-
1 herbidus
herbidus, a, um (herba), I) grasreich, kräuterreich, Gras-, Kräuter-, locus, mons, Liv.: campus, Varro u. Liv.: Epiros, Ov.: insulae herbidae omnes arundine et iunco, Plin. ep.: herb. lac, Kräutermilch, Plin. – II) grasartig, a) der Beschaffenheit nach, virgultum herbidum magis quam arbustum (baumartig), Solin. 27, 48. – b) der Farbe nach, grasgrün, folium herbidi coloris, Plin. 12, 56: velamina, Claud. in Rufin. 2, 109: lux, Prud. psych. 863.
-
2 herbidus
herbidus, a, um (herba), I) grasreich, kräuterreich, Gras-, Kräuter-, locus, mons, Liv.: campus, Varro u. Liv.: Epiros, Ov.: insulae herbidae omnes arundine et iunco, Plin. ep.: herb. lac, Kräutermilch, Plin. – II) grasartig, a) der Beschaffenheit nach, virgultum herbidum magis quam arbustum (baumartig), Solin. 27, 48. – b) der Farbe nach, grasgrün, folium herbidi coloris, Plin. 12, 56: velamina, Claud. in Rufin. 2, 109: lux, Prud. psych. 863.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > herbidus
-
3 herbidus
-
4 Campus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
5 campus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
6 Campus Esquilinus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
7 Campus Flaminius
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
8 Campus Martius
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
9 Campus Sceleratus
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19. -
10 campus
campigenī, ōrum, m., wohl eingeschulte Soldaten, Veget. mil. 2, 7.\Campī Macrī, s. Macri Campi.\Campī Magnī, s. Magni Campi.\campsa, ae, f. = κάμπτριον (Demin. v. καμπτήρ), Auct. inc. de idiom. gen. 581, 25 K.\campsanema, atis, n., eine Pflanze = ros marinus, Ps. Apul. herb. 79.\\campso, āre (κάμπτειν), umsegeln, Leucatam, Enn. ann. 334; vgl. Prisc. 10, 52.\\\————Fläche, I) im allg., die Ebene, Fläche (Ggstz. mons, collis, silva, saltus), ein flaches, ebenes Feld (wurde nicht nur bebaut oder als Weide benutzt, sondern diente auch als Ort für große Versammlungen oder zu militärischen Übungen), colles et campi, Lucr.: campos et montes hieme et aestate peragrare, Cic. – als »Wiesengrund« od. »Ackerfeld«, c. herbidus aquosusque, Liv.: c. herbosus, Hor.: campi frumenti et pecoris et omnium rerum copiā opulenti, Liv.: campi torridi siccitate, Liv.: dah. meton. für »Feldfrucht«, Stat. Theb. 5, 528. – als »Saatgefilde«, Cic. – als »Blachfeld« für Kriegsoperationen (Ggstz. mons, collis, silvae et saltus), Liv., Nep. u.a.: campis exuti, Tac.: numquam in campo sui fecit potestatem, Nep.: dah. für »Schlachtfeld«, Iuven. 2, 106: campum colligere, Veget. mil. 3, 25. – poet. übtr. (wie aequor) = jede ebene Fläche, des Meeres, campi caerulei, Plaut.; u. so bei Lucr., Verg. u.a. (s. Meineke quaest. Menandr. 1. p. 9): eines Felsens, Verg. Aen. 5, 128: c. cereus, Schreibtafel, Titin. com. 160. – im Bilde, ebener Boden, feratur eloquentia non semitis, sed campis, Quint.: velut campum nacti expositionis, Quint. – II) insbes., ein freier Platz in der Stadt (Rom), bestimmt zu öffentlichen Zusammenkünften u. sonstigen öffentlichen Zwecken. Solcher Plätze gab es in Rom 8, nach andern 17 (wie: Esquilinus, Agrippae usw., s. Preller Die Regionen————der Stadt Rom S. 137): sceleratus campus, s. sceleratus. – Der berühmteste dieser Plätze war der Campus Martius, auch bl. vorzugsw. Campus gen. (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 1, 91), eine mit Gras bedeckte Ebene längs des Tibers, in der 9. Region, ursprünglich den Tarquiniern gehörig, dann nach deren Vertreibung dem Mars geheiligt, dah. der Beiname Martius, Versammlungsort des römischen Volkes zu den comitiis centuriatis, Cic.: dah. meton. für die »Komitien« selbst, Cic.: dies campi = dies comitiorum, der Wahltag, Cic. Mil. 43: fors domina campi, Cic.: auch vielbesuchter Spiel-, Übungs-, Erholungsplatz der Römer, Exerzierplatz der Soldaten, Cic., Quint. u.a., s. L. Preller Die Regionen der Stadt Rom S. 155 ff. u. 171 ff. – übtr., freier Spielraum für irgend eine Tätigkeit, Feld, Tummelplatz, Gemeinplatz, hunc locum fugis et reformidas et me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, Cic.: cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, Cic.: in hoc tanto tamque lato campo cum liceat oratori vagari libere, Cic.: honoris et gloriae campus, Plin. pan.: hinc rhetorum campus de Marathone etc., Cic.————————2. campus, ī, m. (κάμπος), ein Seetier, campi marini = hippocampi, Mart. 9, 42, 1. -
11 campus [1]
1. campus, ī, m. (vgl. καμπή, κάμπειν), eine offene Fläche, I) im allg., die Ebene, Fläche (Ggstz. mons, collis, silva, saltus), ein flaches, ebenes Feld (wurde nicht nur bebaut oder als Weide benutzt, sondern diente auch als Ort für große Versammlungen oder zu militärischen Übungen), colles et campi, Lucr.: campos et montes hieme et aestate peragrare, Cic. – als »Wiesengrund« od. »Ackerfeld«, c. herbidus aquosusque, Liv.: c. herbosus, Hor.: campi frumenti et pecoris et omnium rerum copiā opulenti, Liv.: campi torridi siccitate, Liv.: dah. meton. für »Feldfrucht«, Stat. Theb. 5, 528. – als »Saatgefilde«, Cic. – als »Blachfeld« für Kriegsoperationen (Ggstz. mons, collis, silvae et saltus), Liv., Nep. u.a.: campis exuti, Tac.: numquam in campo sui fecit potestatem, Nep.: dah. für »Schlachtfeld«, Iuven. 2, 106: campum colligere, Veget. mil. 3, 25. – poet. übtr. (wie aequor) = jede ebene Fläche, des Meeres, campi caerulei, Plaut.; u. so bei Lucr., Verg. u.a. (s. Meineke quaest. Menandr. 1. p. 9): eines Felsens, Verg. Aen. 5, 128: c. cereus, Schreibtafel, Titin. com. 160. – im Bilde, ebener Boden, feratur eloquentia non semitis, sed campis, Quint.: velut campum nacti expositionis, Quint. – II) insbes., ein freier Platz in der Stadt (Rom), bestimmt zu öffentlichen Zusammenkünften u. sonstigen öffentlichen Zwecken. Solcher Plätze gab es in Rom 8, nach andern 17 (wie: Esquilinus, Agrippae usw., s. Preller Die Regionen der Stadt Rom S. 137): sceleratus campus, s. scelerātus. – Der berühmteste dieser Plätze war der Campus Martius, auch bl. vorzugsw. Campus gen. (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 1, 91), eine mit Gras bedeckte Ebene längs des Tibers, in der 9. Region, ursprünglich den Tarquiniern gehörig, dann nach deren Vertreibung dem Mars geheiligt, dah. der Beiname Martius, Versammlungsort des römischen Volkes zu den comitiis centuriatis, Cic.: dah. meton. für die »Komitien« selbst, Cic.: dies campi = dies comitiorum, der Wahltag, Cic. Mil. 43: fors domina campi, Cic.: auch vielbesuchter Spiel-, Übungs-, Erholungsplatz der Römer, Exerzierplatz der Soldaten, Cic., Quint. u.a., s. L. Preller Die Regionen der Stadt Rom S. 155 ff. u. 171 ff. – übtr., freier Spielraum für irgend eine Tätigkeit, Feld, Tummelplatz, Gemeinplatz, hunc locum fugis et reformidas et me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, Cic.: cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, Cic.: in hoc tanto tamque lato campo cum liceat oratori vagari libere, Cic.: honoris et gloriae campus, Plin. pan.: hinc rhetorum campus de Marathone etc., Cic.
-
12 campus
I ī m.nunquam in campo sui fecit potestatem Nep — (Агесилай) никогда не позволял приблизиться к себе в открытом бою4) поэт. водная гладь ( campi caerulei Pl)5)Campus ( Martius) H — Марсово поле (в IX округе Рима, на берегу Тибра, место собраний comitia centuriata); перен. комиции ( campum appellare pro comitiis C)6) военный плац (для строевых занятий, парадов, смотров и т. п.) C, H etc.7) поле деятельности, поприще ( honoris et gloriae PJ); область, сфера ( aequitatis C)II campus, ī m. (греч.)c. marinus или hippocampus — морской конёк (рыбка из отряда морских игл) M -
13 herbidus
a, um1) изобилующий (заросший) травой (campus Vr, L)2) травянистый ( virgultum Sol)3) содержащийся в травах ( lac PM)4) зелёный как трава ( color PM) -
14 Wiesengrund
Wiesengrund, campus herbidus. – ein feuchter W., campus herbidus aquosusque.
-
15 Anger
Anger, locus herbidus. campus herbidus (Grasplatz, Grasgefilde). – ager compascuus (Gemeindeweideplatz). – arěa (freier Platz in der Stadt, im Dorfe, wo sich die Jugend tummelt).
-
16 Grasfarbe
-
17 GREEN
[A]VIRIDIS (-E)VIRENS (-ENTIS)VIRIDANS (-ANTIS)SUCCIDUS (-A -UM)SUCIDUS (-A -UM)PRASINUS (-A -UM)IMMATURUS (-A -UM)INMATURUS (-A -UM)RECENS (-ENTIS)CRUDUS (-A -UM)CARPASINUS (-A -UM)[N]COLOR VIRIDIS (M)LOCUS HERBIDUS (M)CAMPUS HERBIDUS (M)[V]HERBESCO (-ERE)HERBO (-ARE -AVI -ATUM)- BECOME GREEN- BE GREEN- GREENS- GROW GREEN -
18 grün
[1173] grün, viridis (im allg., z.B. campus: u. materia, ligna). – virens (noch grün, noch nicht dürr, z.B. ligna). – frondens (belaubt, grünend, von Bäumen). – recens. vivus (frisch, z.B. Rasen). – gramine vestitus. herbis convestitus (mit. Gras od. Kräutern bekleidet, v. Wiesen, Ufern etc.). – messibus vestitus (mit Saaten bekleidet, vom Acker). – crudus (noch nicht reif, z.B. Früchte). – sehr, ganz g., perviridis. – g. werden, g. sein, s. grünen no. I. u. II. – ein gr. Platz, pratulum: grüne Waren, viridia, ium,n. pl.;olus od. Plur. olera (Gemüse). – Bildl., auf keinen g. Zweig kommen, emergere non posse; numquam emergere. – Grün, Grüne, das, I) eig.: viriditas (grüne Beschaffenheit, z.B. pratorum). – color viridis (grüne Farbe). – II) meton.: locus od. campus viridis (grüner Ort, grünes Gefilde). – locus od. campus herbidus (grasiger Ort, grasiges Gefilde). – viridia, ium,n. pl. (grüne Gartenanlagen, z.B. im G. des Gartens spazieren gehen, viridia perambulare).
-
19 Поле
- area; ager; campus (herbidus; herbosus; aquosus; torridus; in campo castra ponere); arvum; novalis;• поле деятельности - campus (honoris et gloriae); curriculum;
• бесплодное поле - ager frugum vacuus;
• поле сплошь заросло терновником - ager sentibus stat;
• поле не принесло урожая хозяину - ager fefellit dominum;
-
20 Равнина
- planities; campus (herbidus; herbosus; aquosus; torridus; in campo castra ponere); arvum; planum;• открытая холмистая равнина - planities collina aperta;
• песчано-глинистая равнина - planities arenoso-stepposa;
• степная равнина - planities stepposa;
• плоская травяная равнина - campus planus herbosus;
• равнинный характер местности - aequitas loci;
• вечно покрытые инеем равнины - arva nunquam viduata pruinis;
• равнина, идущая под уклон - submissa fastigio planities;
- 1
- 2
См. также в других словарях:
CAUDI vel CAUDIUM — CAUDI, vel CAUDIUM Samnitum oppid. in Italia prope Beneventum. Baudrando Hirpinotum oppid. nunc Arpaia, vicus Principatus ulterioris prope amnem Isclerum, in regno Neapolitano in confinio Terrae Laboris 4. milliar. a S. Agatha in Austrum, 7. a… … Hofmann J. Lexicon universale
Mocteus, S. — S. Mocteus, Ep. (19. Aug. al. 24. März). Wie fast alle irische Heilige, hat auch dieser Bischof Mocteus sehr verschiedene Namen. Er heißt nämlich auch Mocchens, Maccäus, Bachiarius, Bachianus, Maveteus, Mauetaneus, Mocteus, Macteus, Mochteus,… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
herbe — Herbe, Herba. Toute sorte d herbe, Gramen. Toute sorte d herbe semée pour manger, comme celle des jardins, Olus. L herbe chandeliere, Coramble corambles, vel Corymbe corymbes. L herbe au chat, Calamintha, Nepeta. L herbe au charpentier, Bunium… … Thresor de la langue françoyse