-
1 comissor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
2 comissor
comissari, comissatus sum V DEPcarouse, revel, make merry; hold a festive procession (L+S) -
3 cōmissor (comm-)
cōmissor (comm-) ātus, ārī, dep., κωμάζω, to revel, make merry, hold carnival: ad fratrem, L.: in domum alicuius, H.: comissantium curru, of revellers, L.—Supin. acc.: Phaedriam intromittamus comissatum, T. -
4 comessor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
5 comisor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
6 commensor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
7 commessor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
8 commisor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
9 comissabundus
comissabundus adj. [comissor], revelling, riotously: incessit, L.: exercitus, Cu.* * *comissabunda, comissabundum ADJcarousing, revelling, banqueting; holding a riotous procession (L+S) -
10 cōmissātiō (cōmess-)
cōmissātiō (cōmess-) ōnis, f [comissor], a Bacchanalian revel, revelry, C., L. -
11 cōmissātor (cōmess-)
cōmissātor (cōmess-) ōris, m [comissor], a reveller, rioter: haud commodus, T.: comissatorum conspectus: commissatores coniurationis. -
12 comessabundus
cōmissābundus ( cōmess-), a, um, adj. [comissor], holding a riotous procession, revelling, banqueting, carousing: comissabundus temulento agmine per Indiam incessit (Alexander Magnus; in regard to his imitation of the procession in honor of Bacchus through Asia; v. Curt. 9, 10, 26), Liv. 9, 17, 17; Curt. 5, 7, 10; 9, 10, 26: ubi (Athenis) comissabundi juvenes ante meridiem conventus sapientium frequentabant, decorated, crowned, etc., for a procession, Plin. 21, 3, 6, § 9. -
13 comissabundus
cōmissābundus ( cōmess-), a, um, adj. [comissor], holding a riotous procession, revelling, banqueting, carousing: comissabundus temulento agmine per Indiam incessit (Alexander Magnus; in regard to his imitation of the procession in honor of Bacchus through Asia; v. Curt. 9, 10, 26), Liv. 9, 17, 17; Curt. 5, 7, 10; 9, 10, 26: ubi (Athenis) comissabundi juvenes ante meridiem conventus sapientium frequentabant, decorated, crowned, etc., for a procession, Plin. 21, 3, 6, § 9.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский