bielące

См. также в других словарях:

• bielić — ndk VIa, bielićlę, bielićlisz, biel, bielićlił, bielićlony 1. «malować mlekiem wapiennym zwłaszcza świeże tynki w budynkach, płoty itp.; białkować» Bielić mieszkanie, ściany. Bielone chaty. ∆ Bielić drzewa «smarować pnie drzew mlekiem wapiennym w …   Słownik języka polskiego

• chlorek — m III, D. chlorekrku, N. chlorekrkiem; lm M. chlorekrki chem. «każdy dwuskładnikowy związek nieorganiczny chloru ujemnie jednowartościowego z innym pierwiastkiem; w języku ogólnym także: każdy związek organiczny zawierający chlor; chlorki… …   Słownik języka polskiego

• chlorować — ndk IV, chlorowaćruję, chlorowaćrujesz, chlorowaćruj, chlorowaćował, chlorowaćowany 1. «poddawać działaniu chloru (w celach dezynfekcji, konserwacji, bielenia itp.)» ∆ Wapno chlorowane «produkt działania chloru na wodorotlenek wapnia, silny… …   Słownik języka polskiego

• manganian — m IV, D. u, Ms. manganiannie; lm M. y chem. manganiany «sole nie występującego w stanie wolnym kwasu manganowego, trwałe tylko w roztworze zasadowym, stosowane jako środki bielące, utleniające i dezynfekcyjne» …   Słownik języka polskiego

• nadtlenek — m III, D. nadtleneknku, N. nadtleneknkiem; lm M. nadtleneknki chem. nadtlenki «związki chemiczne zawierające grupę nadtlenową (nadtlenki nieorganiczne, np. nadtlenek wodoru) lub rodniki (nadtlenki organiczne, np. nadtlenek metylu); mają… …   Słownik języka polskiego