Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cōpĭōsus

  • 1 copiosus

    cōpĭōsus, a, um [copia] [st2]1 [-] bien pourvu de, abondant, riche, opulent, riche. [st2]2 [-] dont le style est abondant, éloquent, fécond. [st2]3 [-] considérable, grand, nombreux.    - copiosus a frumento, Cic.: riche en blé.    - copiosus omnibus rebus, Cic.: qui a tout en abondance.    - ager caprarum, Sol. 11, 11: pays abondant en chèvres.    - copiosus ad dicendum, Cic.: homme éloquent.    - copiosiorem dat haec resinam, quo dicemus modo, Plin. 2, 39: par un procédé que nous indiquerons, (ce pin maritime) donne une résine plus abondante.
    * * *
    cōpĭōsus, a, um [copia] [st2]1 [-] bien pourvu de, abondant, riche, opulent, riche. [st2]2 [-] dont le style est abondant, éloquent, fécond. [st2]3 [-] considérable, grand, nombreux.    - copiosus a frumento, Cic.: riche en blé.    - copiosus omnibus rebus, Cic.: qui a tout en abondance.    - ager caprarum, Sol. 11, 11: pays abondant en chèvres.    - copiosus ad dicendum, Cic.: homme éloquent.    - copiosiorem dat haec resinam, quo dicemus modo, Plin. 2, 39: par un procédé que nous indiquerons, (ce pin maritime) donne une résine plus abondante.
    * * *
        Copiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Abondant et riche, Copieux.
    \
        Vrbs celebris et copiosa. Cic. Pleine de beaucoup de gens, Fort peuplee.
    \
        Copiosum Senatusconsultum. Pli. iunior. Abondant en langage.
    \
        Doctus et copiosus homo, et paratus. Ci. Abondant en scavoir.
    \
        Copiosa disputatio. Cic. Un propos demenant bien au long la matiere subjecte.
    \
        Fieri copiosiorem legendo aliquid. Cic. Devenir plus copieux et abondant en scavoir et bien parler, par la lecture de quelque livre.
    \
        Copiosus a frumento exercitus. Cic. Ost abondant en froument, Qui ha du froument en abondance.

    Dictionarium latinogallicum > copiosus

  • 2 copiosus

    cōpiōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (copia), voller Vorrat = reich an Vorrat od. Vorräten, reichlich ausgestattet od. versehen, reichlich, reich (Ggstz. inops, tenuis), I) in bezug auf mater. Ggstde.: a) v. lebl. Ggstdn.: aqua (W. einer Wasserleitung) bona et c., Plin. ep.: cibus, Cels.: domus, Phaedr. (vgl. no. b): cornu, Füllhorn, Petron.: patrimonium amplum et c. od. lautum et c., Cic.: urbs celebris et c., Cic.: c. et omnium rerum abundans via, Nep.: victus c. (Ggstz. victus tenuis), Cic. – provincia copiosior, Auct. b. Alex. – agri copiosissimi, Hirt. b. G.: oppidum copiosissimum, Caes.: copiosissimum genus venandi, sehr reiche Jagd, Plin. ep. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., quamquam erat provincia minime c. ad alendos exercitus, Auct. b. Alex. 42, 2. – m. Ang. von seiten wessen? durch ab u. Abl., c. a frumento locus, Cic. ad Att. 5, 18, 2. – m. Angabe womit? woran? durch Abl., oppidum c. re cibariā, Gell.: vinea compluviata copiosior vino, Plin. – selten mit Genet., ager Creticus silvestrium caprarum copiosus est, Solin. 11. § 11. – b) v. Pers.: α) reich an Geldmitteln, wohl bemittelt, sehr wohlhabend, opulenti homines et copiosi, Cic.: mulier c. plane et locuples, Cic.: domus (Haus = Familie) c., Plin. ep. (vgl. oben no. a): fuit tam c., ut etc., Plin. ep.: ut erat in primis inter suos c., Cic.: rebus omnibus ornatum et copiosum esse, mit allem wohlversehen und reich an Geld (wohlbemittelt) sein, Cic. – m. Ang. womit? woran? durch Abl., Arion grandi pecuniā et re bonā multā c., Gell. 16, 19, 7. – β) reich an Mundvorräten, reichlich mit Proviant versehen, hostis copiosissimus, Suet. Caes. 35, 1. Eutr. 9, 24. – II) in bezug auf abstr. Ggstde.: a) an Gedanken od. Worten reichhaltig, α) v. der Darstellung, v. Ausdruck u. v. Redner = gedankenreich, voll Fülle, wortreich, ausführlich, umständlich, αα) v. der Darstellung usw.: disputatio c., Cic.: oratio multa et varia et c., Cic.: sermo alcis est c. et varius, Plin. ep.: aber est apud alqm de versiculis meis multus copiosus que sermo, ausführliches, Plin. ep.: u. so senatus consultum c. et effusum, Plin. ep. – ββ) v. Redner, homo od. vir c., Cic. u. Liv.: orator c. (Ggstz. orator brevis), Cic.: se copiosos et disertos putant, Cic. – vir c. in dicendo, Cic. u. Plin. ep.: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. – c. homo ad dicendum, Cic. – β) von der Sprache, reich (an Wörtern), lingua c. (Ggstz. lingua inops), Cic. de fin. 3, 51. – γ) vom Stoff zur Darstellung, gehaltreich, c. materia (v. dazischen Kriege), Plin. ep.: c. rerum varietas, Phaedr. – b) an Fähigkeiten od. Kenntnissen od. an Bildung reich, reich begabt, reich ausgestattet, ingenium facile et c., Quint.: ingenium facile, copiosum, suave, Lact.: ingenium copiosissimum, Plin. ep. – Bruttedius artibus honestis copiosus, Tac. ann. 3, 66.

    lateinisch-deutsches > copiosus

  • 3 copiosus

    cōpiōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (copia), voller Vorrat = reich an Vorrat od. Vorräten, reichlich ausgestattet od. versehen, reichlich, reich (Ggstz. inops, tenuis), I) in bezug auf mater. Ggstde.: a) v. lebl. Ggstdn.: aqua (W. einer Wasserleitung) bona et c., Plin. ep.: cibus, Cels.: domus, Phaedr. (vgl. no. b): cornu, Füllhorn, Petron.: patrimonium amplum et c. od. lautum et c., Cic.: urbs celebris et c., Cic.: c. et omnium rerum abundans via, Nep.: victus c. (Ggstz. victus tenuis), Cic. – provincia copiosior, Auct. b. Alex. – agri copiosissimi, Hirt. b. G.: oppidum copiosissimum, Caes.: copiosissimum genus venandi, sehr reiche Jagd, Plin. ep. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., quamquam erat provincia minime c. ad alendos exercitus, Auct. b. Alex. 42, 2. – m. Ang. von seiten wessen? durch ab u. Abl., c. a frumento locus, Cic. ad Att. 5, 18, 2. – m. Angabe womit? woran? durch Abl., oppidum c. re cibariā, Gell.: vinea compluviata copiosior vino, Plin. – selten mit Genet., ager Creticus silvestrium caprarum copiosus est, Solin. 11. § 11. – b) v. Pers.: α) reich an Geldmitteln, wohl bemittelt, sehr wohlhabend, opulenti homines et copiosi, Cic.: mulier c. plane et locuples, Cic.: domus (Haus = Familie) c., Plin. ep. (vgl. oben no. a): fuit tam c., ut etc., Plin. ep.: ut erat in primis inter suos c., Cic.: rebus omnibus ornatum et
    ————
    copiosum esse, mit allem wohlversehen und reich an Geld (wohlbemittelt) sein, Cic. – m. Ang. womit? woran? durch Abl., Arion grandi pecuniā et re bonā multā c., Gell. 16, 19, 7. – β) reich an Mundvorräten, reichlich mit Proviant versehen, hostis copiosissimus, Suet. Caes. 35, 1. Eutr. 9, 24. – II) in bezug auf abstr. Ggstde.: a) an Gedanken od. Worten reichhaltig, α) v. der Darstellung, v. Ausdruck u. v. Redner = gedankenreich, voll Fülle, wortreich, ausführlich, umständlich, αα) v. der Darstellung usw.: disputatio c., Cic.: oratio multa et varia et c., Cic.: sermo alcis est c. et varius, Plin. ep.: aber est apud alqm de versiculis meis multus copiosus que sermo, ausführliches, Plin. ep.: u. so senatus consultum c. et effusum, Plin. ep. – ββ) v. Redner, homo od. vir c., Cic. u. Liv.: orator c. (Ggstz. orator brevis), Cic.: se copiosos et disertos putant, Cic. – vir c. in dicendo, Cic. u. Plin. ep.: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. – c. homo ad dicendum, Cic. – β) von der Sprache, reich (an Wörtern), lingua c. (Ggstz. lingua inops), Cic. de fin. 3, 51. – γ) vom Stoff zur Darstellung, gehaltreich, c. materia (v. dazischen Kriege), Plin. ep.: c. rerum varietas, Phaedr. – b) an Fähigkeiten od. Kenntnissen od. an Bildung reich, reich begabt, reich ausgestattet, ingenium facile et c., Quint.: ingenium facile, copiosum, suave, Lact.: ingenium copiosissimum, Plin. ep. –
    ————
    Bruttedius artibus honestis copiosus, Tac. ann. 3, 66.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > copiosus

  • 4 copiosus

    cōpĭōsus, a, um, adj. [1. copia].
    I.
    Furnished abundantly with a thing, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding (in wealth, means of living, etc.) (very freq. and class., esp. in prose).
    A.
    In gen.; constr. with abl., ab, or absol.; rarely with gen.
    (α).
    With simple abl. or ab and abl.:

    tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familiā, tu rebus omnibus ornatus et copiosus sis,

    Cic. Cat. 2, 8, 18:

    Arion grandi pecuniā et re bonā multā coplosus,

    Gell. 16, 19, 7:

    oppidum re cibariā,

    id. 7, 1, 8:

    Bruttedius artibus honestis,

    Tac. A. 3, 66:

    locus a frumento,

    Cic. Att. 5, 18, 2.—
    (β).
    Absol. (so most freq.):

    copiosa plane et locuples (mulier),

    Cic. Div. in Caecil. 17, 55:

    urbs,

    id. Arch. 3, 4:

    via copiosa omniumque rerum abundans,

    Nep. Eum. 8, 5; cf.

    stativa,

    Liv. 9, 44, 9:

    patrimonium,

    Cic. Rosc. Am. 2, 6; id. Rab. Post. 14, 38 al.:

    ingenium facile et copiosum,

    fertile in expedients, rich, Quint. 10, 1, 128:

    ratio loquendi,

    id. 2, 1, 4.— Comp.: provincia, Auct. B. Alex. 43. — Sup.:

    copiosissimum oppidum,

    Caes. B. G. 1, 23: copiosissimus ac sollertissimus hostis, * Suet. Caes. 35:

    cucumeres,

    Plin. 19, 5, 23, § 65.—
    (γ).
    With gen.:

    ager silvestrium caprarum,

    Sol. 11, 11; cf. 1. copis. —
    (δ).
    With ad: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus, Auct. B. Alex. 42.—
    B.
    In partic., of an orator, or of discourse, rich in language, copious in expression, eloquent:

    homo copiosus ad dicendum,

    Cic. Caecin. 23, 64:

    lingua (opp. inops),

    id. Fin. 3, 15, 51:

    densior ille, hic copiosior in eloquendo,

    Quint. 1, 1, 106:

    oratores,

    id. 12, 5, 5:

    vir,

    Liv. 45, 25, 3:

    multa et varia et copiosa oratio,

    Cic. de Or. 2, 53, 214:

    loquacitas,

    Quint. 8, 2, 17;

    opp. jejunum,

    id. 8, 3, 49.—
    II.
    Existing in rich abundance, copious (very rare):

    liquor putei,

    Phaedr. 4, 9, 7:

    varietas rerum abundat,

    id. 5, 6, 2:

    supellex verborum,

    Quint. 8, prooem. § 28.—Hence, cōpĭōsē, adv. (very freq.), in great abundance, copiously, abundantly, plentifully, copiously provided.
    1.
    In gen.:

    sic copiose in provinciam profectus erat, ut, etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 91:

    large et copiose comparare pastum,

    id. N. D. 2, 47, 121:

    accepti tribus tricliniis,

    id. Att. 13, 52, 2:

    senatorum urna copiose absolvit,

    by a large majority, id. Q. Fr. 2, 4, 6:

    ornatus,

    id. Verr. 2, 4, 27, § 62.—
    2.
    Esp., of discourse, copiously, fully, at length:

    copiose ab eo agri cultura laudatur,

    Cic. Sen. 17, 59:

    copiose et abundanter loqui,

    id. de Or. 2, 35, 151:

    defendere causas reorum,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 191:

    dicere,

    id. N. D. 1, 21, 58; Quint. 1, 4, 5.— Comp.:

    dicere,

    Cic. Or. 4, 14:

    haec omnia exsequi,

    Quint. 9, 3, 89.— Sup.:

    dicere,

    Cic. Clu. 10, 29; id. de Or. 1, 62, 263; id. Off. 1, 1, 4:

    laudare,

    id. de Or. 2, 10, 39:

    defensum esse,

    id. Quint. 28, 87:

    locus tractatur,

    Quint. 2, 4, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > copiosus

  • 5 copiosus

    copiosus copiosus, a, um обильный

    Латинско-русский словарь > copiosus

  • 6 copiosus

    copiosus copiosus, a, um многочисленный

    Латинско-русский словарь > copiosus

  • 7 cōpiōsus

        cōpiōsus adj. with comp. and sup.    [copia], furnished abundantly, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding: familiae: via copiosa omniumque rerum abundans, N.: stativa, L.: patrimonium: victus: fit causa copiosior, stronger: copiosissimum oppidum, Cs.: tu rebus omnibus: a frumento locus: homines: domus: Bruttidius artibus, Ta.—Of discourse, rich, copious, affluent, eloquent: non copiosus homo ad dicendum: oratio: homo copiosissimus.—Abundant, profuse: liquor (putei), Ph.: rerum varietas, Ph.
    * * *
    copiosa -um, copiosior -or -us, copiosissimus -a -um ADJ
    plentiful/copious/abundant; well supplied/equipped, w/ample resources; prolific; eloquent, w/plentiful command of the language; verbose; rich/wealthy; fruitful

    Latin-English dictionary > cōpiōsus

  • 8 copiosus

    cōpiōsus, a, um [ copia ]
    1) обильный, богатый ( patrimonium C)
    c. a frumento locus Cхлебородный район
    c. re cibariā AG — изобилующий (богатый) продовольствием; редко с gen. (ager silvestrium caprarum c. Sol)
    2) богатый, состоятельный (homo C; domus PJ)
    3) вместительный, объёмистый ( amphorae Pt)
    4) красноречивый, пространный, состоятельный (sermo PJ; orator C)

    Латинско-русский словарь > copiosus

  • 9 copiosus

    copiosus, a, um, great, abundant, L. 5:6.

    English-Latin new dictionary > copiosus

  • 10 copiosus

    Латинский язык: изобилующий

    Универсальный англо-русский словарь > copiosus

  • 11 copiosus

    , a, urn
    изобилующий

    Латинский для медиков > copiosus

  • 12 copiosus

    -a/um adj A
    copieux, abondant

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > copiosus

  • 13 copiosus

    wealthy, rich, abundantly provided, well-equipped.

    Latin-English dictionary of medieval > copiosus

  • 14 copiosus

    , a, urn
    изобилующий

    Latin-Russian dictionary > copiosus

  • 15 copiosus

    , copiosa, copiosum (m,f,n)
      1) обильный;
      2) многословный, красноречивый

    Dictionary Latin-Russian new > copiosus

  • 16 reich

    reich, dives, Nbf. dis (im allg.). – locuples (reich an Besitztümern, an Geld u. Gut, wohlbestellt; übtr. von Dingen, die viel wert sind, z.B. munus). – opulentus (reich an Hilfsmitteln, an Geld und Gut, vermögend). – copiosus (in Fülle ausgestattet, z.B. matrimonium, patrimonium: u. gedankenreich, z.B. oratio: v. Pers., wohlhabend). – copiis rei familiaris dives od. locuples (reich an Vermögen). – pecuniosus. magnae pecuniae bene nummatus. argento copiosus (reich an [1943] Geld). – divitiis refertus (mit Reichtümern angefüllt, z.B. insula). – fortunatus (vom Glück begünstigt, wohlhabend). – beatus (dem kein physisches. u. moralisches Gut fehlt, sehr wohlhabend). – abundans (zum Überfluß versehen; auch = reichhaltig an Gedanken). – opīmus (fett = ansehnlich an Wert, z.B. Beute, Profit, Reich etc.). – amplus (ansehnlich, herrlich übh., z.B. Belohnung, Leichenbegängnis etc.). – uber (reichlich, im reichlichen Maß vorhanden, z.B. fruges; od. reichlich hervorbringend, z.B. ager). – sehr reich, auch perdives; praedives; divitiis praepollens (durch Reichtum vor allen mächtig); magnis opibus praeditus. ingentis pecuniae (von gewaltigem Vermögen, ungeheuer reich): der reichste unter ihnen, divitiis oder copiis facile princeps eorum: der reichste in seiner Heimat, domi suae pecuniā princeps. – reich an etwas, dives alqā re; locuples (ab) alqā re; opulentus alqā re; copiosus ab alqa re. uber alqā re. ferax alcis rei (ergiebig, fruchtbar an etc., von Ländern, Äckern etc., z.B. locus copiosus a frumento: u. regio aere uberrima: u. terra ferax arborum: u. aetas ferax virtutum); frequens alqā re (häufig besucht, wo etwas zahlreich vorhanden ist, z.B. Nilus feris et beluis frequens). – Krassus der Reiche, Crassus, cui pecuniae magnitudo locupletis nomen dedit: eine r. Quelle, fons, ex quo largae aquae manant: ein r. Gewand, vestis auro ac purpurā insignis: eine r. Fülle, ubertas ac divitiae (z.B. verborum);magna vis (z.B. auri argentique): eine r. Sprache, lingua locuples; lingua dives. – jmd. reich (oder zum reichen Manne) machen, alqm divitem od. locupletem od. opulentum facere (von Pers. und Umständen etc.); alqm fortunis locupletare. alqm divitiis ornare. alqm divitiis od. opibus augere (von Pers.); alqm ex paupere divitem od. locupletem ex egente facere (aus einem armen zu einem reichen Manne machen): sich r. machen, für r. ausgeben, verbis se locupletem facere. – r. werden, divitem fieri (z.B. celeriter): divitem esse coepisse; (fortunis) loenpietari; fortunis augeri; opes nancisci; ad opes procedere: r. werden durch etwas, divitias facere ex alqa re; rem familiarem augere alqā re: aus einem armen ein reicher Mann werden, ex paupere divitem fieri; ex paupere et tenui ad magnas opes procedere. – r. sein, auch divitiis od. copiis abundare: reicher sein als jmd., divitiis superare alqm (z.B. Croesum): sehr r. sein, amplissimam possidēre pecuniam; magnas opes habere.

    deutsch-lateinisches > reich

  • 17 inops

    in-ops, opis, I) mittellos, A) = arm, 1) absol., a) eig., v. Menschen (Ggstz. copiosus, dives, locuples, opulentus,) Cic. u.a.: inops inter magnas opes, hablos unter der Habe Last (= mittellos bei reichen Mitteln), Hor.: ad alienam opem inops, Liv.: inops alienas opes exspecto, Sall.: inopem iter ingredi, ohne Geldmittel, Liv.: subst., inops, der Mittellose, Arme (Ggstz. dives), Plaut., Nep. u.a.v. Lebl., insula, Liv.: aerarium inops et exhaustum, geldarm u. erschöpft, Cic.: cupido, die nie zu stillende Habsucht, Hor. – b) übtr.: α) arm an Worten, an Gedanken, an Stoff, mager (Ggstz. copiosus, locuples, abundans), lingua, oratio, Cic.: disciplina, Cic.: causa, Cic. – β) armselig, dürftig, ärmlich, epulum, Macr.: vita, Vell.: senecta, Ov.: sturnus, Mart.: inopis animi esse, Hor. – 2) relat., arm an etw., entblößt von etw., etw. entbehrend, ohne etw., m. Genet. od. m. Abl. od. m. ab u. Abl., a) eig.: pecuniae (Ggstz. praedives), Liv.: regio inops aquarum, Curt.: somni cibique, schlaf- u. appetitlos, Ov.: auxilii, Liv.: copiarum (an Proviant), Vell.: messium (v. einer Insel), Liv.: fortunae, Tac.: rerum, leer an Gehalt (v. Versen), Hor.: paterni ruris et fundi (infolge der Ackerverteilung), Hor.: verborum u. verbis, Cic.: amicorum u. ab amicis, Cic.: agitandi inops, ohne Mittel zum Lebensunterhalte, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 11. – b) übtr.: humanitatis, Cic.: consilii, ratlos, Liv. u. Curt.: rationis, ratlos, Stat.: pacis, Ov.: mentis (Verstand), Ov.: so auch animi, Verg. – B) = machtlos, ohnmächtig, unvermögend, subst. der Machtlose, Liv. 4, 48, 13 u. 42, 30, 6: Ggstz. potens, Liv. 2, 3, 4; od. potentior, Liv. 9, 1, 8 u. 29, 8, 8: Plur. inopes, Ggstz. potentes, Sall. hist. fr. 4, 61 (19), 17. – m. folg. Infin., Prop. 2, 10, 23. – II) hilflos, ratlos, inopes relicti a duce, Cic.: solari inopem, Verg. – / Abl. Sing. gew. inopi, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 353.

    lateinisch-deutsches > inops

  • 18 begütert

    begütert, locuples. – fortunā bene ornatus (mit Glücksgütern wohl ausgestattet). – copiosus (übh. reich an Vermögen u. Glücksgütern); verb. copiosus et locuples.

    deutsch-lateinisches > begütert

  • 19 inops

    in-ops, opis, I) mittellos, A) = arm, 1) absol., a) eig., v. Menschen (Ggstz. copiosus, dives, locuples, opulentus,) Cic. u.a.: inops inter magnas opes, hablos unter der Habe Last (= mittellos bei reichen Mitteln), Hor.: ad alienam opem inops, Liv.: inops alienas opes exspecto, Sall.: inopem iter ingredi, ohne Geldmittel, Liv.: subst., inops, der Mittellose, Arme (Ggstz. dives), Plaut., Nep. u.a.v. Lebl., insula, Liv.: aerarium inops et exhaustum, geldarm u. erschöpft, Cic.: cupido, die nie zu stillende Habsucht, Hor. – b) übtr.: α) arm an Worten, an Gedanken, an Stoff, mager (Ggstz. copiosus, locuples, abundans), lingua, oratio, Cic.: disciplina, Cic.: causa, Cic. – β) armselig, dürftig, ärmlich, epulum, Macr.: vita, Vell.: senecta, Ov.: sturnus, Mart.: inopis animi esse, Hor. – 2) relat., arm an etw., entblößt von etw., etw. entbehrend, ohne etw., m. Genet. od. m. Abl. od. m. ab u. Abl., a) eig.: pecuniae (Ggstz. praedives), Liv.: regio inops aquarum, Curt.: somni cibique, schlaf- u. appetitlos, Ov.: auxilii, Liv.: copiarum (an Proviant), Vell.: messium (v. einer Insel), Liv.: fortunae, Tac.: rerum, leer an Gehalt (v. Versen), Hor.: paterni ruris et fundi (infolge der Ackerverteilung), Hor.: verborum u. verbis, Cic.: amicorum u. ab amicis, Cic.: agitandi inops, ohne Mittel zum Lebensunterhalte, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 11. – b) übtr.: humanitatis,
    ————
    Cic.: consilii, ratlos, Liv. u. Curt.: rationis, ratlos, Stat.: pacis, Ov.: mentis (Verstand), Ov.: so auch animi, Verg. – B) = machtlos, ohnmächtig, unvermögend, subst. der Machtlose, Liv. 4, 48, 13 u. 42, 30, 6: Ggstz. potens, Liv. 2, 3, 4; od. potentior, Liv. 9, 1, 8 u. 29, 8, 8: Plur. inopes, Ggstz. potentes, Sall. hist. fr. 4, 61 (19), 17. – m. folg. Infin., Prop. 2, 10, 23. – II) hilflos, ratlos, inopes relicti a duce, Cic.: solari inopem, Verg. – Abl. Sing. gew. inopi, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 353.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inops

  • 20 Богатый

    - abundans (frumento et pecoribus; homo); dives; ditis; dotatus; uber; luxurians; magnificus; opibus praeditus; opulentus; locuples; pecuniosus, bene nummatus, argento copiosus; opulentus; copiosus; beatus (civitas); felix; fortunatus; amplus; pretiosus; pollens (matrona); instructus (copiis); frequens (frequens piscibus; terra frequens colubris);

    • быть богатым - ex magno tollere acervo;

    • быть богатым и всё потерять - habuisse et nihil habere;

    • человек не слишком богатый - homo non beatissimus;

    • богатые голосовые данные - vox beata;

    • богатая нищета - instructa inopia (о жадном, скупом);

    • кто-л. чрезвычайно богат - alicui divitiae superant;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Богатый

См. также в других словарях:

  • copiosus — index copious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • copiosus — vgl. kopiös …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • copieux — copieux, ieuse [ kɔpjø, jøz ] adj. • 1365; lat. copiosus, de copia « abondance » ♦ Abondant. Un repas copieux. ⇒ plantureux. « nous leur apportâmes une copieuse quantité de bouteilles » (Lesage). ⇒ 1. bon, grand. Un copieux pourboire. ⇒ généreux …   Encyclopédie Universelle

  • copios — COPIÓS, OÁSĂ, copioşi, oase, adj. Imbelşugat, bogat, abundent; îndestulat. [pr.: pi os] – Din fr. copieux, lat. copiosus. Trimis de IoanSoleriu, 23.05.2004. Sursa: DEX 98  Copios ≠ mizer Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime  COPIÓS adj …   Dicționar Român

  • copioso — (Del lat. copiosus.) ► adjetivo Que es muy abundante: ■ la última noche cayó una copiosa nevada; copiosa comida. ANTÓNIMO escaso * * * copioso, a (del lat. «copiōsus»; form.) adj. *Abundante; se aplica a nombres de conjunto de cosas menudas: ‘Una …   Enciclopedia Universal

  • copieuse — ● copieur, copieuse nom Élève, personne qui copie frauduleusement. ● copieur, copieuse (homonymes) nom copieuse copieuse nom ● copieux, copieuse adjectif ( …   Encyclopédie Universelle

  • List of Latin nicknames of the Middle Ages — Doctor Acutissimus Doctor Angelicus …   Wikipedia

  • Copious — Co pi*ous, a. [L. copiosus, fr. copia abundance: cf. F. copieux. See {Copy}, {Opulent}.] Large in quantity or amount; plentiful; abundant; fruitful. [1913 Webster] Kindly pours its copious treasures forth. Thomson. [1913 Webster] Hail, Son of God …   The Collaborative International Dictionary of English

  • copious — adjective Etymology: Middle English, from Latin copiosus, from copia abundance, from co + ops wealth more at opulent Date: 14th century 1. a. yielding something abundantly < a copious harvest > …   New Collegiate Dictionary

  • Шоок — (Мартин Schook, 1614 1667) немецкий ученый. Профессор словесности и красноречия в утрехтском университете, а с 1640 г. профессор логики и физики в Гронингене. Известен полемическими трудами, направленными против картезианства и янсенизма.… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • 1575 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 15. Jahrhundert | 16. Jahrhundert | 17. Jahrhundert | ► ◄ | 1540er | 1550er | 1560er | 1570er | 1580er | 1590er | 1600er | ► ◄◄ | ◄ | 1571 | 1572 | 1573 | 15 …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»