-
61 SINN
I)(sín, sitt), poss. pron. his, her, its, their;1) referring to the subj. in a sentence, Hallgerðr fastnaði dóttur sína, H. betrothed her daughter;Hrútr var harðráðr við úvini sína, H. was stern towards his foes;2) referring to the object;hvat vill Haraldr bjóða Nóregs konungi fyrir sitt starf, what will H. offer to the king of Norway for his (viz. the latter’s) trouble? Sigurðr jarl gaf upp Orkneyingum óðul sín, their odals;hann þakkar honum sitt sinni, he thanks him for his help;3) neut. as subst.;kostaði hann einn allt fyrir, en bœndr ekki af sínu, nothing of their own;allt mun þat sínu fran fara um aldr manna, it will all go its own course to a man’s life;4) with sjálfr both words are declined;þeir báðu hana taka sjálfrar sinnar ráð, they bade her take her own counsel;tók sitt langskip hvárr þeira, each of the two took a long ship;sinn vetr þá hvárr heimboð at öðrum, they visited each other, winter about;sínu sinni at hvárs búum, alternately on each other’s estates;sinn veg hvárr, one each way;þykkir nökkut sinn veg hváru, each took his own view of the matter;ferr sinn veg hverr um skóginn, they (all) went each his own way in the wood;skulu vaka sinn þriðjung nætr hverir tveir, two and two in turn.n. time;eitt sinn, einu sinni, one time, once (þat var eitt sinn, at Egill gekk til elda at verma sik);eitthvert sinn, einhverju sinni = eitt sinn, einu sinni;einhverju sinni bar svá til, at, one time it happened that;ekki sinn, engu sinni, never;aldri sinn, never more (aldri skaltu koma í mína rekkju sinn síðan);þat sinn, that time;þessu sinni, this time;(í) annat sinn, öðru sinni, a second time, again;hit fyrra sinn, the first time;hit þriðja sinn, for the third time;at sinni, for the present (þeir skilja tal sitt at sinni);um sinn, once (veg þú aldri meirr í inn sama knérunn en um sinn);for this one time (ek mun leysa þik ór vandræði þessu um sinn);um sinns sakir, for this once (eigi vil ek synja þér um sinns sakir þessa);dat. pl., sjau sinnum, seven times;endr ok sinnum, now and then, from time to time;nökkurum sinnum, several times.* * *sín, sitt, pron. possess. reflex.; the better and true form is sínn, sín, sítt, with í throughout, see the remarks on minn; [Ulf. seins, etc.]:—his, hers, its, theirs = Lat. suus, usually placed after, but also, if emphatic, before; þar sitr Sigyn um sínum ver, Vsp. 39; síns um freista frama, Hm. 2; mál síns maga, 20; síns ins heila hugar, síns ins svára sofa, 105: properly referring to the subject in a sentence, Hallgerðr fastnaði dóttur sína, H. gave away her daughter. Nj. 51; Hrútr var hagráðr við vini sína, 2; hann skipaði sínum mónnum, 50; þeir leiða hesta sína, 265; hann kvaddi Ólaf stjúpson sinn til at söðla sér hest, Ó. H. 15; síðan vóru honum öll ráð sín þungrærð ok torsótt, 195; var honum sjálfum hugr sinn bæði fyrir skjöld ok brynju, Fbr. 56 new Ed. The pronoun may also refer to the object, or, in a complex sentence, to a second person in the predicate of the sentence, hvat vill Haraldr bjóða Noregs konungi fyrir sitt starf, what will H. offer to the king of Norway for his (i. e. the Norse king’s) trouble? Fms. vi. 415; Sigurðr jarl gaf upp Orkneyingum óðul sín (their odals), Orkn. 20, cp. the Lat. ‘Syracusanis res suas restituit;’ sagði Dufþakr at Ormr skyldi hafa byrði sína, i. e. as much as O. could carry, Fb. i. 523; eigi þér at bæta prestinum rétt sinn, to the priest his due, Bs. i. 709; Eyjólfr þakkar konungi gjafir sínar ok vinmæli for his (the king’s) gifts, Lv. 112; hann þakkar honum sitt sinni, he thanks him for his help, Fas. ii. 542: so also in mod. writers, og hann gaf hann aptr sinni móður, Luke vii. 15 (Vídal.); ræn ei Guð Sínum rétti, rob thou not God of his right, Pass. 7. 11, and passim.II. neut. as subst.; allt mun þat sínu fram fara ( go its own course) um aldr manna, Nj. 259; ryðik hann um sitt, = Lat. pro virili, i. e. for his own part, with might and main, Fms. xi. 132: ellipt., hann segir sínar (viz. farar) eigi sléttar, Korm. 158; kom hann svá sinni (viz. ár) fyrir borð, Fas. i. 524.III. with sjálfr, both words are declined; skaða sjálfs síns, one’s own self’s scathe, Sks. 228 B; minni sjálfs síns, one’s own recollection, D. N. ii. 110; þeir báðu hana taka sjálfrar sinnar ráð. ‘take her own self’s rede,’ act for herself, Fms. x. 103; með höndum sjálfra sinna, Barl. 25; leggr hón í veð sjálfra sinna eignir, D. N. ii. 82; sakir óforsjó sálfra sinna, i. 107: in mod. usage both the possessive and the indeclinable forms are used, thus, sjálfs síns eignum, but if placed after, eignum sjálfs sín; the possessive however is more freq., as it also is the better form of the two.IV. with hvárr (dual), hverr (plur.), in a distributive sense:α. sinn-hverr in n purely distributive sense; tók sitt langskip ‘hvárr þeirra, they took a long ship, each of the two, Eg. 74; England ok Skotland er ein ey, ok er þó sitt hvárt konungs-ríki, England and Scotland are one island, and yet each is a separate kingdom, Symb. 14: lét sitt naut hvárr fram leiða, Eg. 506; sinn vetr þá hvúrr heimboð at öðrum, each his winter, alternately, Nj. 51; ef sinn lögsögu-mann vilja hvárir, Grág. i. 1; þeirra manna er tví-tyngðir eru ok hafa í sínum hváptinum hvára tunguna, Al. 4; hón hélt sinni hendi um háls hvárum þeirra, … liggi til sinnar handar mér hvárr ykkar, Fms. i. 9.β. sinn hverr (plur.), ferr sinn veg hverr um skóginn, they went each his own way in the wood, i. e. dispersed, Glúm. 329; skulu vaka sinn þriðjung nætr hverir tveir, two and two in turn, Fms. iv. 299; hann selr sína bolöxi í hendr hverjum þeirra, v. 288; hann sá þrjú hásæti ok sátu þrír menn, sinn í hverju, Edda 2; hann kastaði um öxl hverja sínum sauðum tveimr, Grett. 134 new Ed.; fór sinn veg hverr, they went each his own way, i. e. they parted; but, fór hverr sinn veg, each his (appointed) way: rarely with the possessive placed after, fóru hvárir leið sína, Nj. 34; fara hvárir til síns heima, Korm. 222. In mod. usage, when sinn is placed after hverr, it gives emphasis with the notion of one’s due, one’s own, thus, gefa hverjum sitt, to give every one his due, Lat. suum cuique; whereas ‘sitt hverjum,’ with the order reversed, is merely distributive; thus hver fékk sinn penning, Matth. xx. 9 (of wages due to each); whereas ‘fékk sinn pening hverr’ would be said of alms distributed.B. COMPDS: sinn-veg, sinn-eg, sinn-ig, adv. one each way; þykkir nokkut sinnveg hváru, they disagreed, Ld. 90; talaði annarr at öðrum, ok hóf sinneg; hverr, they all spoke in turn, and each began his speech differently, Fms. vii. 222. Also, sinns-ig, adv.; flýði sinnsig hverr, Fms. viii. 413, v. l.; sinnsiginn var litr hvers steins, Konr.; skildu þeir svá sínu tali, at sinnsiginn líkaði hverjum, Bs. (Laur.); segir svá Gregorius papa, at sinnsig á hvern á at minna, each has to be admonished in his own way, one this way, another that, 655 xi. 2. -
62 ÝMISS
(neut. ýmist; pl. ýmissir, ýmissar, usually contracted ýmsir or ymsir, ýmsar or ymsar, neut. ýmis, ýmsi or ýms), a. now this, now that (ýmist hann hugði);hann gerði ýmist, hjó eða lagði, he cut and thrust alternately;esp. pl. various, sundry, now these, now those, by turns (höfðu ymsir sigr);í ymsum stöðum, in various places;reka kaupferðir til ýmissa landa, to go on trading expeditions to various countries;einir ok ýmissir, one and another, sundry;allir ok þó ýmissir, all by turn;ýmist … eða, now … now, sometimes … sometime (Bolli var ýmist í Tungu eða at Helga felli).* * *a pronom. adj., esp. used in plur.; in Norwegian MSS. often spelt with i, ímiss, ímser, etc.; imisir, N. G. L. ii. 391. [This word is a compd, the latter part being the adverb miss or mis, for which see p. 480; the prefixed syllable ý answers to Goth. aiw- = unquam, ποτέ; O. H. G. eo, io; Germ. je; A. S. â; Engl. aye; Hel. io; Icel. æ; see Grimm’s Gramm. iii. 51]; hence the oldest form has a double ss, beingα. uncontracted, ýmissir, acc. ýmissa, Stj.; ýmissum, Orkn. (in a verse), Skv. 3, 39; this uncontracted form still remains in the neut. ýmist.β. afterwards it was contracted and turned into a regular participial adjective (see Gramm. p. xix); thus, ýmsir, ýmsar, ýmis, ýmsa, or even dat. ýmsum; acc. ýmsa, ýmsar, ýmis; in the contracted forms the vowel is sometimes sounded short (ymsir).γ. a radical neut. pl. ýmsi, Edda 46. [Cp. Swed. ömse, ömsom, = alternately; ömsa = to shift.]B. THE USAGES: alternate = Lat. vicissim; hann kvað ýmissa (gen. pl.) vandræði mundu verða ef eigi réðisk bætr á, Íb. 8; mega ormar þar ýmsir meira ok ýmsir þar undan leggja, Merl. 2. 18 (of the two serpents); Hákon jarl ok Gunnhildar-synir börðusk um Noreg ok stukku ýmsir ór landi, Fms. i. 89; færðu ýmsir aðra niðr, ii. 269; höfðu ýmsir sigr, Yngl. S. ch. 4; lágu ýmsir undir, Fs. 42; ok létu þau ýmsi eptir, ok skrækti hvárt-tveggja við hátt, and gave way in turn, Edda 46; þau sátu í einu hásæti, Ólafr ok drottning, Dixin talaði við þau ýmsi, D. addressed them both (the king and the queen) in turn, Fms. x. 2, 6; ílaug hann á ýmsi lönd, Hkr. i. 24; herja á ýmsi lend, Fms. xi. 76, 89; hann falar til ýmissa vista, en ræðr enga, Lv. 57; þeir höfðu þar dvalizk í ýmsum höfnum, Eg. 93; hann seldi ymsum mönnum landnám sitt, Landn. 135; til ymsa (= ýmissa) skalda, Þorst. Síðu 11. 172; með ýmsum píslum (v. 1. ýmissum), Post. (Unger) 33; Símon, … hafði ýmsa m. inna álit, 656 C. 26.II. various; ganga þar ýmissar sagnir frá, Fms. ii. 105; fara … til ýmissa landa, i. II, 77, Fb. i. 525; Orkn. 42; kvikenda líki ýmissa, fugla eða orma, Clern. 133; fann hann til þess ymissa hluti, Fms. ii. 295; í ýmissum stöðum, Stj. 113.III. with another pronom. adj.; einn ok ýiniss, one and another, etc.; um eina staði ok ymissa, Stj. 247; af einum ok ýmissim ágætum steinum, 204; unna einum nú ýmissum, Skv. 3. 39; komu siðan upp í einum ok ýmsum stöðum ok löndum, Stj.; margir ór ýmissum áttum, Orkn. (in a verse); af þeim báðum ok ýmissimi, Stj. 15; allir ok þú ýmsir, all and sundry, i. e. each in turn, Skv. 3. 41.IV. proverbs; ýmsir eiga högg í annars garð, a saying, of dealing mutual blows; verða ýmsir brögðum fegnir, Fms. ix. 494 (in a verse); ýmsar verðr sá er margar ferr, Eg. (a saying).V. neut. as adv.; ýmist hon hugði, Skv. 3. 14; er ýmist sagt hvárr Tarquinius cða son hans færi um nótt, Róm. 386; hann spurði, hví hafa munkar lága skúa ok rauðar hosur?—þeir svöruðu, ýmist tíðisk nú, Fms. viii. 358; hann görði ýmist, hjó eða lagði, thrust and smote altcrnately, or, now he thrust, now he smote, Nj. 8; Bolli var ýmist í Tungu eða at Helgafelli, Ld. 300; ýmist augum lítandi aptr cða fram, Mar.; into smáhringum ýmist hvítum eða svörtum, Stj. 80; ýmist Skota eðr Bretzkar aldir, Orkn. 90 (in a verse); ymist út eða niðr, Nj. 104; kallaðr ýmist Dofrafóstri cða Lúfa, Fs. 16; hann rennir ýmist upp eða ofan, Fb. iii. 408; hann var ýmist at Borg eðr at Gilsbakka, Ísl. ii. 209. -
63 undan
I.praep. (dat.)1) из-подhǫggva fót undan e-m — отрубить кому-л. ногу
II.adv.* * *1. пр. с дат. из под; 2. нар. прочь; fara u. ускользнуть -
64 leggja
v (acc) (legg, lagði, lögðum, lagt)1. položit (se), umístit, natáhnout se2. postavit, stavětÞegar hann leggur bílnum fyrir framan Völundarhús 42 sér hann að hér er eitthvað mikið um að vera.Ég legg - mikið upp úr því - að vinna með frændum okkar í Norðri - í friði og spekt.Hún leggur af vegna þess að hún er veik.Hún leggur af stað til Akureyrar.Hann leggur símann á af því að hann vill ekki tala við mig.Hann leggur áherslu á að heppilegasta leiðin til skólaþróunar komi innan frá, þ.e. frá skólafólkinu sjálfu.Ég legg auðvitað heiður minn að veði um að allir peningarnir munu skila sér til góðra samtaka.Nú er að segja frá þeim bræðrum að þeir leggja hatur á Stóradalsbóndann og sitja um líf hans.Ég legg peninga inn í bankann.Barnið leggur saman tvo og þrjá og fær fimm.Nokkuð er misjafnt eftir landshlutum og árstíðum hvað selurinn leggur sér helst til munns.Ég legg til að þessi plaköt verði lagfærð.Ég veit ekki hvort ég legg út í þá umræðu núna.Hann leggur við hlustir þegar ég tala í símann við vinkonu mína.Svo buðu mennirnir hver öðrum góða nótt á kristilegan hátt, og það brakaði í rúmunum þegar þeir lögðust fyrir. -
65 BERJA
* * *(ber; barða, börðum; barðr, bariðr), v.1) to beat, strike, smite (berja e-n);hár svá fagrt sem barit gull, as beaten gold;berja korn af hálmi, to thresh;berja húð af e-m, to scourge severely;berja e-n grjóti, to stone (= grýta);berja e-n illyrðum, ávítum, to abuse, reproach one;berja á e-m, to attack one with blows, give one a thrashing;berja á hurð, dyrr, at hurðu, at dyrum, to knock, rap at a door;berja sér á brjóst, to smite one’s breast (in repentance);berja til e-s = berja á e-m;berja e-n til e-s, to drive one with blows to do a thing (verða barðr til bœkr);2) with dat., berja grjóti í andlit e-m, to throw stones in one’s face;berja saman vápnum, skjöldum, to dash weapons, shields against each other;berja (to neglect, slight) guðs boðum;berja e-u niðr (opp. to ljósta e-u upp), to hush up;3) intrans., hjarta hans barði (beat, throbbed) undir síðunni;4) impers., skýjagrjóti barði í augu þeim, hailstones dashed in their eyes;þeim barði saman, they dashed against each other;5) refl., berjast.* * *barði, pres. berr; sup. bart, barzt, O. H. L. 24, Bret. 48, 64, Fms. viii. 214, 215, xi. 16, and later barit, barizt; part. fem. barið, Am. 84; barðr, fem. börð, Sturl. iii. 154; mod. barinn; either form may now be used: [Lat. ferio. The word is not found in Ulf., and seems to be unknown in Germ. and Engl.; it is lost in mod. Dan.]I. act. to strike, beat, smite, with acc., Fms. vii. 227, Eg. 582: as a punishment, b. húð af e-m, to scourge one, N. G. L. i. 85: to thrash to death, 341; b. grjóti, to stone, of witches, Am. 84, Ld. 152, Eb. 98, Gísl. 34: to castigate, b. til batnaðar, Hkr. ii. 178; cp. the sayings, einginn verðr óbarinn biskup, and, vera barðr til bækr, Bs. i. 410; b. steinum í andlit e-m, to throw stones in one’s face, 623. 31; b. e-u saman vápnum, sverðum, skjöldum, knefum, to dash weapons … against each other, Fms. vii. 204; b. gull, to beat gold, x. 206; sem barit gull, like beaten gold, Ísl. ii. 206; b. korn, to thresh corn, Magn. 520: metaph. to chide, scold, b. e-n illyrðum, ávítum, Nj. 64, Hom. 35:—with ‘á’, ‘at’, to knock, rap, strike, b. á hurð, á dyrr (or at dyrum), to rap, knock at a door, Th. 6; b. sér á brjóst, to smite on one’s breast, in repentance, Fms. v. 122; b. at hurðu, Sturl. iii. 153; b. til e-s, á e-m, to give one a thrashing, Dropl. 23; er þú á konum barðir, Hbl. 38; hjartað barði undir síðunni, to beat, of the heart, Str. 6 (but hjartsláttr, throbbing of the heart), in mod. use reflex., hjartað berst, hjartað barðist í brjósti heitt, Pass. 2. 12: in the phrase, b. í brestina, to cry off a bargain, the metaphor is taken from hammering the fissure of a ring or the like, in order to hide the fault, Nj. 32.II. reflex., berjask, [cp. Fr. se battre; Germ. sich schlagen], to fight, Lat. pugnare, Boll. 360, Rd. 296, Fms. x. 86, Ísl. ii. 267, Fas. i. 255, Íb. 11: of a duel, ok þat með, at vit berimk her á þinginu, Eg. 351; b. við e-n, to fight with, Fms. xi. 86; b. á e-t, Lat. oppugnare, á borgina, i. 103, vii. 93, Stj. (freq.), seems to be a Latinism; b. til e-s, to fight for a thing; at b. til Englands, to invade England, Ísl. ii. 241, v. l.; b. orrostu, Lat. pugnam pugnare, Fms. vii. 79: of the fighting of eagles, Ísl. ii. 195.III. impers., with dat., it dashes against; skýja grjóti barði í augu þeim, the hailstones dashed in their eyes, Jd. 31; honum barði við ráfit kirkjunnar, he dashed against the roof, Bs. i. 804; þeim barði saman, they dashed against each other, id. -
66 BRESTA
* * *(brest; brast, brustum; brostinn), v.1) to burst, to be rent (steinninn brast);þá brast í sundr jörðin (the earth burst) undir hesti hans;2) to break, snap, with a noise (brast í sundr boginn);3) to crash, of the sound alone;þá brast strengr, they twanged the bowstring;4) to burst forth (skriða brast);eldr brestr upp, fire breaks out;blóð brestr út, blood bursts out;5) to rise, begin; flótti brestr, the ranks break in flight;bardagi brestr, the battle breaks out, begins;6) impers., e-n brestr e-t, one lacks, falls short of (eigi brestr mik áræði);ef oss brestr á borði, if we fall short, get the worst of it;þat mun aldri bresta (it will never fail), at.* * *pret. brast, pl. brustu; part. brostinn; pres. brest, [A. S. berstan, per metath.; Engl. to burst; Germ. bersten; Swed. brista; Dan. briste]:—to burst, be rent; jörðin brast ( the earth burst) undir hesti hans, Nj. 158; steinninn brast, the rock was rent, Bs. i. 5.β. to break with a crash; brast þú boginn í tvá hluti, Hkr. i. 342, Gísl. 81; brestr röng, the rib of a barrel creaks, Jb. 398: the hoops of a vessel bresta ( burst), Fs. 132; skulfu lönd, en brustu bönd (of a tub), Jón Þorl.2. to crash, of the sound alone; hófarnir brustu í veggjunum, the hoofs dashed against the wall, Grett. 25 new Ed.; hvat brast þar svá hátt, Hkr. i. 342; þá brast strengr á skipi, then twanged the bowstring on the ship, Fms. i. 182; brestandi bogi, the twanging bow, Hm. 84.β. to burst forth, of a stream, avalanche, or the like; brestr flóð, of an avalanche, Gísl. 33; skriða brast, id., Fms. v. 250; blóð brestr út, the blood bursts out, from a blow, N. G. L. i. 342.γ. a milit. term, flótti brestr, the ranks break in flight, when the host is seized by panic; þá brast flótti í liði Flosa, Nj. 246; er meginflóttinn brast, Fms. viii. 229; brast þá flótti á Vindum, xi. 233; bardagi brestr, the battle bursts out, begins, (rare and as it seems απ. λεγ.), Fas. i. 34.δ. b. or b. á, to burst or break out, a storm, gale, cp. Bs. i. 78 (vide however s. v. bera C. IV): b. or b. út, to ebb, but only of the first turning of the tide, Bb. 2. 15; augu b., the eyes break in death, v. auga; hence helbrostið auga.II. impers., e-n (acc.) brestr e-t (acc.), one lacks, falls short of; brast Sigríði (acc.) fimm tigi hundraða, Dipl. v. 3; ef oss brestr á borði, if we fall short, get the worst of it, Fms. ix. 507; eigi brestr mik árædi, Fs. 62; á mið þau er aldri mun fisk (Ed. wrongly fiskr) b., Bárð. 169; ef eitt orð (acc.) brysti, Fms. iv. 71; hann vissi þessa sína ætlan brostna ( frustrated), Bs. i. 289; þat mun aldri b., that will never fail, Grett. 24 new Ed.: hamingjuna brestr, Fms. vi. 155 (Ed. hamingjan). -
67 brydda
* * *(-dda, -ddr), v.1) to prick, goad;2) to rough shoe (aka jó óbryddum á ísi hálum);3) to show the point (bryddu upp ór þokunni kollarnir);4) impers., af þessi gørð herra páfans bryddi (arose) svá mikla styrjöld, at.* * *dd, [broddr], to prick, point:α. to sharp or rough a horse, in shoeing him, Hm. 89: to spit, pin, Sturl. iii. 85 C.β. to shew the point; svá langt sem bænar-krossinn á Sævarlandi bryddir undan Melshorni, of a view, just shewing the point, Dipl. iii. 11: metaph. to prick, torment, Str. 25; b. á illu, ójafnaði, to shew, utter, evil, injustice.II. to line a garment, (akin to borð, borði.) -
68 RÓA
* * *(rœ; reri, reyri, røri; róinn), v.1) to row, pull; hann rœr út í Bjarneyjar, he rows out to the Bearisles; with the boat in dat. (reru þeir skipinu upp í ána);2) to row out to sea, go fishing, = r. út (þenna morgin bjóst Þ. á sjó at r.); er hann kom þar, vóru allir menn rónir nema Þ., all the men had rowed out fishing except Th.;4) recipr., róast at, to pull so as to encounter one another, of two ships in battle.* * *pres. ræ (i. e. rœ), rær, rær, pl. róm, Orkn. 402; else róum (Bs.i. 497), róit, róa; pret. réri, older and better reyri or röri, which form is still used in eastern Icel.; imperat. ró, róðú; part, róinn, see Gramm.p. xxiii: [A. S. rowan; Engl. row; Dan. roe; Swed. ro]:— to row; sigla eðr róa, Grág. ii. 130; róa at, Fms. viii. 315; róa leiðangr, vii. 152; þeir réru yfir vatnið, Eg. 109; menn reyru til Sauðeyjar, 219; róa undan, Fms. i. 45; réri fram undan eyjunni allr herr konunganna, ii. 305; róa út ór höfninni, iv. 97 þeir reyru á brott, vii. 201; rétu þeir út fyrir Norðnes, viii. 135; hann réri til þeirra, 231; hann rær út í Bjarneyjar, Nj. 19; róm vér í mót þeim sem harðast, Orkn. 402; róa skipi, Eg. 80; þeir réru þveran árstrauminn, Fms. vii. 264; sá skal fá skip ok mat ok sæ róa, er taki skýtr, N. G. L. i. 48; róa af fjörðinn, Fms. ix. 502; fornt skip er hömlur sé af rónar, rowed off, worn off, N. G. L. i. 75: róa út, to row out to sea, go fishing, K. Þ. K. 90 (út-róðr): as also absol., ok er hann kom þar vóru allir menn rónir nema Þorvaldr, all the fishing-boats were at sea, Nj. 19; róa á sjá, róa til fiskjar, passim.2. to fit out a ship with oars; öll vóru þessi skip borðmikil, at þvi sem þau vóru róin til, Fms. viii. 372; Sverrir lét taka byrðinga nokkora, höggva í sundr, auka at kili, ok róa ( fit them out with oars) at endilöngnm borðum, id.3. metaph., Flosi kveðsk skyldu saman róa svá at keypt yrði, F.told them to pull together, come to an agreement, Nj. 259; róa vík á e-n, to pull one round, in rowing; þess höfðingja er nokkura gæti á Hrafnkel vík róit, Hrafn. 16.II. to rock oneself backwards and forwards, in a sitting posture; hann sá trollkarl sitja þar á uppi ok láta róa fætr, Landn.(Hb.) 84; sútu inni konur tvær blóðgar ok reyru áfram, … róm vit ok róm vit! rignir blóði, Sturl. ii. 9 (Bs. i. 497); griðkur róa ok raula, Hallgr.; Refr mundi fífl, þvíat hann lagði ekki annat fyrir sik en áfram róa, Krók. ch. 1; hann let róa tinglit, Háv. 7 new Ed.2. of a fat beast; það rær í spiki, reri það stykki í spiki, Od. viii. 476.III. recipr., róask at, to pull against one another, of two ships in battle, Fms. viii. 181. -
69 ÞJÓNA
(að), v.1) to serve (settist hann heima ok þjónaði ekki konungi); þjóna til e-s, to serve, pay homage to (kvaðst hann skyldr at þjóna til konungs); to deserve (launa þeim sem þeir hafa til þjónat); þjóna undir e-n, to serve under one;2) to attend on as a servant, wait on (hón þjónaði honum eigi verr enn bónda sínum).* * *að, [A. S. þenian; O. H. G. diunon; Germ. dienen; mod. Dan. tjene, Swed. tjäna, mod. Icel. þéna; the proper Dan. form would be tyne]:—to serve; settisk hann heima ok þjónaði ekki konungi, Eg. 83; þessi guðin er þú þjónar, serves, worships, Fms. i. 97; líf ok dauði þjóna Dróttni, 623. 27; þjóna Guði, Stj. 375; þjóna til e-s, to serve, pay homage to, of allegiance; kvaðsk hann skyldr at þ. til konungs, Fms. ix. 431; engi vildi til þeirra þjóna upp frá því, xi. 334; þeir er til hans (i. e. Christ) þjóna, Mar.; þjóna til hans né annarra, Fms. iv. 23: þjóna undir e-n, to serve under one, Sturl. ii. 4: absol., Jb. 383.2. to attend on as a servant, wait on, with dat., Stj. 441; hón þjónaði honum eigi verr enn bónda sínum, Nj. 62; lét göra honum laug ok þjónaði honum sjálfr, Fms. vi. 303; þ. at konungs-borði, Fb. ii. 428; þ. fyrir borði, Fms. vii. 84: in Icel. households chiefly used of maid-servants, cp. Ld. ch. 11.3. in eccl. sense, to perform service; þjóna kirkju (dat.), Bs. i. 179, Hom.; þ. kapellu, D. N. ii. 338. -
70 botten
I substantiv1. bund, den nederste del af nogetGå til bunds, synke
Træde speederen i bund, accelerere
Sylvia er oprindelig læge, har en lægelig grunduddannelse
hårbotten; kistbotten; spjälbotten; tårtbotten
hårbund; kistebund; tremmebund; lagkagebund
Køre noget i sænk, ødelægge noget
I bund og grund, i grunden
Botten upp!
II ubøjeligt adjektivSkål!
1. trist, kedelig, dårlig m.m. (også forstærkn.ord) (hverdagssprog/slang)Alle piger synes ikke, at matematik er kedeligt
Det her er sandelig for dårligt, det er dødens pølse
-
71 längre
-
72 tr. (trappa)
-
73 trappa
substantiv1. trappe, opgang, etageVi bor en trappa (1 tr.) upp
Vi bor på 1. sal
Der er fare for, at mormor falder ned ad de her stejle trapper
källartrappa; kökstrappa; torntrappa
kældertrappe; køkkentrappe; tårntrappe
-
74 botten
I substantiv1. bund, den nederste del af nogetGå til bunds, synkeTræde speederen i bund, accelerereSylvia er oprindelig læge, har en lægelig grunduddannelseSammensatte udtryk:hårbotten; kistbotten; spjälbotten; tårtbotten
hårbund; kistebund; tremmebund; lagkagebundSærlige udtryk:Køre noget i sænk, ødelægge nogetI bund og grund, i grundenBotten upp!
Skål!II ubøjeligt adjektiv1. trist, kedelig, dårlig m.m. (også forstærkn.ord) (hverdagssprog/slang)Alle piger synes ikke, at matematik er kedeligtDet her er sandelig for dårligt, det er dødens pølse -
75 dörr
substantiv1. dørJeg bor ved siden af en tyrkisk familie, de er mine nærmeste naboerSe upp för dörrarna! (Dörrarna stängs!)
Pas på dørene!, Dørene lukkes! (advarsel i toget)Sammensatte udtryk:skafferidörr; skjutdörr; svängdörr
spisekammerdør; skydedør; svingdørSærlige udtryk:Løbe en åben dør ind, bevise noget som allerede er bevistStå för dörren: Julen står för dörren
Stå for døren, være nær: Det er snart julAlle døre står åbne, der er alle mulighederBakom lyckta (slutna, stängda) dörrar
Bag lukkede døre, uden journalister eller publikum -
76 längre
-
77 tr. (trappa)
-
78 hemland
hem+land[²h'em:lan:d]subst.родина -
79 himmel
[²h'im:el]subst.райhimmelrike -t--рай, небеса————————[²h'im:el]subst.небоriva upp himmel och jord (göra stor affär av något)--разбушеваться, расходиться (скандалить из-за чего-л.)————————небо, небеса -
80 tape
[teip] 1. noun1) ((a piece of) a narrow strip or band of cloth used for tying etc: bundles of letters tied with tape.) borði, band2) (a piece of this or something similar, eg a string, stretched above the finishing line on a race track: The two runners reached the tape together.) markalínuband3) (a narrow strip of paper, plastic, metal etc used for sticking materials together, recording sounds etc: adhesive tape; insulating tape; I recorded the concert on tape.) límband; einangrunarlímband; segulband4) (a tape-measure.) málband2. verb1) (to fasten or seal with tape.) festa með límbandi2) (to record (the sound of something) on tape: He taped the concert.) taka upp•- measuring-tape
- tape-recorder
- tape-record
- tape-recording
Страницы
См. также в других словарях:
Islenska — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch … Deutsch Wikipedia
Isländisches Alphabet — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch … Deutsch Wikipedia
Íslenska — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch … Deutsch Wikipedia
Wikingerzeit — Chronik (kleine Auswahl) 793 Wikingerüberfall auf das Kloster von Lindisfarne 795 Beginn der Überfälle auf Irland (Inishmurray) 799 Beginn der Überfälle auf das Reich der Franken 830 erneute Wikingerüberfälle auf England 840 erst … Deutsch Wikipedia
Isländische Sprache — Isländisch (íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch … Deutsch Wikipedia
Nordgermanische Religion — Als Nordgermanische Religion wird die Gesamtheit von Kulten und diesen zugrunde liegenden religiösen Vorstellungen verstanden, die in vorchristlicher Zeit im skandinavischen Raum verbreitet waren. Inhaltsverzeichnis 1 Hintergrund 2 Vorwikingische … Deutsch Wikipedia
Hemd — 1. Auch das seidene Hemd umhüllt nur einen nackten Körper. – Altmann V, 110. 2. Besser ein geborgtes Hemd als gar keins. Holl.: Het is beter een ander mans hemd dan geen. (Harrebomée, I, 301.) 3. Das hembd ligt eim (ist mir) näher dann der rock.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Bauer (der) — 1. Armer Bauern Kälber und reicher Herren Töchter werden nicht alt. – Kirchhofer, 347. 2. Auch der Bauer isst nicht ungesalzen. Was ihm indess von seinem Schulzen, Landrath oder Pfarrer vorgepredigt wird, ist in der Regel nicht mit attischem… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Grammaire suédoise — La grammaire désigne ici un ensemble de règles connues inconsciemment par les locuteurs d une langue et qui permettent la création d un nombre infini d énoncés, acceptés au sein d une communauté linguistique comme étant bien formés.… … Wikipédia en Français
Anders Glenmark — (b. November 20, 1953 in Tomelilla, Sweden) is a Swedish pop and rock singer, as well as one of Sweden s most successful music producers and song writers. He is the brother of singer Karin Glenmark and nephew of band leader Bruno Glenmark. Among… … Wikipedia
Grammaire Suédoise — La grammaire désigne ici un ensemble de règles connues inconsciemment par les locuteurs d une langue et qui permettent la création d un nombre infini d énoncés, acceptés au sein d une communauté linguistique comme étant bien formés.… … Wikipédia en Français
