Перевод: со словенского на английский

с английского на словенский

bierwiono

  • 1 brьvъnò

    brьvъnò Grammatical information: n. o Accent paradigm: b Proto-Slavic meaning: `beam'
    Page in Trubačev: III 72-73
    Old Church Slavic:
    brьvьno `beam' [n o]
    Russian:
    brevnó `beam' [n o]
    Czech:
    břevno `beam' [n o]
    Slovak:
    brvno `beam' [n o]
    Polish:
    bierwiono `rough timber' [n o] \{1\}
    Serbo-Croatian:
    bŕvno `beam, small bridge, boundary' [n o]
    Slovene:
    bȓvnọ `beam' [n o];
    brȗnọ `beam' [n o]
    Page in Pokorny: 172
    Notes:
    \{1\} A back-formation based on dial. bier(z)wionko, bierzwienko\x , cf. OPl. Birzwno ( place-name) (Bańkowski 2000: 49-50).

    Slovenščina-angleščina big slovar > brьvъnò

См. также в других словарях:

  • bierwiono — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bierwiononie {{/stl 8}}{{stl 7}} z grubsza obrobiony, łupany kawał drewna, używany do celów budowlanych; też: gruby kawał drewna przeznaczony na opał; polano {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bierwiono — n III, Ms. bierwiononie; lm D. bierwionoon «pień drzewa oczyszczony z gałęzi, czasem i z kory, belka, kłoda; duży kawał drzewa przeznaczony na opał; polano, szczapa» …   Słownik języka polskiego

  • бревно — диал. берно, бервно, бервено, также беревно, беревено, др. русск. бьрьвьно (Остром.; см. Соболевский, ЖМНП, 1886, сентябрь, стр. 148; И. Шмидт, Vok. 2, 34; Срезн. I, 212), укр. бервено бревно , беревна свая , блр. бервено, берно, ст. слав.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное …   Википедия

  • БРЕВНО — круглый лесоматериал диаметром в верхнем отрубе более 14 см и длиной не менее 3 м (Болгарский язык; Български) обла греда; трупи (Чешский язык; Čeština) kláda; kuláč; kmen (Немецкий язык; Deutsch) Rundholz; Balken (Венгерский язык; Magyar)… …   Строительный словарь

  • drewno — n III, Ms. drewnonie; lm D. drewnowien 1. zwykle blm «ścięte drzewo, oczyszczone z gałęzi i kory; materiał używany w budownictwie, stolarstwie, meblarstwie itp.» Drewno brzozowe, dębowe, sosnowe. Drewno bednarskie, papiernicze, zapałczane.… …   Słownik języka polskiego

  • polano — n III, Ms. polanonie; lm D. polanoan 1. «kawał drewna, zwykle przeznaczony na opał; bierwiono» Na kominku płonęły polana. Dorzucić polan do ognia. 2. łow. «ogon wilka» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»