-
1 blameren
♦voorbeelden: -
2 blameren
♦voorbeelden:1 zich blameren • disgrace oneself, lose face -
3 blameren
(о)позорить, (с)компрометировать; позорить; срамить; поносить* * *(d)позорить, срамить* * *гл.общ. позорить, поносить, срамить -
4 blameren
blamieren -
5 blameren
v. blame, accuse, denounce -
6 zich blameren
zich blameren -
7 zich onsterfelijk blameren
zich onsterfelijk blameren -
8 zich blameren
zich blamerendisgrace oneself, lose face -
9 zich blameren
гл.общ. позориться, срамиться -
10 zich blameren
sich blamieren -
11 disqualifier
disqualifier [dieskaaliefjee]1. v1) diskwalificeren, uitsluiten2. se disqualifiervzich blameren, blijk geven van ongeschiktheid -
12 позорить
vgener. schandaliseren, schenden, schennen, blameren, schandvlekken, schimpen, smaden -
13 позориться
vgener. zich blameren -
14 поносить
vgener. affronteren, afgeven op (iets, iem.) (кого-л., в его отсутствие), beschimpen, blameren, kwaadspreken (кого-л.), schelden (op-êîãî-ô.), schimpen (op-êîãî-ô.), smaden, smalen, verguizen -
15 срамить
vgener. aan de kaak stellen (кого-л.), blameren -
16 срамиться
vgener. een mal figuur slaan, zich blameren -
17 позорить
vgener. schandaliseren, schenden, schennen, blameren, schandvlekken, schimpen, smaden -
18 позориться
vgener. zich blameren -
19 поносить
vgener. affronteren, afgeven op (iets, iem.) (кого-л., в его отсутствие), beschimpen, blameren, kwaadspreken (кого-л.), schelden (op-êîãî-ô.), schimpen (op-êîãî-ô.), smaden, smalen, verguizen -
20 срамить
vgener. aan de kaak stellen (кого-л.), blameren
- 1
- 2
См. также в других словарях:
blamieren — Vsw std. (17. Jh.) mit Adaptionssuffix. Entlehnt aus frz. blâmer tadeln , mit unregelmäßiger Lautentwicklung aus spl. blastemare, aus l. blasphēmāre (Gott) lästern, tadeln , aus gr. blasphēmeĩn, das mit gr. phánai reden, sagen verwandt ist. Das… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
