Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

brūmālis

  • 1 brūmālis

        brūmālis e, adj.    [bruma], of the winter solstice: dies: signum, i. e. Capricorn.—Wintry, of winter: tempus: horae, O.: frigus, V.
    * * *
    brumalis, brumale ADJ
    wintry; during winter; connected with winter solstice/winter

    Latin-English dictionary > brūmālis

  • 2 brumalis

    brūmālis, e, adj. [bruma].
    I.
    Of or pertaining to the winter solstice, or shortest day:

    dies,

    Cic. Div. 2, 14, 33; id. Fat. 3:

    polus,

    Varr. L. L. 9, § 24 Müll.:

    signum,

    Capricorn, Cic. de Or. 3, 45, 178:

    flexus,

    the tropic of Capricorn, Lucr. 5, 615; 5, 639:

    orbis,

    Cic. N. D. 3, 14, 37:

    tempus,

    id. ib. 2, 44, 112:

    circulus,

    Plin. 2, 70, 70, § 177:

    oriens,

    Col. 1, 6, 1; Plin. 2, 47, 46, § 119:

    occasus, id. l. l.: meridies,

    Col. 9, 5, 1:

    revocatio,

    Cic. Univ. 9: hora, the shortest (since it was the twelfth part of the shortest day), Censor. 16:

    solstitium,

    Col. 11, 2, 94.—
    II.
    (Acc. to bruma, II.) Wintry, of winter:

    tempus,

    Cic. Arat. 61; Ov. Am. 3, 6, 95: brumales hiemis menses (hiemis, perh. gloss; cf.

    shortly after: etiam brumali mense),

    Plin. 10, 53, 74, § 146:

    horae,

    the short winter hours, Ov. M. 4, 199:

    frigus,

    Verg. A. 6, 205; Mart. 13, 16, 1:

    nix,

    Ov. P. 4, 5, 4:

    grando,

    id. ib. 4, 7, 34:

    venti,

    Luc. 5, 407.

    Lewis & Short latin dictionary > brumalis

  • 3 таволга поздняя

    Универсальный русско-английский словарь > таволга поздняя

  • 4 таволга поздняя

    Русско-английский биологический словарь > таволга поздняя

  • 5 lūx

        lūx lūcis, f    [LVC-], light, brightness: solis ac lychnorum: Stella facem ducens multā cum luce, V.: auctor Lucis (i. e. Sol), O.: siderea, heavenly, O.: donec lux occidat, till sunset, Iu.— The light of day, daylight, day: usque ad lucem vigilare, T.: lux ubi adventabat, S.: ante lucem: primā luce, at dawn, Cs.: luce sub ipsā, at the point of day, V.: Dormiet in lucem, till day is advanced, H.: luce reversā, Iu.: luce occidi, in open day: luci adgredi.— Plur, the heavenly bodies: Illae, quae fulgent luces.— A day: centesima lux est haec ab interitu P. Clodi: longiore luce opus est, L.: anxia nocte, Anxia luce gemit, O.: Natali die mihi dulcior haec lux, Iu.: vocat lux ultima victos, i. e. death, V.: aestiva, summer, V.: brumalis, winter, O.— Life: me reducem in lucem facere, T.: corpora luce carentum, i. e. of the dead, V.: simul atque editi in lucem sumus: aeterna, O.— An eye, the eyesight: damnum lucis ademptae, O.— A light: O lux Dardaniae, i. e. Hector, V.: Luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto, O.—Fig., the sight of men, public view, the public, the world: in luce atque in oculis civium magnus: forensi luce carere: res occultissimas in lucem proferre. — Light, encouragement, help, succor: lux quaedam videbatur oblata, regno sublato: lucem adferre rei p.: Lucem redde patriae, H.— A light, ornament: urbs, lux orbis terrarum.— Light, illustration, elucidation: historia lux veritatis.— That which enlightens, source of illumination: ratio quasi quaedam lux vitae.
    * * *
    light, daylight, light of day; life; world; day

    Latin-English dictionary > lūx

  • 6 porrigō

        porrigō ( plur 2d pers. porgite, V.: p. praes. porgens, C.), rēxī, rēctus, ere    [por (i. e. pro)+rego], to stretch out, spread out, put forth, reach out, extend: aciem latius, S.: animal membra porrigit: crus, L.: caelo bracchia, O.: expressa psephismata porrigendā manu, by raising hands: per tota novem cui iugera corpus Porrigitur, extends, V.: brumalīs horas, lengthen, O.— To lay at length, stretch out: in spatium ingens ruentem porrexit hostem, L.— To hold forth, reach out, extend, offer, present, hand: mihi dextram: gladium nobis ad hominem occidendum: mihi forsan, tibi quod negarit, Porriget hora, H.—Prov.: maritali porrigere ora capistro, present his head to the marriage halter, Iu.—With manūs, to reach after, strive for, seek to obtain: ad pecora nostra avaras manūs, Cu.: pecunia deesse coepit, neque quo manūs porrigeret suppetebat, N.—With se, to extend, reach, grow: Quis gradus ulterior, tua quo se porrigat ira, Restat? O.— To prolong, extend: syllabam, O.
    * * *
    porrigere, porrexi, porrectus V
    stretch out, extend

    Latin-English dictionary > porrigō

  • 7 aestivus

    aestīvus, a, um, adj. [aestas], of or pertaining to summer, summer-like, summer (freq. and class.):

    Quo pacto aestivis e partibus Aegocerotis Brumalīs adeat flexus,

    turns from the hot region of heaven to the wintry sign of Capricorn, Lucr. 5, 615; so id. 5, 639:

    aestivos menses rei militari dare, hibernos juris dictioni,

    Cic. Att. 5, 14:

    tempora, dies,

    summer time, summer days, id. Verr. 2, 5, 31:

    sol,

    Verg. G. 4, 28:

    aura,

    Hor. C. 1, 22, 18:

    umbra,

    Ov. M. 13, 793:

    rus,

    Mart. 8, 61:

    per aestivos saltus deviasque calles exercitum ducimus,

    through woods, where flocks were driven for summer pasture, Liv. 22, 14:

    aves,

    summer birds, id. 5, 6:

    animalia,

    the insects of summer, Plin. 9, 47, 71, § 154:

    expeditiones,

    which were undertaken in summer, Vell. 2, 114: castra, a summer camp (constructed differently from a winter camp), Suet. Claud. 1.—Hence,
    II.
    Subst.: aestīva, ōrum, n.
    A.
    For a summer camp, ta therina:

    dum in aestivis essemus,

    Cic. Att. 5, 17; id. Fam. 2, 13: aestiva praetoris, of a pleasure-camp, pleasurehouse, Cic. Verr. 2, 5, 37.—
    B.
    The time appropriate for a campaign (cf. aestas; often continuing until December; v. Manut. ad Cic. Fam. 2, 7);

    hence,

    a campaign, Cic. Pis. 40: aestivis confectis, after the campaign was ended (which did not take place until the Saturnalia, XIV. Kal. Januar.), id. Fam. 3, 9 fin.:

    perducere aestiva in mensem Decembrem,

    Vell. 2, 105.—
    C.
    Summer pastures for cattle:

    per montium aestiva,

    Plin. 24, 6, 19, § 28.— Meton. for the cattle themselves:

    Nec singula morbi Corpora corripiunt, sed tota aestiva,

    Verg. G. 3, 472.— Hence, * adv.: aestīvē, in a summer-like manner, as in summer: admodum aestive viaticati sumus, we are furnished in a very summer-like manner with money for our journey, i. e. we have but little (the figure taken from the light dress of summer;

    or, acc. to others, from the scanty provisions which soldiers took with them in summer),

    Plaut. Men. 2, 1, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > aestivus

  • 8 lux

    lux, lūcis (adverb. abl. luce, luci, and lucu, and in these old forms also used as m.; v. infra; in Plaut. lux is usually m.; Brix ad Plaut. Capt. 5, 4, 11), f. [luceo], light.
    I.
    Lit.
    1.
    In gen., the light of the sun and other heavenly bodies:

    cum id solis luce videatur clarius,

    Cic. Div. 1, 3, 6; id. Tusc. 1, 37, 90; id. Cat. 1, 3; id. Cael. 9:

    per umbras Stella facem ducens multā cum luce cucurrit,

    Verg. A. 2, 694: a lucifero donec lux occidat, till sunset, Juv, 13, 158. — The light, splendor, brightness of shining bodies:

    viridi cum luce zmaragdi,

    Lucr. 4, 1126:

    luce coruscus ahenā,

    Verg. A. 2, 470:

    lucem non fundentes gemmae,

    Plin. 37, 7, 25, § 94:

    ferri,

    Stat. Th. 8, 124.—
    2.
    In partic., the light of day, daylight, day:

    diurna,

    Lucr. 6, 848:

    Metellus cum primā luce in campum currebat,

    Cic. Att. 4, 3, 4:

    ante lucem,

    id. de Or. 2, 64, 259:

    primā luce ad eum accurrit,

    at daybreak, dawn of day, Caes. B. G. 1, 22:

    luce sub ipsā,

    on the very verge of day, Verg. G. 4, 490:

    in luci,

    by day, Lucr. 4, 233:

    luce reversā,

    Juv. 6, 312.—Hence,
    b.
    In abl. adverb.: luce, luci, and (ante-class.) lucu, by daylight, in the daytime:

    ut luce palam in foro saltet,

    Cic. Off. 3, 24, 93; so,

    luce,

    id. Pis. 10, 23; Auct. Her. 4, 36, 48; Verg. A. 9, 153 al.:

    nocte ac luce,

    Juv. 15, 43:

    ut veniamus luci,

    Plaut. Cas. 4, 2, 7:

    cum luci simul,

    id. Merc. 2, 1, 31:

    luci claro,

    id. Aul. 4, 10, 18; cf. Non. 210, 9:

    quis audeat luci,

    Cic. Phil. 12, 10, 25:

    quodsi luce quoque canes latrent,

    id. Rosc. Am. 20, 56; Liv. 35, 4, 5:

    cum primo lucu ibo hinc,

    Ter. Ad. 5, 3, 55:

    cum primo luci,

    Plaut. Cist. 2, 1, 49.—
    B.
    Transf.
    1.
    The heavenly bodies:

    illae, quae fulgent luces,

    Cic. Arat. 96.—
    2.
    A day:

    centesima lux est ab interitu P. Clodii,

    Cic. Mil. 35, 98:

    longiore luce ad id certamen nobis opus est,

    Liv. 3, 2:

    anxia nocte, anxia luce gemit,

    Ov. M. 2, 806:

    crastina,

    Verg. A. 10, 244:

    natali die mihi dulcior haec lux,

    Juv. 12, 1:

    septima quaeque lux,

    id. 14, 105; cf.:

    natura volvente vices et lucis et anni,

    id. 13, 88. —Hence, poet.:

    lux aestiva,

    summer, Verg. G. 4, 52:

    lux brumalis,

    winter, Ov. Tr. 1, 11, 39.—
    3.
    Life:

    qui ab Orco mortuom me reducem in lucem feceris,

    Ter. Hec. 5, 4, 12:

    corpora luce carentum,

    i. e. of the dead, Verg. G. 4, 255; Sil. 13, 473; cf.:

    simul atque editi in lucem sumus,

    Cic. Tusc. 3, 1, 2.—
    4.
    An eye, the eyesight:

    effossae squalent vestigia lucis,

    Stat. Th. 11, 585:

    damnum lucis ademptae,

    Ov. M. 14, 197.—
    5.
    A light, of an eminent man to whom all eyes turn:

    Luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto,

    Ov. M. 13, 100.—Of a beloved person:

    o lux salve candida,

    Plaut. Mil. 4, 8, 34.—
    II.
    Trop.
    A.
    The sight of all men, the public view, the public, the world:

    nec vero ille in luce modo, atque in oculis civium magnus sed intus domique praestantior,

    Cic. Sen. 4, 12: Isocrates forensi luce caruit, id. Brut. 8, 32:

    familiam abjectam et obscu ram e tenebris in lucem vocare,

    id. Deiot. 11, 30:

    res occultas aperire in lucemque proferre,

    id. Ac. 2, 19, 62.—
    B.
    Light, encouragement, help, succor:

    lux quaedam videbatur oblata, non modo regno, sed etiam regni timore sublato,

    Cic. Phil. 1, 2, 40:

    civibus lucem ingenii et consilii porrigere,

    id. de Or. 1, 40, 184; cf.:

    lucem adferre rei publicae,

    id. Manil. 12, 33.—
    C.
    A light, an ornament:

    hanc urbem, lucem orbis terrarum,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    genus sine luce,

    undistinguished, obscure, Sil. 8, 248.—
    D.
    Light, illustration, elucidation:

    historia testis temporum, lux veritatis,

    Cic. de Or. 2, 9, 36.—
    E.
    That which enlightens, the source of illumination: ratio quasi quaedam lux lumenque vitae. Cic. Ac. 2, 8, 26; cf.:

    ego sum lux mundi,

    Vulg. John, 8, 12; id. ib. 12, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > lux

  • 9 solstitialis

    solstĭtĭālis, e, adj. [solstitium].
    I.
    Lit., of or belonging to the summer solstice, solstitial (opp. brumalis):

    (sol) Brumales adeat flexus, atque inde revortens Cancri se ut vortat metas ad solstitiales,

    Lucr. 5, 617:

    dies,

    the day on which the sun enters Cancer, the longest day, Cic. Tusc. 1, 39, 94:

    tempus,

    Ov. F. 6, 790; Vitr. 9, 5:

    nox,

    i. e. the shortest, Ov. P. 2, 4, 26:

    ortus sideris,

    Just. 13, 7, 10:

    circulus,

    the tropic of Cancer, Varr. L. L. 9, § 24 Müll.; Plin. 2, 11, 8, § 50.—Called also orbis, Cic. N. D. 3, 14, 37:

    exortus,

    the point where the sun rises at the summer solstice, Plin. 18, 34, 77, § 333.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of or belonging to midsummer or summer heat: herba, i. e. a summer plant or one that quickly withers, Plaut. Ps. 1, 1, 36; Aus. Prof. 6, 35; Plin. 26, 5, 14, § 26:

    spinae,

    Col. 2, 17, 1:

    acini,

    Plin. 14, 16, 18, § 99:

    tempus,

    Liv. 35, 49 Drak.:

    caput Leonis,

    Luc. 6, 338:

    morbus,

    the midsummer fever, Plaut. Trin. 2, 4, 143.—
    B.
    Of or belonging to the sun, solar (for solaris):

    annus, qui solstitiali circumagitur orbe,

    in a solar revolution, Liv. 1, 19, 6;

    for which, annus,

    Serv. A. 4, 653:

    plaga,

    i. e. the south, Sol. 25.

    Lewis & Short latin dictionary > solstitialis

См. также в других словарях:

  • BRUMALIS — a Romanis dicebantur Bacchi sacra, quae et Liberalia, bis in anno celebrari solita, semel 12. Cal. Mart. atque itetum 18. Cal. Sept. Dicuntur autem a Brumo, quô nomine Romani veteres bacchum appellabant. Cael. Rhodig. l. 28. c. 25. Vide Suidam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Diuris brumalis — Diuris brumalis …   Wikipédia en Français

  • Clitocybe brumalis — Scientific classification Kingdom: Fungi Division: Basidiomycota Class …   Wikipedia

  • Polyporus brumalis — Winterporling Winterporlinge (Polyporus brumalis) Systematik Klasse: Ständerpilze (Basidiomycetes) …   Deutsch Wikipedia

  • Diuris brumalis — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • Crataegus brumalis Ashe — Symbol CRIR Synonym Symbol CRBR10 Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Crataegus iracunda Beadle var. brumalis (Ashe) Kruschke — Symbol CRIR Synonym Symbol CRIRB Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Crataegus iracunda Beadle var. brumalis (Ashe) Kruschke — Symbol CRIR Synonym Symbol CRIRB Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Трутовик зимний — ? Трутовик зимний …   Википедия

  • Polypore d'hiver — Polypore d hiver …   Wikipédia en Français

  • Winter Stielporling — Winterporling Winterporlinge (Polyporus brumalis) Systematik Klasse: Ständerpilze (Basidiomycetes) …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»