bilikli

См. также в других словарях:

• bilikli — sif. Bilik sahibi, məlumatlı, elmli, hazırlıqlı. Bilikli adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• danatər — f. çox bilikli, daha bilikli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• ə’ləm — ə. ən elmli, ən bilikli; daha elmli, daha bilikli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• güclü — sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam. Güclü at. – Qollar güclü, qollar gərgin, ağır daşlar; Qaldırılır üfüqlərə. M. Müş.. <Sevinc:> Bu mübarizədə qalib çıxmaq üçün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• savadlı — 1. sif. Yazıb oxumağı bacaran. Biçarə tacir məktubu əl əl gəzdirib, heç bir kəs oxuya bilməyib, Gəncədə də ki savadlı molla tapmaq mümkün deyildir. C. M.. // Qrammatik cəhətdən çox düzgün yazan və danışan. Savadlı tələbə. Savadlı şagird. –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• abdal — I (Kürdəmir, Şahbuz) bilikli, bilici. – Abdal, yani biləndə adam (Şahbuz) II (Xaçmaz, Salyan) yetim. – Səni görüm abdal qalasan (Xaçmaz) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• elmdar — (Cəlilabad, İmişli) bilikli. – Mirzə Qulamalı çox elmdardı (İmişli) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• əyyar — (Basarkeçər) bilikli. – Babayi əmir ən bö:üx’ əyyardı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• faxra — (Sabirabad) 1. bilikli, savadlı 2. ağıllı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• kələntər — I (Bakı, Bərdə) kök, sağlam. – Ziveydə kələntər arvatdı (Bərdə) II (Cəlilabad) bilikli, çoxbilmiş. – Oların axılkəsənnərinnən iki kələntər arvad gətireylər III (Meğri, Bakı) nəcib, alicənab. – Tavis kələntər avratdı (Meğri) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• arif — ə. 1) bilən, bilikli, bilik sahibi; 2) tanıyan; 3) klassik Şərq şerində mistik sufi haqqında işlədilir …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti