Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

cōn-socius

  • 1 consocius

    cōn-socius, a, um, vereinigt, verbunden, elementa sibi valde c., Fulg. myth. 1, 2. – subst., a) cōnsocius, ī, m., der Teilnehmer, Gehilfe, Genosse, Firm. u. Cod. Iust. – b) cōnsocia, ae, f., die Genossin, consors totius vitae et c. (von der Gattin), Ambros. epist. 9, 70.

    lateinisch-deutsches > consocius

  • 2 consocius

    cōn-socius, a, um, vereinigt, verbunden, elementa sibi valde c., Fulg. myth. 1, 2. – subst., a) cōnsocius, ī, m., der Teilnehmer, Gehilfe, Genosse, Firm. u. Cod. Iust. – b) cōnsocia, ae, f., die Genossin, consors totius vitae et c. (von der Gattin), Ambros. epist. 9, 70.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consocius

  • 3 consors

    cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60.

    lateinisch-deutsches > consors

  • 4 consors

    cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru-
    ————
    der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consors

См. также в других словарях:

  • con|so|ci|ate — «adjective, noun. kuhn SOH shee iht, ayt; verb. kuhn SOH shee ayt», adjective, noun, verb, at|ed, atng. –adj. associated together. –n. an associate; companion; partner. –v.t., v.i. to join in a consociation. ╂[< Latin consociātus, past… …   Useful english dictionary

  • socio — (Del lat. socius, compañero.) 1 Persona o entidad asociada con otra u otras para algún fin: ■ socios fundadores del club deportivo; socio comercial. SINÓNIMO miembro 2 Persona o entidad que es miembro de una sociedad: ■ un socio del club de… …   Enciclopedia Universal

  • Sociología — La sociología se encarga del análisis científico de la estructura y funcionamiento de las sociedades humanas. (DRAE, 22.ª Edición, 2001) Portal de Sociología La sociología (del latín socius, socio, y del griego «λóγος» logos) es la ciencia social …   Wikipedia Español

  • Lucio Cornelio Sila — «Sila» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Sila (desambiguación). Lucio Cornelio Sila Félix Supuesto retrato de Lucio Cornelio Sila, de época augústea (Gliptoteca de Múnich) …   Wikipedia Español

  • Henri Wallon (psicólogo) — Henri Wallon (1879 1962) fue un psicólogo profesor del Colegio de Francia y director de la Escuela de Altos Estudios y Director del Instituto de Investigaciones Psicobiológicas del Niño, de París. Sus investigaciones en materia de psicología,… …   Wikipedia Español

  • asociar — (Del lat. associare < socius, compañero.) ► verbo transitivo 1 Relacionar una cosa con otra: ■ asocio este recuerdo a tu llegada a mi casa. REG. PREPOSICIONAL + a, con ► verbo pronominal 2 Unirse dos o más personas para un fin: ■ se asociaron… …   Enciclopedia Universal

  • Sociología — (Del lat. socius, compañero + gr. logos, ciencia.) ► sustantivo femenino SOCIOLOGÍA Ciencia que estudia los fenómenos socioculturales que se producen por la relación mutua entre los individuos, y entre éstos y el medio donde viven. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • accessory — n 1. subordinate, subsidiary, auxiliary, adjunct, adjuvant, concommitant, subordinate part; minutiae or minutia, trivia, minor particular; supplement, supplementation, appendage, addition, appendix, appendant, attachment, accompaniment,… …   A Note on the Style of the synonym finder

  • associare — [dal lat. tardo associare, der. di socius socio , col pref. ad  ] (io assòcio, ecc.). ■ v. tr. 1. [far entrare in un associazione, in un partito e sim.] ▶◀ affiliare, aggregare, consociare, iscrivere. ◀▶ allontanare, cacciare, escludere,… …   Enciclopedia Italiana

  • Ploceidae — Saltar a navegación, búsqueda ? Tejedores Ploceus pelzelni, tejedor de pico fino …   Wikipedia Español

  • Sociometría — es un método cuantitativo para medir las relaciones sociales. Fue desarrollado por el psicoterapeuta Jacob Levy Moreno en sus estudios sobre la relación entre las estructuras sociales y el bienestar psicológico. La término se refiere a… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»