-
1 pewny
to pewne das steht fest7) ( przekonany)nie być \pewnym jutra sich +dat der Zukunft nicht sicher seinbyła go pewna sie war sich seiner sicher\pewny siebie selbstsicherbyć \pewnym swego seiner Sache sicher sein8) ( bezpieczny) sicher, geborgen -
2 swoje
obstawać przy swoim auf seiner Meinung beharren;robić swoje seine Arbeit tun; den Zweck nicht verfehlen;wiedzieć swoje seine (eigene) Meinung haben, sich sein Teil denken;być pewnym swego sich seiner Sache sicher sein
См. также в других словарях:
być pewnym swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} być przekonanym, że ma się rację, postępuje się słusznie, że coś się uda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była pewna swego, znając przepisy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pewny — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}pewien {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, pewnywni, pewnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, co do którego nie ma wątpliwości, że się zdarzy;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego