budowla

См. также в других словарях:

• budowla — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. budowlali {{/stl 8}}{{stl 7}} obiekt wybudowany, połączony na trwałe z gruntem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budowla obronna, średniowieczna, sakralna, lądowa. Wznosić monumentalne budowle. Budowla nadziemna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• budowla — ż I, DCMs. budowlali; lm D. budowlali «to, co zostało wybudowane; efekt działalności budowniczych stanowiący skończoną całość użytkową, wyodrębniony w przestrzeni i połączony z gruntem w sposób trwały» Okazała, monumentalna budowla. Budowla… …   Słownik języka polskiego

• piętrzyć — ndk VIb, piętrzyćrzę, piętrzyćrzysz, piętrz, piętrzyćrzył, piętrzyćrzony «układać w stos coraz wyższy, gromadzić coś wznosząc coraz wyżej, piętrami, warstwami, jedno nad drugim; dźwigać coraz wyżej» Wiatr piętrzył fale morskie. ∆ Budowla… …   Słownik języka polskiego

• wieża — ż II, DCMs. wieżaży; lm D. wież 1. «wysoka budowla o niewielkiej w stosunku do wysokości podstawie, zwykle okrągłej lub kwadratowej, wolno stojąca lub stanowiąca część innej budowli; wysoka konstrukcja stalowa lub drewniana o różnym zastosowaniu» …   Słownik języka polskiego

• centralny — 1. «znajdujący się w centrum; odnoszący się do centrum; środkowy» Oś centralna, centralny punkt miasta. Położenie centralne. Województwa centralne. ∆ Centralne ogrzewanie (skrótowo: centralne w użyciu rzecz.) «ogrzewanie budynków gorącym… …   Słownik języka polskiego

• halowy — przym. od I hala Zawody halowe. Halowy turniej piłkarski. Halowe mistrzostwa Europy w lekkoatletyce. Halowy rekord świata w skoku wzwyż. ∆ archit. Budowla halowa «budowla o podziale nawowym, mająca nawy jednakowej wysokości, kryte wspólnym… …   Słownik języka polskiego

• prefabrykować — ndk IV, prefabrykowaćkuję, prefabrykowaćkujesz, prefabrykowaćkuj, prefabrykowaćował, prefabrykowaćowany «produkować elementy budowlane; wytwarzać prefabrykaty» Części, elementy prefabrykowane. ∆ Budynek prefabrykowany, budowla prefabrykowana… …   Słownik języka polskiego

• tama — ż IV, CMs. tamamie; lm D. tam 1. «budowla wodna w postaci wału z piasku, kamieni, betonu itp. wznoszona przy regulacji rzeki, np. w celu przesunięcia jej koryta, ochrony brzegu» Tama ochronna. Zbudować tamę na rzece. Woda zerwała tamę. ∆ Tama… …   Słownik języka polskiego

• umocnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. umocnienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}budowla, konstrukcja, która coś umacnia, nadaje czemuś większą stabilność; nasyp, wał, mur umacniający : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• СООРУЖЕНИЕ АРХИТЕКТУРНОЕ — сооружение, организующее своими формами архитектурное пространство (Болгарский язык; Български) архитектурно съоръжение (Чешский язык; Čeština) (Немецкий язык; Deutsch) architektonisches Gebäude (Венгерский язык; Magyar) építészeti létesítmény… …   Строительный словарь

• СООРУЖЕНИЕ БЕРЕГОУКРЕПИТЕЛЬНОЕ — гидротехническое сооружение для защиты берега от разрушения и его укрепления (Болгарский язык; Български) брегоукрепително съоръжение (Чешский язык; Čeština) břehové opevnění (Немецкий язык; Deutsch) Uferbauwerk (Венгерский язык; Magyar)… …   Строительный словарь