-
1 bzdurzyć
глаг.• болтать -
2 bajać
глаг.• пустословить* * *несов. книжн. 1. рассказывать сказки;2. нести вздор+2. bajdurzyć, bzdurzyć
* * *несов. книжн.1) расска́зывать ска́зки2) нести́ вздорSyn: -
3 bajdurzyć
глаг.• болтать• разбалтывать* * *несов. разг. рассказывать небылицы; молоть вздор+bajać, bzdurzyć
* * *несов. разг.расска́зывать небыли́цы; моло́ть вздорSyn: -
4 bredzić
глаг.• бормотать• бредить• маячить• неистовствовать* * *bredzę несов. 1. бредить;2. нести чушь, молоть вздор+1. majaczyć 2. bzdurzyć
* * *bredzę несов.1) бре́дить2) нести́ чушь, моло́ть вздорSyn:majaczyć 1), bzdurzyć 2) -
5 ględzić
глаг.• надоедать* * *ględz|ić\ględzićę несов. разг. плести, нудно болтать;● \ględzić trzy po trzy нести вздор (околесицу)
+ bajdurzyć, bzdurzyć, pleść* * *ględzę несов. разг.плести́, ну́дно болта́тьSyn: -
6 pleść
глаг.• болтать• заплести• заплетать• плести• поговорить• сплести• сплетать* * *ple|śćplotę, plótł, plotła, \pleśćtli, \pleśćciony несов. 1. плести; заплетать;\pleść warkocze заплетать косы;
2, (bzdurzyć) плести, болтать, нести вздор (чепуху)* * *plotę, plótł, plotła, pletli, pleciony несов.1) плести́; заплета́тьpleść warkocze — заплета́ть ко́сы
2) ( bzdurzyć) плести́, болта́ть, нести́ вздор (чепуху́) -
7 wygadywać
глаг.• выбалтывать* * *wygadywa|ć\wygadywaćny несов. 1.болтать, молоть языком;\wygadywać niestworzone rzeczy нести вздор (околёсицу, околёсицу);
2. na kogo наговаривать, возводить напраслину+1. bzdurzyć 2. oczerniać
* * *wygadywany несов.1) болта́ть, моло́ть языко́мwygadywać niestworzone rzeczy — нести́ вздор (околе́сицу, околёсицу)
2) na kogo нагова́ривать, возводи́ть напра́слинуSyn:bzdurzyć 1), oczerniać 2)
См. также в других словарях:
bzdurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz., ndk VIIa, bzdurzyćrzę, bzdurzyć rzy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić o rzeczach bezsensownych, opowiadać głupstwa, bzdury; bredzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań bzdurzyć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzdurzyć — ndk VIb, bzdurzyćrzę, bzdurzyćrzysz, bzdurz, bzdurzyćrzył pot. «pleść bzdury, głupstwa; mówić o rzeczach błahych; bredzić, bajać, paplać» … Słownik języka polskiego
bzdurzenie — n I rzecz. od bzdurzyć … Słownik języka polskiego
ględzić — ndk VIa, ględzićdzę, ględzićdzisz, ględź, ględzićdził 1. pot. «mówić rozwlekle, nudnie, bez sensu; bzdurzyć, pleść» Ględzić o czymś. Ględził w kółko to samo. Ględził cały wieczór. 2. łow. «o łani: wydawać głos w okresie rykowiska» … Słownik języka polskiego
pleść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, plotę, plecie, pleć, plótł, plotła, pletli, pleciony {{/stl 8}}– upleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć ze sobą długie i cienkie elementy, przekładając, przeciągając na przemian jeden przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
