Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

boşanmış

См. также в других словарях:

  • yazuk — boşanmış, bağından çözülmü; III, 16bkz: yazıglıg günah, suç I, 16, 203, 220, 521; II, 75,135, 143, 169, 222, 261; III, 16 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • HALİ' — Boşanmış erkek, zevcesini şer an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia dır.) * İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. * Kovulmuş. * Soyulmu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • dul — is. Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek Bebek teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar. R. N. Güntekin Birleşik Sözler dulaptal otu dulavrat otu karadul Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dul kalmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • eğlemek — i 1) Durdurmak Deveniz gidiyordu eğleyemedim / Kıratın boşanmış bağlayamadım. Halk türküsü 2) Oyalamak Beni işler eğledi de vaktinde yetişemedim. 3) Avutmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • köpürgen — sf. Gerekli gereksiz, hızlı, aralıksız ve bıktırıcı biçimde konuşan Bu uzun saçlı, köpürgen, hemen hemen bizimle yaşıt, boşanmış zemberek gibi söylenen yeni hocaları dinler dururduk. F. R. Atay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gösteriş yapmak — başkalarını aldatmak, şaşırtmak, korkutmak veya kendini beğendirmek için yapay davranmak Salih de tam bir gösteriş yapmak hevesiyle boşanmış bir yay gibi kalktı ayağa. T. Buğra …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iddət — ə. şəriətdə: ərindən boşanmış və ya əri ölmüş qadının təzədən ərə getməsi üçün gözləməli olduğu müəyyən müddət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müraciət — ə. 1) geri dönmə; qayıtma; 2) baş çəkmə; 3) boşanmış qadınla ikinci dəfə evlənmə, bir qadını boşayıb yenidən alma; 4) xitab etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mətrukə — ə. 1) tərk edilmiş; 2) istifadə olunmayan; köhnəlmiş; 3) ərindən boşanmış dul qadın …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • başıboş — sif. 1. Axmaq, sarsaq, səfeh, gic. 2. məh. Ərindən boşanmış; dul …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bivə — sif. <fars.> köhn. 1. Dul qadın, ərindən boşanmış və ya əri ölmüş arvad. <Tazə:> Bivə övrətlərin əmri alınırmı nəzərə? <Köhnə:> Canı çıxsın, o da getsin yenə bir tazə ərə. M. Ə. S.. 2. Dul kişi, arvadı ölmüş və ya arvadını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»