-
1 conserte
-
2 conserte
cōnsertē, Adv. (consertus v. 2. consero), verkettet, conserte contexteque, verkettet und verflochten (= im innigen Zusammenhange), Cic. de fat. 32: c. fabulari, Sulp. Sev. dial. 1, 1, 5.
-
3 conserte
cōnsertē, Adv. (consertus v. 2. consero), verkettet, conserte contexteque, verkettet und verflochten (= im innigen Zusammenhange), Cic. de fat. 32: c. fabulari, Sulp. Sev. dial. 1, 1, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conserte
-
4 conserte
-
5 cōnsertē
cōnsertē adv. [consertus], in close connection: omnia fieri.* * *in a connected manner; as if bound/fastened together (L+S) -
6 conserte
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
7 contexte
contextē, Adv. (contextus), verwebt, verflochten, übtr., omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri, verkettet und verflochten (= im innigen Zusammenhange), Cic. de fat. 31.
-
8 contexte
contextē, adv. [contextus] d'une façon bien enchaînée. --- Cic. Fat. 31.* * *contextē, adv. [contextus] d'une façon bien enchaînée. --- Cic. Fat. 31.* * *Contexte, Aduerbium: vt Omnia naturali colligatione conserte contexteque fiunt. Cic. En telle sorte qu'ils s'entretiennent, Sans separation et interruption, Conjoinctement, et Comme entretissus. -
9 contexte
contextē, Adv. (contextus), verwebt, verflochten, übtr., omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri, verkettet und verflochten (= im innigen Zusammenhange), Cic. de fat. 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contexte
-
10 consero
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
11 contexo
con-texo, xŭi, xtum, 3, v. a. and n.I.Act., to weave, entwine, braid, join together; to interweave, unite, connect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Prop.:2.ut earum (ovium) villis confectis atque contextis homines vestiantur?
Cic. N. D. 2, 63, 158:alba lilia amarantis,
Tib. 3, 4, 33: haec directā materiā injecta contexebantur, these ( beams) were held together by timbers laid in a straight direction, Caes. B. G. 4, 17; so id. ib. 7, 23, 4 (cf. Jahn, Neue Jahrb. 1855, p. 516 sq.):fossam loricamque,
Tac. A. 4, 49:nec tam contextae cum sint (animae cum corporibus),
Lucr. 3, 695.—With dat. (post-Aug.):optime epilogum defensioni contexit,
Sen. Contr. 7 (3), 20, 7:sceleribus scelera contexens,
Sen. Ira, 1, 16, 3.—Trop.:B.quid est aetas hominis, nisi memoria rerum veterum cum superiorum aetate contexitur?
Cic. Or. 34, 120:conjuncte nostra cum reliquis rebus,
id. Fam. 5, 12, 2:extrema cum primis,
id. ib. 10, 13, 2:his et plasticen,
Plin. 35, 12, 43, § 151:partes,
Quint. 4, prooem. 7;11, 1, 6: in verbis singulis et contextis,
id. 9, 4, 23 al.:longius hoc carmen,
to weave on, continue, Cic. Cael. 8, 18; cf.interrupta,
id. Leg. 1, 3, 9:Caesaris nostri commentarios rerum gestarum Galliae, Auct. B. G. 8, prooem.: quae statim referri non poterant, contexuntur postero die,
Quint. 11, 2, 43.—Esp., to join together, to compose, make, construct, form, put together (cf.: compono, conecto, consero, etc.).1.Lit.:2.equum trabibus acernis,
Verg. A. 2, 112:puppes tenui cannā,
Val. Fl. 2, 108:saccum tenui vimine,
Col. 9, 15, 12.—Trop.:II.orationem,
Quint. 10, 6, 2; cf.librum,
Sen. Ep. 114, 18:crimen,
to devise, contrive, invent, Cic. Deiot. 6, 19.—Neutr.: contexere de aliquā re, to treat of:de sili,
Plin. 20, 5, 18, § 36.—Hence, contextus, a, um, P. a., cohering, connected:contexta condensaque corpora (opp. diffusa),
Lucr. 4, 57:oratio alia vincta atque contexta, soluta alia,
Quint. 9, 4, 19: tropos ille (corresp. with continua metaphora), id. 9, 2, 46.—* Adv.: contex-tē, connected together, in close connection:omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
12 contexte
con-texo, xŭi, xtum, 3, v. a. and n.I.Act., to weave, entwine, braid, join together; to interweave, unite, connect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Prop.:2.ut earum (ovium) villis confectis atque contextis homines vestiantur?
Cic. N. D. 2, 63, 158:alba lilia amarantis,
Tib. 3, 4, 33: haec directā materiā injecta contexebantur, these ( beams) were held together by timbers laid in a straight direction, Caes. B. G. 4, 17; so id. ib. 7, 23, 4 (cf. Jahn, Neue Jahrb. 1855, p. 516 sq.):fossam loricamque,
Tac. A. 4, 49:nec tam contextae cum sint (animae cum corporibus),
Lucr. 3, 695.—With dat. (post-Aug.):optime epilogum defensioni contexit,
Sen. Contr. 7 (3), 20, 7:sceleribus scelera contexens,
Sen. Ira, 1, 16, 3.—Trop.:B.quid est aetas hominis, nisi memoria rerum veterum cum superiorum aetate contexitur?
Cic. Or. 34, 120:conjuncte nostra cum reliquis rebus,
id. Fam. 5, 12, 2:extrema cum primis,
id. ib. 10, 13, 2:his et plasticen,
Plin. 35, 12, 43, § 151:partes,
Quint. 4, prooem. 7;11, 1, 6: in verbis singulis et contextis,
id. 9, 4, 23 al.:longius hoc carmen,
to weave on, continue, Cic. Cael. 8, 18; cf.interrupta,
id. Leg. 1, 3, 9:Caesaris nostri commentarios rerum gestarum Galliae, Auct. B. G. 8, prooem.: quae statim referri non poterant, contexuntur postero die,
Quint. 11, 2, 43.—Esp., to join together, to compose, make, construct, form, put together (cf.: compono, conecto, consero, etc.).1.Lit.:2.equum trabibus acernis,
Verg. A. 2, 112:puppes tenui cannā,
Val. Fl. 2, 108:saccum tenui vimine,
Col. 9, 15, 12.—Trop.:II.orationem,
Quint. 10, 6, 2; cf.librum,
Sen. Ep. 114, 18:crimen,
to devise, contrive, invent, Cic. Deiot. 6, 19.—Neutr.: contexere de aliquā re, to treat of:de sili,
Plin. 20, 5, 18, § 36.—Hence, contextus, a, um, P. a., cohering, connected:contexta condensaque corpora (opp. diffusa),
Lucr. 4, 57:oratio alia vincta atque contexta, soluta alia,
Quint. 9, 4, 19: tropos ille (corresp. with continua metaphora), id. 9, 2, 46.—* Adv.: contex-tē, connected together, in close connection:omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32.
См. также в других словарях:
braccio — bràc·cio s.m. 1. FO ciascuno dei due arti superiori del corpo umano: sollevare, piegare, allungare il braccio; tenere qcn. tra le braccia; portare una cartella sotto il braccio; sollevare, trasportare qcs., qcn. a braccia, con la sola forza delle … Dizionario italiano
conserto — 1con·sèr·to agg., s.m. 1a. agg. LE che è riunito in un intreccio, avviluppato: la bella image, che... liete facevan l anime conserte (Dante) 1b. agg. CO di braccia, gambe, ecc., tenute intrecciate 2. agg. BU lett., estens., denso, fitto,… … Dizionario italiano
frui — frù·i s.m.inv. LE beatitudine, felicità: la bella image che nel dolce frui | liete facevan l anime conserte (Dante) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1321. ETIMO: dal lat. frŭi godere … Dizionario italiano
fulmineo — ful·mì·ne·o agg. 1. LE che ha natura di fulmine: celer ministro del fulmineo strale (Ariosto) 2a. CO fig., estremamente rapido, velocissimo: un gesto, uno scatto fulmineo, prontezza fulminea | di brevissima durata, repentino: un incontro… … Dizionario italiano
rai — 1rai s.m.pl. LE 1. raggi, spec. del sole: ai colpi de li caldi rai | de la neve riman nudo il suggetto (Dante) | estens., la luce del sole, o del giorno: le vostre | ciocche sovente van mutando anella, | biondeggianti ... pari a soavi | rai dell… … Dizionario italiano
stare — stà·re v.intr. (io sto; essere) FO 1. di qcn., restare in un luogo senza muoversi o allontanarsi: sta qui ad aspettarmi, starò da lui solo pochi minuti; è stato in ufficio, a casa tutto il giorno; anche ass.: volete andare o state ancora un po ?; … Dizionario italiano
conserto — {{hw}}{{conserto}}{{/hw}}agg. Congiunto, intrecciato | Braccia conserte, incrociate sul petto … Enciclopedia di italiano
incrociato — agg. [part. pass. di incrociare ]. 1. [disposto a croce, che si taglia a croce o s interseca: due linee i. ; stare con le braccia, con le gambe i. ] ▶◀ [di gambe] accavallate, [di braccia] conserte. ● Espressioni: parole incrociate ➨ ❑. 2.… … Enciclopedia Italiana
mettere — / met:ere/ [lat. mittere mandare , nel lat. tardo mettere ] (pass. rem. misi, mettésti, part. pass. mésso ). ■ v. tr. 1. a. [far sì che qualcosa occupi una determinata posizione o un determinato luogo: m. i vestiti nell armadio ; m. i piatti, le… … Enciclopedia Italiana
conserto — conserto1 pl.m. conserti conserto1 sing.f. conserta conserto1 pl.f. conserte conserto2 pl.m. conserti … Dizionario dei sinonimi e contrari
conserto — agg. congiunto, intrecciato, unito FRASEOLOGIA braccia conserte, braccia intrecciate sul petto … Sinonimi e Contrari. Terza edizione