Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cŏruscus

  • 1 coruscus

    coruscus, a, um (corusco no. II), I) in schwingender Bewegung schwankend, zitternd, silvae, ilices, Verg.: m. Abl., corusci cristis capita alta, Verg.: scherzh., omnia corusca prae tremore fabulor, Plaut. rud. 526. – übtr., ενθύμημα c., schwankend, Gell. 17, 20, 4. – II) zuckend, blinkend, schillernd, schimmernd, imber, Varro sat. Men. 557: sol, Verg.: ensis, mucro, Verg.: m. Abl., Pyrrhus telis et luce c. aënā, Verg.: iuvenes auro corusci, Verg.: ferroque auroque corusci viri, Stat. – bes. v. Blitz, lumina, fulgura, Lucr.: ignis, Hor.: dextra dei, blitzende, Prud. perist. 4, 9. – subst., coruscus, ī, m. (sc. ignis), der Blitz, Itala Luc. 17, 24 (wo Form scoruscus). Ven. Fort. 3, 4. p. 120 M. ( neben tonitruum): Akk. Plur., nubes inter se collisae tonitrua et coruscos (die Hdschr. coruscus) faciunt, Schol. Iuven. 13, 223. – / vulg. scoruscus, Itala (Cant.) Luc. 17, 24.

    lateinisch-deutsches > coruscus

  • 2 coruscus

    coruscus, a, um (corusco no. II), I) in schwingender Bewegung schwankend, zitternd, silvae, ilices, Verg.: m. Abl., corusci cristis capita alta, Verg.: scherzh., omnia corusca prae tremore fabulor, Plaut. rud. 526. – übtr., ενθύμημα c., schwankend, Gell. 17, 20, 4. – II) zuckend, blinkend, schillernd, schimmernd, imber, Varro sat. Men. 557: sol, Verg.: ensis, mucro, Verg.: m. Abl., Pyrrhus telis et luce c. aënā, Verg.: iuvenes auro corusci, Verg.: ferroque auroque corusci viri, Stat. – bes. v. Blitz, lumina, fulgura, Lucr.: ignis, Hor.: dextra dei, blitzende, Prud. perist. 4, 9. – subst., coruscus, ī, m. (sc. ignis), der Blitz, Itala Luc. 17, 24 (wo Form scoruscus). Ven. Fort. 3, 4. p. 120 M. ( neben tonitruum): Akk. Plur., nubes inter se collisae tonitrua et coruscos (die Hdschr. coruscus) faciunt, Schol. Iuven. 13, 223. – vulg. scoruscus, Itala (Cant.) Luc. 17, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coruscus

  • 3 coruscus

        coruscus adj.,    in waving motion, waving, vibrating, tremulous: silvae, V.: ilices, V.—Flashing, gleaming, glittering: ignis, H.: vis fulminis, C. poet.: sol, V.: radii (solis), O.: Pyrrhus telis, V.: cristis capita alta corusci, V.
    * * *
    I
    corusca, coruscum ADJ
    vibrating/waving/tremulous/shaking; flashing, twinkling; brilliant (L+S)
    II
    lightening; (2 Ezra 6:2)

    Latin-English dictionary > coruscus

  • 4 coruscus

    cŏruscus, a, um, adj. [corusco, II.] ( poet.).
    I.
    In waving motion, waving, vibrating, tremulous:

    silvae,

    Verg. A. 1, 164:

    ilices,

    id. ib. 12, 701.—Humorously:

    omnia corusca prae tremore fabulor,

    i. e. trembling, Plaut. Rud. 2, 6, 42.—
    II.
    Flashing, gleaming, glittering:

    fulgura,

    Lucr. 5, 296.—So of lightning:

    ignis,

    Lucr. 6, 203; Hor. C. 1, 34, 6:

    lumina,

    Lucr. 6, 283.—Also: vis fulminis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 9, 21:

    sol,

    Verg. G. 1, 234; cf.:

    radii (solis),

    Ov. M. 1, 768:

    lampades,

    id. ib. 12, 247:

    viri ferro auroque,

    Stat. Th. 4, 9; cf.

    in Greek constr.: cristis capita alta corusci,

    Verg. A. 9, 678. —
    B.
    Transf., brilliant, enthumêma, Gell. 17, 20, 4.— Subst.: cŏruscum, i, n., lightning, Venant. 3, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > coruscus

  • 5 coruscus

    [st1]1 [-] cŏruscus, a, um: a - agité, tremblant.    - Virg. En. 1, 164.    - fig. corusca fabulari, Plaut. Rud. 526: dire des choses tremblotantes. b - brillant, étincelant.    - Lucr. 6, 203 ; Virg. G. 1, 234.    - acc. n. adv. Sil. 16, 119. [st1]2 [-] cŏruscus, i, m.: l'éclair. --- Cass. Ps. 71, 6 ; Greg. T. Franc. 8, 17.    - scoruscus. --- Ital. Luc. 17, 24.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏruscus, a, um: a - agité, tremblant.    - Virg. En. 1, 164.    - fig. corusca fabulari, Plaut. Rud. 526: dire des choses tremblotantes. b - brillant, étincelant.    - Lucr. 6, 203 ; Virg. G. 1, 234.    - acc. n. adv. Sil. 16, 119. [st1]2 [-] cŏruscus, i, m.: l'éclair. --- Cass. Ps. 71, 6 ; Greg. T. Franc. 8, 17.    - scoruscus. --- Ital. Luc. 17, 24.
    * * *
        Coruscus, Adiectiuum. Virgil. Resplendissant, Reluisant.
    \
        Syluae coruscae. Virgil. Tremblantes et brandillantes.

    Dictionarium latinogallicum > coruscus

  • 6 coruscus

    I a, um [ corusco ]
    1) дрожащий, трепещущий, качающийся, колеблющийся (silvae, ilices V)
    2) сверкающий, блистающий (sol, ensis, mucro V; ferro auroque corusci viri St); искромётный (fulgura Lcr; ignis H)
    II coruscus, ī m.

    Латинско-русский словарь > coruscus

  • 7 coruscus

    (a) flashing, twinkling, shaking, trembling.

    Latin-English dictionary of medieval > coruscus

  • 8 Sargocentron coruscus

    2. RUS рифовая рыба-белка f рифовая рыба-солдат f, искристый саргоцентрон m
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sargocentron coruscus

  • 9 Holocentrus coruscus

    Рыбоводство: рыба-белка

    Универсальный англо-русский словарь > Holocentrus coruscus

  • 10 Holocentrus coruscus

    Англо-русский сельскохозяйственный словарь > Holocentrus coruscus

  • 11 Holocentrus coruscus

    English-Russian dictionary of fishery > Holocentrus coruscus

  • 12 coruscum

    cŏruscus, a, um, adj. [corusco, II.] ( poet.).
    I.
    In waving motion, waving, vibrating, tremulous:

    silvae,

    Verg. A. 1, 164:

    ilices,

    id. ib. 12, 701.—Humorously:

    omnia corusca prae tremore fabulor,

    i. e. trembling, Plaut. Rud. 2, 6, 42.—
    II.
    Flashing, gleaming, glittering:

    fulgura,

    Lucr. 5, 296.—So of lightning:

    ignis,

    Lucr. 6, 203; Hor. C. 1, 34, 6:

    lumina,

    Lucr. 6, 283.—Also: vis fulminis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 9, 21:

    sol,

    Verg. G. 1, 234; cf.:

    radii (solis),

    Ov. M. 1, 768:

    lampades,

    id. ib. 12, 247:

    viri ferro auroque,

    Stat. Th. 4, 9; cf.

    in Greek constr.: cristis capita alta corusci,

    Verg. A. 9, 678. —
    B.
    Transf., brilliant, enthumêma, Gell. 17, 20, 4.— Subst.: cŏruscum, i, n., lightning, Venant. 3, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > coruscum

  • 13 coruscifer

    coruscifer, fera, ferum (coruscus und fero), Blitze tragend, Mart. Cap. 8. § 808.

    lateinisch-deutsches > coruscifer

  • 14 ignis

    īgnis, is, Abl. e u. ī, m. (altind. agnī-h), das Feuer, I) eig.: A) im engern Sinne: 1) im allg.: ignis aëre purior, Ov.: ignis multus, Caes.: vivus ignis, lebendiges Feuer = brennende Kohlen, Vell.: e cavernis maris ignium eruptio, Sen.: versare in igne, am F., Hor.: ignem concipere od. comprehendere, Feuer fangen, Cic. u. Caes.: ignem accendere, Verg.: ignem ab igne capere, Feuer (Licht) am Feuer (Lichte) anzünden, Cic.: operibus ignem inferre, Caes.: alqm igni cremare, necare, interficere, Caes.: dare alimenta igni, Curt.: dare alqd igni, Val. Flacc., ignibus, Prop.: ferro ignique, s. ferrumno. II, 2. – aestivi ignes, Prop.: illi sempiterni ignes, quae sidera et stellas vocatis, Cic.: malleoli ignesque, Feuerstoffe, Auct. b. Alex. – im Bilde, von verderbenbringenden Zuständen od. Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum, Liv.: ne parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv.: et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros, Liv. – 2) insbes.: a) die Feuersbrunst, pluribus simul locis, et iis diversis, ignes coorti sunt, Liv. 26, 27, 5: idem annus gravi igni urbem affecit (suchte heim), Tac. ann. 6, 45. – b) das Wachtfeuer, ignes Thessali, Hor.: ignes fieri prohibuit, Caes.: ignibus exstinctis, Liv. – c) der Feuerbrand, Plur., ignibus armata ingens multitudo facibusque ardentibus tota collucens, Liv.: instrumenta necis ferrumque ignesque parantur, Ov. – d) die Flamme des Scheiterhaufens, der brennende Scheiterhaufen, in ignem ponere, Ter.: alienis ignibus ardent, Ov.: ignes supremi, Begräbnisflamme, Ov. – e) der Feuerstrahl = Blitzstrahl, der Blitz, ignis coruscus, Hor.: Plur., ignes trisulci, rutili, Ov.: elisi nubibus, Ov.: saevi (v. einem Blitz), Ov. – f) das Feuer, Licht der Gestirne, ignes curvati lunae, feurige Sichel, Hor.: ignes minores, die kleinern Lichter des Himmels, die Sterne, Hor. – B) im weitern Sinne: a) die Glut, Hitze, ignes solis, Ov.: u. so siderei, Phoebei, Ov.: diurni, die Tagesglut, Ov.: aëris, Ov. – b) das Feuer, der Glanz, Schimmer, das Funkeln, der Gestirne, Hor.: der Edelsteine, Mart.: der Metalle, Claud.: der Augen, Cic. Tim. 49. – c) das Feuer der Wangen, die Röte, Cic. Tim. 40 M. Stat. Ach. 1, 516: dah. sacer ignis, die sogenannte »Rose«, das »Antoniusfeuer«, od. sonst heftige Entzündungen des Körpers, Verg.: von der Rose (erysipelas) unterschieden, Cels. – II) übtr.: 1) im allg.: quidam divinus ignis ingenii et mentis, Cic. fr.: huic ordini novum ignem subieci, d.i. Grund zum Hasse, Cic.: igni spectatus, der die Feuerprobe ausgehalten, Cic.: ebrietas ignis in igne fuit, der Rausch goß Öl in das Feuer, Ov. – 2) insbes., das leidenschaftliche Feuer, die Glut, a) die Glut der Begeisterung, aetherii ignes, Ov. fast. 1, 473: laurigeri ignes, Stat Ach. 1, 509. – b) das Feuer, die Glut der Liebe, die Liebe, Hor. u. Ov.: castissimi ignes Porciae, Val. Max.: secundus, Liebe, Ehe, Prud.: miseram tuis dicens ignibus uri, Hor. – meton., die Flamme = die geliebte Person selbst (vgl. Prisc. de XII vers. Aen. § 62), Hor. epod. 14, 13: meus ignis, Verg. ecl. 3, 66. Ov. am. 2, 16, 11: tuus ignis, Ov. am. 3, 9, 50. – c) die Zornesglut, Wut, exarsere ignes animo, Verg. Aen. 2, 575: saevos irarum concipit ignes, Val. Flacc. 1, 748. – / Über die Ablative igne u. ignī s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 340 u. 341 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333.

    lateinisch-deutsches > ignis

  • 15 рыба-белка

    Универсальный русско-английский словарь > рыба-белка

  • 16 coruscifer

    coruscifer, fera, ferum (coruscus und fero), Blitze tragend, Mart. Cap. 8. § 808.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coruscifer

  • 17 ignis

    īgnis, is, Abl. e u. ī, m. (altind. agnī-h), das Feuer, I) eig.: A) im engern Sinne: 1) im allg.: ignis aëre purior, Ov.: ignis multus, Caes.: vivus ignis, lebendiges Feuer = brennende Kohlen, Vell.: e cavernis maris ignium eruptio, Sen.: versare in igne, am F., Hor.: ignem concipere od. comprehendere, Feuer fangen, Cic. u. Caes.: ignem accendere, Verg.: ignem ab igne capere, Feuer (Licht) am Feuer (Lichte) anzünden, Cic.: operibus ignem inferre, Caes.: alqm igni cremare, necare, interficere, Caes.: dare alimenta igni, Curt.: dare alqd igni, Val. Flacc., ignibus, Prop.: ferro ignique, s. ferrum no. II, 2. – aestivi ignes, Prop.: illi sempiterni ignes, quae sidera et stellas vocatis, Cic.: malleoli ignesque, Feuerstoffe, Auct. b. Alex. – im Bilde, von verderbenbringenden Zuständen od. Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum, Liv.: ne parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv.: et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros, Liv. – 2) insbes.: a) die Feuersbrunst, pluribus simul locis, et iis diversis, ignes coorti sunt, Liv. 26, 27, 5: idem annus gravi igni urbem affecit (suchte heim), Tac. ann. 6, 45. – b) das Wachtfeuer, ignes Thessali, Hor.: ignes fieri prohibuit, Caes.: ignibus exstinctis,
    ————
    Liv. – c) der Feuerbrand, Plur., ignibus armata ingens multitudo facibusque ardentibus tota collucens, Liv.: instrumenta necis ferrumque ignesque parantur, Ov. – d) die Flamme des Scheiterhaufens, der brennende Scheiterhaufen, in ignem ponere, Ter.: alienis ignibus ardent, Ov.: ignes supremi, Begräbnisflamme, Ov. – e) der Feuerstrahl = Blitzstrahl, der Blitz, ignis coruscus, Hor.: Plur., ignes trisulci, rutili, Ov.: elisi nubibus, Ov.: saevi (v. einem Blitz), Ov. – f) das Feuer, Licht der Gestirne, ignes curvati lunae, feurige Sichel, Hor.: ignes minores, die kleinern Lichter des Himmels, die Sterne, Hor. – B) im weitern Sinne: a) die Glut, Hitze, ignes solis, Ov.: u. so siderei, Phoebei, Ov.: diurni, die Tagesglut, Ov.: aëris, Ov. – b) das Feuer, der Glanz, Schimmer, das Funkeln, der Gestirne, Hor.: der Edelsteine, Mart.: der Metalle, Claud.: der Augen, Cic. Tim. 49. – c) das Feuer der Wangen, die Röte, Cic. Tim. 40 M. Stat. Ach. 1, 516: dah. sacer ignis, die sogenannte »Rose«, das »Antoniusfeuer«, od. sonst heftige Entzündungen des Körpers, Verg.: von der Rose (erysipelas) unterschieden, Cels. – II) übtr.: 1) im allg.: quidam divinus ignis ingenii et mentis, Cic. fr.: huic ordini novum ignem subieci, d.i. Grund zum Hasse, Cic.: igni spectatus, der die Feuerprobe ausgehalten, Cic.: ebrietas ignis in igne fuit, der Rausch goß Öl in das Feuer, Ov. – 2) insbes., das leidenschaftliche
    ————
    Feuer, die Glut, a) die Glut der Begeisterung, aetherii ignes, Ov. fast. 1, 473: laurigeri ignes, Stat Ach. 1, 509. – b) das Feuer, die Glut der Liebe, die Liebe, Hor. u. Ov.: castissimi ignes Porciae, Val. Max.: secundus, Liebe, Ehe, Prud.: miseram tuis dicens ignibus uri, Hor. – meton., die Flamme = die geliebte Person selbst (vgl. Prisc. de XII vers. Aen. § 62), Hor. epod. 14, 13: meus ignis, Verg. ecl. 3, 66. Ov. am. 2, 16, 11: tuus ignis, Ov. am. 3, 9, 50. – c) die Zornesglut, Wut, exarsere ignes animo, Verg. Aen. 2, 575: saevos irarum concipit ignes, Val. Flacc. 1, 748. – Über die Ablative igne u. ignī s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 340 u. 341 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ignis

  • 18 coruscō

        coruscō —, —, āre    [coruscus], to move quickly, vibrate, shake, brandish, weave, tremble (poet.): duo Gaesa manu, V.: telum, V.: linguas (colubrae), O.: frontem, toss, Iu.: Cunctanti telum, brandishes at, V.—To be in quick motion, flit, flutter, shake: apes pennis coruscant, V.: (colubrae) linguā, O.: abies, trembles, Iu.—To flash, glitter, gleam, coruscate: flamma inter nubīs coruscat: (apes) fulgore, V.
    * * *
    coruscare, coruscavi, coruscatus V
    brandish/shake/quiver; flash/glitter, emit/reflect intermittent/quivering light

    Latin-English dictionary > coruscō

  • 19 reef squirrelfish

    English-Russian maritime law dictionary > reef squirrelfish

  • 20 Моллюски - mollia,-ium,n;

    - fulmen; coruscus; fulgor; ignis; flamma;

    • быть поражённым молнией - de caelo tangi, percuti, jici;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Моллюски - mollia,-ium,n;

См. также в других словарях:

  • Tanarthrus coruscus —   Tanarthrus coruscus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Polydrusus coruscus — ? Polydrusus coruscus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые …   Википедия

  • Sargocentron coruscus — rifinis jūrų kareivis statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Sargocentron coruscus angl. reef squirrelfish rus. искристый саргоцентрон; рифовая рыба белка; рифовая рыба солдат ryšiai: platesnis terminas –… …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • Phalacrus coruscus — Getreide Glattkäfer Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Käfer (Coleoptera) Familie: Glattkäfer (Phalacridae) …   Deutsch Wikipedia

  • Holocentrus coruscus — noun on reefs from Bermuda and Florida to northern South America • Syn: ↑reef squirrelfish • Hypernyms: ↑squirrelfish • Member Holonyms: ↑Holocentrus, ↑genus Holocentrus …   Useful english dictionary

  • List of Camponotus species — This is a list of extant valid species and subspecies of the formicine genus Camponotus (Carpenter ants).* Camponotus abditus Forel, 1899 * Camponotus abjectus Santschi, 1937 * Camponotus abrahami Forel, 1913 * Camponotus abscisus Roger, 1863 *… …   Wikipedia

  • List of Gnaphosidae species — This page lists all described species of the spider family Gnaphosidae as of June 18, 2008.Allozelotes Allozelotes Yin Peng, 1998 * Allozelotes dianshi Yin Peng, 1998 China * Allozelotes lushan Yin Peng, 1998 ChinaAmazoromus Amazoromus Brescovit… …   Wikipedia

  • Ermite vert — Phaethornis guy …   Wikipédia en Français

  • Phaethornis guy — Ermite vert Ermite vert …   Wikipédia en Français

  • Pez ardilla — Saltar a navegación, búsqueda Pez ardilla hace referencia a algunos peces de la familia Holocentridae. En particular Holocentrus ascensionis Holocentrus rufus Holocentrus coruscus Holocentrus marinaus Holocentrus vexillarius Holocentrus rufus… …   Wikipedia Español

  • corusco — ► adjetivo literario Que corusca: ■ estanque corusco. * * * corusco, a (del lat. «coruscus», resplandeciente; lit.) adj. *Brillante. * * * corusco, ca. (Del lat. coruscus, resplandeciente). adj …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»