-
1 caducum
cădūcus, a, um, adj. [cado].I.That falls or has fallen, falling, fallen (mostly poet.): bacae glandesque caducae, * Lucr. 5, 1362; cf. Dig. 50, 16, 30:B.glans caduca est, quae ex arbore cecidit: oleae,
Cato, R. R. 23, 2:spica,
that fell in mowing, Varr. R. R. 2, 2, 12:aqua,
id. ib. 3, 5, 2:aquae,
Ov. P. 2, 7, 39:frondes,
Verg. G. 1, 368:frons,
Ov. M. 7, 840; id. Tr. 3, 1, 45:folia,
id. Am. 2, 16, 45:lacrimae,
id. M. 6, 396:poma,
Prop. 2, 32, 40:oliva,
Col. 12, 52, 22:fulmen,
Hor. C. 3, 4, 44:te, triste lignum, te caducum In domini caput immerentis,
id. ib. 2, 13, 11; cf.ligna,
Varr. L. L. 6, § 66 Müll.:tela,
Prop. 4 (5), 2, 53:moro coma nigrior caduco,
Mart. 8, 64, 7.—Caduca auspicia dicunt cum aliquid in templo excidit, veluti virga e manu, Paul. ex Fest. p. 64, 9 Müll.—2. 3. II.Inclined to fall, that easily falls (rare):2.vitis, quae naturā caduca est et, nisi fulta sit, ad terram fertur,
Cic. Sen. 15, 52; cf. id. ib. 2, 5. —Hence,Esp., in medic. lang.: homo, epileptic, Firm. Math. 3, 6, n. 8;B.Aemil. Mac. c. de Paeonia: equus,
Veg. 1, 25, 2:asellus morbo detestabili caducus,
App. M. 9, p. 236, 12:morbus,
the falling sickness, epilepsy, App. Herb. 60; Aemil. Mac. c. Aristoloch.; Isid. Orig. 14, 7, 5.—Trop.1.In gen., frail, fleeting, perishable, transitory, vain (class., esp. in prose):2.in eo, qui ex animo constet et corpus caducus et infirmus,
Cic. N. D. 1, 35, 98:ignis,
quickly extinguished, Sen. Q. N. 2, 23, 2:res humanae fragiles caducaeque,
Cic. Lael. 27, 102: quis confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, id. Fin. 2, 27, 86:nihil nisi mortale et caducum praeter animos,
id. Rep. 6, 17, 17: alia omnia incerta sunt, caduca, mobilia;virtus est una altissimis defixa radicibus,
id. Phil. 4, 5, 13; id. Lael. 6, 20; id. Dom. 58, 146:tituli,
Plin. Pan. 55, 8:tempus,
id. Ep. 3, 7, 14:labores,
id. ib. 9, 3, 2:fama,
Ov. P. 4, 8, 46:spes,
vain, futile, id. M. 9, 597:preces,
ineffectual, id. F. 1, 181:pars voti,
id. Ib. 88.—Esp., in law, caduca bona were those possessions which did not fall to the heir mentioned in a will, because he was childless, but passed to other heirs (in default of such, to the exchequer); vacant, having no heir (cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 760 sq.):b.quod quis sibi testamento relictum, ita ut jure civili capere possit, aliquă ex causă deinde non ceperit, caducum appellatur, veluti ceciderit ab eo, etc., Ulp. Lib. Regul. tit. 10: hereditates,
Cic. Phil. 10, 5, 11; Cod. Th. 10, 10, 30 pr.; Dig. 22, 5, 9: portio, Gai Inst. 2, 206.—As subst.: cădūcum, i, n., property without an heir, an unowned eslate:legatum omne capis nec non et dulce caducum,
Juv. 9, 88:caduca occupare,
Just. 19, 3, 6: vindicare, Gal Inst. 2, 207.—Transf., of other things:nostra est omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines, quasi caducam atque vacuam, abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt,
Cic. de Or. 3, 31, 122 (no comp. or sup.).—Hence, adv.: cădū-cĭter, precipitately, headlong: caduciter = praecipitanter;Varro: aquai caduciter ruentis,
Non. p. 91, 1 sq. -
2 caducus
cădūcus, a, um, adj. [cado].I.That falls or has fallen, falling, fallen (mostly poet.): bacae glandesque caducae, * Lucr. 5, 1362; cf. Dig. 50, 16, 30:B.glans caduca est, quae ex arbore cecidit: oleae,
Cato, R. R. 23, 2:spica,
that fell in mowing, Varr. R. R. 2, 2, 12:aqua,
id. ib. 3, 5, 2:aquae,
Ov. P. 2, 7, 39:frondes,
Verg. G. 1, 368:frons,
Ov. M. 7, 840; id. Tr. 3, 1, 45:folia,
id. Am. 2, 16, 45:lacrimae,
id. M. 6, 396:poma,
Prop. 2, 32, 40:oliva,
Col. 12, 52, 22:fulmen,
Hor. C. 3, 4, 44:te, triste lignum, te caducum In domini caput immerentis,
id. ib. 2, 13, 11; cf.ligna,
Varr. L. L. 6, § 66 Müll.:tela,
Prop. 4 (5), 2, 53:moro coma nigrior caduco,
Mart. 8, 64, 7.—Caduca auspicia dicunt cum aliquid in templo excidit, veluti virga e manu, Paul. ex Fest. p. 64, 9 Müll.—2. 3. II.Inclined to fall, that easily falls (rare):2.vitis, quae naturā caduca est et, nisi fulta sit, ad terram fertur,
Cic. Sen. 15, 52; cf. id. ib. 2, 5. —Hence,Esp., in medic. lang.: homo, epileptic, Firm. Math. 3, 6, n. 8;B.Aemil. Mac. c. de Paeonia: equus,
Veg. 1, 25, 2:asellus morbo detestabili caducus,
App. M. 9, p. 236, 12:morbus,
the falling sickness, epilepsy, App. Herb. 60; Aemil. Mac. c. Aristoloch.; Isid. Orig. 14, 7, 5.—Trop.1.In gen., frail, fleeting, perishable, transitory, vain (class., esp. in prose):2.in eo, qui ex animo constet et corpus caducus et infirmus,
Cic. N. D. 1, 35, 98:ignis,
quickly extinguished, Sen. Q. N. 2, 23, 2:res humanae fragiles caducaeque,
Cic. Lael. 27, 102: quis confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, id. Fin. 2, 27, 86:nihil nisi mortale et caducum praeter animos,
id. Rep. 6, 17, 17: alia omnia incerta sunt, caduca, mobilia;virtus est una altissimis defixa radicibus,
id. Phil. 4, 5, 13; id. Lael. 6, 20; id. Dom. 58, 146:tituli,
Plin. Pan. 55, 8:tempus,
id. Ep. 3, 7, 14:labores,
id. ib. 9, 3, 2:fama,
Ov. P. 4, 8, 46:spes,
vain, futile, id. M. 9, 597:preces,
ineffectual, id. F. 1, 181:pars voti,
id. Ib. 88.—Esp., in law, caduca bona were those possessions which did not fall to the heir mentioned in a will, because he was childless, but passed to other heirs (in default of such, to the exchequer); vacant, having no heir (cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 760 sq.):b.quod quis sibi testamento relictum, ita ut jure civili capere possit, aliquă ex causă deinde non ceperit, caducum appellatur, veluti ceciderit ab eo, etc., Ulp. Lib. Regul. tit. 10: hereditates,
Cic. Phil. 10, 5, 11; Cod. Th. 10, 10, 30 pr.; Dig. 22, 5, 9: portio, Gai Inst. 2, 206.—As subst.: cădūcum, i, n., property without an heir, an unowned eslate:legatum omne capis nec non et dulce caducum,
Juv. 9, 88:caduca occupare,
Just. 19, 3, 6: vindicare, Gal Inst. 2, 207.—Transf., of other things:nostra est omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines, quasi caducam atque vacuam, abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt,
Cic. de Or. 3, 31, 122 (no comp. or sup.).—Hence, adv.: cădū-cĭter, precipitately, headlong: caduciter = praecipitanter;Varro: aquai caduciter ruentis,
Non. p. 91, 1 sq.
См. также в других словарях:
Boismé — 46° 46′ 32″ N 0° 26′ 02″ W / 46.7756, 0.433888888889 … Wikipédia en Français