-
1 Capitolinus
I Capitōlinus, ī m.Капитолии, cognomen в родах Квинкциев и Манлиев LII Capitōlinus, ī m. (Julius)Капитолии, один из шестерых Scriptores Historiae Augustae (конец III и начало IV в. н. э.)III Capitōlinus, a, um [ Capitolium ]ludi Capitolini L — игры в честь Юпитера Капитолийскогоdapes Capitolinae M — пир во время tectisterniumCapitolina quercus J — дубовый венок, дававшийся победителям на Капитолийских играх -
2 Manlius
Mānlius, a, umМанлий, римск. nomen; наиболее известны1) A. M. Vulso, который в 451 г. до н. э. отправился с группой сенаторов в Грецию для изучения местных законов L2) Marcus M. Capitolinus, консул в 392 г. до н. э., спасший Капитолий от ночного нападения галлов в 390 г. до н. э.; как защитник прав плебеев был обвинён в государственного измене и в 384 г. до н. э. сброшен с Тарпейской скалы L, C3) L. M. Capitolinus, диктатор в 363 г. до н. э., прозванный за строгость Imperiosus L, VM4) его сын, T. M. Capitolinus, тж. Imperiosus (именовался тж. Torquatus, так как в единоборстве отобрал у одного галла золотое ожерелье — torquis), в 340 г. до н. э. казнил собственного сына за нарушение военной дисциплины; отсюда imperia Manliana L = железная дисциплина L, C, Sl5) Cn. M. Vulso, консул в 189 г. до н. э., победитель галатов в Малой Азии L -
3 Capit
Julius Capitolinus IV-V н. э. -
4 Catulus
I ī m.Катул, cognomen в роде Лутациев; наиболее известны1) Gajus Lutatius C., консул в 242 г. до н. э., в 241 г., будучи проконсулом, разбил карфагенский флот при Эгатских о-вах, чем закончил 1 Пуническую войну L, Nep2) Q. Lutatius C., консул в 102 г. до н. э., в 101 г. вместе с Марием одержал при Верцеллах решительную победу над кимбрами; покончил с собой в 87 г. до н. э. C3) Q. Lutatius C. Capitolīnus, сын предыдущего, один из вождей аристократической партии, консул в 78 г., цензор в 65 г., умер в 60 г. до н. э. C, SlII catulus, ī m. [ catus ]1) детёныш, преим. котёнок, щенок Pl, C etc.c. suis Pl — поросёнокc. serpentis PM — змеёныш2) молодой пёс, собачка Lcr, C etc.3) шейные кандалы LM -
5 clivus
clīvus, ī m.1) склон, скат (lenis L; mollis V); скошенность, наклонность, покатость ( mensae O)2) возвышенность, холмc. Capitolinus или sacer L, C, H etc. — Капитолийский холмsudare in imo clivo погов. O — обливаться потом уже у подножия холма, т. е. преодолеть далеко не все препятствия -
6 collis
is (abl. иногда ī) m.1) холм (arduus T; clementer assurgens Col; Capitolinus, Aventinus, Palatinus L)2) гора (c. Heliconius Ctl; Pyrenaei colles Amm) -
7 Lutatius
Lutātius, a, umЛутаций, римск. nomen; наиболее известны1) C. L. Catulus, одержавший победу при Эгатских о-вах в 242 г. до н. э. и тем положивший конец 1 Пунической войне L, Nep2) Q. L. Catulus, разбивший в 101 г. до н. э., совместно с Марием, кимбров (при Raudii campi); покончил с собой в 87 г. до н. э. C3) Q. L. Catulus Capitolinus, один из судей в процессе Верреса, друг Цицерона, противник Цезаря (умер в 61 г. до н. э.) C, Sl -
8 tabularium
tabulārium, ī n. [ tabula ]сборник документов, архив (римск. государственные tabulāria находились при различных храмах; после пожара Капитолия в 83 г. до н. э. главный гос. архив был устроен на clivus Capitolinus за храмом Сатурна, где находилось и aerarium) C, V -
9 capitolinum
храм Юпитера на тарпейской скале в Риме, ctivus Capitolinus (L 52 § 2 D. 9, 2. 1. 7 pr. 1. 28 D. 35, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > capitolinum
См. также в других словарях:
Capitolīnus — Capitolīnus, Familienname der patricischen Manlia, Quintia u. Sestia gens; berühmt sind: 1) Marc. Manlius C., 391 v. Chr. Consul; er schlug die Äquer u. vertheidigte das Capitolium gegen die Gallier unter Brennus u. trieb, von den Gänsen geweckt … Pierer's Universal-Lexikon
Capitolīnus — Capitolīnus, 1) Julius, röm. Geschichtschreiber, verfaßte um 300 n. Chr. eine Anzahl in der Sammlung der »Scriptores historiae Augustae« (s.d.) enthaltener Kaiserbiographien. 2) Manlius, s. Manlius … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Capitolinus — Marcus Manlius Capitolinus Pour les articles homonymes, voir Titus Quinctius Capitolinus Barbatus. Marcus Manlius dit parfois « Capitolinus », a été consul à Rome. Pendant l invasion gauloise ( 390), les Romains s’étaient réfugiés dans… … Wikipédia en Français
CAPITOLINUS — I. CAPITOLINUS Iovis cognomen, quod templum in monte Capitolino exstructum haberet, votum quidem primum a Tatquinio Dematati filo, exttuctum deinde a tarquinio Suprbo. Diversus hic a Iove Tonante, quem D. Augustus constitut, quod liberatus esset… … Hofmann J. Lexicon universale
Capitolinus, S. — S. Capitolinus, (28. Juni), ein Martyrer in Afrika. S. S. Fabianus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Capitolinus — Sp Kapitòlijus Ap Capitolium lotyniškai Ap Capitolinus lotyniškai L ist. kalva Romoje … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
CAPITOLINUS Julius Historicus — qui de Caesaribus scripsit; sub Diocletiavo, cui vitam Antonini Pii, et Veri dedicavit: sicut Cl. Albini, Mactini, 2. Maximmorum et 3. Gordianotum Constantino. Maximi vero et Balbini nemini inseripsit. Pluriunt aliarum auctor, quae tamen periêre … Hofmann J. Lexicon universale
Capitolīnus mons — Capitolīnus mons, einer der sieben Hügel des alten Rom (s.d.), mit dem Kapitol (s.d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Capitolinus mons — Capitolīnus mons, einer der sieben Hügel Roms … Kleines Konversations-Lexikon
Capitolinus Mons — [lateinisch], einer der Hügel Roms, Kapitol … Universal-Lexikon
CAPITOLINUS Cajus Jul — Consul. Collega Aureliani Augusti, an. ab Urb. Cond. 1026. Chr. 274 … Hofmann J. Lexicon universale