burnunu

См. также в других словарях:

• burnunu çekmek — 1) sümüğünü çekmek İkide bir burnunu çekerek garip yüz hareketleri yapıyordu. R. N. Güntekin 2) mec. umduğunu bulamamak, amacına ulaşamamak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• burnunu kırmak — birini güç durumda bırakarak büyüklenmesini veya direnişini yok etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• burnunu sıksan canı çıkacak — çok zayıf ve güçsüz kimseler için kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• burnunu sokmak — (bir işe) gerekmeden her işe karışmak Bir kere burnumu sokmuştum işin içine, sonuna kadar gitmekten başka çare yoktu. E. Bener …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ağzını burnunu çarşamba çanağına (veya pazarına) çevirmek — kırıp parçalamak, dövmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ağzını burnunu dağıtmak — birinin yüzüne şiddetle tokat, yumruk indirmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• TERGİM-İ ENF — Burnunu yere sürtme …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• hıkırmak — burnunu temizlemek …   Beypazari ağzindan sözcükler

• hınkırmak — burnunu temizlemek …   Beypazari ağzindan sözcükler

• burun — is., rnu, anat. 1) Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı 2) Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. H. Taner 3) mec. Kibir,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• burun — is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə). 2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s. nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti