boynuburuq

См. также в других словарях:

• boynuburuq — sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim. // zərf Yazıq yazıq, fağır fağır. Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi. Q. Z …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• boynubükük — bax boynuburuq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• miskin — sif. <ər.> 1. Fağır, biçarə, bədbəxt, yazıq. Leyli! – dedi, verdi cani şirin; Ol aşiqi biqərarü miskin. F.. <Dərviş:> Şikarını itirmiş səyyad kimi boynuburuq məlul və miskin z. ocaq qırağında qaldım. A. D.. 2. Bacarıqsız, aciz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şənliksiz — sif. Şənlik olmayan, çalçağırsız, sakit, süst. <Mirzə Mahmud:> Mən də boynuburuq və peşman bir halda şənliksiz guşədə durub, aləmin böyük həngaməsinə tamaşa edirəm. Ç.. // Zərf mənasında. Məclis şənliksiz keçdi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• yamanca — sif. 1. Yaman, pis. Aşıq yamanca deyil; Xalın yamanca deyil; Günümüz belə keçsə; Yenə yamanca deyil. S. A.. 2. Çox, olduqca. <Hacı Fərəc:> . . Hər nə isə, yamanca şeytandır. N. V.. // Zərf mənasında. Yoxuşun tən ortasında, qırıldı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti