-
1 ciekaw|y
Ⅰ adj. grad. 1. (dociekliwy) [osoba] curious; [umysł, spojrzenie] inquisitive, inquiring- być ciekawym czegoś to be curious about sth2. (interesujący) [książka, przedstawienie] interesting, engaging; [postać, okres, pomysł] interesting- niezbyt ciekawe spotkanie not a very interesting meeting- wieść ciekawe życie to lead an interesting life- twój sąsiad to ciekawy człowiek your neighbour’s an interesting character- rozglądamy się za ciekawszą pracą we’re looking around for more interesting work- ciekawa rzecz, jak/że… it’s interesting a. curious how/that…Ⅱ ciekaw adj. praed. curious (czegoś about sth)- ciekaw jestem, dokąd oni poszli I wonder where they’ve gone- ciekawa jestem, jak on wygląda I wonder what he looks like- wcale nie jesteśmy tego ciekawi we’re not the slightest bit interested- to bardzo ciekawe, prawda? that’s interesting, isn’t it?- a to ciekawe now that’s (very) interesting- ciekawe, czy zdam I wonder if I’ll pass- ciekawe, czy sam to wymyślił I wonder if he thought that up himself- ciekawe, jaka jutro będzie pogoda I wonder what the weather will be like tomorrow- tylko ciekawe, ile by za to chciał but I wonder how much he’d want for it- ciekawe, im więcej o tym myślę, tym mniej rozumiem it’s curious, the more I think about it the less I understand- ciekawe, że już tydzień temu mnie ostrzegał curiously enough, he warned me a week ago- i co ciekawsze, nigdy wcześniej tam nie był even more interestingly, he’d never been there before- i co najciekawsze, okazał się moim dalekim krewnym and the oddest thing of all is that he turned out to be a distant relative of mineⅣ ciekaw|y m, ciekawa f zw. pl (gap) onlooker- wokół przemawiającego zebrała się grupa ciekawych a group of onlookers gathered round the speaker- ślub zgromadził mnóstwo ciekawych the wedding attracted a crowd of onlookersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciekaw|y
См. также в других словарях:
ciekawić — ndk VIa, ciekawićwię, ciekawićwisz, ciekawićaw, ciekawićił «budzić ciekawość, zainteresowanie; interesować, zajmować; zaciekawiać» Ciekawił ją ten chłopak. Ciekawiła go nowa szkoła. ciekawić się książk. «okazywać ciekawość, przejawiać… … Słownik języka polskiego
szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… … Słownik języka polskiego
nowinka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nowinkance; lm D. nowinkanek {{/stl 8}}{{stl 7}}1 niezbyt ważna nowina, często mająca charakter plotki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być ciekawym nowinek. Sąsiedzkie nowinki.2 {{/stl 10}}{{stl 7}} coś nowego, nieznanego … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umrzeć — dk XI, umrę, umrzesz, umrzyj, umarł, umarły, umarłszy umierać ndk I, umrzećam, umrzećasz, umrzećają, umrzećaj, umrzećał «zakończyć życie, przestać żyć; skonać» Umrzeć młodo, w kwiecie wieku. Umrzeć nagle. Umrzeć z honorem, jak bohater. Umierać… … Słownik języka polskiego
umrzeć — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… … Słownik frazeologiczny
umierać — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… … Słownik frazeologiczny
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
