Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

blandimentum

  • 1 blandimentum

    blandimentum, i, n. (souvent au plur.) [st2]1 [-] caresse, flatterie, cajolerie, boniments. [st2]2 [-] charme, attrait, agréments, douceurs. [st2]3 [-] condiment, assaisonnement. [st2]4 [-] soins délicats.    - pessum dedisti me blandimentis tuis, Plaut. Rud. 2.6.23: tu m'as ruiné avec tes flatteries.    - blandimenta muliebria, Tac.: cajoleries efféminées (indignes d'un homme).    - blandimenta vitae, Tac.: charmes de la vie.    - sine blandimentis expellere famem, Tac.: apaiser sa faim sans mets raffinés.    - blandimenta aestivi caloris, Pall. Sept. 17: douce influence du soleil d'été.    - aliqua inveniemus blandimenta, quibus saporem mutemus, Petr. 141: nous trouverons quelques condiments pour changer le goût.    - hoc blandimento, Plin. 17, 13, 21, § 98: par ces soins délicats.
    * * *
    blandimentum, i, n. (souvent au plur.) [st2]1 [-] caresse, flatterie, cajolerie, boniments. [st2]2 [-] charme, attrait, agréments, douceurs. [st2]3 [-] condiment, assaisonnement. [st2]4 [-] soins délicats.    - pessum dedisti me blandimentis tuis, Plaut. Rud. 2.6.23: tu m'as ruiné avec tes flatteries.    - blandimenta muliebria, Tac.: cajoleries efféminées (indignes d'un homme).    - blandimenta vitae, Tac.: charmes de la vie.    - sine blandimentis expellere famem, Tac.: apaiser sa faim sans mets raffinés.    - blandimenta aestivi caloris, Pall. Sept. 17: douce influence du soleil d'été.    - aliqua inveniemus blandimenta, quibus saporem mutemus, Petr. 141: nous trouverons quelques condiments pour changer le goût.    - hoc blandimento, Plin. 17, 13, 21, § 98: par ces soins délicats.
    * * *
        Blandimentum. Cic. Amadouement, Mignotise, Belle parolle, Flaterie.
    \
        Blandimenta plebidare. Liu. Amadouer, Flater le commun peuple.

    Dictionarium latinogallicum > blandimentum

  • 2 blandimentum

    blandīmentum, ī, n. (blandior), die Schmeichelei, Liebkosung, als Mittel, jmd. zu gewinnen, gew. im Plur.: I) eig. (Ggstz. convicium, minae), blandimenta tua, Plaut.: muliebria, Tac.: blandimenta dare alci, Liv.: blandimentis corrumpere, Cic.: per blandimenta aggredi, Tac.: alci blandimentis elicere libros (Ggstz. convicio extorquere), Plin. ep.: captus blandimentis, Plin. ep.: blandimentis adversum plebem, Tac. ann. 12, 55. – im Sing., ibi blandimentum sublevavit metum, Tac. ann. 14, 4. – II) übtr.: A) alles die Sinne Gewinnende, Reizende, die Annehmlichkeit, blandimenta voluptatis, Cic.: blandimenta vitae, Reize, Tac.: sine apparatu, sine blandimentis (Gaumenkitzel) expellunt famem, Tac. – B) die sanfte Behandlung, sorgfältige Pflege, einer Pflanze, Plin. 17, 98.

    lateinisch-deutsches > blandimentum

  • 3 blandimentum

    blandīmentum, ī, n. (blandior), die Schmeichelei, Liebkosung, als Mittel, jmd. zu gewinnen, gew. im Plur.: I) eig. (Ggstz. convicium, minae), blandimenta tua, Plaut.: muliebria, Tac.: blandimenta dare alci, Liv.: blandimentis corrumpere, Cic.: per blandimenta aggredi, Tac.: alci blandimentis elicere libros (Ggstz. convicio extorquere), Plin. ep.: captus blandimentis, Plin. ep.: blandimentis adversum plebem, Tac. ann. 12, 55. – im Sing., ibi blandimentum sublevavit metum, Tac. ann. 14, 4. – II) übtr.: A) alles die Sinne Gewinnende, Reizende, die Annehmlichkeit, blandimenta voluptatis, Cic.: blandimenta vitae, Reize, Tac.: sine apparatu, sine blandimentis (Gaumenkitzel) expellunt famem, Tac. – B) die sanfte Behandlung, sorgfältige Pflege, einer Pflanze, Plin. 17, 98.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > blandimentum

  • 4 blandīmentum

        blandīmentum ī, n    [blandior], flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery: Ibi blandimentum sublevavit metum, Ta.— Usu. plur: blandimenta plebi ab senatu data, L.: adversus plebem, Ta.—Fig., an allurement, pleasure, charm: voluptatis: vitae, Ta.: sine blandimentis expellunt famem, seasoning, Ta.
    * * *
    blandishment, coaxing/wheedling behavior, cajolery; favors; charm, delight

    Latin-English dictionary > blandīmentum

  • 5 blandimentum

    blandīmentum, ī n. [ blandior ]
    1) лесть, вкрадчивость, ласковость
    blandimenta dare alicui L — льстить кому-л.
    blandimentis elicere aliquid Pl — выманить что-л. лестью (ласками)
    2) прелесть, привлекательность
    3) тщательный уход (за растениями) PM

    Латинско-русский словарь > blandimentum

  • 6 blandimentum

    blandīmentum, i, n. [blandior].
    I.
    flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery (class.; most freq. in plur. and in Tac.):

    nec eam (virtutem) minis aut blandimentis corrupta deseret,

    Cic. Tusc. 5, 31, 87:

    pessum dedisti me blandimentis tuis,

    Plaut. Rud. 2, 6, 23; id. Truc. 2, 2, 63:

    multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab senatu data,

    Liv. 2, 9, 6:

    captus blandimentis,

    Plin. Ep. 2, 19, 4:

    per blandimenta juvenem aggredi,

    Tac. A. 13, 13; 12, 64:

    muliebribus blandimentis infectae epistulae,

    id. H. 1, 74.—In sing., Tac. A. 14, 4.—And in poet. exuberance:

    cui blandimenta precesque Verbaque jactanti mitissima, desine, dixit, etc.,

    Ov. M. 2, 815.—
    II.
    Trop.
    A.
    Any thing that pleases the senses, an object that charms, an allurement, a pleasure, charm, delight:

    multa nobis blandimenta natura ipsa genuit,

    Cic. Cael. 17, 41: blandimenta vitae [p. 241] = res, quae vitam jucundam reddunt), Tac. A. 15, 64; id. H. 2, 53 (cf.:

    delinimenta vitae,

    id. A. 15, 63):

    aestivi caloris,

    Pall. Sept. 17:

    vecturae,

    Veg. 2, 28, 37.—Of the spices, seasoning, condiments in food, Petr. 141, 8; Tac. G. 23.—
    B.
    Healing applications, cures:

    alia quoque blandimenta excogitabat,

    Plin. 26, 3, 8, § 14.—
    C.
    Careful culture:

    hoc blandimento (i. e. blanda cultura) impetratis radicibus,

    Plin. 17, 13, 21, § 98.

    Lewis & Short latin dictionary > blandimentum

  • 7 Reiz

    Reiz, stimulus (gleichs. der Stachel zu etwas). – stimulus voluptatis (Stachel zum Vergnügen). – irritatio (Anreizung). – oblectatio (Ergötzung). – oblectamentum (Ergötzungsmittel). – dulcēdo (Süßigkeit = Annehmlichkeit). – blandimentum (gleichs. Schmeichelmittel = Annehmlichkeit). – gratia (Anmut, Liebreiz). – iucunditas (angenehme Beschaffenheit). – amoenitas (Lieblichkeit, Anmut, bes. einer Gegend, z.B. naturae amoenitates). – verführerische Reize, lenocinia, ōrum,n. pl.: körperliche Reize, venustas et pulchritudo corporis: körperl. Reize besitzen, venustum esse; venustā specie esse. – es hat etwas R. für mich, alcis rei dulcedine commoveor (ich werde von etwas angenehm berührt); studio alcis rei teneor (die Beschäftigung mit etwas zieht mich an); teneor alqā re (ich werde durch etwas gefesselt): es hat etwas keinen Reiz für mich, nihil voluptatis mihi alqd affert; keinen Reiz mehr, alqd mihi sordet: das Leben hat noch Reiz für mich, vivere etiamnunc libet: das Leben hat keinen großen R. mehr (für mich), nihil ad vivendum magno opere invitare potest: welchen R. kann das Leben haben, quae potest in vita esse iucunditas. – R. der Neuheit, gratia novitatis; grata novitas; auch bl. novitas: den R. der Neuheit verlieren, gratiam novitatis exuere (von Schriften).

    deutsch-lateinisches > Reiz

  • 8 Reizmittel

    Reizmittel, für den Appetit, blandimentum. – Ist es übh. = Anreizungsmittel, s. d.

    deutsch-lateinisches > Reizmittel

  • 9 Schmeichelei

    Schmeichelei, adulatio (das Schwänzeln, das höfische, niedere Kriechen vor jmd., z.B. grobe, indecora od. foeda). – assentatio (die Sch., die jmdm. in allem Recht gibt, ihn flattiert). – blanditiae (glatte, süße Worte, Liebkosungen); verb. blanditiae et assentationes. – blandimentum (Liebkosungsmittel, durch das man jmd. zu gewinnen sucht). – vox blanda (Schmeichelwort, schmeichelnde Äußerung). – oratio blanda (Schmeichelrede). – kleine Sch., assentatinucula. – ohne Sch. (ohne zu schmei cheln), non blandior tibi; noli putare me hoc auribus tuis dare (glaube nicht, daß ich dir damit schmeichele, eine Schmeichelei sagen will); dicam enim non reverens assentandi suspicionem (ich sage es, ohne den Verdacht der Sch. zu scheuen): aus Sch., assentandi causā; per adulationem od. assentationem: jmdm. Schmeicheleien sagen, alci blanditias dicere; alci blandiri: auf Schmeicheleien hören, adulatoribus patefacere aures.

    deutsch-lateinisches > Schmeichelei

  • 10 Ласка

    - blanditia; blanditiae; blandimentum; (animal) mustela;

    • ласками - per blanditias;

    • как ласками, так и угрозами - blandiendo ac minando;

    • испортить дитя ласками - blanditiis puerum corrumpere;

    • ласка - знак любви и благоволения - amoris vel benevolentiae significatio;

    • он с особенною ласкою меня принял - me humanissime excepit; singulari me humanitate prosecutus est;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Ласка

  • 11 Лесть

    - lenocinium (nullum orationi lenocinium addere); palpatio (verborum); palpamentum; palpus (aliquem palpo percutere); blanditia; blandimentum; adulatio; assentatio; ambitio;

    • лестью - per blanditias;

    • лестью снискать чьё-л. расположение - benevolentiam alicujus blanditiis colligere;

    • лесть в дружбе всякой заразы вреднее - in amicitiis nulla major pestis est adulatione;

    • добиваться (выпросить, выманить) чего-либо лестью - pellicere aliquid ex aliquo; expalpare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Лесть

  • 12 Прелесть

    - amoenitas; venus; venustas (muliebris; corporis; verborum); invitamentum (naturae; urbis et fori); blanditia (voluptatum); blandimentum; gratia; laetitia; dulcedo; lepos, -oris m; decor; decus, -oris n; suavitas; ocellus;

    • прелесть дружбы - condimentum amicitiae;

    • прекрасный, полный прелести день - dies pulcher atque venustatis plenus;

    • восхищённый прелестью - dulcedine succensus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Прелесть

  • 13 adulatio

    ădūlātĭo, ōnis, f. [adulor], a fawning, like that of a dog (adulatio est blandimentum proprie canum, quod et ad homines tractum consuetudine est, Non. 17, 4).—In the post-Aug. historians, esp. in Tac., very freq. for a servile respect exhibited by bowing the body = adoratio.
    I.
    Lit.:

    canum tam fida custodia tamque amans dominorum adulatio,

    Cic. N. D. 2, 63.—So of doves, a billing, Plin. 10, 34, 52, § 104.—Of men toward animals, Col. 6, 2, 5.—
    II.
    Fig., low, cringing flattery, adulation:

    in amicitiis nullam pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, assentationem,

    Cic. Lael. 25, 91:

    pars altera regiae adulationis (i. e. adulatorum) erat,

    Liv. 42, 30:

    humi jacentium adulationes,

    id. 9, 18; cf. Curt. 8, 6; so Tac. A. 1, 13, 14; 2, 32; 3, 2; 4, 6; 5, 7; 15, 59; id. G. 8, etc.; Suet. Aug. 53; Plin. Pan. 41, 3 al.

    Lewis & Short latin dictionary > adulatio

  • 14 blandum

    blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).
    I.
    Lit.:

    blanda es parum,

    Plaut. Cas. 3, 3, 21:

    nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,

    id. Aul. 2, 2, 19:

    ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,

    Ter. Hec. 5, 4, 21:

    scis me minime esse blandum,

    Cic. Att. 12, 5, 4:

    unum te puto minus blandum esse quam me,

    id. ib. 12, 3, 1:

    blandum amicum a vero secernere,

    id. Lael. 25, 95:

    (Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,

    Nep. Alcib. 1, 3:

    an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?

    Liv. 34, 2, 10:

    tum neque subjectus solito nec blandior esto,

    Ov. A. A. 2, 411:

    canes,

    Verg. G. 3, 496:

    catulorum blanda propago,

    Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:

    columba,

    Ov. Am. 2, 6, 56:

    tigres,

    Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—
    b.
    Poet. constr.
    (α).
    With gen.:

    precum,

    Stat. Achill. 2, 237.—
    (β).
    With acc.:

    genas vocemque,

    Stat. Th. 9, 155.—
    (γ).
    With inf.:

    blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,

    Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —
    (δ).
    With abl.:

    chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),

    Hor. Ep. 2, 1, 135.—
    II.
    Trop. (mostly of things).
    A.
    Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):

    ne blandā aut supplici oratione fallamur,

    Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:

    voces,

    Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:

    preces,

    Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:

    querelae,

    Tib. 3, 4, 75:

    laudes,

    Verg. G. 3, 185:

    verba,

    Ov. M. 2, 575; 6, 360:

    dicta,

    id. ib. 3, 375;

    9, 156: os,

    id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:

    amor,

    Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:

    Veneris blandis sub armis,

    Prop. 4 (5), 1, 137:

    amaracini liquor,

    Lucr. 2, 847:

    tura,

    Tib. 3, 3, 2:

    manus,

    Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:

    aquae,

    id. ib. 4, 344:

    caudae,

    id. ib. 14, 258 al.:

    otium consuetudine in dies blandius,

    Liv. 23, 18, 12:

    blandiores suci,

    Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:

    blandissima litora, Baiae,

    Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:

    actio,

    Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:

    et blandae superūm mortalibus irae,

    Stat. Th. 10, 836:

    neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,

    Plin. 1, prooem. § 12.—
    2.
    Of persons:

    filiolus,

    Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—
    B.
    Persuading by caressing, persuasive:

    nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,

    Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.
    a.
    Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—
    b.
    Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:

    compellare hominem,

    id. Poen. 3, 3, 72:

    me adpellare,

    id. Truc. 1, 2, 61:

    adloqui,

    Ter. Phorm. 2, 1, 22:

    dicere,

    id. Ad. 5, 4, 24; cf.:

    blande, leniter, dulciter dicere,

    Quint. 12, 10, 71;

    and blande ac benedice,

    Plaut. As. 1, 3, 54:

    rogare,

    Cic. Rosc. Com. 16, 49:

    excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,

    Liv. 1, 22, 5:

    quaerere,

    Suet. Calig. 32:

    linguā lambere,

    Lucr. 5, 1066:

    et satiati agni ludunt blandeque coruscant,

    id. 2, 320:

    colere fructus,

    to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):

    flectere cardinem sonantem,

    softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:

    blandius petere,

    Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:

    moderere fidem,

    Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:

    blandissime appellat hominem,

    Cic. Clu. 26, 72.—
    * c.
    blandum = blande:

    ridere,

    Petr. 127, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > blandum

  • 15 blandus

    blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).
    I.
    Lit.:

    blanda es parum,

    Plaut. Cas. 3, 3, 21:

    nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,

    id. Aul. 2, 2, 19:

    ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,

    Ter. Hec. 5, 4, 21:

    scis me minime esse blandum,

    Cic. Att. 12, 5, 4:

    unum te puto minus blandum esse quam me,

    id. ib. 12, 3, 1:

    blandum amicum a vero secernere,

    id. Lael. 25, 95:

    (Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,

    Nep. Alcib. 1, 3:

    an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?

    Liv. 34, 2, 10:

    tum neque subjectus solito nec blandior esto,

    Ov. A. A. 2, 411:

    canes,

    Verg. G. 3, 496:

    catulorum blanda propago,

    Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:

    columba,

    Ov. Am. 2, 6, 56:

    tigres,

    Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—
    b.
    Poet. constr.
    (α).
    With gen.:

    precum,

    Stat. Achill. 2, 237.—
    (β).
    With acc.:

    genas vocemque,

    Stat. Th. 9, 155.—
    (γ).
    With inf.:

    blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,

    Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —
    (δ).
    With abl.:

    chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),

    Hor. Ep. 2, 1, 135.—
    II.
    Trop. (mostly of things).
    A.
    Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):

    ne blandā aut supplici oratione fallamur,

    Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:

    voces,

    Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:

    preces,

    Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:

    querelae,

    Tib. 3, 4, 75:

    laudes,

    Verg. G. 3, 185:

    verba,

    Ov. M. 2, 575; 6, 360:

    dicta,

    id. ib. 3, 375;

    9, 156: os,

    id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:

    amor,

    Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:

    Veneris blandis sub armis,

    Prop. 4 (5), 1, 137:

    amaracini liquor,

    Lucr. 2, 847:

    tura,

    Tib. 3, 3, 2:

    manus,

    Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:

    aquae,

    id. ib. 4, 344:

    caudae,

    id. ib. 14, 258 al.:

    otium consuetudine in dies blandius,

    Liv. 23, 18, 12:

    blandiores suci,

    Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:

    blandissima litora, Baiae,

    Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:

    actio,

    Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:

    et blandae superūm mortalibus irae,

    Stat. Th. 10, 836:

    neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,

    Plin. 1, prooem. § 12.—
    2.
    Of persons:

    filiolus,

    Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—
    B.
    Persuading by caressing, persuasive:

    nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,

    Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.
    a.
    Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—
    b.
    Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:

    compellare hominem,

    id. Poen. 3, 3, 72:

    me adpellare,

    id. Truc. 1, 2, 61:

    adloqui,

    Ter. Phorm. 2, 1, 22:

    dicere,

    id. Ad. 5, 4, 24; cf.:

    blande, leniter, dulciter dicere,

    Quint. 12, 10, 71;

    and blande ac benedice,

    Plaut. As. 1, 3, 54:

    rogare,

    Cic. Rosc. Com. 16, 49:

    excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,

    Liv. 1, 22, 5:

    quaerere,

    Suet. Calig. 32:

    linguā lambere,

    Lucr. 5, 1066:

    et satiati agni ludunt blandeque coruscant,

    id. 2, 320:

    colere fructus,

    to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):

    flectere cardinem sonantem,

    softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:

    blandius petere,

    Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:

    moderere fidem,

    Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:

    blandissime appellat hominem,

    Cic. Clu. 26, 72.—
    * c.
    blandum = blande:

    ridere,

    Petr. 127, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > blandus

  • 16 sublevo

    sub-lĕvo, āvi, ātum, 1, v. a., to lift up from beneath, to raise up, hold up, support (class.: esp. freq. in the trop. sense; syn.: extollo, erigo).
    I.
    Lit.:

    qui nos sibi quondam ad pedes stratos ne sublevabat quidem,

    Cic. Att. 10, 4, 3:

    in ascensu sublevati,

    Caes. B. C. 2, 34; id. B. G. 7, 47:

    alterni innixi sublevantesque invicem et trahentes alii alios,

    Liv. 5, 47, 2; 28, 20, 5; cf.:

    jubis equorum sublevati,

    Caes. B. G. 1, 48:

    erigere se aut sublevare,

    id. ib. 6, 27:

    terrā sublevat ipsum,

    Verg. A. 10, 831:

    apes regem fessum umeris sublevant,

    Plin. 11, 17, 17, § 54:

    inter manus sublevantium exstinctus est,

    Suet. Vesp. 34 et saep.:

    mentum sinistrā,

    Auct. Her. 4, 50, 63:

    retia furcis,

    Plin. 9, 8, 9, § 31:

    oculos,

    Vulg. Joan. 6, 5.—
    II.
    Trop., to sustain, support, assist, encourage, console any one in misfortune (syn.:

    auxilior, subvenio, lenio, sedo): aratores (opp. evertere),

    Cic. Verr. 2, 3, 92, § 215:

    homines defendere et sublevare,

    id. Div. in Caecil. 2, 5:

    aliquem (opp. deridere),

    id. Tusc. 4, 37, 80:

    aliquem (opp. laedere),

    id. Caecin. 9, 23:

    graviter eos accusat, quod tam necessario tempore ab iis non sublevetur,

    Caes. B. G. 1, 16:

    oppidanos re frumentariā,

    Hirt. B. G. 8, 34:

    provincias liberalitate,

    Suet. Tib. 48:

    ad sublevandos alios,

    Nep. Epam. 3, 4. —Of things:

    hic est status, qui unā voce omnium gemitur neque verbo cujusquam sublevatur,

    Cic. Att. 2, 18, 1.—
    B.
    To lighten, qualify, alleviate, mitigate, lessen an evil, to assuage:

    non denique aliquo mediocri vitio tot tantaque ejus vitia sublevata esse videbuntur,

    Cic. Verr. 1, 16, 47:

    res adversae sublevantur,

    id. Sull. 27, 75:

    fortunam industriā,

    Caes. B. C. 3, 73:

    omnium rerum inopiam,

    id. ib. 3, 80:

    militum laborem,

    id. B. G. 6, 32:

    hominum pericula,

    Cic. Mur. 4, 8:

    calamitates hominum,

    id. Tusc. 4, 20, 46:

    una illa sublevanda offensio est,

    id. Lael. 24, 88:

    fugam pecuniā,

    Nep. Att. 2: odia, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 3, 1:

    blandimentum sublevavit metum,

    Tac. A. 14, 4:

    nominis noyitatem dicendi gloriā maxime sublevabis,

    will compensate for, Q. Cic. Pet. Cons. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sublevo

  • 17 ALLUREMENT

    [N]
    DELICIAE (-ARUM) (PL)
    ILLECEBRA (-AE) (F)
    INLECEBRA (-AE) (F)
    DELENIMENTUM (-I) (N)
    ILLECTUS (-US) (M)
    INLECTUS (-US) (M)
    LENOCINIUM (-I) (N)
    INVITAMENTUM (-I) (N)
    BLANDIMENTUM (-I) (N)
    BLANDITIA (-AE) (F)
    BLANDITIES (-EI) (F)
    CORRUPTELA (-AE) (F)
    PELLACIA (-AE) (F)
    PAELLACIA (-AE) (F)
    DELICIA (-AE) (F)
    DELICIUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > ALLUREMENT

  • 18 BLANDISHMENT

    [N]
    BLANDIMENTUM (-I) (N)
    PERSUASUS (-US) (M)
    - BLANDISHMENTS

    English-Latin dictionary > BLANDISHMENT

  • 19 CAJOLERY

    [N]
    ADULATIO (-ONIS) (F)
    BLANDIMENTUM (-I) (N)
    BLANDITIA (-AE) (F)
    BLANDITIES (-EI) (F)
    TECTORIUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > CAJOLERY

  • 20 CHARM

    [N]
    DELICIAE (-ARUM) (PL)
    GRATIA (-AE) (F)
    VENUS (-ERIS) (F)
    VENUSTAS (-ATIS) (F)
    IUCUNDITAS (-ATIS) (F)
    JUCUNDITAS (-ATIS) (F)
    LEPOS (-ORIS) (M)
    LEPOR (-ORIS) (M)
    AMOENITAS (-ATIS) (F)
    COMMENDATIO (-ONIS) (F)
    CONMENDATIO (-ONIS) (F)
    HONOR (-ORIS) (M)
    HONOS (-ORIS) (M)
    DECOR (-ORIS) (M)
    DULCEDO (-DINIS) (F)
    DULCITUDO (-DINIS) (F)
    BLANDITIA (-AE) (F)
    BLANDITIES (-EI) (F)
    BLANDIMENTUM (-I) (N)
    PERLACIA (-AE) (F)
    PELLACIA (-AE) (F)
    PAELLACIA (-AE) (F)
    INCANTAMEN (-INIS) (N)
    AMABILITAS (-ATIS) (F)
    ILLECEBRA (-AE) (F)
    INLECEBRA (-AE) (F)
    DELENIMENTUM (-I) (N)
    DELECTATIO (-ONIS) (F)
    DELICIA (-AE) (F)
    DELICIUM (-I) (N)
    FASCINUM (-I) (N)
    FASCINUS (-I) (M)
    MEDICATUS (-US) (M)
    AMULETUM (-I) (N)
    VENENUM (-I) (N)
    CARMEN (-MINIS) (N)
    CANTUS (-US) (M)
    CANTIO (-ONIS) (F)
    INCANTAMENTUM (-I) (N)
    CANTATIO (-ONIS) (F)
    JOCUNDIATAS (-ATIS) (F)
    [V]
    CAPIO (-ERE CEPI CAPTUM)
    COLLIBET (-ERE -LIBUIT)
    CONLIBET (-ERE -LIBUIT)
    COLLUBET (-ERE -LIBUIT)
    CONLUBET (-ERE -LIBUIT)
    DELECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    PERLICIO (-ERE -LEXI -LECTUM)
    PELLICIO (-ERE -LEXI -LECTUM)
    PAELLICIO (-ERE -LEXI -LECTUM)
    PERMULCEO (-ERE -MULSI -MULSUM)
    FASCINO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXCANTO (-ARE -AVI -ATUM)
    CANTO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCANTO (-ARE -AVI -ATUM)
    DUCO (-ERE DUXI DUCTUM)
    DELECTOR (-ARI -ATUS SUM)

    English-Latin dictionary > CHARM

См. также в других словарях:

  • amadouement — ⇒AMADOUEMENT, subst. masc. Vx, peu us. Action d amadouer; caresse, flatterie. Rem. Noté comme appartenant au vx lang. ds Ac. Compl. 1842, comme étant inus. ou peu usité chez BESCH. 1845 et QUILLET 1965, comme vx mot par Lar. 19e, GUÉRIN 1892 et… …   Encyclopédie Universelle

  • AQUILINA — I. AQUILINA quae et Evelina silva et Silva Eulina, vulgo la forest d lveline, vel simpliciter Iveline. Silva Galliae est; ubi castrum Rumbelittum, vulgo Rambovillet, aut Ramboullet dictum, quod pago Hurepensi a quibusdam attribuitur, et le… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ՈՂՈՔԱՆՔ — (նաց.) NBH 2 0511 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 13c, 14c գ. κολκία, θωπεία adulatio, blandimentum δέησις precatio. supplicatio παραίτησις depreciatio παραίνεσις, ἑπῳδή persuasio ἵαμα medela եւն. Ողոք.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍՈՒՏԱԿԱՍՊԱՍՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0733 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c գ. θωπεία, θώπευμα, κολακεία blanditiae, blandimentum, adulatio, assentatio. Քծնութիւն. մարդելուղութիւն. մարդահաճութիւն. կեղծաւորութիւն. *Սուտակասպասութեանն իսկ անսալով՝… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • amadoüement — Amadoüement, Blandimentum, Delinitio, Lenocinium, Delinimentum, Blanditiae …   Thresor de la langue françoyse

  • blandissement — Blandissement, Blanditiae, Lenocinium, Palpum, Blandimentum. Decevoir par blandissement, Palpum obtrudere …   Thresor de la langue françoyse

  • mignardise — Mignardise, Blandimentum …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»