-
1 copulatum
cōpŭlo, āvi, ātum, 1 ( part. perf., contr. cōplata, Lucr. 6, 1088; dep. collat. form cō-pŭlor, āri, v. I. A. b. infra), v. a. [copula], to couple, bind, or tie together, to join, connect, unite (class.; most freq. in Cic.).I.Lit.A.In gen.(α).With cum:(β).hominem cum beluā,
Cic. Ac. 2, 45, 139 fin.:caput et corpus cum aliquo,
Plaut. Poen. 1, 2, 130. —With inter se:(γ).inter se quaedam possint coplata teneri,
Lucr. 6, 1088.—With dat.:(δ).aurum auro,
Lucr. 6, 1078:utrimque Armeniae majori Sophene copulatur,
Plin. 6, 13, 16, § 41.—With ad:(ε).caput animalis ad pedem,
Veg. 3, 49, 2.—With simple acc.:b.diversae insociabilesque arborum naturae copulantur,
Plin. 17, 19, 30, § 137; Mart. 12, 43, 8.—In dep. form:B.adeunt, consistunt, copulantur dexteras,
Plaut. Aul. 1, 2, 38 Wagn. ad loc.; cf. Non. p. 476, 16; 479, 24, and Prisc. p. 797 P., and Ussing ad loc. (others explain dexteras as acc. of the part, or Gr. acc.).—Esp., to confront:2.copulati in jus pervenimus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148.—Mid., to associate with:II.cave siris cum filiā meā copulari hanc,
Plaut. Ep. 3, 3, 20.—Trop., to join, connect, unite.(α).With cum:(β).sermonem cum aliquo,
Plaut. Poen. 3, 3, 42:futura cum praesentibus,
Cic. Fin. 2, 14, 45:honestatem cum voluptate,
id. Ac. 2, 45, 139:equestrem ordinem cum senatu,
id. Phil. 2, 8, 19:se cum inimico,
id. Sest. 64, 133.—With inter se:(γ).ah haec inter se jungi copularique possint?
Cic. de Or. 1, 51. 222.—With dat.:(δ).quid naturae copulatum habuit Alcibiadis somnium?
Cic. Div. 2, 69, 143.—With acc. only:1.libenter copulando verba jungebant, ut sodes pro si audes, etc.,
Cic. Or. 45, 154; cf.:verba copulata (opp. simplicia),
id. ib. 32, 115:constructio verborum tum conjunctionibus copuletur, tum dissolutionibus relaxetur,
id. Part. Or. 6, 21; Quint. 2, 4, 30; cf.id. prooem. § 13: voluntates nostras,
to unite, Cic. Fam. 3, 4, 2; cf.concordiam,
Liv. 4, 43, 11:matrimonium,
Just. 1, 10 pr.; Dig. 12, 4, 6 pr.; cf.:copulari matrimonio,
ib. 24, 1, 32; cf. ib. 1, 9, 8;and, taedis,
Sen. Herc. Fur. 493.—Hence,cōpŭlātus, a, um, P. a., joined together, united, connected:nihil est animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: verba, v. supra, II. d.—* Comp.:2.nihil amabilius nec copulatius quam morum similitudo bonorum,
Cic. Off. 1, 17, 56.—‡ Sup., Inscr. de Lyon, p. 477, 3.— Adv.: cōpŭlātē, connectedly (late Lat.):copulate dictum est (diequinti),
Gell. 10, 24, 1; 17, 7 fin. —cōpŭlātum, i, n., a joint sentence, the Gr. sumpeplegmenon, called also conjunctum, Gell. 16, 8, 10. -
2 copulo
cōpŭlo, āvi, ātum, 1 ( part. perf., contr. cōplata, Lucr. 6, 1088; dep. collat. form cō-pŭlor, āri, v. I. A. b. infra), v. a. [copula], to couple, bind, or tie together, to join, connect, unite (class.; most freq. in Cic.).I.Lit.A.In gen.(α).With cum:(β).hominem cum beluā,
Cic. Ac. 2, 45, 139 fin.:caput et corpus cum aliquo,
Plaut. Poen. 1, 2, 130. —With inter se:(γ).inter se quaedam possint coplata teneri,
Lucr. 6, 1088.—With dat.:(δ).aurum auro,
Lucr. 6, 1078:utrimque Armeniae majori Sophene copulatur,
Plin. 6, 13, 16, § 41.—With ad:(ε).caput animalis ad pedem,
Veg. 3, 49, 2.—With simple acc.:b.diversae insociabilesque arborum naturae copulantur,
Plin. 17, 19, 30, § 137; Mart. 12, 43, 8.—In dep. form:B.adeunt, consistunt, copulantur dexteras,
Plaut. Aul. 1, 2, 38 Wagn. ad loc.; cf. Non. p. 476, 16; 479, 24, and Prisc. p. 797 P., and Ussing ad loc. (others explain dexteras as acc. of the part, or Gr. acc.).—Esp., to confront:2.copulati in jus pervenimus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148.—Mid., to associate with:II.cave siris cum filiā meā copulari hanc,
Plaut. Ep. 3, 3, 20.—Trop., to join, connect, unite.(α).With cum:(β).sermonem cum aliquo,
Plaut. Poen. 3, 3, 42:futura cum praesentibus,
Cic. Fin. 2, 14, 45:honestatem cum voluptate,
id. Ac. 2, 45, 139:equestrem ordinem cum senatu,
id. Phil. 2, 8, 19:se cum inimico,
id. Sest. 64, 133.—With inter se:(γ).ah haec inter se jungi copularique possint?
Cic. de Or. 1, 51. 222.—With dat.:(δ).quid naturae copulatum habuit Alcibiadis somnium?
Cic. Div. 2, 69, 143.—With acc. only:1.libenter copulando verba jungebant, ut sodes pro si audes, etc.,
Cic. Or. 45, 154; cf.:verba copulata (opp. simplicia),
id. ib. 32, 115:constructio verborum tum conjunctionibus copuletur, tum dissolutionibus relaxetur,
id. Part. Or. 6, 21; Quint. 2, 4, 30; cf.id. prooem. § 13: voluntates nostras,
to unite, Cic. Fam. 3, 4, 2; cf.concordiam,
Liv. 4, 43, 11:matrimonium,
Just. 1, 10 pr.; Dig. 12, 4, 6 pr.; cf.:copulari matrimonio,
ib. 24, 1, 32; cf. ib. 1, 9, 8;and, taedis,
Sen. Herc. Fur. 493.—Hence,cōpŭlātus, a, um, P. a., joined together, united, connected:nihil est animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: verba, v. supra, II. d.—* Comp.:2.nihil amabilius nec copulatius quam morum similitudo bonorum,
Cic. Off. 1, 17, 56.—‡ Sup., Inscr. de Lyon, p. 477, 3.— Adv.: cōpŭlātē, connectedly (late Lat.):copulate dictum est (diequinti),
Gell. 10, 24, 1; 17, 7 fin. —cōpŭlātum, i, n., a joint sentence, the Gr. sumpeplegmenon, called also conjunctum, Gell. 16, 8, 10.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский