Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

cŏtōnĕa

  • 1 cotonea

    cotōnea, ae f. бот.
    переступень, чёрная бриония (предпол. Brionia dioica, Jack.) PM

    Латинско-русский словарь > cotonea

  • 2 cotonea

    cotonea, ae, f., eine Pflanze, Wallwurz, Schwarzwurz, Plin. 26, 42.

    lateinisch-deutsches > cotonea

  • 3 cotonea

    cotonea, ae, f., eine Pflanze, Wallwurz, Schwarzwurz, Plin. 26, 42.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cotonea

  • 4 cotonea

    cŏtōnĕa, ae, f., a plant, wallwort, comfrey, black briony, Plin. 26, 7, 26, § 42.

    Lewis & Short latin dictionary > cotonea

  • 5 cotoneus

    cotonea, cotoneum ADJ
    quince-; (of Cydonia/city in Crete/now Canea)

    malum cotoneus -- quince fruit/tree

    Latin-English dictionary > cotoneus

  • 6 halus

    [st1]1 [-] hālus, i, m. (mot gaulois = cotonea): cotonéa, grande consoude. --- Plin. 26, 42. [st1]2 [-] Halus, i, f.: Halus. - [abcl][b]a - ville d'Assyrie. --- Tac. An. 6, 41. - [abcl]b - (c. Halos) ville de Thessalie.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] hālus, i, m. (mot gaulois = cotonea): cotonéa, grande consoude. --- Plin. 26, 42. [st1]2 [-] Halus, i, f.: Halus. - [abcl][b]a - ville d'Assyrie. --- Tac. An. 6, 41. - [abcl]b - (c. Halos) ville de Thessalie.[/b]
    * * *
        Halus, hali, foem. gen. Plin. Une herbe semblable de rameaux à l'origan, et de fleur au thym.

    Dictionarium latinogallicum > halus

  • 7 cotonia

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cotonia

  • 8 Cydon

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydon

  • 9 Cydonea

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonea

  • 10 cydoneum

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cydoneum

  • 11 Cydoneus

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydoneus

  • 12 Cydonia

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonia

  • 13 cydonia

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cydonia

  • 14 Cydoniatae

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydoniatae

  • 15 Cydonites

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonites

  • 16 Cydonius

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonius

  • 17 cydonius

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cydonius

  • 18 inclino

    in-clīno, āvī, ātum, āre (in u. *clino = κλίνω), hinneigen, hinbeugen, umbeugen, -legen, lenken, ab-und hinlenken, I) act.: A) eig.: 1) im allg.: genua arenis (auf den S.) Ov.: caput in latus, in umerum dextrum, Quint.: pollicem intus, Quint.: malos (die Masten), Liv.: super Actaeas arces cursus, Ov.: aquas ad litora, hinleiten, Ov.: cum fretum aestu inclinatum est, sobald die Strömung in der Meerenge abwärts ging, Liv. – 2) insbes.: a) zum Wanken od. Sinken bringen, stantem inclinare (Ggstz. inclinantem excipere), Cic. de or. 2, 187. – b) zum Beischlaf hinlegen, hinstrecken, alqam, Iuven.: se cum liberta, Plaut. – c) als gramm. t. t. = durch Ableitung bilden, ingeniosus, formosus... quae pariter ab ingenio et forma inclinata sunt, Gell. 4, 9, 12; vgl. 3, 12, 3: quod vocabulum (equitare) e vocabulo ›equitis‹ inclinatum est, Gell. 18, 5, 9. – od. durch Deklination beugen, ›partim‹ hoc in loco adverbium est neque in casus inclinatur, wird nicht dekliniert, Gell. 10, 13, 1. – B) übtr.: 1) im allg., hinneigen, hinwenden, omnem culpam in alqm, Cic.: onera in dites a pauperibus, Liv. – in hanc sententiam inclinavit animos, gewann die G. für usw., Liv.: haec animum inclinant, ut credam, macht mich geneigt zu glauben, Liv.: miseratio iudicem inclinat, macht zur Milde geneigt, Quint. – 2) insbes.: a) einer Sache eine andere-, bes. schiefe od. falsche Wendung od. Richtung geben und sie so herabbringen, omnia simul inclinante fortunā, Liv., eloquentiam, Quint. – b) einer Sache eine entscheidende Wendung-, eine Entscheidung-, den Ausschlag geben, fraus rem inclinavit, Liv.: res inclinata est, ist der Entwickelung nahe, Cic. – II) refl. se inclinare u. bl. inclinare, od. medial inclinari ( wie κλίνειν), sich neigen, A) eig.: 1) im allg.: terra inclinatur, Lucr.: inclinari ad iudicem (Ggstz. reclinari ad suos), Quint. – 2) insbes.: a) als milit. t. t., v. der Schlachtreihe usw., sich neigen = wanken, weichen, acies inclinatur od. inclinat, Liv.: inclinare in fugam, Liv.: acies inclinat in neutram partem, wankt, Liv.: res inclinatur in fugam, Liv.: rem inclinatam restituere, Liv. – b) v. der Sonne, v. der Tageszeit = sich neigen, zum Nachmittag u. bes. zum Abend, inclinato in pomeridianum tempus die, Cic.: u. bl. sol se meridie inclinavit, Liv.: sol inclinat, Iuven.: inclinare meridiem sentis, Hor.: quia inclinabat dies, Tac.: quamquam in vesperam inclinaverat dies, Curt.: inclinato die, Plin. ep.: inclinato ad vesperam die, Curt – c) v. Krankheit u. Fieber = sich neigen, morbis ad sanitatem inclinantibus, Cels.: inclinatae in deterius principia valetudinis senserat, Vell. – dah. sich mindern, abnehmen, morbus inclinatus, Cels.: febris se inclinat, Cels.: inclinatā quidem febre, sed adhuc tamen inhaerente, Cels. – d) von der Farbe, sich zu etw. neigen, ihm nahe kommen, cotonea colore ad aurum inclinato, goldfarbig, Plin.: herba coloris in luteum inclinati, schmutzig gelb, Plin. – B) übtr.: 1) im allg.: paululum inclinari timore, wanken, Cic.: fortuna se inclinat, neigt sich (zum Schlimmern), wendet sich, Caes. – 2) insbes., der Ansicht od. dem Sinne nach zu jmd. od. etw. sich neigen, a) der Ansicht nach, ad Stoicos, Cic.: sententia senatus inclinat ad pacem, Cic.: inclinant animi ad bellum, ad pacem, Liv.: ad laudes Senecae, Tac.: inclinati ad credendum animi, Liv. u. Tac.: inclinatae ad suspicionem mentes, Tac.: quocumque vestrae mentes inclinant atque sententiae, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., inclinavit sententia, quod tutius censebant, universos ire, Liv. 28, 25, 15. – m. folg. ut u. Konj. (s. Drak. Liv. 28, 25, 15. Müller Liv. 1, 24, 1), inclinat animus, ut etc., Liv.: inclinavit sententia, ut in Thessaliam agmen demitteret, Liv.: multorum eo inclinat sententia, ut etc., Liv.: huc potius eius vita famaque inclinat, ut etc., sein Leben u. die Meinung von ihm spricht mehr dafür, daß usw., Tac. – b) dem Sinne, der Meinung nach, zu etwas sich neigen = geneigt sein, pluribus hisce, Hor.: in stirpem regiam studiis, Curt.: in Gotarzen per occulta et magis fida, Tac.; vgl. 1. inclinatus no. II,2. – / parag. Infin. Präs. Pass. inclinarier, Avien. phaen. 1479.

    lateinisch-deutsches > inclino

  • 19 Mulvianus

    Mulviānus, a, um, zu Mulvius gehörig, mulvianisch, controversia M., Prozeß gegen Mulvius (wahrsch. einen Geschäftsträger der Staatspächter, zu deren Geschäftskreis die Güter der Terentia gehörten), Cic. ad Att. 2, 15, 4. – strutheis cotonea insita suum genus fecere Mulvianum, Plin. 15, 38.

    lateinisch-deutsches > Mulvianus

  • 20 inclino

    in-clīno, āvī, ātum, āre (in u. *clino = κλίνω), hinneigen, hinbeugen, umbeugen, -legen, lenken, ab- und hinlenken, I) act.: A) eig.: 1) im allg.: genua arenis (auf den S.) Ov.: caput in latus, in umerum dextrum, Quint.: pollicem intus, Quint.: malos (die Masten), Liv.: super Actaeas arces cursus, Ov.: aquas ad litora, hinleiten, Ov.: cum fretum aestu inclinatum est, sobald die Strömung in der Meerenge abwärts ging, Liv. – 2) insbes.: a) zum Wanken od. Sinken bringen, stantem inclinare (Ggstz. inclinantem excipere), Cic. de or. 2, 187. – b) zum Beischlaf hinlegen, hinstrecken, alqam, Iuven.: se cum liberta, Plaut. – c) als gramm. t. t. = durch Ableitung bilden, ingeniosus, formosus... quae pariter ab ingenio et forma inclinata sunt, Gell. 4, 9, 12; vgl. 3, 12, 3: quod vocabulum (equitare) e vocabulo ›equitis‹ inclinatum est, Gell. 18, 5, 9. – od. durch Deklination beugen, ›partim‹ hoc in loco adverbium est neque in casus inclinatur, wird nicht dekliniert, Gell. 10, 13, 1. – B) übtr.: 1) im allg., hinneigen, hinwenden, omnem culpam in alqm, Cic.: onera in dites a pauperibus, Liv. – in hanc sententiam inclinavit animos, gewann die G. für usw., Liv.: haec animum inclinant, ut credam, macht mich geneigt zu glauben, Liv.: miseratio iudicem inclinat, macht zur Milde geneigt, Quint. – 2) insbes.: a) einer Sache eine andere-, bes.
    ————
    schiefe od. falsche Wendung od. Richtung geben und sie so herabbringen, omnia simul inclinante fortunā, Liv., eloquentiam, Quint. – b) einer Sache eine entscheidende Wendung-, eine Entscheidung-, den Ausschlag geben, fraus rem inclinavit, Liv.: res inclinata est, ist der Entwickelung nahe, Cic. – II) refl. se inclinare u. bl. inclinare, od. medial inclinari ( wie κλίνειν), sich neigen, A) eig.: 1) im allg.: terra inclinatur, Lucr.: inclinari ad iudicem (Ggstz. reclinari ad suos), Quint. – 2) insbes.: a) als milit. t. t., v. der Schlachtreihe usw., sich neigen = wanken, weichen, acies inclinatur od. inclinat, Liv.: inclinare in fugam, Liv.: acies inclinat in neutram partem, wankt, Liv.: res inclinatur in fugam, Liv.: rem inclinatam restituere, Liv. – b) v. der Sonne, v. der Tageszeit = sich neigen, zum Nachmittag u. bes. zum Abend, inclinato in pomeridianum tempus die, Cic.: u. bl. sol se meridie inclinavit, Liv.: sol inclinat, Iuven.: inclinare meridiem sentis, Hor.: quia inclinabat dies, Tac.: quamquam in vesperam inclinaverat dies, Curt.: inclinato die, Plin. ep.: inclinato ad vesperam die, Curt – c) v. Krankheit u. Fieber = sich neigen, morbis ad sanitatem inclinantibus, Cels.: inclinatae in deterius principia valetudinis senserat, Vell. – dah. sich mindern, abnehmen, morbus inclinatus, Cels.: febris se inclinat, Cels.: inclinatā quidem febre, sed adhuc tamen inhaerente, Cels. – d) von der Farbe, sich zu
    ————
    etw. neigen, ihm nahe kommen, cotonea colore ad aurum inclinato, goldfarbig, Plin.: herba coloris in luteum inclinati, schmutzig gelb, Plin. – B) übtr.: 1) im allg.: paululum inclinari timore, wanken, Cic.: fortuna se inclinat, neigt sich (zum Schlimmern), wendet sich, Caes. – 2) insbes., der Ansicht od. dem Sinne nach zu jmd. od. etw. sich neigen, a) der Ansicht nach, ad Stoicos, Cic.: sententia senatus inclinat ad pacem, Cic.: inclinant animi ad bellum, ad pacem, Liv.: ad laudes Senecae, Tac.: inclinati ad credendum animi, Liv. u. Tac.: inclinatae ad suspicionem mentes, Tac.: quocumque vestrae mentes inclinant atque sententiae, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., inclinavit sententia, quod tutius censebant, universos ire, Liv. 28, 25, 15. – m. folg. ut u. Konj. (s. Drak. Liv. 28, 25, 15. Müller Liv. 1, 24, 1), inclinat animus, ut etc., Liv.: inclinavit sententia, ut in Thessaliam agmen demitteret, Liv.: multorum eo inclinat sententia, ut etc., Liv.: huc potius eius vita famaque inclinat, ut etc., sein Leben u. die Meinung von ihm spricht mehr dafür, daß usw., Tac. – b) dem Sinne, der Meinung nach, zu etwas sich neigen = geneigt sein, pluribus hisce, Hor.: in stirpem regiam studiis, Curt.: in Gotarzen per occulta et magis fida, Tac.; vgl. 1. inclinatus no. II,2. – parag. Infin. Präs. Pass. inclinarier, Avien. phaen. 1479.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inclino

См. также в других словарях:

  • COTONEA Mala — memorantur Plinio, l. 15. c. 11. His (pineis nucibus) proxima amplitudine mala, quae vocamus Cotonea et Graeci Cydonea, ex Creta Insula advecta. Incurvatos trahunt ramos prohibentque crescere parentem. Plura eorum genera, chrysomela, incisuris… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Cotoneaster — Cotoneạster,   die Gattung Zwergmispel …   Universal-Lexikon

  • CYDONIA Mala — Graecis dicta sunt, quae Cotonea Latinis, a Cydone, Cretensium praecipuâ urbe, unde ea allata primitus. Ea indigitat Virgil. Ecl. 2. v. 51. Ipse ego cana legam tenerâ lanugine mala. Inter coetera enim multâ lanugine sunt conspicua, incisurisque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • malacatoon — Melocoton Mel o*co*ton , Melocotoon Mel o*co*toon , n. [Sp. melocoton a kind of peach tree and its fruit, L. malum cotonium, or cotonea, or Cydonia, a quince, or quince tree, lit., apple of Cydonia, Gr. ? ?. See {Quince}.] (Bot.) (a) A quince.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • malacotune — Melocoton Mel o*co*ton , Melocotoon Mel o*co*toon , n. [Sp. melocoton a kind of peach tree and its fruit, L. malum cotonium, or cotonea, or Cydonia, a quince, or quince tree, lit., apple of Cydonia, Gr. ? ?. See {Quince}.] (Bot.) (a) A quince.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Melocoton — Mel o*co*ton , Melocotoon Mel o*co*toon , n. [Sp. melocoton a kind of peach tree and its fruit, L. malum cotonium, or cotonea, or Cydonia, a quince, or quince tree, lit., apple of Cydonia, Gr. ? ?. See {Quince}.] (Bot.) (a) A quince. (b) A kind… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Melocotoon — Melocoton Mel o*co*ton , Melocotoon Mel o*co*toon , n. [Sp. melocoton a kind of peach tree and its fruit, L. malum cotonium, or cotonea, or Cydonia, a quince, or quince tree, lit., apple of Cydonia, Gr. ? ?. See {Quince}.] (Bot.) (a) A quince.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Poullan-sur-mer — [[Fichier: |280px|]] Administration Pays France Région Bretagne Département Finistère Arrondissement …   Wikipédia en Français

  • Poullan Sur Mer — [[Fichier: |280px|]] Administration Pays France Région Bretagne Département Finistère Arrondissement …   Wikipédia en Français

  • Кизильник — Даммера …   Википедия

  • Papier [1] — Papier, 1) ein aus unregelmäßig durcheinander liegenden Fäserchen bestehendes.u. dünne Blätter (Bogen) bildendes, zum Drucken, Schreiben, Zeichnen etc. dienendes Kunstproduct. Man verkauft das Papier nach Ballen zu 10 Rieß, das Rieß zu 20 Buch,… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»