-
1 brukowany
[бруковани]adj -
2 brukowy
brukow|y\brukowyi 1. мостильный;kamień \brukowy булыжник;
2. мощёный;З. пренебр. бульварный; dziennik \brukowy бульварный листок+2. brukowany 3. bulwarowy
* * *1) мости́льныйkamień brukowy — булы́жник
2) мощёный3) пренебр. бульва́рныйdziennik brukowy — бульва́рный листо́к
Syn:brukowany 2), bulwarowy 3) -
3 brukować
глаг.• латать• мостить* * *brukowa|ć\brukowaćny несов. мостить;\brukowaćna droga мощёная дорога
* * *brukowany несов.мости́тьbrukowana droga — мощёная доро́га
-
4 brukow|y
adj. 1. (do brukowania) paving attr.- kamień brukowy a cobble(stone)- kostka brukowa a sett (stone)2. (pokryty brukiem, brukowany) [dziedziniec] cobbled 3. pejor. (sensacyjny, plotkarski) [wiadomość, plotka] tabloid pejor.- pismo brukowe a tabloid- prasa brukowa the gutter press pejor.- dziennikarstwo brukowe gutter journalism pejor.4. obraźl. (pospolity, wulgarny) [słownictwo, styl] gutter attr.- literatura brukowa pulp fictionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brukow|y
См. также в других словарях:
brukować — ndk IV, brukowaćkuję, brukowaćkujesz, brukowaćkuj, brukowaćował, brukowaćowany «pokrywać, wykładać brukiem» Brukować drogę, ulicę, podwórze. Brukowany dziedziniec … Słownik języka polskiego
chodnik — m III, D. a, N. chodnikkiem; lm M. i 1. «przejście dla pieszych, często wyłożone płytami, kamieniami itp.; zwłaszcza: część ulicy po obu stronach jezdni przeznaczona dla ruchu pieszego; trotuar» Asfaltowy, betonowy, brukowany chodnik. Przejść… … Słownik języka polskiego
gościniec — m II, D. gościnieccińca; lm M. gościnieccińce, D. gościnieccińców 1. «szeroka droga wiejska o nie ulepszonej nawierzchni; trakt» Gościniec bity, brukowany, piaszczysty. 2. przestarz. «podarunek przywieziony z podróży» … Słownik języka polskiego
