Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

cōnsummātio

  • 1 consummatio

    consummātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'additionner, accumulation, ensemble, réunion, addition. [st2]2 [-] achèvement, accomplissement, terme, perfectionnement. [st2]3 [-] perfection.    - (ejus) consummatio reddenda, Plin.: il faut en donner les dimensions totales.    - consummatio ciborum, Col.: l'ensemble des aliments.    - consummationis foeditas, Plin.: le dégoût du résultat (en parlant de la nourriture).    - in consummatione gladiatorum, Plin.: à l'expiration de l'engagement des gladiateurs.    - scire initium et consummationem, Hier.: savoir le commencement et la fin.    - consummatio professionis, Col. 9, 2, 2: connaissance approfondie de sa profession.    - consummatio, Quint. 9, 2, 103: succession, concentration (d'arguments tendant à la même conclusion).    - facere in consummationem, Vulg.: consumer, détruire.    - ars minime consummationem habet, Col.: cet art est le moins perfectionné.    - consummatio saeculi (saeculorum), Hier.: la fin du monde.
    * * *
    consummātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'additionner, accumulation, ensemble, réunion, addition. [st2]2 [-] achèvement, accomplissement, terme, perfectionnement. [st2]3 [-] perfection.    - (ejus) consummatio reddenda, Plin.: il faut en donner les dimensions totales.    - consummatio ciborum, Col.: l'ensemble des aliments.    - consummationis foeditas, Plin.: le dégoût du résultat (en parlant de la nourriture).    - in consummatione gladiatorum, Plin.: à l'expiration de l'engagement des gladiateurs.    - scire initium et consummationem, Hier.: savoir le commencement et la fin.    - consummatio professionis, Col. 9, 2, 2: connaissance approfondie de sa profession.    - consummatio, Quint. 9, 2, 103: succession, concentration (d'arguments tendant à la même conclusion).    - facere in consummationem, Vulg.: consumer, détruire.    - ars minime consummationem habet, Col.: cet art est le moins perfectionné.    - consummatio saeculi (saeculorum), Hier.: la fin du monde.
    * * *
        Consummatio, Verbale. Columel. Plin. Achevement, Perfection.
    \
        Consummatio professionis. Columel. Le parachevement de la besongne que j'ay entreprinse, et dont je me suis vanté.
    \
        Si singulorum mancipiorum constituto pretio, vniuersa tanti vaenierunt, quantum ex consummatione singulorum fiebat. Pomponius. Si tous ensemble ont esté autant venduz, combien se montoyent les sommes particulieres et pris d'un chascun assemblez ensemble.

    Dictionarium latinogallicum > consummatio

  • 2 consummatio

    cōnsummātio, ōnis, f. (consummo), I) das Auf-Eine-Summe-Bringen, das Summieren, die Zusammenrechnung, c. operarum, Col. 12, 13, 7: singulorum mancipiorum, Pompon. dig. 21, 1, 36: c. argumentorum, das Zusammenfassen der Beweismittel (rhet. t. t.), Quint. 9, 2, 103: peracto ambitu Europae reddenda consummatio est, müssen wir einen Gesamtüberblick geben, Plin. 4. 121: u. so quoties magni alicuius (viri) mors ab historicis narrata est, toties fere consummatio totius vitae et quasi funebris laudatio redditur, Sen. suas. 6, 21. – II) das Bringen einer Sache auf den Höhepunkt, a) der Quantität, die Steigerung bis auf die höchste Quantität, consummatio omnium (ciborum) nocet, sehr große Quantität, Cels. 1, 3 extr. p. 21, 29 D.: huius regis c. annorum, sehr hohe Alter, Val. Max. 8, 13. ext. 5. – b) der extensiven Ausdehnung, die Hinausführung bis zum Ziele, die Vollendung, Vollziehung, Ausführung, ut initium novae liberalitatis esset c. prioris, Plin. ep.: c. evectae in altissimum paternumque fastigium imaginis, Vell.: c. maximarum rerum, Sen.: c. susceptae professionis, Col.: operis, Quint.: coeptorum, ICt.: testamenti, ICt.: pacti mei, Sen. rhet.: consummationis foeditas, das Ekelhafte seiner (des Unterleibs) Verrichtung, Plin.: c. gladiatorum, die Hauptprobe, Plin.: primi pili, die vollendete Dienstzeit, Corp. inscr. Lat. 6, 3580a, 11.

    lateinisch-deutsches > consummatio

  • 3 consummatio

    cōnsummātio, ōnis, f. (consummo), I) das Auf-Eine- Summe-Bringen, das Summieren, die Zusammenrechnung, c. operarum, Col. 12, 13, 7: singulorum mancipiorum, Pompon. dig. 21, 1, 36: c. argumentorum, das Zusammenfassen der Beweismittel (rhet. t. t.), Quint. 9, 2, 103: peracto ambitu Europae reddenda consummatio est, müssen wir einen Gesamtüberblick geben, Plin. 4. 121: u. so quoties magni alicuius (viri) mors ab historicis narrata est, toties fere consummatio totius vitae et quasi funebris laudatio redditur, Sen. suas. 6, 21. – II) das Bringen einer Sache auf den Höhepunkt, a) der Quantität, die Steigerung bis auf die höchste Quantität, consummatio omnium (ciborum) nocet, sehr große Quantität, Cels. 1, 3 extr. p. 21, 29 D.: huius regis c. annorum, sehr hohe Alter, Val. Max. 8, 13. ext. 5. – b) der extensiven Ausdehnung, die Hinausführung bis zum Ziele, die Vollendung, Vollziehung, Ausführung, ut initium novae liberalitatis esset c. prioris, Plin. ep.: c. evectae in altissimum paternumque fastigium imaginis, Vell.: c. maximarum rerum, Sen.: c. susceptae professionis, Col.: operis, Quint.: coeptorum, ICt.: testamenti, ICt.: pacti mei, Sen. rhet.: consummationis foeditas, das Ekelhafte seiner (des Unterleibs) Verrichtung, Plin.: c. gladiatorum, die Hauptprobe, Plin.: primi pili, die vollendete Dienstzeit, Corp.
    ————
    inscr. Lat. 6, 3580a, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consummatio

  • 4 consummatio

    consummātĭo, ōnis, f. [id.] (postAug.).
    I.
    A casting up or reckoning together, a summing up, a summary view.
    A.
    Prop.:

    operarum,

    Col. 12, 13, 7:

    ambitus Europae,

    Plin. 4, 23, 37, § 121:

    singulorum mancipiorum,

    Dig. 21, 1, 36.—
    B.
    Transf.
    1.
    A union, accumulation:

    ita non haec (poma) sed consummatio omnium nocet,

    not fruit of itself, but the use of it in addition to all other food, Cels. 1, 3, 83.—
    2.
    In rhet. t. t., a comprehending, connecting together:

    cum plura argumenta ad unum effectum deducuntur,

    Quint. 9, 2, 103.—
    II.
    A finishing, completing, accomplishing, consummation:

    susceptae professionis,

    Col. 9, 2, 2:

    habet res minime consummationem,

    id. 1, prooem. §

    7: maximarum rerum,

    Sen. Brev. Vit. 1, 3:

    operis,

    Quint. 2, 18, 2; 6, 1, 55:

    liberalitatis,

    Plin. Ep. 5, 12, 1; Vulg. Jer. 30, 11 (for the Heb.) et saep.:

    alvi,

    i. e. a digestion of food, Plin. 26, 8, 28, § 43:

    gladiatorum,

    i. e. the main proof of their skill, id. 8, 7, 7, § 22: PRIMI PILI, i. e. the completed time of service as primipilus, Inscr. Orell. 3453.

    Lewis & Short latin dictionary > consummatio

  • 5 consummatio

    cōnsummātio, ōnis f. [ consummo ]
    1) сложение, прибавление, складывание ( argumentorum Q)
    2) исполнение ( testamenti Dig); совершение, завершение, окончание (operis Q; maximarum rerum Sen)
    c. alvi PMпищеварение
    3) сильное увеличение, повышение до крайней степени
    4) истребление, уничтожение ( facere consummationem in cunctis gentibus Vlg)

    Латинско-русский словарь > consummatio

  • 6 consummatio

    1) счисление (1. 36 D. 21, 1). 2) совершение, исполнение: cons. coeptorum (1. 55 § 3 D. 26, 7), testamenti (1. 1 § 2 D. 28, 4), inventarii (1. 22 § 3 C. 6, 30). 3) собрание (1. 1 § 12. 1. 2 § 8 C. 1, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > consummatio

  • 7 consummatio

    accumulation, process/result of addition; total/sum; purpose; acme/zenith; final result, conclusion, completion, achievement; consummation; perfection

    Latin-English dictionary > consummatio

  • 8 consummatio

    completion, summing up, adding up.

    Latin-English dictionary of medieval > consummatio

  • 9 inconsummatio

    in-cōnsummātio, ōnis, f., die Unvollkommenheit, Tert. adv. Val. 10. Itala sap. 3, 16.

    lateinisch-deutsches > inconsummatio

  • 10 inconsummatio

    in-cōnsummātio, ōnis, f., die Unvollkommenheit, Tert. adv. Val. 10. Itala sap. 3, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconsummatio

  • 11 postumo

    postŭmo, āre, v. n. [postumus], to come after, be inferior (eccl. Lat.):

    alicui,

    Tert. Apol. 19:

    omnis consummatio, etsi ordine postumat, effectu tamen anticipat,

    id. Res. Carn. 45.

    Lewis & Short latin dictionary > postumo

См. также в других словарях:

  • CONSOMMATION — Bien que la consommation soit une notion d’expérience quotidienne, sa définition précise est complexe. Les conventions de la comptabilité nationale distinguent les consommations selon leur destination (consommations intermédiaires et… …   Encyclopédie Universelle

  • Confirmation — • Describes its origin from Biblical texts and how it has been handed down through the ages. The rite is briefly described, and the minister, matter, form, recipient, effects, necessity and sponsors are detailed Catholic Encyclopedia. Kevin… …   Catholic encyclopedia

  • consumaţie — CONSUMÁŢIE, consumaţii, s.f. 1. Faptul de a consuma1. ♢ expr. A da (un produs) în consumaţie = a pune (un produs) la dispoziţia publicului. 2. Totalitatea alimentelor pe care le consumă cineva într un local public. [var.: (înv.) consumaţiúne… …   Dicționar Român

  • ԿԱՏԱՐՈՒՄՆ — (րման.) NBH 1 1063 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 11c, 12c գ. τελείωσις perfectio συντέλεια consummatio. Կատարելն եւ իլն. կատարած. լրումն. բովանդակումն. վախճան. ... *Եղիցի կատարումն ասացելոցս նմա ʼի տեառնէ:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • parachevement — Parachevement, Consummatio, Absolutio, Perfectio. Le parachevement de la besoigne que j ay entreprise, et dont me suis vanté, Consummatio {{o=Cosummatio}} professionis …   Thresor de la langue françoyse

  • Consummation — Con sum*ma tion (k[o^]n s[u^]m*m[=a] sh[u^]n), n. [L. consummatio.] The act of consummating, or the state of being consummated; completion; perfection; termination; end (as of the world or of life). [1913 Webster] T is a consummation Devoutly to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Consummation of marriage — Consummation Con sum*ma tion (k[o^]n s[u^]m*m[=a] sh[u^]n), n. [L. consummatio.] The act of consummating, or the state of being consummated; completion; perfection; termination; end (as of the world or of life). [1913 Webster] T is a consummation …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Gallican rite — The Gallican Rite is a historical sub grouping of the Roman Catholic liturgy in western Europe; it is not a single rite but actually a family of rites within the Western Rite which comprised the majority use of most of Christianity in western… …   Wikipedia

  • Celtic Rite — The term Celtic Rite is generally, but rather indefinitely, applied to the various rites used in Great Britain, Ireland, perhaps in Brittany, and sporadically in Northern Iberia, and in the monasteries which resulted from the Irish missions of St …   Wikipedia

  • Heirat — Dieser Artikel behandelt die Hochzeit als Akt der Eheschließung. Für andere Bedeutungen siehe Hochzeit (Begriffsklärung) Hochzeitspaar im Standesamt Hochzeitsfeier (auch Heirat oder Trauung genannt) beschreibt heute die Ausdrucksformen des… …   Deutsch Wikipedia

  • Heiratsfeier — Dieser Artikel behandelt die Hochzeit als Akt der Eheschließung. Für andere Bedeutungen siehe Hochzeit (Begriffsklärung) Hochzeitspaar im Standesamt Hochzeitsfeier (auch Heirat oder Trauung genannt) beschreibt heute die Ausdrucksformen des… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»