bzdurzyć

См. также в других словарях:

• bzdurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz., ndk VIIa, bzdurzyćrzę, bzdurzyć rzy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić o rzeczach bezsensownych, opowiadać głupstwa, bzdury; bredzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań bzdurzyć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bzdurzyć — ndk VIb, bzdurzyćrzę, bzdurzyćrzysz, bzdurz, bzdurzyćrzył pot. «pleść bzdury, głupstwa; mówić o rzeczach błahych; bredzić, bajać, paplać» …   Słownik języka polskiego

• bzdurzenie — n I rzecz. od bzdurzyć …   Słownik języka polskiego

• ględzić — ndk VIa, ględzićdzę, ględzićdzisz, ględź, ględzićdził 1. pot. «mówić rozwlekle, nudnie, bez sensu; bzdurzyć, pleść» Ględzić o czymś. Ględził w kółko to samo. Ględził cały wieczór. 2. łow. «o łani: wydawać głos w okresie rykowiska» …   Słownik języka polskiego

• pleść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, plotę, plecie, pleć, plótł, plotła, pletli, pleciony {{/stl 8}}– upleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć ze sobą długie i cienkie elementy, przekładając, przeciągając na przemian jeden przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień