Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

bubulcus

  • 1 bubulcus

    bubulcus, ī, m. (bos), der Ochsentreiber, -knecht, als Pflüger = der Ackerknecht, Lucil. sat. 3, 65 u. 15, 19. Cato r.r. 5, 6, Varr. r.r. 2. pr. 4. Cic. de div. 1, 57 u. 2, 50. Col. 1. 6, 8. Petr. 39, 6. Gloss. ›bubulcus, βοηλάτης, βουφορβός, βοώτης‹.

    lateinisch-deutsches > bubulcus

  • 2 bubulcus

    bubulcus, ī, m. (bos), der Ochsentreiber, -knecht, als Pflüger = der Ackerknecht, Lucil. sat. 3, 65 u. 15, 19. Cato r.r. 5, 6, Varr. r.r. 2. pr. 4. Cic. de div. 1, 57 u. 2, 50. Col. 1. 6, 8. Petr. 39, 6. Gloss. ›bubulcus, βοηλάτης, βουφορβός, βοώτης‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bubulcus

  • 3 obstupesco

    obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden, starr werden, erstarren, I) physisch: obstupescit ita corpus nec sentit cruciatum, Plin. 36, 56: quid contremiscis senex? quid, lingua, trepidas? quid, oculi, obstupuistis? Sen. contr. 2, 3 (11), 1: donec desinat dolor et obstupescat ea pars, Scrib. Larg. 11: dentes obstupescent tui, werden stumpf werden, Vulg. Sirach 30, 10; vgl. Vulg. Ierem. 31, 29 u. 30. – m. Abl. (durch), vel frigore maxillae obstupuerint, Pelagon. veterin. 17 (270 Ihm). – II) geistig: a) erstarren, membra mea debilia sunt; animus timore obstipuit, mein Herz ist erstarrt vor Schrecken, Ter. adelph. 613: prägn., m. ab u. Abl., hoc terrore obstipuerant multitudinis animi ab omni conatu novorum consiliorum, war der Volksgeist vor (zu) jedem Versuche einer Staatsumwälzung erlahmt, Liv. 34, 27, 9. – b) verblüfft werden, stutzig werden, wie versteinert werden, in Bestürzung geraten, in Staunen (in Erstaunen, Verwirrung) geraten, auch (vor Erstaunen, Furcht usw.) stumm werden, obstipui, Ter. u. Ov.: obstupui ego, Petron.: obstipui steteruntque comae, Verg.: quid hic astans obstipuisti? was stehst du wie versteinert da? Plaut.: Ascyltos quidem paulisper obstupuit, war ein Weilchen stumm (schwieg ein W.), Petron.: postquam factum est obstupui et mihi visus sum captus esse, Cic.: sic enim obstipuerant, sic terram intuebantur..., ut etc., ihr starres Erstaunen, ihre zur Erde niedergeschlagenen Augen waren von der Art, daß usw., Cic.: obstupescunt (apes) potantes, wie erstaunt trinken sie davon, Varro: ipsae medius fidius mihi litterae (die Buchstaben) saeculi nostri obstupescere videntur, cum etc., Val. Max.: obstipuere animi Rutulis (den R.), Verg. – m. prädik. Adj., quidnam torpentes subito obstipuistis, Achivi? was seid ihr so plötzlich vor Erstaunen starr? Cic. poët.: obstipescent posteri imperia, provincias... triumphos audientes et legentes tuos, Cic.: ac primo conspectu tam foedae rei mirabundi parumper obstipuerunt, Liv.: obstipuerunt tot legiones, tam robustas senectutis reliquias intuentes, Val. Max.: Psyche immanitate praecepti consternata silens obstipuit, war vor Erstaunen still, Apul.: ipso aspectu defixus obstupui, Apul.: obstupui ego supplicii metu pavidus, Apul. – m. Abl. (durch, über), cum eorum aspectu obstipuisset bubulcus, Cic.: tum veluti proditā dolo Antiphili praetoris urbe captāque obstipuerunt omnes, Liv.: obstipuit visu Aeneas, Verg.: obstipuit formā Iove natus, Ov.: quid tantis obstupescis opibus? Apul. – m. ad (bei) u. Akk., obstupuerant ad magnitudinem pristinae eius fortunae virtutisque, Liv. 39, 50, 2. – m. allg. Acc., infert et alia, quae (worüber) multo grandius obstupescas, Cassiod. var. 2, 39, 11.

    lateinisch-deutsches > obstupesco

  • 4 subulcus

    subulcus, ī, m. ( aus ὑϊπολικός, wie bubulcus aus βουκολικός st. βουπολικός), der Schweinehirt, Sauhirt, Verg. ecl. 10, 19. Mart. 10, 98, 10 u. Scriptt. r.r.

    lateinisch-deutsches > subulcus

  • 5 obstupesco

    obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden, starr werden, erstarren, I) physisch: obstupescit ita corpus nec sentit cruciatum, Plin. 36, 56: quid contremiscis senex? quid, lingua, trepidas? quid, oculi, obstupuistis? Sen. contr. 2, 3 (11), 1: donec desinat dolor et obstupescat ea pars, Scrib. Larg. 11: dentes obstupescent tui, werden stumpf werden, Vulg. Sirach 30, 10; vgl. Vulg. Ierem. 31, 29 u. 30. – m. Abl. (durch), vel frigore maxillae obstupuerint, Pelagon. veterin. 17 (270 Ihm). – II) geistig: a) erstarren, membra mea debilia sunt; animus timore obstipuit, mein Herz ist erstarrt vor Schrecken, Ter. adelph. 613: prägn., m. ab u. Abl., hoc terrore obstipuerant multitudinis animi ab omni conatu novorum consiliorum, war der Volksgeist vor (zu) jedem Versuche einer Staatsumwälzung erlahmt, Liv. 34, 27, 9. – b) verblüfft werden, stutzig werden, wie versteinert werden, in Bestürzung geraten, in Staunen (in Erstaunen, Verwirrung) geraten, auch (vor Erstaunen, Furcht usw.) stumm werden, obstipui, Ter. u. Ov.: obstupui ego, Petron.: obstipui steteruntque comae, Verg.: quid hic astans obstipuisti? was stehst du wie versteinert da? Plaut.: Ascyltos quidem paulisper obstupuit, war ein Weilchen stumm (schwieg ein W.), Petron.: postquam factum est obstupui et mihi visus sum captus esse,
    ————
    Cic.: sic enim obstipuerant, sic terram intuebantur..., ut etc., ihr starres Erstaunen, ihre zur Erde niedergeschlagenen Augen waren von der Art, daß usw., Cic.: obstupescunt (apes) potantes, wie erstaunt trinken sie davon, Varro: ipsae medius fidius mihi litterae (die Buchstaben) saeculi nostri obstupescere videntur, cum etc., Val. Max.: obstipuere animi Rutulis (den R.), Verg. – m. prädik. Adj., quidnam torpentes subito obstipuistis, Achivi? was seid ihr so plötzlich vor Erstaunen starr? Cic. poët.: obstipescent posteri imperia, provincias... triumphos audientes et legentes tuos, Cic.: ac primo conspectu tam foedae rei mirabundi parumper obstipuerunt, Liv.: obstipuerunt tot legiones, tam robustas senectutis reliquias intuentes, Val. Max.: Psyche immanitate praecepti consternata silens obstipuit, war vor Erstaunen still, Apul.: ipso aspectu defixus obstupui, Apul.: obstupui ego supplicii metu pavidus, Apul. – m. Abl. (durch, über), cum eorum aspectu obstipuisset bubulcus, Cic.: tum veluti proditā dolo Antiphili praetoris urbe captāque obstipuerunt omnes, Liv.: obstipuit visu Aeneas, Verg.: obstipuit formā Iove natus, Ov.: quid tantis obstupescis opibus? Apul. – m. ad (bei) u. Akk., obstupuerant ad magnitudinem pristinae eius fortunae virtutisque, Liv. 39, 50, 2. – m. allg. Acc., infert et alia, quae (worüber) multo grandius obstupescas, Cassiod. var. 2, 39, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstupesco

  • 6 subulcus

    subulcus, ī, m. ( aus ὑϊπολικός, wie bubulcus aus βουκολικός st. βουπολικός), der Schweinehirt, Sauhirt, Verg. ecl. 10, 19. Mart. 10, 98, 10 u. Scriptt. r.r.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subulcus

См. также в других словарях:

  • Bubulcus — von Vindonissa oder Boulcus oder Bovicus war von 517 bis 534 erster Bischof von Vindonissa (Bistum Windisch Konstanz). Leben In Vindonissa sind im 6. Jahrhundert neben Bubulcus (erster Bischof von Windisch 517 534) auch Grammatius (auch… …   Deutsch Wikipedia

  • Bubulcus — (lat., Ochsenhirt), 1) (Astr.), so v.w. Bootes; 2) römischer Zuname der Junischen Familie, z.B. Caj. Junius B., 317–311 v. Chr. dreimal Consul, 307 Censor; besiegte 302 als Dictator die Äquer u. triumphirte …   Pierer's Universal-Lexikon

  • BUBULCUS — vide Baius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bubulcus — Héron garde bœufs Héron garde bœufs …   Wikipédia en Français

  • Bubulcus — Héron garde bœufs Bubu …   Wikipédia en Français

  • Bubulcus — noun small white egrets • Syn: ↑genus Bubulcus • Hypernyms: ↑bird genus • Member Holonyms: ↑Ardeidae, ↑family Ardeidae • Member Meronyms: ↑ …   Useful english dictionary

  • Bubulcus — ibiniai garniai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Bubulcus angl. cattle egret vok. Kuhreiher, m rus. египетская цапля, f pranc. héron garde boeufs, m ryšiai: platesnis terminas – dieniniai garniai siauresnis terminas –… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Bubulcus ibis —   Garcilla bueyera …   Wikipedia Español

  • Bubulcus ibis — Héron garde bœufs Héron garde bœufs …   Wikipédia en Français

  • Bubulcus ibis — Kuhreiher Kuhreiher (Bubulcus ibis) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Bubulcus ibis — noun small white egret widely distributed in warm regions often found around grazing animals • Syn: ↑cattle egret • Hypernyms: ↑egret • Member Holonyms: ↑Bubulcus, ↑genus Bubulcus …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»