-
1 brzdąknąć
-
2 brzęknąć
%1 сов. звякнуть, брякнуть+noga \brzęknąćie нога пухнет
+ nabrzmiewać, puchnąć* * *I сов.звя́кнуть, бря́кнутьSyn:II несов.пу́хнуть, опуха́тьnoga brzęknie — нога́ пу́хнет
Syn:
См. также в других словарях:
brząknąć — → brząkać … Słownik języka polskiego
brząkać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}brzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brząkaćam, brząkaća, brząkaćają, brząkaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– brząknąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}brzęknąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, brząkaćnę,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brząkać — a. brzękać ndk I, brząkaćam, brząkaćasz, brząkaćają, brząkaćaj, brząkaćał, brząkaćany brząknąć a. brzęknąć dk Va, brząkaćnę, brząkaćniesz, brząkaćnij, brząkaćnął, brząkaćnęła, brząkaćnęli, brząkaćnięty, brząkaćnąwszy 1. «wytwarzać przerywany… … Słownik języka polskiego
brząknięcie — n I rzecz. od brząknąć … Słownik języka polskiego