Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

căpŭlāris

  • 1 capularis

    căpŭlāris, e de cercueil, de bière.    - capularis senex, Sen.: vieillard près de sa tombe.    - tibi ego videor capularis, Plaut. Mil. 3, 1, 33: je te donne l'impression d'avoir un pied dans la tombe.
    * * *
    căpŭlāris, e de cercueil, de bière.    - capularis senex, Sen.: vieillard près de sa tombe.    - tibi ego videor capularis, Plaut. Mil. 3, 1, 33: je te donne l'impression d'avoir un pied dans la tombe.
    * * *
        Capularis, pen. prod. Adiectiuum. vt Capularis senex. Plaut. Qui est sur le bord de sa fosse.

    Dictionarium latinogallicum > capularis

  • 2 capularis

    capulāris, e (capulus), dem Sarge gehörig = dem Grabe nahe, tam (ego tibi videor) capularis? Plaut. mil. 628 (vgl. Serv. Verg. Aen. 6, 222. Lact. Stat. Theb. 6, 55. Isid. 20, 117): pergit capulare cadaver, Lucil. (?) fr. b. Non. 564, 14.

    lateinisch-deutsches > capularis

  • 3 capularis

    capulāris, e (capulus), dem Sarge gehörig = dem Grabe nahe, tam (ego tibi videor) capularis? Plaut. mil. 628 (vgl. Serv. Verg. Aen. 6, 222. Lact. Stat. Theb. 6, 55. Isid. 20, 117): pergit capulare cadaver, Lucil. (?) fr. b. Non. 564, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > capularis

  • 4 capularis

    căpŭlāris, e, adj. [capulus], pertaining to or destined for a bier: capularem dici voluerunt senem jam morti contiguum;

    sed et reos capulares dicebant, qui capulo digni forent,

    Fulg. p. 563, 11 sq.:

    cadaver, Lucil. ap. Fulg. l. l.: tam oppido Acherunticus? Tam capularis,

    near the grave, Plaut. Mil. 3, 1, 33 (Serv. ad Verg. A. 6, 222; 11, 64).

    Lewis & Short latin dictionary > capularis

  • 5 capularis

    capulāris, e [ capulus ]
    близкий к гробу, т. е. к смерти (sc. homo Pl)

    Латинско-русский словарь > capularis

  • 6 capularis

    capularis, capulare ADJ
    ready for bier, having one foot in grave; of/near grave/bier

    Latin-English dictionary > capularis

  • 7 capulum

    căpŭlus, i, m. (acc. to Gramm. also că-pŭlum, i, n., Paul. ex Fest. p. 61 Müll.; Non. p. 4, 21 sq.; Isid. Orig. 20, 16, 5) [capio; prop. the holder].
    I.
    A sarcophagus, bier, sepulchre, tomb:

    capulum... vocatur et id, quo mortuo efferatur, Paul. l. l.: capulum dicitur quicquid aliquam rem intra se capit: nam sarcophagum, id est sepulchrum, capulum dici veteres volunt, quod corpora capiat... Novius... Prius in capulo quam in curuli sellā. Lucilius Satyrarum libro secundo, quem illi quom vidissent... in capulo hunc non esse, aliumque cubare. Var. Cosmotorque, Propter cunam capulum positum nutrix tradit pollictori,

    Non. p. 4, 21 sqq.; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 222:

    (feretrum) Latine capulus dicitur,

    id. ib. 11, 64:

    dum funera portant, Dum capulo nondum manus excidit,

    Stat. Th. 3, 362:

    monumentum quoddam conspicamur. Ibi capulos carie et vetustate semitectos, quis inhabitabant pulverei et jam cinerosi mortui,

    App. M. 4, p. 150, 27:

    capuli lecti funerei vel rogi in modum arae constructi, Placid. Gloss. tom. III. p. 451.—Hence: ire ad capulum,

    to go to the grave, Lucr. 2, 1174; and sarcastically: capuli decus, one who deserves a bier = capularis, Plaut. As. 5, 2, 42.—
    II.
    That by which any thing is seized or held, the handle:

    aratri,

    Ov. P. 1, 8, 57:

    sceptri,

    id. M. 7, 506.—Esp., the hilt of a sword, Cic. Fat. 3, 5; Verg. A. 2, 553; 10, 536; Ov. M. 7, 422; 12, 133; 12, 491; Petr. 82, 2; Tac. A. 2, 21; App. M. 1, p. 108 al.; cf.: capulum manubrium gladii vocatur, Paul. l. l. —Hence,
    III.
    = membrum virile, Plaut. Cas. 5, 2, 29;

    with the addition of coleorum,

    Auct. Priap. 24, 7.—
    IV.
    Capulum, a halter for catching or fastening cattle, a lasso, Isid. Orig. 20, 16, 5; cf. capulo.

    Lewis & Short latin dictionary > capulum

  • 8 capulus

    căpŭlus, i, m. (acc. to Gramm. also că-pŭlum, i, n., Paul. ex Fest. p. 61 Müll.; Non. p. 4, 21 sq.; Isid. Orig. 20, 16, 5) [capio; prop. the holder].
    I.
    A sarcophagus, bier, sepulchre, tomb:

    capulum... vocatur et id, quo mortuo efferatur, Paul. l. l.: capulum dicitur quicquid aliquam rem intra se capit: nam sarcophagum, id est sepulchrum, capulum dici veteres volunt, quod corpora capiat... Novius... Prius in capulo quam in curuli sellā. Lucilius Satyrarum libro secundo, quem illi quom vidissent... in capulo hunc non esse, aliumque cubare. Var. Cosmotorque, Propter cunam capulum positum nutrix tradit pollictori,

    Non. p. 4, 21 sqq.; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 222:

    (feretrum) Latine capulus dicitur,

    id. ib. 11, 64:

    dum funera portant, Dum capulo nondum manus excidit,

    Stat. Th. 3, 362:

    monumentum quoddam conspicamur. Ibi capulos carie et vetustate semitectos, quis inhabitabant pulverei et jam cinerosi mortui,

    App. M. 4, p. 150, 27:

    capuli lecti funerei vel rogi in modum arae constructi, Placid. Gloss. tom. III. p. 451.—Hence: ire ad capulum,

    to go to the grave, Lucr. 2, 1174; and sarcastically: capuli decus, one who deserves a bier = capularis, Plaut. As. 5, 2, 42.—
    II.
    That by which any thing is seized or held, the handle:

    aratri,

    Ov. P. 1, 8, 57:

    sceptri,

    id. M. 7, 506.—Esp., the hilt of a sword, Cic. Fat. 3, 5; Verg. A. 2, 553; 10, 536; Ov. M. 7, 422; 12, 133; 12, 491; Petr. 82, 2; Tac. A. 2, 21; App. M. 1, p. 108 al.; cf.: capulum manubrium gladii vocatur, Paul. l. l. —Hence,
    III.
    = membrum virile, Plaut. Cas. 5, 2, 29;

    with the addition of coleorum,

    Auct. Priap. 24, 7.—
    IV.
    Capulum, a halter for catching or fastening cattle, a lasso, Isid. Orig. 20, 16, 5; cf. capulo.

    Lewis & Short latin dictionary > capulus

См. также в других словарях:

  • CAPULARIS Senes — apud Comicos, capulo proximus, et iam iam efferendus est, Graecis συρέλλης, ἀπὸ τῆς σοροῦ, item Τυμβογέρων; σορος quoque: quemadmodum Silicernium idem Terentio, in Adelph. Actu 4. sc. 2. v. 48. a prandio silicerno, quod conficiebatur, citca… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Proteuxoa capularis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Proteuxoa — Proteuxoa …   Wikipédia en Français

  • scapulaire — 1. scapulaire [ skapylɛr ] n. m. • 1380; capulaire 1195; lat. médiév. scapulare, du lat. scapulæ « épaules » 1 ♦ Rare Vêtement de certains religieux, fait de deux larges bandes d étoffe, tombant des épaules sur la poitrine et sur le dos. « le… …   Encyclopédie Universelle

  • -aire — I. ⇒ AIRE1, suff. Suff. formateur d adj. à partir de subst. de l inanimé et marquant divers rapports (attrib., possession, appartenance, de destination, etc.). A. Rapport attributif (« qui est ... ») 1. Qui constitue, qui forme : complémentaire… …   Encyclopédie Universelle

  • CAPULUS — I. CAPULUS pro arca sepulchrali. Vide supra Capularis Senex. II. CAPULUS seu clausulan ensium, Graecis μύκης, (unde Mycenae) quod fungi formam referat, Gallis pomi similitudine pomale, quod vide infra, uti hodiernis Barbaro Graecis eadem de causa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • bord — I. Bord, Le bord d un habillement, Fimbria, Extremum tunicae, Orae, {{t=g}}brossos,{{/t}} id est ora et fimbria. Le bord d un habillement dechiqueté et frangé, Lacinia. Le bord de quelque chose que ce soit, ou le bout, Extremitas, Margo, Primores …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»