-
1 burzliwy
прил.• буйный• бурный• неистовый• шумливый• шумный* * *burzliw|y\burzliwyi, \burzliwyszy бурный;\burzliwyе morze бурное море; \burzliwye oklaski бурные аплодисменты; \burzliwyе życie бурная (беспокойная) жизнь; \burzliwy charakter вспыльчивый характер
* * *burzliwi, burzliwszyбу́рныйburzliwe morze — бу́рное мо́ре
burzliwe oklaski — бу́рные аплодисме́нты
burzliwe życie — бу́рная (беспоко́йная) жизнь
burzliwy charakter — вспы́льчивый хара́ктер
-
2 burzliwy
adj(pogoda, dyskusja) stormy; ( owacja) thunderous; (czas, dzieje) tumultuous, turbulent* * *a.1. ( o burzy) stormy; burzliwe lato stormy summer; burzliwa pogoda stormy weather; burzliwe morze rough sea.2. przen. stormy; burzliwe wydarzenia tumultuous events; burzliwe czasy turbulent times; burzliwa młodość wild youth; burzliwe życie checkered life; burzliwe wody turbulent l. rough waters; czyjaś burzliwa natura sb's tempestuous nature; burzliwa dyskusja boisterous discussion; burzliwa miłość tempestuous love.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burzliwy
-
3 burzliwy
-
4 burzliwy
1) ( pełen burz) stürmisch, gewittrig -
5 burzliwy
mech. pł. турбулентныйKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > burzliwy
-
6 burzliwy
1. 'houleux2. frénétique3. furieux4. houleux5. impétueux6. mouvementé7. orageux8. tempétueux9. tumultuaire10. tumultueux -
7 burzliwy
1 allta 2 garbh 3 gleoiréiseach -
8 burzliwy
[бужліви]adjбуряний, бурний, бурливий -
9 burzliwy
бурхливий -
10 burzliwy
1 bumabagyo2 mabangís3 magalaw4 magulo5 maguló6 mailáp7 masigwa8 maunos -
11 burzliwy
tempestuoso -
12 burzliwy
جنگلي ; خشن ; درشت ; زبر ; زمت ; ناهوار ; ناهنجار ; وحشيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > burzliwy
-
13 burzliwy ocean
бурный океанOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > burzliwy ocean
-
14 burzliwy potok
бурный ручейOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > burzliwy potok
-
15 burzliwy romans
бурный романOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > burzliwy romans
-
16 burzliwy spór
бурный спорOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > burzliwy spór
-
17 body oplyw burzliwy
• turbulent flow aroundSłownik polsko-angielski dla inżynierów > body oplyw burzliwy
-
18 łuk burzliwy
• turbulent arc -
19 przepływ burzliwy
• turbulent flow -
20 punkt przejścia przepływu uwarstwionego w przepływ burzliwy
• burble pointSłownik polsko-angielski dla inżynierów > punkt przejścia przepływu uwarstwionego w przepływ burzliwy
См. также в других словарях:
burzliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, burzliwywi, burzliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się częstym występowaniem burz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Burzliwa wiosna. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… … Słownik języka polskiego
awanturnica — ż II, DCMs. awanturnicacy; lm D. awanturnicaic 1. «kobieta skłonna do kłótni, awantur, intryg; złośnica» Poskromić małą awanturnicę. 2. przestarz. «kobieta prowadząca burzliwy tryb życia, nie licząca się z przyjętymi w danym środowisku normami… … Słownik języka polskiego
awanturnik — m III, DB. a, N. awanturnikkiem; lm M. awanturnikicy, DB. ów 1. «człowiek skłonny do awantur, kłótni; człowiek awanturujący się» Aresztować, uspokoić awanturnika. Nie zadzierać z awanturnikami. 2. przestarz. «człowiek prowadzący burzliwy tryb… … Słownik języka polskiego
burzliwie — burzliwieej przysłów. od burzliwy a) w zn. 1: Jest burzliwie. b) w zn. 2: Woda burzliwie płynie. przen. «niespokojnie, gwałtownie» Burzliwie spędzona młodość. Zebranie przebiega burzliwie … Słownik języka polskiego
burzliwość — ż V, DCMs. burzliwośćści, blm rzecz. od burzliwy (zwykle w zn. przen.) Burzliwość narad … Słownik języka polskiego
frenetyczny — «entuzjastyczny, pełen zapału, gwałtowny, burzliwy, owacyjny» Frenetyczne brawa, okrzyki. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… … Słownik języka polskiego
kipiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i «burzliwy ruch wody, szczególnie rozbijanie się fal morskich dochodzących do brzegu; wzburzony, pieniący się, kipiący płyn; wartki nurt, gwałtowny wir» Kipiel morska … Słownik języka polskiego
ocean — m IV, D. u, Ms. oceannie; lm M. y «rozległy obszar słonych wód zajmujący ponad 70% powierzchni kuli ziemskiej, oblewający lądy ze wszystkich stron; każda z poszczególnych trzech (według innego podziału czterech) części tego obszaru wody» Burzliwy … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego