-
1 piattabanda di conci
Dictionnaire polytechnique italo-russe > piattabanda di conci
-
2 arco a conci
-
3 rivestimento a conci
Dizionario di costruzione italiana-russo > rivestimento a conci
-
4 untergehen
[2424] untergehen, I) verschwinden, von der Sonne etc: occĭdere. obire (Ggstz. oriri). – se abdere (sich den Blicken entziehen). – II) umkommen: perire (umkommen, von leb. Wesen). – interire (untergehen, aufhören zu existieren, von leb. Wesen u. Dingen). – occĭdere (vor den Augen anderer untergehen u. verschwinden, v. leb. Wesen u. bildl. v. Dingen, z.B. von der Hoffnung). – cadere. concĭ dere (fallen, zusammenstürzen, v. Dingen, z.B. vom Staat, von einem Haus als Familie). – tolli (von der Erde ver. schwinden, v. Dingen. z.B. vom Ruhm). – mori (sterben, absterben = vergehen, v. Lebl., z.B. ars moriens: u. secum et natas et morituras litteras). – in den Wellen unt., aquā mergi: in den Wellen durch Schiffbruch unt., naufragio perire (von Schiffenden); naufragio interire (von Schiffen u. Schiffenden): eineuntergegangene Sprache, *linguamortua.
-
5 साधन _sādhana
साधन a. (-नी f.) [साध् णिच् ल्यु ल्युट् वा]1 Accompli- shing, effecting &c.-2 Procuring.-3 Conjuring up (a spirit).-4 Denoting, expresssive of.-नम् 1 Accom- plishing, effecting, performing, as in स्वार्थसाधनम्.-2 Fulfilment, accomplishment, complete attiainment of an object; प्रजार्थसाधने तौ हि पर्यायोद्यतकार्मुकौ R.4.16.-3 A means, an expedient, a means of accomplishing any- thing; असाधना अपि प्राज्ञा बुद्धिमन्तो बहुश्रुताः । साधयन्त्याशु कार्याणि Pt.2.1; शरीरमाद्यं खलु धर्मसाधनम् Ku.5.33,52; R.1.19; 4.36,62.-4 An instrument, agent; कुठारः छिदिक्रिया- साधनम्-5 The efficient cause, source, cause in general.-6 The instrumental case.-7 Implement, apparatus.-8 Appliance, materials.-9 Matter, ingredients, substance.-1 An army or a part thereof; व्यावृत्तं च विपक्षतो भवति यत्तत्साधनं सिद्धये Mu.5.1.-11 Aid, help, assistance (in general).-12 Proof, substantiation, demonstration.-13 The hetu or middle term in a syllo- gism, reason, that which leads to a conclusion; साध्ये निश्चितमन्वयेन घटितं बिभ्रत् सपक्षे स्थितिं । व्यावृत्तं च विपक्षतो भवति यत्तत् साधनं सिद्धये ॥ Mu.5.1.-14 Subduing, overcoming.-15 Subduing by charms.-16 Accomplishing anything by charms or magic.-17 Healing, curing.-18 Killing, destroying; फलं च तस्य प्रतिसाधनम् Ki.14.17.-19 Conci- liating, propitiating, winning over.-2 Going out, setting forward, departure.-21 Going after, following.-22 Penance, self-mortification.-23 Attainment of final beatitude.-24 A medicinal preparation, drug, medicine.-25 (In law) Enforcement of the the deli- very of anything, or of the payment of debt, infliction of fine.-26 A bodily organ.-27 The penis.-28 An udder.-29 Wealth.-3 Friendship.-31 Profit, advantage.-32 Burning a dead body.-33 Obsequies.-34 Killing or oxydation of metals.-35 Proof, argu- ment.-36 Conflict, battle.-37 (In gram.) Instru- ment, agent.-38 Making ready, preparation.-39 Gain, acquisition.-4 Calculation.-Comp. -अध्यक्षः Superintendent or captain of the military forces.-अर्ह a. worthy of being proved or accomplished.-क्रिया 1 a finite verb.-2 an action connected with a Kāraka.-क्षम a. admitting proof.-निर्देशः production of proof.-पत्रम् a document used as evidence. -
6 клинчатая перемычка
-
7 conciare
-
8 sermo
sermo, ōnis, m. (1. sero), die zwischen mehreren gewechselte Rede, die Unterredung, Unterhaltung, das Gespräch (s. Varro LL. 6, 64), I) eig.: A) im allg.: a) eig.: iocus, ludus, sermo (Gekose), Plaut.: sermo in circulis, disputationibus, congressionibus familiarium versetur, Cic.: cum in sermone cotidiano, tum in senatu palam sic egit causam tuam, ut etc., Cic.: esse in ore, in sermone omnium, Cic.: memini in eum sermonem illum incĭdere, qui tum fere multis erat in ore, Cic.: iucundus mihi est sermo litterarum tuarum, die briefliche Unterredung (Unterhaltung) mit dir, Cic.: sermonem arripere, Cic.: sermonem conferre cum alqo, Cic.: sermonem instituere cum alqo, Cic.: sermones u. alqd sermonibus serere, s. 1. sero no. II: texere longos sermones, Plaut.: sermonem quaerere, anfangen zu schwatzen, zu kosen, Ter.: sermonem ordiri, Cic.: oritur sermo de alqa re, Hor.: inde ortus sermo percunctantibus utrimque, Sall. fr.: in istum sermonem delabi, Cic.: sermonem habere cum alqo, Cic.: dare se in sermonem, in die Unterhaltung eintreten, Poët. bei Cic.: se familiariter in eorum sermonem insinuare ac dare, Cic.: longior ab alqo instituitur sermo, Caes.: discumbitur, fit sermo inter eos, Cic.: quaecumque eis rebus de quibus hic sermo est nomina imponis, Cic.: de Alexandrinis esse video sermonem, quem ego non refuto, Cic.: multa ibi totā die in conci-————lio sermonibus iactata erant, war hin u. her besprochen worden, Liv.: abrumpere sermonem, s. abrumpo no. II, 2, b: interrumpere sermonem, Plaut.: sermonem incīdere (v. einer Frage), Liv.: dabimus sermonem iis, qui etc., wir werden denen etwas zu reden geben, die usw., Cic.: nullā sermonum vice, ohne ein Wort zu wechseln, Amm. – b) meton., das Gespräch = der Gegenstand des Gespräches, filius meus sermo est per urbem, ist das Stadtgespräch, Plaut.: nunc inter eos tu sermo es, Prop.: Cataplus ille Puteolanus, sermo illius temporis, Cic. – B) insbes.: 1) die gelehrte Unterredung, Disputation, der Dialog, sermo oritur ab alqa re, Cic.: princeps Crassus eius sermonis ordiendi fuit, Cic.: in sermonem ingredi, teilnehmen an der U., Cic.: vocare alqm in longum sermonem, auffordern zu usw., Cic.: sermonem cum alqo habere de amicitia, Cic.: num sermonem vestrum aliquem diremit noster adventus? Cic.: sermones, quos scripsit (Plato), Gell. – 2) die gewöhnliche Rede, die Umfangssprache, das ruhige-, gelassene Gespräch, der ruhige-, gelassene Gesprächston (Ggstz. contentio, s. Cornif. rhet. 2, 23. Cic. de off. 1, 132), sermonis plenus orator, Cic.: litigantes a sermone incipiant, ad vociferationem transeant, Sen.: supra modum sermonis attolli, Quint.: vox sermoni proxima, Quint.: scribere sermoni propiora, Hor. – dah. meton.: a) bei Horaz, seine Briefe u. Satiren, als dem gewöhnli-————chen Gesprächston sich annähernde Sprachdarstellungen, im Gegensatz zu dem erhabenen poetischen Ausdruck, Hor. ep. 1, 4, 1 u. 2, 2, 60 (von den Satiren); u. ibid. 2, 1, 250 (von den Briefen). – b) die sich dem Gesprächston annähernde kunstlose Rede, ut rursus vaces sermoni, quem apud municipes meos habui, Plin. ep. 1, 8, 2. – c) übh. gesprochene Worte, getane Äußerung, hic sermo Abdalonymi, Curt. 4, 1 (4), 26: multi et illustres et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, meine vielen unzweideutigen, auf der Gerichtsbühne u. im gewöhnlichen Leben getanen Äußerungen, Cic. ep. 3, 8, 2. – 3) mit Beziehung auf ein gewisses Objekt, die Rede der Menge über etw., das Gerede, das Gerücht, verb. sermo atque fama, Cic.: vulgi, hominum, Cic.: sermones lacessere, G. hervorrufen, zu G. Veranlassung geben, Cic.: dare sermonem alci, jmdm. zu reden geben, Cic.: ebenso sermones praebere aliis, Liv.: materiam sermonibus praebere, Tac.: ne putet aliquid oratione meā sermonis in sese aut invidiae esse quaesitum, übler Nachrede, Cic. – II) übtr.: 1) die Sprache = die Sprech-, die Rede-, Ausdrucksweise, der Ausdruck, a) eig.: s. rusticus (der Bauern), urbanus (der Städter), Liv.: s. proletarius, Plaut., plebeius, Cic.: s. cotidianus, Quint.: s. lenis minimeque pertinax, Cic.: antiquior est huius (Catonis) sermo, Cic.: delicatus, festivus, elegans, Cic.: sermonis elegantia, Cic.: s. te-————nuis exsanguisque, Cic.: sermonis error, irrtümliche Ausdrucksweise, Cic.: fuit ergo in Catulo sermo Latinus, Cic.: est igitur tropus sermo a naturali et principali significatione translatus ad aliam, Quint. – b) meton., die besonders gesprochenen oder geschriebenen Worte, der Ausdruck, Satz, s. Ulp. dig. 7, 1, 20; 11, 7, 2. § 1. Pompon. dig. 28, 5, 29 u. ö. bei den ICt.: Plur., non possum exprimere sermonibus, ich finde nicht Worte, Min. Fel. 2, 2. – 2) die Sprache, die jmd. redet, u. im Ggstz. zu einer anderen die Mundart, der Dialekt, patrii sermonis egestas, Lucr.: sermone debemus uti, qui natus est nobis, unserer Muttersprache, Cic.; vgl. nativus ille sermo commercio aliarum gentium exolevit, Curt.: sermoni Persarum se dedidit, Nep.: quae philosophi Graeco sermone tractassent, Cic.: sermonem humanum imitari, v. Vögeln, Plin. – lusciniae Graeco atque Latino sermone dociles, Plin. – 3) der Sprachgebrauch, rectus, ICt.: vulgi sermone mors significatur, ICt. – ⇒ Das o im Nom. von Natur lang, Lucr. 4, 535. Hor. sat. 1, 10, 23: später verkürzt, Iuven. 6, 193; 8, 39. -
9 conciare
conciare v. ( cóncio, cónci; p.p. conciàto/cóncio) I. tr. 1. ( Pell) tanner; ( con allume) mégir: conciare pelli tanner des peaux. 2. (rif. a prodotti vegetali, olive, sementi) traiter: conciare il tabacco traiter le tabac. 3. ( fig) (ridurre in cattivo stato: persone) arranger, mettre dans un triste état; ( sporcare) salir; ( vestire male) affubler, fagoter. 4. ( fig) (ridurre in cattivo stato: cose) abîmer, mettre dans un état lamentable; ( sporcare) salir: ma come hai fatto a conciare così quelle scarpe? mais comment as-tu fait pour mettre tes chaussures dans un tel état? II. prnl. conciarsi 1. ( ridursi in cattivo stato) s'arranger, se mettre en piteux état: guarda come ti sei conciato! regarde comme tu t'es arrangé! 2. ( sporcarsi) se salir. 3. ( vestirsi con cattivo gusto) s'accoutrer, s'attifer, s'affubler: guarda come si è conciata per andare alla festa! regarde un peu comment elle s'est accoutrée pour aller à la soirée!; ma come ti sei conciato oggi? tu as vu comment tu es attifé aujourd'hui? -
10 arco
(m)1. арка; свод2. дуга— arco a catenaria— arco a sesto rialzato— arco a sesto scemo— arco rialzato— arco scemo -
11 rivestimento
(m)1. ( действие и результат) облицовка; обшивка; покрытие; футеровка, обмуровка; отделка2. оплётка, обмоткаrivestimento con [di] assi — обшивка досками
rivestimento con [di] tavole — обшивка досками
rivestimento con materiale termoisolante — покрытие [облицовка] теплоизоляционным материалом
rivestimento di legno compensato — облицовка [обшивка] фанерой; отделка фанерой; фанеровка
2. облицовка или отделка из нержавеющей сталиrivestimento in acciaio inossidabile — 1. облицовка или отделка нержавеющей сталью
-
12 клинчатая перемычка
Русско-итальянский строительный словарь > клинчатая перемычка
-
13 conciarsi
io mi concio, tu ti conciиспачкаться, уделатьсяguarda come ti sei conciato! — смотри, как ты уделался!
••
См. также в других словарях:
conci — CÓNCI, conciuri, s.n. Coc2. ♦ (reg.) Cerc de lemn, de lână împletită etc., învelit în pânză sau într o împletitură de păr, pe care, în unele regiuni de la ţară, îl poartă femeile măritate pe creştetul capului, sub basma. – Din magh. konty. Trimis … Dicționar Român
Asociación Deportiva Atenas — Saltar a navegación, búsqueda Nombre oficial Asociación Deportiva Atenas Patrocinador La Lacteo … Wikipedia Español
Giorgio Jan — (21 December 1791 in Vienna May 8, 1866 ,Milan) was an Italian taxonomist, zoologist, botanist and writer. He is also known as Georg Jan or Georges Jan.After having been an assistant at the University of Vienna, Jan obtained the post of professor … Wikipedia
Ruggero Cobelli — Ruggero (de) Cobelli (5 April 1838 5 September 1921) was an Italian entomologist who specialised in Orthoptera, Hemiptera and Hymenoptera. Born in Rovereto and the brother of Giovanni Cobelli, Ruggero Cobelli was a physician. His collection of… … Wikipedia
Giorgio Jan — Nacimiento 21 de diciembre 1837 Viena Fallec … Wikipedia Español
Menoponoidea — Menopon biseriatum Научная классификация … Википедия
Пухопероеды — Пухопероеды … Википедия
coc — COC1, coci, s.m. Bacterie sferică, izolată sau grupată împreună cu altele în formă de lanţ, de ciorchine etc. – Din fr. coccus. Trimis de hai, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 COC2, cocuri, s.n. Pieptănătură femeiască cu părul strâns sau împletit şi… … Dicționar Român
concio — concio1 pl.m. conci concio1 sing.f. concia concio1 pl.f. conce concio2 pl.m. conci concio3 pl.m. conci … Dizionario dei sinonimi e contrari
Leonardo Fea — (1852 1903) was an Italian explorer, zoologist, painter and naturalist.Fea was born in Turin, and became an assistant at the Museo Civico di Storia Naturale di Genova the Museum of Natural History in Genoa. He made several foreign trips to… … Wikipedia
List of zoologists by author abbreviation — This is a list of zoologists by their surnames with abbreviated given names. A * Abe Tokiharu Abe (1911 ndash;1996) * Able Kenneth W. Able (b. 1945) * Abbott Charles Conrad Abbott (1843 ndash;1919) * Acerbi Giuseppe Acerbi (1773–1846) * Acero… … Wikipedia