-
1 borować
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.drill; (zwł. w skale) bore; borować ząb drill a tooth; borować otwór w skale bore l. drill a hole in (a) rock.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > borować
-
2 borować
-
3 borować
-
4 borować
-
5 borować
-
6 borować
fraiser -
7 borować
druilire -
8 borować
бурувати, свердлити -
9 borować tunel
буравить туннельOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > borować tunel
-
10 świdrować
глаг.• бурить• высверливать• пробуравить• просверливать• просверлить• сверлить* * *świdrowa|ć\świdrowaćny несов. 1. сверлить, буравить; бурить (otwory w ziemi);2. перен. сверлить; \świdrować oczami сверлить взглядом+1. borować
* * *świdrowany несов.1) сверли́ть, бура́вить; бури́ть ( otwory w ziemi)2) перен. сверли́тьświdrować oczami — сверли́ть взгля́дом
Syn:borować 1) -
11 wiercić
глаг.• бурить• высверливать• пробуравить• просверливать• просверлить• сверлить* * *wierc|ić\wiercićony несов. 1. сверлить;2. горн. бурить; ● \wiercić komuś dziurę w brzuchu разг. приставать к кому-л.; назойливо просить кого-л.+1. borować
* * *wiercony несов.1) сверли́ть2) горн. бури́ть•Syn:borować 1) -
12 otw|ór
m (G otworu) 1. (dziura) hole, opening- wiercić/borować otwory to drill/bore holes- otwór okienny/drzwiowy a window/door opening- otwór w ścianie/w płocie an opening in a wall/fence- otwór wentylacyjny an air hole- przez otwory w dachu przedostawała się woda water was seeping through gaps in the roof- zamek miał wąskie okna, które służyły jako otwory strzelnicze the castle had narrow windows, which served as firing ports2. (wlot, wylot) (jaskini, tunelu, słoja, butelki) mouth; (kanału, rury) inlet; (karabinu, lufy) muzzle 3. Anat. orifice, opening- otwór gębowy mouth, mouth opening- otwór oddechowy breathing orifice□ otwór strzałowy Górn. shot hole- otwór strzelniczy Wojsk. embrasure- otwór wiertniczy Górn. bore(hole)■ drzwi stały (przed nimi) otworem the door(s) stood open before them- droga do zaszczytów stała przed nim otworem the road to great honours was wide open for him- świat stoi przed tobą otworem the world before you is wide openThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otw|ór
-
13 wiercić
wiercić [vjɛrʨ̑iʨ̑] -
14 bohren
bohren ['bo:rən]I. vt2) tech3) ( graben)ein Loch \bohren Insekt: drążyć [ perf wy-] otwór4) ( hineinstoßen)etw in etw ( akk) \bohren wbić coś w cośII. vi1) ( stochern)in der Nase \bohren dłubać w nosie2) med Zahnarzt: borować4) ( quälend nagen)in jdm \bohren Zweifel: nękać kogośIII. vrsich in die Erde \bohren Speer: wbić się w ziemię
См. также в других словарях:
borować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, borowaćruję, borowaćruje, borowaćany {{/stl 8}}– wyborować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} robić w czymś otwór za pomocą wiertła; wiercić, świdrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Borować zęby. Borować otwory… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
borować — ndk IV, borowaćruję, borowaćrujesz, borowaćruj, borowaćował, borowaćowany «wiercić otwór; świdrować» Borować dziurę w skale, w metalu. Borować zęby … Słownik języka polskiego
borowanie — n I rzecz. od borować … Słownik języka polskiego
otworek — m III, D. otworekrka, N. otworekrkiem; lm M. otworekrki «mały otwór» Wiercić, borować otworki w czymś … Słownik języka polskiego
świdrować — ndk IV, świdrowaćruję, świdrowaćrujesz, świdrowaćruj, świdrowaćował, świdrowaćowany «wiercić świdrem; borować» Świdrować deski, kamień. Świdrować otwory w deskach. ◊ Świdrować (kogoś) oczami, spojrzeniem, wzrokiem; oczy świdrują, spojrzenie,… … Słownik języka polskiego
wiercić — ndk VIa, wiercićcę, wiercićcisz, wierć, wiercićcił, wiercićcony 1. «świdrując, drążąc robić w czymś otwór; świdrować, borować» Wiercić otwory w ścianie, w desce. ◊ pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «nudzić nieustannie nalegając na kogoś, aby… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
świdrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, świdrowaćruję, świdrowaćruje, świdrowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiercić w czymś otwór za pomocą świdra; borować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świdrować deskę. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyborować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}borować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień