Que da carácter o sirve para distinguir a alguien o algo de sus semejantes. U. t. c. s. f.) 3. f. actriz de carácter. 4. Mat. Parte entera de un logaritmo … Diccionario de la lengua española
característico — ► adjetivo 1 Del carácter. ► adjetivo/ sustantivo 2 Que constituye un elemento distintivo o diferenciador reconocible: ■ la dureza es una propiedad característica del diamante. SINÓNIMO determinante ► sustantivo 3 CINE, TEATRO Intérprete que… … Enciclopedia Universal
característico — (adj) (Básico) que distingue una persona o cosa de las demás Ejemplos: Siempre habla con ese tono característico de los abogados. El ajo tiene un olor fuerte muy característico … Español Extremo Basic and Intermediate
característico — {{#}}{{LM C07178}}{{〓}} {{SynC07344}} {{[}}característico{{]}}, {{[}}característica{{]}} ‹ca·rac·te·rís·ti·co, ca› {{《}}▍ adj./s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a una cualidad,{{♀}} que es propia de algo y sirve para distinguirlo de los demás:… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
característico — adj 1 Que distingue, define o hace reconocible a alguien o algo; que le es peculiar: rasgo característico 2 (Científ) Generalmente, que relaciona entre sí a un conjunto de variables: curva característica, ecuación característica … Español en México
característico — ca adj. Relativo al carácter. Cualidad que distingue a una persona o cosa. Actor o actriz que representa a personajes de edad … Diccionario Castellano
Polinomio característico — Saltar a navegación, búsqueda En álgebra lineal, se asocia un polinomio a cada matriz cuadrada llamado polinomio característico. Dicho polinomio contiene una gran cantidad de información sobre la matriz, los más significativos son los valores… … Wikipedia Español
Vector propio y valor propio — Fig. 1. En esta transformación de la Mona Lisa, la imagen se ha deformado de tal forma que su eje vertical no ha cambiado. (nota: se han recortado las esquinas en la imagen de la derecha) … Wikipedia Español